
Ὁ ἡγεμῶν τῆς Σάμου Κοπάσης Ἀνδρέας μὲ τούρκους αξιωματικούς σὲ ἐπίσημο γεῦμα τὸ 1908
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΤΣΑΡΟΥΧΑ
Ο Αθανάσιος Σταυρούδης γεννήθηκε στην Μπάλτζα, το 1873 και νωρίς μυήθηκε στον Μακεδόνικο Αγώνα, ως βασικό μέλος της Επιτροπής Άμυνας του χωριού του.
Έχοντας επαφή με το Ελληνικό Προξενείο της Θεσσαλονίκης και τον πρόξενο Λάμπρο Κορομηλά, ενημέρωνε τις ελληνικές αρχές για τις κινήσεις των Βουλγάρων κομιτατζήδων και των τουρκικών αποσπασμάτων, αναλαμβάνοντας συχνά ένοπλη δράση, με στόχο τη διαφύλαξη του Ελληνισμού της περιοχής και, τελικά, την απελευθέρωση της αλύτρωτης τότε Μακεδονίας.
Εξ αιτίας της δράσης του αυτής κατα-διώχθηκε από την τουρκική χωροφυλακή, διέφυγε στο Κέντρο Άμυνας Θεσσαλονίκης και φυγαδεύθηκε στην Αθήνα, μαζί με τον επίσης ριψοκίνδυνο Μακεδονομάχο Σταύρο Μπαρέτη, από την γειτονική στην Μπάλτζα Μπαλάφτσα (σήμερα Κολχικό), της περιοχής Λαγακαδά.
Το Νοέμβριο του 1908 οι δύο Μακεδονομάχοι παρουσιάστηκαν στο Κέντρο Άμυνας των Αθηνών, και αμέσως συνδέθηκαν με το Μακεδόνικο Κομιτάτο της πρωτεύουσας, το οποίο διηύθυνε τότε ο Στέφανος Δραγούμης.Είναι γνωστό ότι την ίδια χρονιά στη Σάμο είχε κορυφωθεί η σύγκρουση του Θεμιστοκλή Σοφούλη, και του σαμιακού λαού που επάξια εκπροσωπούσε, με τον φιλότουρκο ηγεμόνα Ανδρέα Κοπάση, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η εξορία και η θανατική καταδίκη του Σοφούλη από το ηγεμονικό καθεστώς. Στην Αθήνα ο Σοφούλης ήρθε σε επαφή με το Μακεδόνικο Κομιτάτο, αφού τότε Σαμίους και Μακεδόνες ένωνε ο κοινός πόθος για την εθνική αποκατάσταση.