Στη μέση της ερήμου (μέρος β)

99volo.com

Η αναζήτηση μιας εφήβου για νόημα ζωής

α μέρος

ΚΟΡΜΠΜΑΝ ΜΑΡΤΖΟΡΥ

Δεν είναι δουλειά του ανθρώπου να αναζητεί ή ακόμη και να πιστεύει στο Θεό, οφείλει μόνο να αρνείται να πιστέψει σε καθετί που δεν είναι ο Θεός. Ο άνθρωπος πρέπει μόνο να εμμένει στην άρνησή του αυτή και κάποια μέρα ο Θεός θα έρθει σ’ αυτόν.

Φθινόπωρο στο Νιου Τζέρσεϊ και ο νους του ανθρώπου σαστίζει. Τα χρυσοκόκκινα φύλλα λες και έπεσαν μες το ηλιοβασίλεμα και όλα τα περιβάλλει ένα φωτοστέφανο από σιωπή και καπνό και κάποιο βόμβο μακρινό. Τη μέρα σου κάνει κόπο ακόμη και να πας μέχρι την τάξη, δεν θέλεις να μπεις μέσα κι αν δεν ήταν το τσουχτερό κρύο νομίζω ότι μάλλον θα έμενα έξω. Η τόση ομορφιά με κάνει να πονώ. Μόνο αυτό μπορώ να σκεφτώ καθώς μαζί με τη φίλη μου αφήνουμε πίσω μας τη χλόη, και τα δέντρα, και τον βαθυγάλανο ουρανό για να μπούμε στην αίθουσα των μαθηματικών. Συζητούμε για την πίστη αν και τα λόγια δεν μας βοηθούν.

Δε θυμάμαι τι πυροδότησε τη συζήτηση εκείνη τη μέρα αλλά μιλούσαμε για τη ζωή μας, για τη δυστυχία μας, για την απόγνωση και την αποτυχία μας και αρχίσαμε να μιλάμε για την πίστη. Λέγαμε ότι οι άνθρωποι δεν είναι ορθολογικά πλάσματα. Υποτίθεται ότι είμαστε λογικοί και ίσως όλες οι φιλοσοφίες να μας δασκάλεψαν να θεωρούμε ότι είμαστε, αλλά ακόμη και ως έφηβοι έχουμε ανακαλύψει ότι η λογική φτάνει μέχρι ενός σημείου. Έλεγα για τη δική μου παράνοια ότι παραδείγματος χάριν οι φίλοι μου δεν νοιάζονται για μένα, λογικά ξέρω ότι νοιάζονται αλλά δεν μπορώ να το κάνω πιστευτό στη ζωή μου, δεν μου είναι αληθινό. Μιλούσα για τις φίλες μας με την ψυχογενή ανορεξία που λογικά ξέρουν ότι δεν είναι χοντρές, ξέρουν ότι αυτό που κάνουν τους βλάπτει χωρίς να λύνει τα προβλήματά τους και όμως μέσα τους δεν το ξέρουν. Είναι ξερά, μπαγιάτικα γεγονότα που υπάρχουν σε κάποιο άλλο επίπεδο. Άρχισα να μιλάω για τις ιδέες μου γύρω από τη φιλοσοφία και την ιστορία και με έκπληξη είδα ότι η φίλη μου δεν με έπληττε, παρακολουθούσε ζωηρά, ναι, ναι συμφωνούσε, δεν είναι μόνο όσα πιάνει η λογική μας.

Στη μέση της ερήμου

Η αναζήτηση μιας εφήβου για νόημα ζωής

ΚΟΡΜΠΜΑΝ ΜΑΡΤΖΟΡΥ

Γεννήθηκε το 1987 στο Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ, από εβραϊκή οικογένεια. Ανακάλυψε μόνη της τον Χριστιανισμό και στα δεκαοκτώ της χρόνια βαπτίστηκε Χριστιανή Ορθόδοξη. Μετά την αποφοίτησή της από το σχολείο ξεκίνησε σπουδές Θεολογίας στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού. Το «Στη μέση της ερήμου» είναι το πρώτο της βιβλίο.

***

Όταν ήμουν 11 – 12 χρονών, τότε που περνούσα τα πιο δυστυχισμένα χρόνια της ζωής μου, θυμάμαι ότι έμεινα άφωνη μπροστά σε μια εικόνα του Χριστού. Τώρα είναι όλα συγκεχυμένα, μοιάζουν σχεδόν εξωπραγματικά και το μόνο πράγμα που θυμάμαι είναι τα μάτια Του. Τόσο σοβαρά, τόσο βαθιά, τόσο γεμάτα αγάπη που με συγκλόνισαν ως τα κατάβαθα της καρδιάς μου.

Εκείνη την εποχή ήμουν πολύ εχθρική προς τη θρησκεία και κυρίως προς την Χριστιανική πίστη. Κάτι όμως σε εκείνη την εικόνα με έκανε να πονώ χωρίς να ξέρω το γιατί, χωρίς να καταλαβαίνω. Ήμουν λυπημένη και μαζί αξιολύπητη και εκείνο το βλέμμα με έκανε κομμάτια. Ένα χρόνο αργότερα θα αναφερόμουν σε αυτήν την περίοδο λέγοντας ότι η γοητεία του Χριστιανισμού με είχε σχεδόν ρουφήξει, με είχε αιχμαλωτίσει η ομορφιά της εικόνας του Χριστού. Έβρισκα δικαιολογίες, είμαι συγγραφέας και με ελκύουν οι ιστορίες, δεν με ελκύει ο Χριστός, είναι ο μύθος πίσω απ’ όλο αυτό.