Έτσι ηττήθηκε ο πατριωτισμός από τα προσωπικά συμφέροντα

Η περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου. Φωτογραφία Τζουμχουριετ

αναδημοσίευση από τις Απόψεις
άρθρο του Σενέρ Λεβέντ

.

Ρώτησα έναν φίλο μου ο οποίος ζει στον νότο: «Υπάρχουν πολλοί Ελληνοκύπριοι που θέλουν να επιστρέψουν στο Βαρώσι κάτω από τουρκική διοίκηση;» «Πολλοί», είπε. Άρα δεν φοβούνται όπως παλιά να ζήσουν στα κατεχόμενα εδάφη. Λέω όπως παλιά, επειδή κάποτε φοβόντουσαν. Εκπλήσσονταν ακόμα και για το πώς ζούμε εμείς εδώ. Θυμάμαι τι συζητήσαμε εκείνο βράδυ στο Χίλτον στις αρχές της δεκαετίας του 1980 που συμμετείχαμε κατόπιν ομαδικής πρόσκλησης. Με είχαν ρωτήσει το εξής οι Ελληνοκύπριοι δημοσιογράφοι φίλοι με τους οποίους καθόμασταν στο ίδιο τραπέζι: «Πού μένεις;»

«Στην Αμμόχωστο», είπα. «Δηλαδή, θα επιστρέψεις στην Αμμόχωστο μετά που θα τελειώσει η βραδιά;» «Ναι». «Θα περάσεις από την Άσσια;» «Ναι». «Δεν φοβάσαι;» «Τι να φοβηθώ;» «Δηλαδή θα περάσεις μέσα από ένα τουρκικό στρατόπεδο και δεν θα σε πειράξει ο στρατός, έτσι δεν είναι;».

Είχα εκπλαγεί πολύ με αυτή την ερώτηση. Άρα, δεν ήξεραν απολύτως τίποτα. Δεν είχαν καθόλου ιδέα για τη ζωή στην κατεχόμενη περιοχή. Νόμιζαν ότι όλοι ζούσαμε κάτω από αυστηρό στρατιωτικό έλεγχο και ότι μας ερευνούσε ο στρατός σε κάθε σοκάκι. Και δεν ήταν συνηθισμένοι άνθρωποι εκείνοι που μου υπέβαλαν αυτή την ερώτηση. Ήταν δημοσιογράφοι. Ήμασταν στον πρωτοχρονιάτικο χορό που διοργάνωσε η Ένωση Συντακτών. Πώς γίνεται να μην αντιλαμβάνονταν καθόλου τη ζωή στον βορρά. Τι είδους προπαγάνδας προϊόν ήταν αυτό. Ήξερα ότι όταν κοίμιζαν τα παιδιά στα πρώτα χρόνια μετά το 1974 τα φόβιζαν για να κοιμηθούν λέγοντας «κοιμήσου, αλλιώς θα έρθουν οι Τούρκοι στρατιώτες», αλλά για να πω την αλήθεια αυτό δεν το ήξερα.

Ο Χένρι Κίσσιγκερ τους ξεγέλασε και η τουρκική εισβολή έγινε…

.

Η 15η Ιουλίου και 20η Ιουλίου μαζί στήθηκαν

Αυτοί οι οποίοι λένε ότι η 20η Ιουλίου ήταν αποτέλεσμα της 15ης Ιουλίου,φυσικά και έχουν δίκιο αλλά είναι μεγάλο λάθος να αρνούνται ότι αυτές στήθηκαν μαζί.

Και αυτοί που το έστησαν ήταν οι δυνάμεις που θέλανε ποτέ να μην είναι ένα σύνολο το νησί και να μη ζούνε μαζί οι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι. …
Με πρώτους τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Το φασιστικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου έγινε για να κληθεί η Τουρκία στο νησί…
Και χάρη στους εγχώριους συνεργάτες αυτός ο υπολογισμός έπιασε…
Το σχέδιο ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Μακάριος να ανατραπεί, αν είναι δυνατόν να σκοτωθεί και μετά από αυτή την επέμβαση της Ελλάδας, θα δημιουργούνταν ένας νόμιμος λόγος για την επέμβαση της Τουρκίας…

Πρωταγωνιστής σε αυτή την επιχείρηση ήταν ο πλέον πονηρός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ.
Μάλιστα ακόμη και οι περιοχές που θα καταλάμβανε ο τουρκικός στρατός είχαν καθοριστεί πολύ πριν τις 15 Ιουλίου…

¨Μήπως είμαι υποχρεωμένος να κολακεύω τον εισβολέα; ¨

.

H Τουρκία εδώ και 44 χρόνια είναι σε αυτό το νησί. Με τους πάνω από 40 χιλιάδες στρατιώτες και με τον πληθυσμό της που έφερε και υπερβαίνει τον δικό μας…  Σύμφωνα με όλο τον κόσμο είναι εισβολέας και υπάρχει κατοχή..  Και έτσι πιστεύω και εγώ… Στα κατεχόμενα υπάρχει μια κυβέρνηση μαριονέτα…

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) μόνο την Τουρκία θεωρεί συνομιλητή… Εκείνην θεωρεί υπεύθυνη για ότι συμβαίνει στον βορά της Κύπρου… Κανένας Τουρκοκύπριος δεν υποβάλλει μήνυση στο ΕΔΑΔ κατά της κυβέρνησης μαριονέτας.  Το ΕΔΑΔ δεν αποδέχεται τέτοια μήνυση. Διότι ως συνομιλητή έχει την Τουρκία. Ακόμη και στα εγκληματικά περιστατικά. Για μια δολοφονία στην Κύπρο, αν χρειάζεται η Τουρκία λογοδοτεί. .

Εγώ λοιπόν δεν μπορώ να γράψω άρθρο κατά του εισβολέα;

Είναι δυνατόν να προκαλώ όπως λέει χάσμα ανάμεσα σε εμάς και την Τουρκία; Εάν από πάνω μας δεν ήταν η Τουρκία αλλά άλλη χώρα…  Τότε δεν θα αγωνιζόμουν και δεν θα έγραφα άρθρα εναντίον της ;  Μήπως είμαι υποχρεωμένος να είμαι κόλακας του εισβολέα;  Το πρώτο καθήκον ενός πατριώτη δεν είναι να εναντιωθεί και να αγωνιστεί ενάντια στον εισβολέα;

Ο τουρκοκύπριος δημοσιογράφος έμμεσα επικρίνει του Ελληνοκύπριους που ψωνίζουν από τα κατεχόμενα!

Τον τελευταίο καιρό, είδαμε χιλιάδες Ελληνοκύπριους το πώς συνέρρεαν στην φτήνια στον βορά της Κύπρου… Που οι περισσότεροι για πρώτη φορά περνούσαν στην κατεχόμενη περιοχή….   Προφανώς τα περί κατοχής δεν τους ενδιαφέρουν καθόλου… Ο κόσμος κοιτά την τσέπη του…

Ο Χίτλερ έλεγε ¨Δώσε στους Ρώσους βότκα και σαλάμι και πάρε τους την ψυχή¨… Τι νομίζετε, τζάμπα μοίραζαν σελίνια στην Κύπρο οι Άγγλοι όταν πάτησαν το πόδι τους εκεί;

Ευρωπαίος πολίτης στα Κατεχόμενα της Κύπρου…

Εδώ και 14 έτη είμαι Ευρωπαίος πολίτης.. Αλλά δεν μπορώ να πω πως το αισθάνομαι και ιδιαίτερα. Μετά από το 2004 που απέκτησα αυτή την υπηκοότητα, δεν υπήρξε κάποια σημαντική αλλαγή στην ζωή μου. Πριν την αποκτήσω ζούσα υπό την διοίκηση της Τουρκίας, αλλά και αφού την απέκτησα και μετά, επίσης ζω υπό την διοίκηση της Τουρκίας….

Πριν από το 2004 το μισό νησί στον βορά ήταν υπό την εισβολή και κατοχή της Τουρκίας, μα και τώρα έτσι είναι… Η Ευρώπη δεν κυβερνά… Ο νόμος μας δεν είναι ο νόμος της Ευρώπης.

Δεν είσαι εισαγγελέας εσύ, αλλά μόνο μουλλάς μπορεί να είσαι…

.

Yπάρχει δικαστήριο στην Άγκυρα, κύριε εισαγγελέα;

του Σενέρ Λεβέντ
2/8/2018

Η Βόρειος Κορέα έχει Κιμ Γιονγκ -ουν. Η Αμερική έχει Κινγκ Κονγκ. Και εμείς έχουμε Κινγκ Λονγκ. Ψηλό άνδρα. Εγώ γράφω στη Λευκωσία.

Κοιτάξτε τι έκανε ο αγαπητός μου φίλος Σενίχ Τσαβούσογλου που φτιάχνει κολάζ. Δύο Βορειοκορεάτες στρατιώτες. Και ανάμεσά τους εγώ με γραβάτα. Με αρπάζουν από τα δύο μου χέρια και με μεταφέρουν. Έγραψε το εξής ο Σενίχ: «Στο τέλος έγινε και αυτό. Ο Σενέρ Λεβέντ, ο οποίος κριτίκαρε το χτένισμα των μαλλιών του γνωστού ηγέτη Κιμ Γιονγκ -ουν, συνελήφθη και παραδόθηκε πριν από λίγο στις αρχές τις Βορείου Κορέας».

Η Βόρειος Κορέα έχει Κιμ Γιονγκ -ουν. Η Αμερική έχει Κινγκ Κονγκ. Και εμείς έχουμε Κινγκ Λονγκ. Ψηλό άνδρα. Εγώ γράφω στη Λευκωσία. Εκείνος καταχωρεί αγωγή εναντίον μου στην Άγκυρα. Μήπως υπάρχει δικαστήριο εκεί; Πέστε μου. Αν υπάρχει να πάω αμέσως. Είμαι στη διάθεσή του. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τη δικαιοσύνη. Να με δικάσουν. Θαυμάζω τη δικαιοσύνη των δικαστών, οι οποίοι μπορούν να λένε ότι όποιος έχει δίκαιο έχει δίκαιο και ότι όποιος έχει άδικο έχει άδικο. Δικάστηκα σε όλες τις αίθουσες των δικαστηρίων μας. Είδα και έτσι δικαστές. Πράγματι είδα. Αν έχω εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη μας, είναι χάρις σε αυτούς. Δικαστές έντιμους που δεν υποκύπτουν στην ισχύ.

H τέχνη του ήταν να σκοτώνει Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους !

.

Η τέχνη του ήταν να σκοτώνει

84 ετών ο άνθρωπος. Παλιό μέλος της ΤΜΤ. Καλεσμένος σε ζωντανή εκπομπή, κοινοποίησε τις αναμνήσεις του. … Αυτοί που άκουγαν δεν πίστευαν στα αυτιά τους… Και τι δεν είπε…

Ο άνθρωπος ήταν ο απόλυτος χασάπης ανθρώπων….

Το 1974 ήταν αξιωματικός στην περιοχή Μεσαριά…  Μιλούσε για τους  Ελληνοκύπριους αποκαλώντας τους  ¨γκιαούρηδες¨ . Καυχήθηκε λοιπόν πως : Εγώ ¨κανόνιζα¨ τους αιχμάλωτους  γκιαούρηδες που τους έφερναν εκεί¨.

Ο δημοσιογράφος που του παίρνει συνέντευξη, έκπληκτος τον ρωτά  ¨Όταν σκότωνες άοπλους ανυπεράσπιστους αθώους ανθρώπους, πως το έκαμνες αυτό βλέποντας τους στα μάτια; ¨

Ο άνθρωπος δεν αισθανόταν καμία μετάνοια. Μάλιστα διηγώντας τα, άνοιγε και η όρεξη του.

Έλεγε : Και εκείνοι πολλά έκαναν. Ακόμη και αν αυτοί ήταν αθώοι εγώ που να έβρισκα αυτούς που τα έκαναν;  Το να σκοτώνω ήταν η τέχνη μου. Όταν ήρθε ο στρατός στο χωριό μας τους συνόδεψα ως  την μύτη της Καρπασίας. Ήμουν πολύ χαρούμενος. Όταν πλησίασα στην μύτη είδα πως εκεί καθόταν πολλοί Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι. Πρόθεση μου ήταν να τους καθαρίσω όλους. Κάποιοι που το κατάλαβαν αυτό, ενημέρωσαν τον αξιωματικό τους.  Ο εκ Τουρκίας αξιωματικός Χακκί Μπορατάς μου είπε πως ¨Εάν απομακρυνθείς από δίπλα μου θα σε πυροβολήσω¨.  Αναγκαστικά έμεινα δίπλα του. Καιγόμουν που μου ξέφυγαν¨

Παραλείψεις και Σχέδιο «A» («Α» για το αυτονόητο)

άρθρο του Κώστα Μαυρίδη
που μας απέστειλε ο Πανίκος Ελευθερίου
(δημοσιεύτηκε στο “Φιλελεύθερο” και “Σημερινή” στις 23 και 24 Μαΐου 2015)

.

Στις πρόσφατες παρεμβάσεις μου στο ευρωκοινοβούλιο για την έκθεση της Τουρκίας, μεταξύ άλλων τόνισα ότι: «Μετά από δέκα χρόνια (ενταξιακών), η κατάσταση εντός Τουρκίας χειροτερεύει, η κατοχή μέρους της Κύπρου συνεχίζεται και η Τουρκία δεν αναγνωρίζει καν την Κυπριακή Δημοκρατία, πράγμα που αποτελεί μια από τις πολλές της υποχρεώσεις προς την ΕΕ». Είναι κοινή διαπίστωση, συνέχισα, ότι «η πολιτική του ανοίγματος κεφαλαίων δοκιμάστηκε και απέτυχε. Γιατί όμως επιμένουμε (ως ΕΕ) στην ίδια μέθοδο που απέτυχε, αλλά αναμένουμε διαφορετικά αποτελέσματα;” Παρόμοια κοινή διαπίστωση ισχύει και στο Κυπριακό. ΟΛΟΙ αναγνωρίζουν ότι η Τουρκία αποφασίζει για τα ουσιώδη που αφορούν την κατοχή, τα στρατεύματα του Αττίλα, τους εποίκους κ.ά. Αφού λοιπόν ο καθοριστικός παράγοντας είναι η Τουρκία, γιατί επιμένουμε για δεκαετίες στην ίδια μέθοδο που απέτυχε αλλά αναμένουμε διαφορετικά αποτελέσματα;