Μετατοπίσεις Εννοιών και Πολυπολιτισμός

Η παραπάνω αφίσα τσουβαλιάζει με πονηριά την παραδοσιακή και την μονογονεϊκή οικογένεια με τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και μας λέει ότι η οικογένεια είναι απλά θέμα … αριθμητικής

Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία

Μάρτιος 2015

Ομιλητής Κωνσταντίνος Ρωμανός
Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου οι δυτικές κοινωνίες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδος, υφίστανται αλλαγές στην ιδεολογία και τους θεσμούς, οι οποίες, παρά το γεγονός ότι μπορούν να θεωρηθούν επαναστατικές ως προς την έκταση και το βάθος, δεν προέρχονται από φυσικά αιτήματα μιας λαϊκής πλειοψηφίας, αλλά από παρεμβάσεις εκ των άνω της ελίτ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η απώλεια της συλλογικής ιστορικής μνήμης και της εντοπιότητας, αμφότερα χαρακτηριστικά της έννοιας της πατρίδας. Η εγκατάλειψη δηλαδή της κοινωνίας των ομοίων-ομογενών προς χάριν της ουτοπίας- ή δυστοπίας – μίας νέας κοινωνίας ετεροκλήτων «διαφορετικοτήτων», που αποτελούν ό,τι αποκαλείται «πολυπολιτισμός». Η αποσύνδεση του θήλεος και άρρενος φύλου από τον φυσικό προσδιορισμό με την συνεπακόλουθη δημιουργία – δια της τεχνοεπιστήμης – ενδιαμέσων μορφών ανθρωπίνου υλικού. Το ίδιο συμβαίνει και με τη θεσμοθέτηση καινοφανών μορφών «οικογένειας». Αυτές και άλλες ριζικές μεταρρυθμίσεις προϋποθέτουν, στο δυτικο πλαίσιο αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, την κατασκευή μίας κατ’ επίφασιν δημοκρατικής κοινής γνώμης, η οποία απαιτεί ή τουλάχιστον ανέχεται, τις εν λόγω μεταρρυθμίσεις. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού η «κοινωνική μηχανική» (social engineering) χρησιμοποιεί έναν εξελιγμένο προπαγανδιστικό σχεδιασμό, οργουελικού τύπου, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η σοφιστική μέθοδος της μετατόπισης του νοήματος των εννοιών που συνήθως συνοδεύεται, όπως είναι αναμενόμενο, από την ποινικοποίηση των αντιθέτων απόψεων μέσα σε μια τέτοια κοινωνία.

Τζωρτζ Όργουελ – Κριτική του «Ο Αγών Μου» του Αδόλφου Χίτλερ

Ο Όργουελ το 1945

αναδημοσίευση από τον Ερανιστή
μεταφράζει ο Σαπαρδάνης Κωνσταντίνος

.

Είναι σημάδι του πόσο γρήγορα προχωράνε οι εξελίξεις, το ότι η μη λογοκριμένη έκδοση των Hurst και Blackett του Αγών Μου, που εκδόθηκε μόλις ένα χρόνο πριν, είναι επιμελημένη από φίλο-χιτλερική οπτική. Η προφανής πρόθεση του προλόγου και των σημειώσεων του μεταφραστή είναι να μετριαστεί η αγριότητα του βιβλίου και να παρουσιαστεί ο Χίτλερ με όσο το δυνατόν πιο γενναιόδωρη σκοπιά γίνεται. Επειδή εκείνη την περίοδο ο Χίτλερ ήταν ακόμα αξιοσέβαστος. Είχε εξοντώσει το γερμανικό εργατικό κίνημα, και για αυτό οι τάξεις που κατείχαν περιουσία προτίθεντο να του συγχωρήσουν σχεδόν τα πάντα. Και η Αριστερά και η Δεξιά συναινούσαν στην πολύ ρηχή ιδέα ότι ο Εθνικός Σοσιαλισμός ήταν απλά μια εκδοχή του Συντηρητισμού.

Το Ισλάμ και οι αποκεφαλισμοί “απίστων”

από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο

.

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ: Με “πολιτικά ορθό ” λόγο και προσεγμένες κομψές διατυπώσεις, Δυτικοί ηγέτες, ΜΜΕ και επιστήμονες στη Δύση, εκφράζουν αποτροπιασμό και ταυτόχρονα προσπαθούν να “ερμηνεύσουν” τον πρόσφατο αποκεφαλισμό του αμερικανού δημοσιογράφου Τζών Φόλεϊ, που οι τζιχαντιστές του Χαλιφάτου (Ισλαμικού Κράτους) κρατούσαν επί διετία αιχμάλωτο.

Όλοι στη “φιλελευθερη” και “ανεκτική” Δύση, πλην κάποιων Εβραίων και Χριστιανών, αποφεύγουν να διασυνδέσουν τον σφαγιασμό αυτόν, αλλά και άλλους γνωστούς ή άγνωστους σε μας, με τις επιταγές του Ισλάμ, όπως αυτές είναι καταγραμμένες στο Κοράνι, που θεωρείται θεόπνευστο και άκτιστος λόγος του θεού, και διατυπωμένες με περισσή σαφήνεια στα Χαντίθ και την Σίρα.

ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΝΤΙΘ ΚΑΙ ΣΙΡΑ ΣΤΗ ΣΑΡΙΑ: Τα Χαντίθ (παραδόσεις) είναι οι παραδοσιακές δοξασίες αναφορικά με την ζωή του Μωάμεθ. Σίρα είναι οι ιεροποιημένες βιογραφίες του Μωάμεθ. Τα Χαντίθ και η Σίρα συναποτελούν την Σούννα, δηλαδή τον Τρόπο και την Παράδοση του Μωάμεθ. Η Σούννα ορίζει τον τρόπο, σύμφωνα με τον οποίο οι πιστοί πρέπει να διάγουν τον βίο τους. Όλα είναι γραμμένα στα αραβικά, την μοναδική ιερή γλώσσα δια της οποίας ο Θεός αποκάλυψε μέσω του Προφήτη Μωάμεθ τον ολοκληρωμένο λόγο του.

Άλλωστε μόνο τα Αραβικα θα είναι η γλώσσα η οποία ομιλείται στον “παράδεισο”. Στο σύνολό τους, Κοράνι, Χαντίθ και Σίρα συνιστούν την Σαρία, δηλαδή τον Ισλαμικό νόμο, τον τρόπο ζωής, που απαρέγκλιτα πρέπει να ακολουθείται για να εξασφαλισθεί η παραδεισένια μεταθανάτιος ζωή. Πρέπει συνεπώς, κατά τις αυτές δοξασίες, η ζωή κάθε πιστού να ομοιάζει με αυτή του Προφήτη και των ενάρετων προγόνων της εποχής του.