Του Σπυρίδωνα Λαβδιώτη
Tο έτος 2010, θα μείνει βαθιά ριζωμένο στη μνήμη του κόσμου ως το δυσοίωνο έτος της εθνικής ταπείνωσης με την υπογραφή του Α’ Μνημονίου. Ο λόγος, η σύγχρονη Ελλάδα θα τεθεί για ακόμη μια φορά στην ιστορία της υπό οικονομική επιτροπεία και θα είναι έρμαιο στα καπρίτσια και επιταγές των διεθνών δανειστών.
Η επιβολή των δρακόντειων μέτρων λιτότητας του Α’ Μνημονίου που προκάλεσαν μεγάλη δυστυχία στην κοινωνία και την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, θα συνοδευτεί με τον ευφημισμό των δανειστών «μεταρρυθμίσεις». Η δε άκριτη αύξηση φόρων, οι οριζόντιες περικοπές μισθών, συντάξεων και πάσης φύσεως κοινωνικών παροχών, και η μαζική ανεργία θα μετονομαστούν σε «φιλική προς την ανάπτυξη» προσαρμογή. Όλα αυτά τα επώδυνα μέτρα λιτότητας και οι υπέρογκες δανειακές απαιτήσεις, θα λάβουν χώρα ακριβώς 180 χρόνια-σε πλήρη αντίθεση-από την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830.