Γερμανική υπονόμευση με «ανακάλυψη» εθνοτήτων στα Βαλκάνια

.

Ιωάννης Μάζης

Ερανιζόμενος την σχετική πραγματολογία από τον ιστορικό δρα Η. Ηλιόπουλο, δεινό μελετητή –μεταξύ άλλων– και του φαινομένου των γερμανικής εμπνεύσεως εθνοκρατικών αποσταθεροποιήσεων, υποστηρίζω ότι οι γερμανικές και οι εταιρικές τους «ευρωπαϊκές ελίτ» έχουν επιλέξει μια συγκεκριμένη βαλκανική πολιτική: την μοριοποιήση και πολτοποίηση των εθνικών ταυτοτήτων.

Πρόκειται για επιλογή η οποία υποστηρίχθηκε από τους «οργανικούς -με το αζημίωτο-διανοουμένους» των Open Society Funds του κ. Σόρος στις ημέρες μας. Αλλά και από την ιδεολογικοπολιτική νομενκλατούρα μηχανισμών, όπως το διαχρονικό νεοσυντηρητικό American Enterprise Institut (ιδρύθηκε το 1938, με σημαίνοντα μέλη όπως ο «φωτισθείς» πρώην τροτσιστής Irving Kristol και άλλοι της ιδίας ιδεολογικής τάσεως) των Μπους, Κλίντον και Ομπάμα.

Η επιλογή της πολτοποίησης παρουσιάσθηκε ως «επιταγή των καιρών», αναπόφευκτη λόγω «παγκοσμιοποίησης», επιφέρει αυτονοήτως την τάχα ανεξήγητη και παράδοξη «έξαρση των εθνικισμών, των τοπικισμών και των θρησκευτικών φουνταμενταλισμών».

Ιωάννης Μάζης: Μόνο το όνομα είναι ο φορέας του αλυτρωτισμού, όλα τ’ άλλα είναι αηδίες. (βίντεο)

 σ.σ. Με την δέουσα διάκριση αξίζει να παρακολουθήσετε την παρακάτω παρουσίαση του κ. Ιωάννη Μάζη για το Σκοπιανό πρόβλημα (και όχι «Μακεδονικό πρόβλημα»). Η παρουσίαση έγινε μετά το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και λίγο πριν το συλλαλητήριο της Αθήνας. Παρουσιάζω κάποια ενδιαφέροντα, τα περισσότερα δηλαδή, σημεία της ομιλίας. 

***

Η ιστορική Μακεδονία της αρχαιότητος αντιστοιχεί σχεδόν πλήρως στο τμήμα της Ελληνικής επικράτειας στη Βόρεια Ελλάδα. Η έννοια της «γεωγραφικής Μακεδονίας» αποτελεί σε μεγάλο βαθμό κατασκευή Ρώσσων, Γερμανών και Βουλγάρων συναδέλφων χαρτογράφων τον ύστερο 19ο αιώνα. Σε χάρτες των μέσων του 19ου αιώνος, όπως του Γάλλου χαρτογράφου Αμύ Μπουέ το 1847, ο όρος Μακεδονία δεν περιλαμβάνει τα Σκόπια αλλά μόνο το όριο Μοναστηρίου Αχρίδας και φυσικά την γνωστή μας Μακεδονία στην Ελληνική επικράτεια. Αντιθέτως, σε χάρτες του ύστερου 19ου αιώνος δημιουργείται η «γεωγραφική Μακεδονία», η οποία σύμφωνα με μία διαστρεβλωτική αντίληψη μετά τους Βαλκανικούς πολέμους μοιράστηκε μεταξύ Ελλάδος, Σερβίας και Βουλγαρίας. Όμως, δεν υφίστατο Μακεδονία ως διοικητική ή γεωγραφική ενότητα κατά την Οθωμανική περίοδο. Επίσης, εθνογραφικοί χάρτες όπως αυτός του Γερμανού χαρτογράφου Χάιενριχ Κίμπερτ, οι οποίοι έδειχναν υψηλά ποσοστά σλαβόφωνων, αποτελούσαν παραγγελία του Βουλγαρικού Εξαρχάτου στην Κωνσταντινούπολη.