.
«Στόχος της εισβολής ήταν η δημιουργία μιας ομοσπονδίας στην Κύπρο. Η επιχείρηση ήταν επιτυχής, όμως η δημιουργία της ομοσπονδίας στο τραπέζι ακόμα δεν έγινε κατορθωτή. Ο στόχος αυτός παραμένει απραγματοποίητος»
Στρατηγός Κενάν Εβρέν και πρώην Πρωθυπουργός της Τουρκίας («Σημερινή» 12 Φεβρουαρίου 1990)
Στο άρθρο του ο αγαπητός Δρ. Γιάννος Χαραλαμπίδης στην «Σημερινή» 28.5.2023, «Τα βήματα της μετεκλογικής Τουρκίας και οι σκυταλοδρόμοι της αποτυχίας» έγραψε μεταξύ άλλων με υπότιτλο την «κυριαρχική ισότητα»:
«…Οι Κεμαλιστές, τους οποίους ουκ ολίγοι εμφανίζουν ως εναλλακτική και δη καλύτερη πολιτική επιλογή από αυτήν του Ερντογάν, είναι στην ουσία οι δάσκαλοί του και στο Κυπριακό και στα Ελλαδοτουρκικά. Εάν ανατρέξει κάποιος στην ιστορία, θα διαπιστώσει ότι, αυτά τα οποία θεωρεί σήμερα ο Ερντογάν ως πολιτειακή μορφή λύσης στο Κυπριακό, είχαν τεθεί επισήμως τον Φεβρουάριο του 1974 από τον Μπουλέντ Ετζεβίτ ως βάση των διακοινοτικών συνομιλιών. Ενώ τότε η βάση διευθέτησης του προβλήματος ήταν το ενιαίο κράτος και δη τα «13 σημεία» που είχε εισηγηθεί ο Μακάριος το 1963, σε κάθε φάση των συνομιλιών η Τουρκία επιδίωκε την ενσωμάτωση τέτοιων πολιτειακών στοιχείων, ώστε να περνά η λύση προς την ομοσπονδία, την οποία, ειρήσθω εν παρόδω, σύμπασα η πολιτική ηγεσία των Αθηνών και της Λευκωσίας θεωρούσε, τότε, ως διχοτόμηση. Τι είπε, λοιπόν, ο Ετζεβίτ τον Φεβρουάριο του 1974; Διευκρίνισε ότι το Κυπριακό θα επιλυθεί στη λογική της ομοσπονδίας με κυριαρχική ισότητα. Η τουρκική αξίωση προκάλεσε την οργή του Μακαρίου, ο οποίος διέκοψε τις συνομιλίες…»
Ας θυμίσουμε λοιπόν τουλάχιστον τους νεότερους, προσθέτοντας στα όσα ιστορικά έγραψε ο Δρ. Χαραλαμπίδη, για ακόμα μια φορά για τις πάγιες τουρκικές θέσεις αφενός και τις δουλόφρονα προς βρετανούς και Τούρκους απαράδεκτες αμφιταλαντεύσεις και υποχωρήσεις των δικών μας αφετέρου, που μας έσυραν στη σημερινή κατάντια…
3.1.64 Στο τμήμα Σχεδιασμού του βρετανικού Υπ. Εξωτερικών (κοινώς Φόρειν ΄Οφις) ξεκίνησε ο σχεδιασμός ανασύστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας συντονισμένα με την Άγκυρα για δύο ομόσπονδα ισότιμα «συνιστώντα κράτη».
16.1.1964 – Σε σύσκεψη που κάλεσε στο Λονδίνο τα ενδιαφερόμενα μέρη η «εγγυήτρια» Βρετανία, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης R. Denktash συνοδευόμενος από τους Τουρκοκύπριους Οσμάν Ορέκ και Χαλίτ Αλι Ριζά εν τη παρουσία Ελληνοκυπρίων πολιτικών, Γλ. Κληρίδη, Τάσσου Παπαδόπουλοu, Σπύρου Κυπριανού, Στέλλας Σουλιώτη, Σερ Παναγιώτη Κακογιάννη πατέρα της Στέλλας Σουλιώτη (όλοι απεβίωσαν), της τουρκικής και ελληνικής αντιπροσωπείας και βρετανών αξιωματούχων, αξίωσε:
Εθελοντική ανταλλαγή πληθυσμών με αποτέλεσμα ο τουρκικός πληθυσμός να συγκεντρωθεί σε μια περιοχή. Πρόνοιες για ανταλλαγή γης μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων και για αποζημιώσεις όπου δεν θα είναι δυνατή ανταλλαγή… Η Κύπρος μπορούσε να είναι ενωμένο κράτος, νοουμένου και οι Ελληνοκύπριοι αποδέχονταν κάποια τουρκικά δικαιώματα, ή μπορούσε να γίνει ομόσπονδο κράτος…