Ούτε σχέδια Ανάν, ούτε σχέδια Ερντογάν

.

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Ο Αττίλας επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Με την επίσκεψή του στην Κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν αποκάλυψε τον πραγματικό στόχο του: Τη δημιουργία ενός εκτρωματικού νομικού και πολιτειακού σχήματος, μέσω του οποίου η Τουρκία θα ελέγχει πλήρως τον Βορρά και μερικώς τον Νότο. Στην επέτειο της τουρκικής εισβολής ο Ερντογάν μαζί με τον εκλεκτό του, τον Τουρκοκύπριο ψευδοπρόεδρο Τατάρ, έδειξαν ότι συνεχίζουν την επιθετικότητα και τη νεο-οθωμανική γραμμή και αδιαφορούν για τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και για τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Από τις δηλώσεις του Τατάρ κρατώ τρία σημεία που δείχνουν καθαρά τα τουρκικά σχέδια: Ο Ερσίν Τατάρ, που εξελέγη από τους εποίκους και όχι τόσο από τους Τουρκοκυπρίους, μεταξύ άλλων έκανε λόγο για ρατσιστική νοοτροπία των Ελληνοκυπρίων, εξαιτίας της οποίας δεν μπόρεσε από το 1963 μέχρι σήμερα, ούτε με το σχέδιο Ανάν, ούτε στο Κραν Μοντάνα, ούτε στη Γενεύη, να βρεθεί μια λύση στη βάση της ομοσπονδίας.

Τον Δεκἐμβριο του 1963 άρχισε η ανταρσία των Τουρκοκυπρίων με τη μυστική στήριξη Τούρκων αξιωματικών κατά της νόμιμης κυβερνήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία οδήγησε  στη χάραξη της πράσινης γραμμής στον χάρτη της Λευκωσίας και στον βομβαρδισμό αμάχων Ελληνοκυπρίων στην Τυλληρία το καλοκαίρι του 1964. Με την ανταρσία και την αποχώρηση Τουρκοκυπρίων υπουργών και βουλευτών από τα όργανα του Κυπριακού κράτους δόθηκε η ευκαιρία για την υλοποίηση ενός βήματος προς τη διχοτόμηση.

Να μας ενδιαφέρει η ουσία κι ας μας πουν αδιάλλακτους

.

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Ακούμε συχνά δημοσιογράφους και πολιτικούς να μας προειδοποιούν «να μην κατηγορηθούμε ως αδιάλλακτοι», «να μην μείνουμε με τον μουντζούρη στο χέρι» και γενικότερα να μην είμαστε οι χαμένοι στο λεγόμενο blame game. Δηλαδή σε μία διαπραγμάτευση με την Τουρκία να προσέξουμε μήπως κατηγορηθούμε από φίλους, εταίρους και διεθνείς οργανισμούς ως υπαίτιοι για τη μη πρόοδο των συνομιλιών. Να δώσουμε καλή εικόνα προς τα έξω.

Ουδείς συνετός άνθρωπος θέλει να είναι μονίμως η χώρα του η αδιάλλακτη, η μη συνεργάσιμη. Όμως και η συνεχής φοβία «μην μας πουν το ένα ή μην μας πουν το άλλο» εγκυμονεί κινδύνους. Και ένας κίνδυνος είναι να κάνουμε υποχωρήσεις επί της ουσίας των εθνικών θεμάτων, απλώς και μόνο για να σώσουμε τους τύπους. Τα εθνικά θέματα απαιτούν να βλέπουμε την ουσία. Η αδιάλλακτη στάση ορισμένες φορές θα μπορούσε να αποφέρει κέρδη. Αν κάνουμε υποχωρήσεις σε θέματα ουσίας το παιχνίδι χάθηκε. Δεν  θα ξανακερδίσουμε τα χαμένα. Αν μείνουμε σταθεροί στις θέσεις μας ίσως χαρακτηριστούμε αδιάλλακτοι, αλλά αυτό σύντομα θα ξεχαστεί. Θα έχουμε, πάντως, περισώσει τα εθνικά συμφέροντα.

Δίνω ένα παράδειγμα. Το 2002- 2004 υπήρχαν συνέλληνες στην Ελλάδα και στην Κύπρο, οι οποίοι πρότειναν πάση θυσία να πούμε ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν, διότι κινδυνεύαμε να κατηγορηθούμε ως απορριπτικοί. Τι θα πουν οι ξένοι; Τι θα πουν οι Ευρωπαίοι; Δεν αδικώ αυτούς που το έλεγαν, πιστεύω ότι ήσαν καλοπροαίρετοι. Όμως είχαν άδικο. Η πραγματικότητα δικαίωσε τους «αδιάλλακτους».

Η Κύπρος είναι το τελευταίο φυλάκιο άμυνας της Ελλάδας

.

Του Γιώργου Συλλούρη*

Υπό τις παρούσες συνθήκες  και προκλήσεις της Τουρκίας στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και εν γένει στην Ανατολική Μεσόγειο,  το κρισιμότερο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε είναι οι μεθοδεύσεις, αλλά και απειλές, με στρατιωτικά μέσα, της Τουρκίας κατά των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου. Επίσης, η μεθοδευμένη από την Τουρκία εισροή παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα είναι ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.

Οι διεκδικήσεις της Τουρκίας εκφράζονται με έμπρακτες, επικίνδυνες και προκλητικές ενέργειες. Με την τρίτη εισβολή στην ΑΟΖ της Κύπρου με ερευνητικά και πολεμικά πλοία, με τις συνεχείας παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, με την νομικά ανυπόστατη συμφωνία με την Λιβύη, με τις δημοσιεύσεις χαρτών που εξαφανίζουν την Κρήτη και το Καστελόριζο, τις συνεχείς δηλώσεις για την γαλάζια πατρίδα και την περιφρόνηση των συνόρων που οριοθετήθηκαν με την συνθήκη της Λωζάνης.

Εμείς ως λαός και ως έθνος, οφείλουμε να απαντήσουμε και να αποκρούσουμε αποτελεσματικά τις παράλογες και παράνομες διεκδικήσεις και απειλές της Τουρκίας. Είναι σε όλους γνωστό ότι δεν υπάρχει διεθνές όργανο που να μπορεί να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία όταν παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο. Η τήρηση του Διεθνούς Δικαίου δυστυχώς είναι ευθύνη των κρατών. Γι’ αυτό αν θέλουμε η Τουρκία να μην περιφρονεί αλλά να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο, ο μόνος τρόπος είναι  να οργανώσουμε τον στρατό  μας, τον εξοπλισμό μας, τις διπλωματικές μας υπηρεσίες και τον απόδημο ελληνισμό.

Τάσσος Παπαδόπουλος: «Ο Εθνάρχης του «ΟΧΙ»

.

Ανδρέας Μουντζουρούλιας

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος είναι ο τελευταίος μεγάλος ηγέτης που έχει να θυμάται ο Ελληνισμός. Κόντρα σε όλους και κυρίως στους μεγάλους του κόσμου είπε σταθερά το ΟΧΙ του στη «λύση» Ανάν. Πολεμήθηκε, απειλήθηκε, συκοφαντήθηκε. Δεν κάμφθηκε ποτέ. «Έφυγε» σαν σήμερα  (12 Δεκεμβρίου) το 2008. Πολύ νωρίς όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για τον Ελληνισμό. 

Ο Παπαδόπουλος είχε πει το πρώτο του «Όχι» στη Ζυρίχη, ως εκπρόσωπος του πολιτικού σκέλους της ΕΟΚΑ, της ΠΕΚΑ (Πολιτική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα) και του Γρίβα Διγενή, αρχηγού της ΕΟΚΑ….

Η δράση του ξεκινά από τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ του ’55-59 για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ένας αγώνας που τελικά κατέληξε σε ανεξάρτητο κράτος, στην εισβολή του ’74 και εν συνεχεία, διά του Σχεδίου Ανάν, σε μια προσπάθεια διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και νομιμοποίησης της διχοτόμησης….
 
Μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου διετέλεσε Υπουργός Εργασίας και από τη θέση του αυτή εισήγαγε για πρώτη φορά και εφάρμοσε πλήρες σχέδιο κοινωνικών ασφαλίσεων. Μετά την έναρξη των δικοινοτικών ταραχών το 1963, ο Τάσσος Παπαδόπουλος μετείχε στη διάσκεψη του Λονδίνου για το μέλλον της Κύπρου.

Πως η αλαζονεία των αρχουσών ελίτ της Δύσης γίνεται μπούμεραγκ

.

Κώστας Βενιζέλος

Οι ηγεσίες της Δύσης δεν μαθαίνουν. Έχουν στο συρτάρι ένα μοντέλο συμπεριφοράς, το ανασύρουν για κάθε περίπτωση και το παρουσιάζουν σαν «συνταγή επιτυχίας». Διενεργήθηκε την περασμένη Κυριακή στα Σκόπια δημοψήφισμα για έγκριση ή απόρριψη της Συμφωνίας των Πρεσπών. Σε όλη την προηγούμενη περίοδο υπήρξαν παρεμβάσεις τρίτων με στόχο οι πολίτες να προσέλθουν στην κάλπη και να ψηφίσουν «ναι».

Ποιο το αποτέλεσμα των παρεμβάσεων αυτών; Όπως έγραψε σε άρθρο του ο Μιχάλης Ιγνατίου οι Σκοπιανοί έδωσαν την απάντηση: «Βασικά φώναξαν το «όχι» στις άνευ προηγουμένου παρεμβάσεις των ξένων, που ξεπέρασαν εαυτούς. Οι παρεμβάσεις αυτές ώθησαν τους πολίτες των Σκοπίων να σαμποτάρουν το δημοψήφισμα».

Αυτές οι παρεμβάσεις ενίοτε λειτουργούν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ενοχλούν οι παρεμβάσεις, ενοχλούν οι νουθεσίες, κυρίως όταν οι τρίτοι φαίνεται να έχουν δικά τους συμφέροντα, τα οποία ενδεχομένως να είναι διαφορετικά από εκείνα των πολιτών, της επηρεαζόμενης χώρας.

Απειλές και κλίμα τρομοκρατίας στην Ακαδημία Αθηνών!

 Εθνικός ξεπεσμός – Εθνομηδενιστές και εγκάθετοι σκοτεινών ανθελληνικών κέντρων απειλούν και ασκούν τρομοκρατία στην Ακαδημία Αθηνών!

Καταγγέλλει με άρθρο του στο «Π»
ο ακαδημαϊκός
Νικόλαος Κονομής

Είμαι Κύπριος, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 1990, ο γηραιότερος ακαδημαϊκός και ο τρίτος κατ’ αρχαιότητα εκλογής. Εκφράζω πάντοτε ευθαρσώς τη γνώμη μου και σιχαίνομαι την υποκρισία που βασιλεύει στο Σώμα. Μπορεί να μην άρεσε η θαρραλέα έκφραση των απόψεών μου στους συναδέλφους, αλλά επί 20 και πλέον χρόνια δεν δέχτηκα απειλές. Τα τελευταία χρόνια, με την εκλογή του κ. Β. Πετράκου ως γενικού γραμματέα, δέχτηκα τρεις απαράδεκτες απειλές.

Η πρώτη προήλθε από τον ίδιο τον γενικό γραμματέα, όταν εκδόθηκε το διαβόητο Χρηστικό Λεξικό της Ακαδημίας Αθηνών. Είμαι ο μόνος ακαδημαϊκός που ανακοίνωσα την εντύπωσή μου γι’ αυτό και υπέδειξα τα, κατά τη γνώμη μου, μειονεκτήματα του λεξικού αυτού. Η άποψή μου δεν άρεσε προφανώς στον γενικό, ο οποίος εμφάνιζε την έκδοση του Λεξικού ως δικό του κατόρθωμα. Στην πανηγυρική συνεδρία της Ακαδημίας, στις 19 Δεκεμβρίου 2014, ο κ. Πετράκος από το βήμα της Ακαδημίας είπε ότι όσοι έχουν ασκήσει κριτική στο Λεξικό είναι «άδικοι, άκριτοι, μίζεροι και θα τους φάει το μαύρο σκοτάδι».

Η απειλή αυτή απευθύνεται σε μένα, γιατί ουδείς ακαδημαϊκός τόλμησε να αναφερθεί στο Λεξικό. Όταν πληροφορήθηκα την απειλή, σχολίασα το γεγονός στην Ολομέλεια και συνεχάρην μάλιστα την Ακαδημία για τον γραμματέα της, ο οποίος απειλεί με φυσική εξόντωση ένα μέλος της επειδή εξέφρασε τη γνώμη του για επιστημονικό θέμα της ειδικότητάς του. Το σχόλιό μου, ως συνήθως, συνάντησε πλήρη απάθεια από μέρους της Ολομέλειας.

Γιατί λύσσαξαν να πάρουν την Κύπρο!

Ο Kαυγάς των Νταβατζήδων στον προθάλαμο της Οδαλίσκης – Γιατί λύσσαξαν να πάρουν την Κύπρο!

“Όταν ένα έθνος εκτιμάει κάτι περισσότερο από την ελευθερία, θα χάσει την ελευθερία του. Και η ειρωνεία: αν αυτό το κάτι είναι οι ανέσεις ή το χρήμα, θα τα χάσει κι αυτά”
Ουίλιαμ Σόμερσετ Μομ

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Ο ΓΓ του ΟΗΕ κ. Γκουτιέρες φαίνεται ότι δεν βλέπει ειδήσεις.

Δεν πρόσεξε ότι οι δυνάμεις πίσω από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, έξοχο σύμβολο ενός βαριά άρρωστου κόσμου και συστήματος, αγωνίζονται για την καταστροφή της ζωής στον πλανήτη εντός μερικών δεκαετιών. Δεν πρόσεξε ότι τον περασμένο Απρίλιο, σε διάστημα δέκα μόλις ημερών, οι ΗΠΑ παρολίγον να προκαλέσουν δύο πυρηνικούς πολέμους στη Συρία και την Κορέα. Δεν έχει πληροφορηθεί τίποτα για τους πολέμους στη Μέση Ανατολή ή για την κατάσταση μιας ανθρωπότητας που, συνολικά κρινόμενη, βρίσκεται σήμερα στο πιθανώς χειρότερο και σίγουρα πιο επικίνδυνο σημείο της ιστορίας της.

Τον κ. Γκουτιέρες, βετεράνο του απίθανου θιάσου των Ευρωπαίων “Σοσιαλιστών”, ένα πράγμα τον απασχολεί κυρίως και δεν τον αφήνει να κοιμηθεί ήσυχος τη νύχτα. Όχι. Δεν είναι οι βόμβες στο Αφγανιστάν, η χολέρα στην Υεμένη, η κατάσταση στην Παλαιστίνη, η πείνα στην Αφρική. Τον κ. Γκουτιέρες τον απασχολεί πως θα φέρει την ειρήνη στην Κύπρο, όπου οι εχθροπραξίες τελείωσαν το… 1974!

Συνομιλίες Αναστασιάδη – Ακκιντζί στο Κυπριακό, με ανοικτό τέλος – Ανοικτή προοπτική αποδοχής της νέας έκδοσης του σχεδίου Ανάν

Πανίκος Ελευθερίου

Στην κρίσιμη φάση στην πορεία που διανύουμε στο Κυπριακό, όσοι ασχολούνται με το Εθνικό μας θέμα, θα πρέπει να διερωτηθούν για τα ακόλουθα: Γιατί να συνεχίζονται συνομιλίες με εντατικούς ρυθμούς, για λύση στο Κυπριακό, ενώ οι Τούρκοι παραμένουν τόσο αδιάλλακτοι (με τις πλέον ακραίες θέσεις), στις πιο βασικές πτυχές του προβλήματος; Πού βασίζεται η αισιοδοξία των εμπλεκομένων, εντός και εκτός Κύπρου, για λύση; Πώς τεκμηριώνεται αυτή η αισιοδοξία και πού στηρίζονται οι συχνά επαναλαμβανόμενες “ατάκες” των θιασωτών της λύσης, που μιλούν για… “ευνοϊκή συγκυρία” και “ευθυγράμμιση των άστρων”;

Οι κυβερνώντες με την στήριξη του Α.Κ.Ε.Λ., συνεχίζουν απτόητοι να συνομιλούν επί λανθασμένης βάσης, στοχεύοντας σε μια μη βιώσιμη “λύση” συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα. Είναι όμως προς το συμφέρον μας τέτοιες συνομιλίες, που είναι μάλιστα “με ανοικτό τέλος”, επί μίας απαράδεκτης μορφής “λύσης”; Δεν θα έπρεπε να μετά την διαφαινόμενη επισημοποίηση του ναυαγίου, να μεθοδευτεί η επανατοποθέτηση του Κυπριακού στην ορθή του βάση, ως θέμα εισβολής και κατοχής; Ζητείται, όχι μόνον αναθεώρηση της στρατηγικής (όπως επαναλαμβάνουν οι κομματικοί ηγέτες), αλλά και στόχων, εφόσον για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι οι “διακοινοτικές συνομιλίες”, με στόχο την Δ.Δ.Ο., μόνο επιζήμιες είναι, για την Εθνική μας υπόθεση.

Από τον Παπαδόπουλο στον Αναστασιάδη – Το σχέδιο Ανάν βρυκολακιάζει

Ενώ ομάδα νομικών ζητά από τον Γενικό Εισαγγελέα Κύπρου να παύσει τον πρόεδρο Αναστασιάδη, ως ανίκανο να εκπροσωπεί την Κύπρο, η διαπραγμάτευση στην Γενεύη ολοκλήρωσε την φάση της.

Η Σία Αναγνωστοπούλου, το Σχέδιο Ανάν και το Νέο Σχέδιο

Σημείωση ardin-rixi.gr: To κείμενο αυτό γράφηκε πριν από έναν περίπου χρόνο. Την περίοδο πριν τις ευρωεκλογές. Το επαναφέρουμε σήμερα, καθώς εν τέλει η Σία Αναγνωστοπούλου υπουργοποιήθηκε, και μάλιστα στην θέση του Υπουργείου Εξωτερικών, αρμόδια για τις ‘ευρωπαϊκές υποθέσεις’ (το κυπριακό, βεβαίως, αν ανοίξει από το Φθινόπωρο θα ανοίξει ως ‘ευρωπαϊκό πρόβλημα’)…

του Γιώργου Ρακκά

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι του διαβόητου «Κοινού Ανακοινωθέντος» και η Σία Αναγνωστοπούλου επιδόθηκε σε νέο αγώνα –εντός του ΣΥΡΙΖΑ αυτήν την φορά, μιας και πλέον είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος και υποψήφιά του στις τελευταίες ευρωεκλογες– για να πείσει την αξιωματική αντιπολίτευση να στηρίξει αυτήν την νέα πρωτοβουλία του «διεθνούς παράγοντα» για την ολική επαναφορά του σχεδίου Ανάν.

Με κείμενο που συνυπογράφει με τον Αδάμο Ζαχαριάδη και τον βουλευτή Δράμας Χρήστο Καραγιαννίδη[1], επαναλαμβάνει σχεδόν τα ίδια επιχειρήματα (η ρητορική της «ύστατης ευκαιρίας») με εκείνα που επιστράτευσε εκείνην την ‘θερμή’ άνοιξη του 2004, ώστε να πείσει την ελληνοκυπριακή και την ελλαδική αριστερά για την αναγκαιότητα αποδοχής του Σχεδίου Ανάν.

Ωστόσο, μια σύντομη έρευνα του ρόλου που διαδραμάτισε εκείνην την εποχή, και των επιχειρημάτων πάνω στα οποία στήριξε τον αγώνα της υπέρ του ΝΑΙ – καταδεικνύει πως οι θεμελιώδεις πολιτικές εκτιμήσεις πάνω στις οποίες στηρίζει την θέση της όχι έχουν διαψευσθεί πανηγυρικά. Επιπρόσθετα, τα ίδια τα πεπραγμένα της σε σχέση με το ζήτημα, εκθέτουν τις πιο βασικές ιδεολογικές παραμέτρους πάνω στις οποίες στηρίζει την προσέγγιση του ελληνο-κυπριακού ζητήματος.

Παρασκευή, 24 Απριλίου 2015: ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ 2004 – ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ.‏

μας το απέστειλε ο Πανίκος Ελευθερίου

.

Φίλοι και φίλες,

Συναγωνιστές, Συναγωνίστριες,

Το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια διοργανώνει εκδήλωση τιμής στο μεγάλο ΟΧΙ του Κυπριακου Ελληνισμου στο Δημοψήφισμα του 2004. Τιμούμε το μεγάλο ΟΧΙ στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω του σχεδίου ΑΝΑΝ και διακηρύττουμε ότι το ΟΧΙ του Κυπριακού Λαού Ζη. Το ΟΧΙ ζη και ο Κυπριακός Λαός θα το επαναλάβει αν χρειασθεί, θωρακίζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία απο τις επιβουλές και δολοπλοκίες των κατακτητών, των ξένων συνοδοιπόρων τους και της εσωτερικής πέμπτης φάλαγγας. Η Κυπριακή Δημοκρατία ζη και θα ζήσει διότι αποτελεί την ασπίδα του Κυπριακού Ελληνισμού σε αυτην την ακριτική Ελληνική γη.

Γι αυτό καλούμε κάθε Κύπριο πατριώτη, να δώσει το παρόν του στην επετειακή εκδήλωση της 24ης Απριλίου 2015, το βράδυ, ως προειδοποίηση σε όσους επιβουλεύονται την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Απλα φυλάξετε την ημέρα και προαναγγείλατε το γεγονός και σε άλλους γνωστούς και φίλους ώστε αθρόα να μετρηθούμε στην προσπάθεια στήριξης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όπως ακριβώς έγινε και το Νοέμβριο του 2002 εν αναμονή του απαράδεκτου , ρατσιστικού, διχοτομικού σχεδίου ΑΝΝΑΝ. Να βροντοφωνάξουμε απο τώρα, ΟΧΙ στην επερχόμενη παραλλαγή του Σχεδίου ΑΝΝΑΝ η οποία μαγειρεύεται σε αμαρτωλά μαγειρία.

Το ιστορικό Διάγγελμα του Προέδρου της Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου για το Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, στις 7 Απριλίου 2004

Εικόνα από:end-artemi-sorra-cyprus.blogspot.com

Συμπατριώτισσες, Συμπατριώτες,

Αυτές της εξαιρετικής ιστορικής σημασίας συνθήκες, νιώθω υποχρέωσή μου να απευθυνθώ σ’ εσάς: στον κυρίαρχο κυπριακό λαό.  Κάθε λαός διαμορφώνει και γράφει τη δική του ιστορία. Άλλοτε με απελευθερωτικούς αγώνες, άλλοτε με κοινωνικούς, άλλοτε με δημοκρατικές διαδικασίες με τη ψήφο του.  Τώρα καλείται ο κυπριακός λαός, καλούμαστε ο καθένας μας χωριστά, αλλά και όλοι συλλογικά, να γράψουμε την ιστορία του μέλλοντος της Κύπρου.

Η πατρίδα μας, διέρχεται τις πιο δραματικές ώρες της μακραίωνης ιστορίας της.  Ώρες καθοριστικές όχι μόνο για το παρόν και τη δική μας γενεά, αλλά και για το μέλλον και τις γενεές που θα έρθουν. Οι αποφάσεις που θα πάρουμε εμείς σήμερα, διαμορφώνουν και καθορίζουν τις τύχες και τα πεπρωμένα και των επερχόμενων γενεών.

Είμαι πεπεισμένος ότι ολόκληρη η πολιτική ηγεσία του τόπου, αλλά και η καθεμιά και ο καθένας από σας, έχει πλήρη επίγνωση της σοβαρότητας της απόφασης που καλούμαστε να πάρουμε στο δημοψήφισμα της 24ης του Απρίλη, και ότι συμμερίζεστε το βάρος της ευθύνης που αναλαμβάνουμε με την ψήφο μας.  Αυτή η απόφαση ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον κυπριακό λαό.  Ελπίζω οι ξένοι φίλοι μας να σεβαστούν το λαό και την Κυπριακή Δημοκρατία.  Ελπίζω να κατανοήσουν ότι παρεμβάσεις και πιέσεις προσβάλλουν την αξιοπρέπεια του κυπριακού λαού, είναι αντίθετες προς ρητή πρόνοια του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και, τελικά, καταλήγουν αντιπαραγωγικές.

Η κρισιμότητα των αποφάσεων που καλούμαστε να πάρουμε συλλογικά, αλλά και ατομικά, δεν μας επιτρέπει να αποδυθούμε σε συναγωνισμό για το ποιός είναι περισσότερο ή λιγότερο πατριώτης.  Όλοι έχουμε τον ίδιο στόχο, όλοι έχουμε την ίδια έγνοια για το μέλλον της πατρίδας μας.

Η ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ στο Foreign Office και στη Λευκωσία…

άρθρο του Πάνου Ιωαννίδη, Νομικού

.

Θα ήθελα πρώτα να πω, ότι, προτού πλέον μιλήσουμε ξανά για οποιοδήποτε θέμα που σχετίζεται με την παραπέρα πορεία του κυπριακού ζητήματος, πρέπει πρωτίστως να θυμόμαστε τις τέσσερις καθοριστικές δηλώσεις, που έγιναν πριν και μετά από το Δημοψήφισμα του 2004, και που αποτελούν ΤΟΝ ΘΕΜΕΛΙΟ των όσων συμβαίνουν από τότε μέχρι σήμερα, αλλά και που θα συνεχίσουν να συμβαίνουν, για όσο χρόνο ακολουθούμε την καταστροφική πορεία για Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία…

Προτού, λοιπόν, μιλήσουμε για τα όσα έγιναν στο Βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών την περασμένη Δευτέρα (2 Μαρτίου) και που θα έχουν τη συνέχεια τους αύριο (10 Μαρτίου 2015) στη Λευκωσία, ας θυμηθούμε τις τέσσερις εκείνες ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ του 2004:

Η 1η έγινε από τον Βρετανό αρχιτέκτονα του “Σχεδίου Αννάν” Λόρδο Χάνεϋ, που μας είπε ότι “εάν το σχέδιο απορριφθεί, ΕΜΕΙΣ (δηλαδή οι Βρετανοί) θα το φέρνουμε ξανά και ξανά, μέχρι που να το αποδεχθείτε…”.

Η 2η έγινε από τον τότε ηγέτη του ΑΚΕΛ (και μετέπειτα Πρόεδρο της Δημοκρατίας) που μας είπε ότι “τελικά θα πούμε ένα ΧΛΙΑΡΟ ΟΧΙ στο Αννάν, μέχρι που να τσιμεντώσουμε το ΝΑΙ…”.

Εσχάτη προδοσία υπό το πρίσμα της πολιτικής επιστήμης

Του Παναγιώτη Ήφαιστου

Εκδόσεις Ποιότητα

Eννοιολογικός προσδιορισμός φράσεων «εσχάτη προδοσία», «ένοχοι», «δράστες» κτλ, υπό το πρίσμα της πολιτικής επιστήμης

Π. Ήφαιστος 22.2.2015. Το κείμενο που ακολουθεί μετά το παρόν επεξηγηματικό εισαγωγικό σημείωμα γράφτηκε και αναρτήθηκε το 2005 με τίτλο «εσχάτη προδοσία υπό το πρίσμα της πολιτικής επιστήμης». Γράφτηκε λίγο μετά το σχέδιο Αναν, υπόθεση η ιστορία της οποίας γράφτηκε την περίοδο 2001-2005 αλλά η καλλιέργειά της έλευσής του άρχισε ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 όταν «ιδρύματα» και πολλοί άλλοι καταπολέμησαν την ελληνική αποτρεπτική στρατηγική, τον Ενιαίο Αμυντικό Χώρο Ελλάδας-Κύπρου και την υποβολή αίτησης ένταξης στην ευρωπαϊκή κοινότητα ως προσεγγίσεις μιας τριπλής στρατηγικής Βλ. Ελληνική Εθνική Στρατηγική, έννοια, σκοποί προϋποθέσεις επιτυχούς εκπλήρωσης: η περίπτωση της ευρωπαϊκής προοπτικής της Κύπρου http://wp.me/p3OlPy-Ff και InMemoriam Γιάννου Κρανιδιώτη. Ειρηνική επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών και ο Γιάννος Κρανιδιώτης http://wp.me/p3OlPy-I2%5D. Θα μπορούσε να τεκμηριωθεί, βέβαια, ότι οι ρίζες βρίσκονται στον στρατηγικό σχεδιασμό της δεκαετίας του 1990 (διχοτομικό σχέδιο Άτσεσον και χούντα-δικτατορία στην Αθήνα). Ο στρατηγικός σχεδιασμός των μεγάλων δυνάμεων δεν γνωρίζει φίλους, εχθρούς και συμμάχους αλλά εναλλασσόμενους φίλους εχθρούς και συμμάχους σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, τις πελατειακές σχέσεις και κυρίως τις σταθμίσεις και εκτιμήσεις ως προς το ποιος είναι και δεν είναι αναλώσιμος.