Εποικισμός στα κατεχόμενα

.

Όταν μετά από το 1974 μεταφέρονταν στον βορά του νησιού εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, οι Τουρκοκύπριοι άρχισαν να φεύγουν από το νησί.

Σε όσους έλεγαν πως έτσι υφίσταται σοβαρή αλλοίωση η δημογραφική δομή, τους έλεγαν πως ¨Αυτός που έρχεται είναι Τούρκος αυτός που φεύγει είναι Τούρκος¨ και παρά το ότι αυτό ήταν παραβίαση της συνθήκης της Γενεύης, συνέχισαν να μεταφέρουν πληθυσμό στο νησί.

Με συντονισμό από πολιτικούς και στρατιωτικούς αξιωματούχους της Τουρκίας και με στήριξη εγχώριων συνεργατών,  διασφαλίστηκε τόσο η μονιμοποίηση αυτών που ερχόταν, όσο και η διαμόρφωση συνθηκών που ήταν απαραίτητες για να έρθουν και άλλοι. Διότι εκείνοι θα αποτελούσαν την ατμομηχανή σε αυτή την τάξη της λεηλασίας.

 Μαζί με την αύξηση του πληθυσμού, αυξήθηκαν και τα μέτρα που επιβάλλονταν στους Τουρκοκύπριους. Το νησί γνώρισε τους νέους του μουσαφίρηδες ( συγνώμη ήθελα να πω ιδιοκτήτες).  Οι βαρώνοι των μαύρων χρημάτων των καζίνο και των μπ@@ρδέλων που αλώνιζαν στην σκιά τεράστιων σημαιών και των ανερχόμενων μιναρέδων, ήταν κάτι νέο για εμάς. Για δεκάδες χρόνια συνεχίσαμε να συζητάμε για το αν επρόκειτο για μια επιχείρηση ειρήνευσης ή  εισβολής και κατάκτησης.