Οὐδεὶς μεθ’ ἡμῶν καὶ πάντες μέ… θυμὸν

Εικόνα από:asimpiestos.blogspot.com

Γράφει ὁ Δημ. Νατσιός Δάσκαλος-Κιλκίς

.
«Αὐτεῖνοι, οἱ Εὐρωπαῖγοι, εἶναι ἄνθρωποι χωρὶς ἠθικὴ καὶ πίστη καὶ κρίμα στὰ φῶτα τους, ὅτι ὁ ἄνθρωπος κάνει τὰ φῶτα καὶ ὄχι τὰ φῶτα τὸν ἄνθρωπο».

(Μακρυγιάννης)

.

Ἐδῶ καὶ 20 χρόνια ποὺ γράφω-δημοσίευσα τὸ πρῶτο μου ἄρθρο σὲ τοπικὴ ἐφημερίδα τοῦ Κιλκὶς μὲ τίτλο «οἱ φαυλότητα τῆς πολιτικῆς καὶ οἱ πολιτικοί της φαυλότητας»– δὲν ἔκρυψα ποτὲ τὴν ἀπέχθεια καὶ τὴν περιφρόνηση ποὺ νιώθω γιὰ τὰ καθάρματα τοὺς Εὐρωπαίγους, ὅλο αὐτὸ τὸ μνημονιακὸ σκυλολόι, τοὺς δημίους τοῦ λαοῦ μας.

Ἀπ’ ὅλους τοὺς εὐρωπαϊκοὺς λαούς, ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, βιώσαμε καὶ ζήσαμε τὶς μεγαλύτερες καταστροφὲς ἐξ αἰτίας τῆς κακουργίας τους. Κατάπιαμε τὴν μεγαλειώδη ἀπάτη τοῦ «δυτικοῦ πολιτισμοῦ», πὼς δῆθεν ἑδράζεται στὴν ἀρχαία ἀθηναϊκὴ δημοκρατία, τὶς κοραϊκὲς ὀνειροφαντασίες περὶ «μετακένωσης τῶν φώτων», καὶ τὴν μόνη «μετακένωση» ποὺ γνωρίσαμε ἦταν τοῦ αἵματος καὶ τῆς καταστροφῆς τῆς πατρίδας μας. Ξεκίνησε τὸ «ματοβαμμένο» κρατίδιό μας ἐλπίζοντας ἀπὸ τὴν Εὐρώπη προστασία καὶ ἀλληλεγγύη.

Καρτερούσαμε «οἱ πάντοτ’ εὐκολόπιστοι καὶ πάντα προδομένοι» (Σολωμός), ἀπὸ τὴν «πολιτισμένη Εὐρώπη» βοήθεια καὶ συναντίληψη. Ἀπὸ ποιά Εὐρώπη; Ἀπὸ τὴν «πολιτισμένη Εὐρώπη» τῶν Κογκισταδόρες ποὺ ἐξόντωσαν εἴκοσι ἑκατομμύρια ἰθαγενεῖς της Ἀμερικῆς καὶ ἐξαφάνισαν ἐν ψυχρῶ τὸν πολιτισμό τους;

Ιστορικές αθλιότητες της Άγγλίας

Δημήτρης Νατσιός  Δάσκαλος Κιλκίς – Θεολόγος

.

«Δι’ αυτόν τον λόγον-συνέχισεν ο Γάλλος πρόξενος-ενώ τα Γερμανικά στρατεύματα προήλαυνον συνεχώς και με ταχύτητα η οποία εφαίνετο αξιόλογος, προς την Θεσσαλίαν, την Στερεάν και την Πελοπόννησον, διεπίστωνα, αντιθέτως, ζωηράν δυσφορίαν και ανησυχίαν μεταξύ των ανωτέρων επιτελικών αξιωματικών της Θεσσαλονίκης.

Ήκουσα ο ίδιος μερικούς εξ αυτών να ψιθυρίζουν: «Δεν πάνε γρήγορα τα πράγματα! Δεν πάνε αρκετά καλά!».

Η σθεναρά αντίστασις των ελληνοαγγλικών δυνάμεων εις τον Όλυμπον και εις τας Θερμοπύλας ηνάγκασε το Γερμανικόν Στρατηγείον του Λίστ να αποσύρη μερικάς από τας εφεδρικάς μεραρχίας που ευρίσκοντο εις τα Τουρκο-Βουλγαρικά σύνορα, διά να κάμψη τοιουτοτρόπως ταχύτερα την Αγγλο-Ελληνικήν αντίστασιν.

Έφθασεν ούτω το τέλος του Απριλίου, εποχή δηλαδή κατά την οποίαν η «επιχείρησις της Ελλάδος» έπρεπεν ήδη προ πολλού να είχε τελειώσει σύμφωνα με τα Γερμανικά σχέδια, και κατά την οποίαν θα έπρεπε τα Γερμανικά στρατεύματα να έχουν μεταφερθή εις τα Ρωσσικά σύνορα, δια την έναρξιν της επιθέσεως εναντίον της Ρωσσίας.

Εμεσολάβησεν έπειτα και η ηρωική αντίστασις της Κρήτης, η οποία επεβράδυνεν ακόμη περισσότερον την εκκαθάρισιν της Ελληνικής υποθέσεως. Και ήλθε το τέλος του Μαϊου, οπότε ούτε λόγος  πλέον ημπορούσε να γίνη δι’ επίθεσιν εναντίον της Τουρκίας.