.
Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης
Στο βάθρο του Ελληνικού μνημείου που βρίσκεται στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης Μαουτχάουζεν – Γκούζεν (Konzentrationlager Mauthausen – Gusen) της Αυστρίας, στο οποίο βρήκαν τραγικό θάνατο 3.700 Έλληνες κατά την διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, είναι χαραγμένη η φράση «Εμείς που θανατωθήκαμε εδώ, μην μας ξεχνάς γιατί η λήθη του κακού είναι άδεια για την επανάληψή του».
Πράγματι, η λήθη του κακού είναι ουσιαστικά η άδεια για την επανάληψή του. Για τον λόγο ακριβώς αυτόν, οι απανταχού της γης Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, αλλά και ολόκληρος ο Ελληνισμός, δεν θα ξεχάσουν ποτέ το φονικό πογκρόμ πού εξαπέλυσαν, την νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, οργανωμένες ομάδες του Τουρκικού παρακράτους, με την αρμονική συνεργασία της Τουρκικής κυβέρνησης και την ένοχη σιωπή των μεγάλων συμμάχων μας, εναντίον του χριστιανικού πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης.
Όχι βέβαια για να καλλιεργήσουμε το μίσος απέναντι στους γείτονες που βρίσκονται στην απέναντι όχθη του Αιγαίου, αλλά γιατί όπως έγραφε -μεταξύ άλλων- ο βραβευμένος Ακαδημαϊκός και λογοτέχνης Ηλίας Βενέζης στις 15 Σεπτεμβρίου 1955 (Νέα Εστία Τεύχος 677, σελίδα 1184):