Το Ιράκ απαιτεί την απόσυρση των Τουρκικών δυνάμεων από το έδαφός του

.

Η ανοχή του Ιράκ στην Τουρκική εισβολή επί των εδαφών του έφτασε στο τέλος της.

Μετά την Τουρκική επίθεση στο θέρετρο Zakho του βορείου Ιράκ όπου σκοτώθηκαν 9 τουρίστες και τραυματίστηκαν 23, ο Υπουργός Εξωτερικών του Ιράκ Fuad Hussein, ζήτησε την έκτακτη συζήτηση του θέματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, για σήμερα Τρίτη.

Για τον Τουρκικό βομβαρδισμό στο Ιράκ διαβάστε στο άρθρο του CosmoStatus ΕΔΩ και ΕΔΩ.

Η Τουρκία υποστηρίζει ότι πραγματοποιεί στρατιωτικές επιχειρήσεις εντός της Ιρακινής επικράτειας επειδή το Ιράκ αδυνατεί να εκκαθαρίσει την περιοχή από τους Κούρδους τρομοκράτες του ΡΚΚ, ενώ το δικαίωμά της πηγάζει από διεθνείς συμφωνίες και το Άρθρο 51 του ΟΗΕ που αφορά την τρομοκρατία.

Το 1984 ο Υπουργός Εξωτερικών του Ιράκ Ταρέκ Αζίζ είχε υπογράψει συμφωνία με την Τουρκία που της επέτρεπε να πραγματοποιεί επιχειρήσεις κατά των Κούρδων στο έδαφος του Ιράκ σε βάθος 5 χιλιομέτρων και για 1 έτος.

Η Τουρκία διεξάγει πολιτιστική γενοκτονία στην Κύπρο

.

Ο Ερντογάν σήμερα αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για τους Τουρκοκύπριους παρά η Ελληνική χούντα πριν το 1974.

Με αυτές τις φράσεις ξεκινά το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Michael Rubin που είναι βασικός συνεργάτης του American Enterprise Institute, στην έγκυρη ιστοσελίδα National Interest, που μεταφέρει το CosmoStatus.

To 1974 o Τουρκικός στρατός εισέβαλλε στην Κύπρο επικαλούμενος φόβους ότι η χούντα στην Ελλάδα θα προέβαινε στην προσάρτηση του νησιού. Οι δικαιολογίες για την παραμονή των Τουρκικών δυνάμεων στην Κύπρο εξανεμίστηκαν άμεσα, καθώς η χούντα στην Ελλάδα κατέρρευσε και επανήλθε η Δημοκρατία.

Όμως οι Τουρκικές δυνάμεις παρέμειναν στο νησί επιδιώκοντας μια μακρά εκστρατεία εθνικής και σεκταριστικής εκκαθάρισης (σ.σ. εθνοκάθαρσης), αναφέρει ο Michael Rubin.

Σήμερα, η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, η δημιουργία της χώρας αντιπροσώπου της Τουρκίας, ελέγχει το ένα τρίτο του νησιού, αναφέρεται στο άρθρο.

Ενώ η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει του Ελληνοκύπριους ως θύματα της Τουρκικής επιθετικότητας, καμία άλλη χώρα δεν αναγνωρίζει την Βόρεια Κύπρο, ενώ οι Έλληνες του νησιού δεν είναι τα μόνα θύματα.

Ούτε σχέδια Ανάν, ούτε σχέδια Ερντογάν

.

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Ο Αττίλας επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Με την επίσκεψή του στην Κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν αποκάλυψε τον πραγματικό στόχο του: Τη δημιουργία ενός εκτρωματικού νομικού και πολιτειακού σχήματος, μέσω του οποίου η Τουρκία θα ελέγχει πλήρως τον Βορρά και μερικώς τον Νότο. Στην επέτειο της τουρκικής εισβολής ο Ερντογάν μαζί με τον εκλεκτό του, τον Τουρκοκύπριο ψευδοπρόεδρο Τατάρ, έδειξαν ότι συνεχίζουν την επιθετικότητα και τη νεο-οθωμανική γραμμή και αδιαφορούν για τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και για τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Από τις δηλώσεις του Τατάρ κρατώ τρία σημεία που δείχνουν καθαρά τα τουρκικά σχέδια: Ο Ερσίν Τατάρ, που εξελέγη από τους εποίκους και όχι τόσο από τους Τουρκοκυπρίους, μεταξύ άλλων έκανε λόγο για ρατσιστική νοοτροπία των Ελληνοκυπρίων, εξαιτίας της οποίας δεν μπόρεσε από το 1963 μέχρι σήμερα, ούτε με το σχέδιο Ανάν, ούτε στο Κραν Μοντάνα, ούτε στη Γενεύη, να βρεθεί μια λύση στη βάση της ομοσπονδίας.

Τον Δεκἐμβριο του 1963 άρχισε η ανταρσία των Τουρκοκυπρίων με τη μυστική στήριξη Τούρκων αξιωματικών κατά της νόμιμης κυβερνήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία οδήγησε  στη χάραξη της πράσινης γραμμής στον χάρτη της Λευκωσίας και στον βομβαρδισμό αμάχων Ελληνοκυπρίων στην Τυλληρία το καλοκαίρι του 1964. Με την ανταρσία και την αποχώρηση Τουρκοκυπρίων υπουργών και βουλευτών από τα όργανα του Κυπριακού κράτους δόθηκε η ευκαιρία για την υλοποίηση ενός βήματος προς τη διχοτόμηση.

Μακάριος – τουρκική εισβολή – ευθύνες

Τετάρτη 17 Ιουλίου 1974. Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Χάρολντ Ουίλσον συναντάται με τον Μακάριο στο Λονδίνο.

.

Πώς μια δήλωσή του στις 17.7.74 και η ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στις 19 του μηνός, άλλαξαν το σκηνικό σε βάρος της Κύπρου.

Γράφει ο Νίκος Παπαναστασίου

ΠΟΛΛΑ είναι τα ερωτηματικά για την προθυμία των Άγγλων να μεταφέρουν τον ανατραπέντα με το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 τότε Πρόεδρο της Κύπρου Μακάριο. 

Και σωστά διερωτώνται πολλοί, πώς οι Άγγλοι που κατηγορούνται από «δημοκράτες» ιστορικούς ερευνητές, αρθρογράφους και συγγραφείς σαν σύμμαχοι των Αμερικανών και της στρατιωτικής διακυβέρνησης στην Ελλάδα. Ακόμα και ότι συνέδραμαν τους Τούρκους στην εισβολή τους στην Κύπρο, μέχρι που ακόμα και τουρκικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα που μετείχαν στην εισβολή του Αττίλα είχαν πιλότους Άγγλους.

ΑΥΤΟΙ, λοιπόν, οι Άγγλοι θα φρόντιζαν να σώσουν τον Μακάριο ή, με βάση αυτά που τους κατηγορούν, θα τον άφηναν στο έλεος των πραξικοπηματιών, οι οποίοι είχαν προωθήσει δυνάμεις στην Πάφο, απ’ όπου και έφυγε για το Λονδίνο μέσω Μάλτας; Αλλά και γιατί ο Μακάριος ζήτησε να τον πάρουν στο Λονδίνο και οι Άγγλοι πρόθυμα ικανοποίησαν την επιθυμία του;

ΕΞΗΓΗΣΗ για όλα αυτά υπάρχει, με οδοδείκτη τα όσα ακολούθησαν την άφιξη του Μακαρίου στο Λονδίνο: Τις επαφές που είχε με τον τότε Βρετανό Πρωθυπουργό Χάρολντ Ουίλσον και άλλους Βρετανούς επισήμους και προπαντός τις δηλώσεις που έκαμε, με αποκορύφωμα την ομιλία του στην ειδική συνεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, στις 19 Ιουλίου, παραμονή της τουρκικής εισβολής.

Η προδοτική φράση του Καραμανλή «η Κύπρος είναι μακράν»

.

Οι αστείες δικαιολογίες του καταγέλαστου Ευάγγελου Αβέρωφ

Γράφει ο Νίκος Παπαναστασίου

Την άνοιξη του 1988, κι ενώ στην Ελλάδα η Επιτροπή για τον «Φάκελο Κυπρου» είχε ολοκληρώσει τη λήξη των καταθέσεων, έγινε στη Βουλή των Ελλήνων συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για την τραγωδία της Κύπρου. Σ’ αυτήν, ο Ευάγγελος Αβέρωφ, υπουργός Αμύνης της πρώτης μετά τη στρατιωτική δικτατορία κυβέρνησης υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ανέλαβε να δικαιολογήσει την προδοτική φράση Καραμανλή «η Κύπρος κείται μακράν» και ότι αυτός ήταν ο λόγος που δεν βοηθήθηκε η Κύπρος κατά τη δεύτερη φάση της εισβολής. Ο Αβέρωφ, εκτός από υπουργός Άμυνας, ήταν τότε και επίτιμος πρόεδρος της «Νέας Δημοκρατίας», η δε ομιλία του δεν δημοσιεύτηκε ποτέ στην τύπο.

Την παρουσιάζουμε σήμερα επί λέξει και τα σχόλια δικά σας:

ΑΒΕΡΩΦ: «Μας κατηγόρησαν τότε, γιατί δεν στείλαμε στην Κύπρο το «Φάντομς». «Φάντομς» είχαμε παραλάβει 18 σύνολο και με διαταγή του Καραμανλή στάθμευαν στην Κρήτη, δια να είναι έτοιμα να πάνε στην Κύπρο. Το ένα χάλασε κατά την προσγείωση, διότι δεν είχαν εκπαιδευτεί ακόμη οι αεροπόροι τους στο νέο αυτό όπλο. Αλλά, και πέραν αυτού, εάν πήγαιναν, διά να έχουν καύσιμα και να μπορούν να γυρίσουν, θα έπρεπε να μείνουν υπεράνω της Κύπρου μόνο 5 έως 8 λεπτά.

Ποιος τρελός θα έστελνε αυτά τα αεροπλάνα, τα τόσο χρήσιμα για το μέλλον, να κινδυνεύσουν να ριχθούν από τους Τούρκους; Διότι οι Τούρκοι, στα νότια παράλια, είχαν τρία ραντάρ και διάφορα αεροδρόμια, από τα οποία μπορούσαν να σηκώσουν 50 δικά τους αεροπλάνα και να τα ρίξουν. Η Χούντα έστειλε αεροπλάνα και, από κακή συνεννόηση, το ένα κατερρίφθη από την Εθνοφρουρά και σκοτώθηκαν τόσα παιδιά. »

Αποκάλυψη Nordic Monitor: Μυστικό σχέδιο των Τούρκων για επίθεση σε Αρμενία και Ελλάδα

.

Σχέδιο ταυτόχρονης τουρκικής εισβολής τόσο στην Ελλάδα όσο στην Αρμενία έφερε στο φως της δημοσιότητας το Nordic Monitor βασιζόμενο σε απόρρητα έγγραφα του τουρκικού ΓΕΣ.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το σχέδιο που έχει την ονομασία «CERBE», εκπονήθηκε το 2014 και επικαιροποιήθηκε το 2016.

Σύμφωνα με το Nordic Monitor, «η Τουρκία εμπνεύστηκε την ονομασία των μυστικών πολεμικών της σχεδίων για την ανατολική Μεσόγειο, από μια σημαντική νίκη της οθωμανικής ναυτικής μηχανής εναντίον ενός στόλου χριστιανικής συμμαχίας που ενίσχυσε την κυριαρχία των Τούρκων στη Μεσόγειο».

«Σύμφωνα με μια παρουσίαση PowerPoint που εκπονήθηκε από το Γενικό Επιτελείο για επανεξέταση εσωτερικού σχεδιασμού, η Τουρκία εκπόνησε ένα σχέδιο μυστικής στρατιωτικής επιχείρησης με την ονομασία «TSK CERBE Harekât Planlama Direktifi» (TSK [Turkish Armed Forces] Cerbe Operation Planning Directive).

ΤΤο σχέδιο είχε ημερομηνία 7 Ιανουαρίου 2014, πράγμα που σημαίνει ότι πιθανότατα ενημερώθηκε εν μέσω αυξημένης έντασης μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας / Κύπρου στην ανατολική Μεσόγειο», αναφέρεται ακόμη στο ρεπορτάζ. «Το Cerbe είναι το όνομα ενός νησιού της νότιας Τυνησίας κοντά στα σύνορα με τη Λιβύη.

Το έγκλημα πολέμου που διέπραξε ο τουρκικός στρατός στο Ορνίθι

.

του Γιάννου Δημητρίου

Πέραν των εκατοντάδων αυτόπτων μαρτύρων, του γράφοντος περιλαμβανομένου, που ήταν παρών κατά την στιγμή της  σύλληψης των ανδρών και εφήβων στην Άσσια την 21ην Αυγούστου 1974 και πολλών άλλων που ήταν στα ίδια φορτηγά όταν τους μετέφεραν στο Γκαράζ Παυλίδη την ίδια μέρα, το έγκλημα στο Ορνίθι έχει καταγραφεί με ανατριχιαστική λεπτομέρεια στο Βιβλίο του Ρόνι Αλάσορ, «Διαταγή Εκτελέστε τους Αιχμαλώτους», (εκδόσεις Καστανιώτη, 2002).  Στις σελίδες 117 – 119 ο αυτόπτης μάρτυρας Ο. Σαατ που το 1974 υπηρετούσε στο Κέντρο Συντονισμού Πυρών στην Πυροβολαρχία Διοικήσεως της 1ης Μοίρας του 21ου Συντάγματος Πυροβολικού που μεταφέρθηκε στην Κύπρο δύο τρεις μέρες μετά την πρώτη εισβολή αναφέρει:

Διαταγή Ανώτερου Τούρκου Διοικητή:  «Φορτώστε τους στο τρένο»

«Μετά από διαταγή του διοικητή μας, Μεχμέτ Γκιουνγκιορμούς ή Γκιουνγκιορέν, τους φορτώσαμε στα στρατιωτικά οχήματα της μοίρας μας. Οι Αξιωματικοί τους πήραν τα χρήματα, τα ρολόγια, τις αλυσίδες που είχαν πάνω τους.  Μερικοί ικέτευαν κλαίγοντας.  Ο διοικητής μας, ο οποίος ήταν τότε ταγματάρχης και αργότερα έγινε αντισυνταγματάρχης, δοκίμασε να τους καθησυχάσει, όχι από συμπόνια, αλλά μάλλον για να μην τον ενοχλούν με τις ικεσίες τους, λέγοντας:  «Μην κλαίτε, θα σας πάμε στα παιδιά σας»  Ανάμεσα στους αιχμαλώτους υπήρχαν και μερικοί που ήξεραν τουρκικά.  Απ’ ότι έλεγαν, αυτούς θα τους έστελναν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης αιχμαλώτων της Λευκωσίας.  Γι’ αυτό τους επιβίβασαν σε τρία στρατιωτικά οχήματα ξεχωριστά από τους άλλους.  Σε έλεγχο που κάναμε στα σπίτια του χωριού δεν βρήκαμε κανένα είδος όπλο.

Επιχείρηση «ΝΙΚΗ» Το πέταγμα των αετών! (21/22 Ιουλίου 1974)

Αεροσκάφος Nord Noratlas

.

Αφιέρωμα για την μοναδική σε παγκόσμιο επίπεδο ριψοκίνδυνη νυκτερινή αερομεταφορά της Α’ Μοίρας Καταδρομών από την Κρήτη στην Κύπρο την νύκτα 21/22 Ιουλίου 1974.

(Απόσπασμα ομιλιών από την ημερίδα Ειδικών Δυνάμεων Νοεμβρίου 2016 στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών)

Την νύχτα 21/22 Ιουλίου, σε μια πρωτόγνωρη για τα Ελληνικά δεδομένα επιχείρηση, τα μεταφορικά αεροσκάφη Νοράτλας μετέφεραν την Α´ Μοίρα Καταδρομών, από την Κρήτη στο αεροδρόμιο Λευκωσίας. Ήταν η μοναδική επέμβαση της Ελλάδος στον αγώνα της Κύπρου. Η Μονάδα αυτή, με διοικητή τον ταγματάρχη Γεώργιο Παπαμελετίου, γλίτωσε το αεροδρόμιο Λευκωσίας, από τις τουρκικές απόπειρες για την κατάληψή του. Ο στρατηγός Κυριάκος, που τότε ήταν το 2ο Γραφείο της Μοίρας, περιγράφει την μεταφορά και την προσγείωση:

«Τώρα θα πω την εμπειρία μου από την αερομεταφορά, η οποία είναι περίπου παρόμοια με αυτές των υπολοίπων Αξιωματικών και ανδρών της Μοίρας. 

Επιβιβάστηκα εγώ και 32 κ/δ στο υπ’ αριθμ. 207 Α/Φ ΝΟΡΑΤΛΑΣ με την κωδική ονομασία «Νίκη 3» με κυβερνήτη τον επισμηναγό Στέφα Σωτήρη, συγκυβερνήτη τον επισμηναγό Νεονάκη Γεώγ. τον Ναυτίλο Ανθ/γό Δρίτσα Ιωάννη και Μηχανικό τον υποσμηναγό Παπαναστασίου Αθανάσιο. 

Αφιέρωμα στη μάχη του Κοτζάκαγια (Νύκτα 20/21 Ιουλίου 1974)

.

Αφηγείται ο Αντγος ε.α. Αθανάσιος Γαληνός
(τότε διοικητής του 11ου Λόχου Κρούσεως της 31 Μοίρας Καταδρομών)

(Απόσπασμα από την ομιλία του στην Ημερίδα Ειδικών Δυνάμεων Νοεμβρίου 2016 στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών)

Πηγή: Πρακτικά Ημερίδας Νοε 2016)

Αντικειμενικός σκοπός του λόχου μου (Νύκτα 20/21 Ιουλίου 1974) ήταν το δυτικό τμήμα του υψώματος Κοτζά Καγιά, ακριβώς απέναντι από την Αετοφωλιά, απ’ την οποία κάναμε τις αναγνωρίσεις μας, τόσο κατά τον καιρό της ειρήνης, όσο και από την άφιξή μας για την εφαρμογή του σχεδίου. Η πλευρά αυτή του υψώματος ήταν οργανωμένη με μεγάλο αριθμό πολυβολείων και άλλων έργων. Λίγο ψηλότερα υπήρχαν κτίριο λόχου και άλλες βοηθητικές εγκαταστάσεις. Σύμφωνα με το σχέδιο, ο λόχος μου έπρεπε να φθάσει, χωρίς να γίνει αντιληπτός, ανατολικά και ψηλότερα από αυτές τις εγκαταστάσεις και στη συνέχεια να στραφεί προς δυσμάς και την προκαθορισμένη ώρα να εκτοξεύσει έφοδο, να καταστρέψει τον εγκατεστημένο εκεί εχθρό και να καταλάβει το τμήμα εκείνο του υψώματος.

Κατά τη φάση της διείσδυσης ο λόχος μου ήταν τελευταίος. Μαζί μας ήταν και ο Διοικητής της Μοίρας. Από τις αναγνωρίσεις, που προηγήθηκαν, είχα υπολογίσει το σημείο από το οποίο εγκαταλείψαμε το δασικό δρόμο και στραφήκαμε προς νότο για να ανηφορίσουμε προς τον αντικειμενικό μας σκοπό. Ως σημεία συσχετίσεως για τον προσανατολισμό μου είχα τις πυρκαγιές που είχαν εκδηλωθεί στο δάσος από τις βολές της ορειβατικής πυροβολαρχίας. Δεν υπήρχε σεληνόφως, η σελήνη ήταν μόλις 2 ημερών.

Γιατί δεν ανοίγει ο»φάκελος της Κύπρου».

.

Αντώνης Κακαράς

Μ’ όλη την «κρίση» που μαστίζει τον τόπο, τους εργαζόμενους, το πολιτικό σύστημα (από την έλλειψη αξιών και πολιτικής ηθικής στους κυβερνώντας μεταπολεμικά τη χώρα μας), είναι σκόπιμη μια ματιά στις μέρες εκείνες του ’74 και σ’ ότι ακολούθησε, με ευκαιρία την επέτειο σε λίγο του πραξικοπήματος στην Κύπρο και της εισβολής των Τούρκων

Εκτιμάται  πως εάν δημοσίευαν όλα τα άκρως απόρρητα έγγραφα πριν το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου το 1974 αλλά και μετά, το Κυπριακό θα είχε άλλη εξέλιξη. Ο κόσμος δικαιούται να γνωρίζει τα τεκταινόμενα πίσω από κλειστές πόρτες επιτελείων, υπουργείων, μυστικών υπηρεσιών, σαλονιών …. ειδικά σε περίεργες περιόδους και όταν, τα διαχειρίζονται επικίνδυνοι άνθρωποι και συμπράττουν προς όφελος ξένων συμφερόντων Τότε μόνον η διαφάνεια μπορεί να διασώσει κάτι.

Την τελευταία ημέρα του 1974  το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ) υποβάλλει αναλυτική έκθεση υπογραμμένη από τον διοικητή του αντιστράτηγο Καραγιάννη, που είχε τοποθετηθεί στη μεταπολίτευση από τον Καραμανλή και αντιμετώπισε τον ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ. Σε εξήντα δύο σελίδες καταγράφονται οι απόψεις για τα συμβάντα του επιτελείου εθνικής φρουράς Κύπρου. Μόνον από ΄΄ αυστηρώς στρατιωτική πλευρά΄΄, αποκλείοντας την ευκαιρία να προσεγγισθούν οι ουσιαστικοί πολιτικοί παράγοντες, της ανάμειξης Αμερικανών και Βρετανών, του πραξικοπήματος, των εμπλοκών χουντικών με μακαριακούς, του ρόλου ΕΟΚΑ Β κ.λ.π. Με λίγα λόγια η διαταγή, βάσει της οποίας υποβάλλεται αυτή η αναφορά, απαγορεύει στους στρατιωτικούς, να αναφερθούν επί της ουσίας των αιτιών της όλης υπόθεσης του κυπριακού ζητήματος.

Αποφασισμένος να βρει τρόπο για εναέριες επιθέσεις στην Ιντλίμπ ο Ερντογάν

.

Αποφασισμένος να βρει τρόπο ώστε η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία να πραγματοποιήσει επιχειρήσεις στην Ιντλίμπ εμφανίστηκε ο Τούρκος Πρόεδρος, και επικαλέστηκε την Συμφωνία των Αδάνων, βάσει της οποίας νομιμοποιείται η Τουρκική εισβολή στη Συρία.

«Θέλουμε ότι περιέχεται στη συμφωνία του Σότσι. Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε στο θέμα αυτό και θα γίνει ό,τι είναι απαραίτητο»  είπε στους δημοσιογράφους ο Ταγίπ Ερντογάν κατά τη διάρκεια του αεροπορικού ταξιδιού από το Αζερμπαϊτζάν στην Τουρκία.

Στη συνέχεια, μιλώντας στους βουλευτές του κόμματός του στην Άγκυρα, είπε:
«Το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι ότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον εναέριο χώρο (πάνω από την Ιντλίμπ)» μόλις λίγο νοτιότερα από τα σύνορά της Τουρκίας.

Δηλαδή ο Πρόεδρος της Τουρκίας, θεωρεί πως έχει κάθε δικαίωμα να διεξάγει η χώρα του αεροπορικές επιχειρήσεις έξω από τα σύνορα της χώρας του!

Σταδιακή οπισθοχώρηση της Τουρκίας στη Συρία

.

Η εισβολή στη Συρία δεν εξελίσσεται κατά τα προσδοκώμενα για την Τουρκία, καθώς ο στρατός της Συρίας με τη βοήθεια της Ρωσίας επανακτά τον έλεγχο της χώρας.

Η Τουρκία επιθυμεί να λύσει τα προβλήματα στην Ιντλίμπ της βορειοδυτικής Συρίας μέσω διπλωματίας, αλλά θα προχωρήσει και σε άλλα βήματα (σ.σ. στρατιωτικά) αν κριθεί απαραίτητο, δήλωσε σήμερα ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου από τη σύνοδο ασφαλείας του Μονάχου. Τη Δευτέρα, Τουρκική αντιπροσωπεία θα επισκεφτεί τη Μόσχα για διαβουλεύσεις.

Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, μετά τη συνάντησή του με τον Σεργκέι Λαβρόφ είπε ότι θεωρεί πως οι διαφορές της Τουρκίας με τη Ρωσία για τη Συρία δεν θα πρέπει να επηρεάσουν τη συμφωνία των δύο χωρών για τους S-400.

Η Τουρκία απάντησε και στις Ρωσικές κατηγορίες πως δεν έχει εκπληρώσει τις συμφωνίες για τη Συρία, λέγοντας πως ό,τι συμφωνήθηκε για την ζώνη αποκλιμάκωσης στην Ιντλίμπ έχει εκπληρωθεί.

Αντισυνταγματάρχης Παύλος Κουρούπης: Ο “Δαβάκης της Κερύνειας” το 1974

.

Ο Παύλος Κουρούπης γεννήθηκε 1929 στα Δεντρά Μεσσηνίας. Ήταν παιδί αγροτικής, πολύτεκνης οικογένειας. Όνειρό του ήταν να γίνει αξιωματικός. Το πραγματοποίησε το 1952 αποφοιτώντας από την Σχολή Ευελπίδων. Πολυμαθέστατος, συνέχισε τις σπουδές του και αποφοίτησε και από τη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.

Επίσης αρίστευσε στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου. Την εποχή εκείνη νυμφεύθηκε την Μαρία Καρβούνη και απέκτησε μια κόρη, την Ευαγγελία. Το 1972 στάλθηκε στην Κύπρο, όπου ανέλαβε τη διοίκηση του 251 Τάγματος Πεζικού. Επικεφαλής του τάγματός του βρέθηκε στις 20 Ιουλίου στο Πεντεμίλι, απέναντι στις τουρκικές δυνάμεις που ετοιμάζονταν να εισβάλουν.

Η νύχτα της 19ης προς την 20η Ιουλίου κύλησε ανήσυχη. Τα ξημερώματα μερικοί Τούρκοι βατραχάνθρωποι έφτασαν κολυμπώντας από ένα ταχύπλοο πολεμικό στην ακτή του Πεντεμιλίου. Στόχος τους ήταν να αναγνωρίσουν την ακτή, αναζητώντας ναρκοπέδια, θαλάσσια ή ξηράς. Δεν βρήκαν τίποτα. Οι Τούρκοι έγιναν αντιληπτοί από ελληνική περίπολο, οι άνδρες της οποίας άνοιξαν πυρ. Οι Τούρκοι αποσύρθηκαν χωρίς απώλειες.

Στο μεταξύ ο τουρκικός στολίσκος πλησίαζε στην ακτή. Βάσει του σχεδίου η απόβαση θα γινόταν στην ακτή του Πεντεμιλίου. Οι Τούρκοι όμως αρχικά, κατευθύνθηκαν κατά λάθος σε άλλο σημείο. Έτσι η απόβαση που είχε προγραμματιστεί για τις 05:30 άρχισε να εκτελείται στις 07:20. Από τις 05:15 η τουρκική Αεροπορία άρχισε σφοδρό βομβαρδισμό στρατιωτικών αλλά και πολιτικών στόχων κυρίως στην περιοχή της Κερύνειας-Λευκωσίας.

Τι σημαίνει η επίκληση του Άρθρου 5 του ΝΑΤΟ από τον Σουλτάνο;

.

Ποια θα έπρεπε να είναι η θέση του ΝΑΤΟ για την Τουρκική εισβολή στην Συρία; Και ποια σε περίπτωση που ο Σουλτάνος πραγματοποιούσε την απειλή του για επανάληψη του «Αττίλα» στην Κύπρο (μη μέλους του ΝΑΤΟ);

Εφαρμόζεται το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ;

Του Λάμπρου Ροϊλού*

Την 4-10-2019, προετοιμαζόμενος για την 3η εισβολή του στην Συρία ο Ερντογάν, μιλώντας σε δημοσιογράφους προτού αναχωρήσει για το Αζερμπαϊτζάν, υποστήριξε ότι η Τουρκία απειλείται και δέχεται επιθέσεις από «τρομοκράτες», όπως χαρακτηρίζει η Άγκυρα τους Κούρδους μαχητές της YPG. Για να αναρωτηθεί στην συνέχεια κατά πόσον οι νατοϊκοί εταίροι θα σταθούν στο πλευρό της Τουρκίας ή των «τρομοκρατών», αποδίδοντας τις επικρίσεις τους εν μέρει σε παραπληροφόρηση από Δυτικά ΜΜΕ.

«Βλέπουν την αλήθεια εδώ; ή προσπαθείτε να μας κρύψετε κάτι; Είμαστε σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ. Όλες αυτές οι χώρες είναι μέλη του ΝΑΤΟ. Δεχόμαστε πίεση από μια τρομοκρατική οργάνωση. Βάσει του Άρθρου 5 [της Συνθήκης του ΝΑΤΟ] θα έπρεπε να είναι στο πλευρό μας. Θα είστε στο πλευρό μας ή με τους τρομοκράτες; Ποιο είναι το νόημα όσων κάνουν, είναι αδύνατο να το καταλάβουμε», είπε ο Τούρκος πρόεδρος.