«Δίκη των 21»… Να γιατί δεν έτρωγαν βούτυρο και αυγά οι Σοβιετικοί

.

Οι διαβόητες δίκες της Μόσχας που οργάνωσε ο Στάλιν και η κλίκα του από το 1936, αποτελούσαν όχι μόνο την επιτυχή προσπάθεια του δικτάτορα να σταθεροποιήσει τη θέση του στην εξουσία εξοντώνοντας κάθε πραγματικό ή φανταστικό διεκδικητή, αλλά και μια προσπάθεια δικαιολόγησης των τραγικών και φονικών σφαλμάτων της πολιτικής του.

Στην «Δίκη των 21», το 1938, βασικός πρωταγωνιστής ήταν ο Νικολάι Μπυχάριν, εκ των πρωταγωνιστών του κινήματος των Μπολσεβίκων, ο Αλεξέι Ρικόφ, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος του κόμματος και της κυβέρνησης, ο Νικολάι Κρετσίνσκι, πρώην πρέσβης στη Γερμανία, ο Κριστιάν Ρακόφσκι, πρώην πρέσβης σε Βρετανία και Γαλλία, ο άθλιος Γιακόντα, πρώην υπουργός Εσωτερικών και επικεφαλής της φονικής NKVD που τώρα θέριζε όσα έσπειρε, ο Μιχαήλ Τσερνόφ, πρώην υπουργός Γεωργίας και πολλοί άλλοι.

Όπως πάντα οι κατηγορούμενοι παραδέχτηκαν την ενοχή τους, έστω και αν ένας – δύο στην αρχή αντιστάθηκαν. Ο Τσερνόφ πάντως δεν ανήκε στην κατηγορία των «γενναίων». Παραδέχτηκε τα πάντα, φανταστικά, κατασκευασμένα γεγονότα που παρουσίασε ο εισαγγελέας Αντρέι Βισίνσκι, ένας ακόμα άθλιος που αργότερα είχε και συμμετοχή στην πολεμική κατά της Ελλάδας στη περίοδο του Εμφυλίου.

80 χρόνια μετά το Σύμφωνο Χίτλερ – Στάλιν

.

Η ιδεολογική τους αντίθεση δεν εμπόδισε τον Χίτλερ να υπογράψει με τον Στάλιν το 1939 το Σύμφωνο Mη Επίθεσης διαιρώντας την ανατολική Ευρώπη σε δύο στρατόπεδα. Τα τραύματα του παρελθόντος είναι μέχρι σήμερα ορατά.

Αρχικά επρόκειτο για μια κίνηση κυνισμού που απέφερε οφέλη και στις δύο πλευρές. Εν όψει των προετοιμασιών για την επίθεση στην Πολωνία ο Χίτλερ θέλησε να διασφαλίσει την ουδετερότητα της τότε Σοβιετικής Ένωσης και να αποφύγει τον πόλεμο των δύο μετώπων που οδήγησε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στην ήττα της Γερμανίας. 

Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο Χίτλερ και ο Στάλιν υπέγραψαν πριν από 80 χρόνια στις 23 Αυγούστου, το Σύμφωνο Μη Επίθεσης. Όμως τα πιο σημαντικά δεν ήταν όσα περιελάμβανε το επίσημο Σύμφωνο αλλά το παράρτημα.

Ανείπωτη δυστυχία

Προέβλεπε ότι σε περίπτωση εδαφικών αναπροσαρμογών όλες οι χώρες ανάμεσα στο Γερμανικό Ράιχ και την Σοβιετική Ένωση θα μοιράζονταν σε σφαίρες επιρροής. Για παράδειγμα η Εσθονία, η Λετονία, το ανατολικό τμήμα της Πολωνίας και η ρουμανική Βεσσαραβία θα περνούσαν στη σοβιετική σφαίρα επιρροής, ενώ το δυτικό τμήμα της Πολωνίας στο Γερμανικό Ράιχ. Την 1η Σεπτεμβρίου του 1939 η Βέρμαχτ εισέβαλε στην Πολωνία σηματοδοτώντας την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Δύο εβδομάδες αργότερα ο Κόκκινος Στρατός εισβάλει με τη σειρά του στα ανατολικά της Πολωνίας κα καταλαμβάνει σιγά σιγά όλες εκείνες τις περιοχές που τέθηκαν υπό σοβιετική επιρροή.

Για ποιο λόγο δημιουργήθηκε το Κράτος των Σκοπίων

ΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑΛΙΝ ΓΙΑ ΤΕΧΝΗΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Για ποιο λόγο δημιουργήθηκε το Κράτος των Σκοπίων

Στις 29 Νοεμβρίου 1943 ‚στην πόλη Γιάιτσε της Βοσνίας, δημιουργήθηκε η Λαϊκή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας με την μορφή που είχε μέχρι την διάλυση της στις αρχές του 1990-91. Το 1943 όμως ο πόλεμος δεν είχε τελειώσει και η χώρα δέχονταν πιέσεις από δύο πλευρές. Από την μία η Αγγλία και από την άλλη ο Τίτο με τον Στάλιν που ήθελαν να επιβάλουν Κομμουνιστικό καθεστώς. Οι πιέσεις των Άγγλων φάνηκαν πιο ισχυρές από εκείνες του Στάλιν, και έτσι ο Τίτο δέχτηκε στην πρώτη μεταπολεμική κυβέρνηση να συμμετάσχουν και εκπρόσωποι της αστικής δημοκρατίας. Έτσι ο Τίτο έγινε πρόεδρος της χώρας και ο Σέρβος Μίλαν Γκρόλ, έγινε αντιπρόεδρος. (Κάτι τέτοιο προέβλεπε και η συμφωνία της Γιάλτας, όπου η επιρροή στην Γιουγκοσλαβία μοιράστηκε 50-50, μεταξύ ΕΣΣΔ και Δύσης). Ο Γκρόλ ήταν πρόεδρος του Δημοκρατικού κόμματος, θερμός οπαδός του κοινοβουλευτισμού και των οικονομικών ελευθεριών.

Παρά τις διαφορές στην ιδεολογία τους, η οποία δεν επέτρεπε μακροζωία στην νέα κυβέρνηση, ο βασικός λόγος διαφωνίας Τίτο- Γκρόλ ήταν η Μακεδονία. Ο Γκρόλ δεν αναγνώριζε καμία ύπαρξη Μακεδονικού έθνους, γλώσσας πολιτισμού, και θεωρούσε ότι η ίδρυση του κρατιδίου αυτού έγινε για να μειωθεί η δύναμη και το έδαφος της Σερβίας εντός της Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας. Αποκαλούσε μάλιστα την «Μακεδονία του Βαρδάρη» ως τον «πνεύμονα της Σερβίας».

Η Δίκη των Ρόζενμπεργκ.( 29 Μαρτίου 1951)

Φωτογραφία από:americaniconstemeple.wordpress.com

Του:  Β. Ξ. Σπηλιωτόπουλου

 

Ο Ψυχρός Πόλεμος

Στις 5 Μαρτίου 1946 ο Ουίνστον Τσώρτσιλ -;παρουσία του προέδρου Τρούμαν- εκφωνεί στο πανεπιστήμιο του Ουέστμινστερ του Μισούρι (Η.Π.Α.) το λόγο του με τίτλο «Τα Νεύρα της Ειρήνης» (The Sinews of Peace).  Σε αυτόν προαναγγέλλει το σχηματισμό «…ενός αδελφικού συνασπισμού των αγγλοφώνων λαών…μιας ειδικής σχέσης μεταξύ της Βρετανικής Κοινοπολιτείας και Αυτοκρατορίας και των Η.Π.Α..», ώστε να αναχαιτισθεί η σοβιετική επιθετικότητα και να διασφαλισθεί η ειρήνη. 

Ο Στάλιν απαντά αμέσως με συνέντευξή του στην Πράβντα, και έτσι η υφέρπουσα από την «Διάσκεψη της Γιάλτας» αντιπαλότητα επισημοποιείται καθαγιάζοντας τους αναφυομένους αντίρροπους δογματισμούς της μεταπολεμικής οικουμένης.  Ελλείψει του κοινού εχθρού τα νέα τείχη υψώνονται και οι μέχρι πρότινος σύμμαχοι αποζητούν να διασφαλίσουν την εξουσία τους, να οριοθετήσουν τα κεκτημένα τους, να ανασυντάξουν τους λαούς. 

Η κατάληψη της αρχής από το Μάο στην Κίνα το 1949 και η σχεδόν ταυτόχρονη ανακοίνωση των Σοβιετικών για την κατασκευή της δικής τους ατομικής βόμβας αιφνιδιάζουν το σύνολο των Αμερικανών και μετουσιώνουν τη βεβαιότητα της ατομικής υπεροπλίας σε τρόμο και πανικό. 

ΓΙΑΛΤΑ 4 Φεβρουαρίου 1945: Όταν οι «μεγάλοι» μοίραζαν τον κόσμο

Γιάλτα 4 Φεβρουαρίου 1945. Στην παραλιακή πόλη της Κριμαίας οι ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων της εποχής συζητούν ένα θέμα: πως θα μοιραστούν τον κόσμο!

Ρούζβελτ, Τσόρτσιλ και Στάλιν ,είναι πια οι νικητές του πολέμου που αοματοκύλισε τον πλανήτη και είχε έρθει η ώρα για να αποφασίσουν το αύριο του κόσμου. Ένα αύριο χωρίς Χίτλερ και ναζί, αλλά με νέες “σφαίρες” επιρροής. Σ΄αυτή τη συνδιάσκεψη της Γιάλτας, αποφασίστηκε και η “τύχη” της Ελλάδας. Η οποία ετοιμαζόταν να πανηγυρίσει την απελευθέρωση, για να εισέλθει στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι της κυρίας Φωτεινής Τομαή. Το είχε γράψει για το Βήμα ως προϊσταμένη της Υπηρεσίας Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου στο ΥΠΕΞ. Και είναι διαφωτιστικό για το τι συνέβη εκείνες τις ημέρες του Φεβρουαρίου του 1945 στη Γιάλτα.

«Κάθε πόλεμος γεννάει μύθους που χρησιμεύουν στη δικαίωση και διαιώνισή του. Ο Ψυχρός Πόλεμος δεν αποτέλεσε εξαίρεση. H υπόθεση της ειρήνης και το μέλλον της Ευρώπης μετά τον πόλεμο απασχόλησε τους Συμμάχους πολύ νωρίς. H τελευταία συνάντηση του Ρούζβελτ με τον Τσόρτσιλ και τον Στάλιν έγινε στην παραλιακή πόλη της Κριμαίας, τη Γιάλτα. H διάσκεψη που διεξήχθη μεταξύ 4 και 11 Φεβρουαρίου 1945, τυλιγμένη σε ένα πέπλο μυστηρίου, όπως και η χειμερινή ομίχλη που σκέπαζε την πόλη, έχει αποτυπωθεί στην παγκόσμια συνείδηση ως η σημαντικότερη αναμέτρηση αντιπάλων στη διεθνή σκακιέρα. Οχι αδίκως.

ΠΟΝΤΟΣ: Περί γενοκτονίας των Ποντίων επί Στάλιν

Φωτογραφία από:ethel-sinadelfos.blogspot.com

Το κείμενον εγράφη από τον χρήστην Rudolf Hess

.

«Ας λέγω σας, ε παιδία,ντο έντον ση Ρουσίαν
το μιλλέτ ετοπλάεψαν άμον κωσσους πουλία.

Τη Καζαχστάν τα δρόμια έρημα ν’ απόμενε
έφαγαν το καρδόπον μου και ολίγον επέμνε.»

.

Με αυτούς τους στίχους από ένα ποντιακό ποίημα θα ξεκινήσουμε μαζί το οδοιπορικό στη Σοβιετική Ρωσία. Εκεί που στις αρχές έως τα μέσα του αιώνα μας διαδραματίστηκε ο διωγμός και η γενοκτονία των Ελλήνων ποντίων της Κριμαίας και του Καυκάσου. Μια περιοχή στην οποία η καρδιά του Ελληνισμού χτυπούσε για αιώνες αφού οι πρώτες ελληνικές αποικίες που ιδρύθηκαν στην περιοχή αυτή χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα π.Χ.

Μέχρι και σήμερα αν πάτε μια βόλτα προς την περιοχή εκείνη, οι αρχαίες πόλεις των Ελλήνων βρίσκονται βυθισμένες μέσα στο νερό, μαρτυρώντας ότι και από εκεί κάποτε πέρασε το ένδοξο γένος των Ελλήνων. Αυτούς τους Έλληνες λοιπόν, με κατηγορίες ανυπόστατες ο πατερούλης Στάλιν μαζί με τον συνεργό του Μπέρια τους οδήγησαν στις ερήμους του Καζακστάν και του Ουζμπεκιστάν με σκοπό να αφανίσουν και να εκμηδενίσουν τον Ελληνισμό της Ρωσίας.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν…..