ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΙΧΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ

 Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

Ἐν Πειραιεῖ 19-2-2019

Εἶναι θλιβερό καί συνάμα ἀποκαρδιωτικό νά διαπιστώνει κανείς ὅτι τό σύγχρονο Ἅγιον Ὄρος, ἀπό κοιτίδα καί λίκνο Ὀρθοδοξίας καί πολιτισμοῦ, ἀπό ἐργαστήριο παραγωγῆς μεγάλων ἀσκητικῶν καί ἡγιασμένων ὁσίων μορφῶν, μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας, ἔχει ἐν πολλοῖς μεταλλαχθεῖ καί ἀλλοιωθεῖ σέ ἕνα χῶρο ἐκκοσμικεύσεως. Βλέπουμε σήμερα ἕνα Ἅγιον Ὄρος σχεδόν ξένο καί ἀγνώριστο, πρόθυμο καί ὑπάκουο στίς φαναριώτικες καί κατ’ἐπέκτασιν ἀμερικανικές[1] ἐπιθυμίες, μέ ἀποτέλεσμα τήν ἐργαλειοποίησή του καί ἀντάλλαγμα τίς κρατικές ἐπιχορηγήσεις. Ὡς ἐκ τούτου εἶναι ἑπόμενο ὅτι σέ καίρια καί κύρια θέματα Ὀρθοδόξου πίστεως τό Ἅγιον Ὄρος εἶναι, ὄχι μόνο ἄνευρο καί σιωπηρό, ἀλλά συνευδοκοῦν καί συνεργοῦν στήν ἐξάπλωση τοῦ τοῦ συγκρητιστικοῦ καί οἰκουμενιστικοῦ πνεύματος, συστοιχούμενο στήν ἀλλότρια, ἀλυσιτελῆ καί ὀλέθρια γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία γραμμή τοῦ Ἐπισκόπου του, Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Βεβαίως, τά παραπάνω δέν ἀφοροῦν ὅλες τίς Μονές καί ὅλους τούς Ἁγιορεῖτες, ἀλλά κυρίως τά διοκητικά ὄργανα τοῦ Ἄθω καί τούς ἀνθρώπους τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου στό Ἅγιον Ὄρος.

Κοινώνησε από Ουνίτη, κοινώνησε και απ’ τον Βαρθολομαίο -ΑΣ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ…

ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Πέραν του αν έπρεπε ή όχι να δοθεί η αυτοκεφαλία… θα μπει κανείς στον κόπο να μας απαντήσει τι από τα δύο συμβαίνει;
Ο κ. Ποροσένκο βαπτίσθηκε Ορθόδοξος, ή τελικά η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται τους αιρετικούς και τους Ουνίτες χωρίς κριτήριο συμμετοχής στα μυστήριά της;

1η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο κ. ΠΟΡΟΣΕΝΚΟ «ΚΟΙΝΩΝΕΙ» ΑΠΟ ΟΥΝΙΤΗ ΠΑΠΙΚΟ

Άγ Ιωάννης Χρυσόστομος «Εκκλησία και Πολιτεία».

 ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ
ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Δείτε το βιβλίο στην ιστοσελίδα της Θεοδρομίας πατώντας εδώ

1. Το αίτημα τον χωρισμού Εκκλησίας και Πολιτείας ξενόφερτο και τεχνητό

Το θέμα των σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας, παμπάλαιο και γνωστό από την εποχή του Χριστού και των Αποστόλων, επανέρχεται συχνά τις τελευταίες δεκαετί­ες υπό μορφή άγνωστη στην ιστορία του Ελληνισμού. Ο χωρισμός Εκκλησίας και Πολιτείας, ιερού και κοσμικού, θείου και ανθρωπίνου, ουδέποτε απησχόλησε θεσμικά τον Ελληνισμό, ούτε στην προχριστιανική ούτε στη χριστια­νική φάση της ιστορίας του. Ποτέ οι Έλληνες δεν έζησαν κάτω από την εξουσία ενός άθρησκου και άθεου κράτους, μολονότι υπήρξαν ελάχιστα, σπάνια, παραδείγματα άθε­ων λογίων και φιλοσόφων, οι οποίοι όμως εκράτησαν για τους εαυτούς τους τις πεποιθήσεις τους, σε επίπεδο ελεύθε­ρου φιλοσοφικού στοχασμού. Δεν χρειάζεται να προσαχθούν αποδείξεις για την θρησκευτική, την μεταφυσική πνοή που πνέει και εμπνέει όλες τις πτυχές του καθημερινού βίου των αρχαίων Ελλήνων στην τέχνη, την λογοτεχνία, την φιλοσοφία. Εκτός από το πλήθος των μνημειακών και κειμενικών μαρτυριών υπάρχει η συνοπτική εκτίμηση του ιστορικού, φιλοσόφου και παιδαγωγού Πλουτάρχου, η οποία βέβαια αναφέρεται στην διαχρονική παγκοσμιότητα και οικουμενικότητα του θρησκευτικού φαινομένου, περιλαμβάνει όμως ασφαλώς και κυρίως την ελληνική πραγματικότητα. Υπάρχουν, λέγει, ο Πλούταρχος, πόλεις-κράτη που έχουν ποικίλες διαφορές μεταξύ τους, διοικητι­κές και πολιτισμικές· τις ενώνει όμως ένα κοινό γνώρισμα, η θεοσέβεια· δεν υπήρξε ούτε θα υπάρξει άθρησκη και άθεη πολιτεία· «ανιέρου δε πόλεως και αθέου ουδείς εστιν ουδ’ έσται γεγονώς θεατής»1.

Ο δι­ά­βο­λος, ἅ­µα θε­λή­σει νά κά­νει τό πι­ό πο­νη­ρό παι­γνί­δι του, µι­λᾶ ὁ ἀ­λητή­ρι­ος γι­ά ἀ­γά­πη.

Οἱ δε­σπο­τά­δες πού τούς ἔ­πι­α­σε, ἄ­ξα­φνα ἔ­ρω­τας µέ τούς Λα­τί­νους, λέ­νε πώς τό κά­νου­νε ἀ­πό «ἀ­γά­πη». Ο διάβο­λος, ἅ­µα θε­λή­σει νά κά­νει τό πι­ό πο­νη­ρό παι­γνί­δι του, µι­λᾶ ὁ ἀ­λητή­ρι­ος γι­ά ἀ­γά­πη.

Tοῦ Φώ­τη Κό­ντο­γλου

Με­γά­λο, πο­λύ µε­γά­λο καί σπου­δαῖ­ο εἶ­ναι ἕ­να ζή­τη­µα πού δέν τοῦ δώ­σα­νε σχε­δόν κα­θό­λου προ­σο­χή οἱ πε­ρισ­σό­τε­ροι ῞Ελ­λη­νες. Κι αὐ­τό εἶ­ναι τό ὅ­τι ἀ­πό και­ρό ἀρ­χί­σα­νε κά­ποι­οι δι­κοί µας κλη­ρι­κοί νά θέ­λουν καί νά ἐ­πι­δι­ώ­κουν νά δέσουν στε­νές σχέ­σεις µέ τούς πα­πι­κούς, πού ἐ­πί τό­σους αἰ­ῶ­νες µᾶς ρη­µά­ξα­νε. Γι­α­τί, στ᾿ ἀ­λη­θι­νά, δέν ὑ­πάρ­χει πι­ό µε­γά­λος ἀ­ντί­µα­χος τῆς φυ­λῆς µας, κι ἐ­πί­µο­νος ἀ­ντί­µα­χος, πού, σώ­νει καί κα­λά, θέ­λει νά σβή­σει τῆν ᾿Ορθοδοξία.

Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΑΜΟΣ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ ΚΑΙ ΤΙ ΛΕΓΟΥΝ ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ.

 σ.σ. Το Φανάρι συνεχίζει να μολύνει το Σώμα της Εκκλησίας με «νέα ήθη». Αυτό όμως δεν πτοεί τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο οποίος δήλωσε στην πρόσφατη σύνοδο του Οικ. Πατριαρχείου ότι: «…το Οικουμενικόν Πατριαρχείον … ενσαρκώνει το γνήσιον εκκλησιαστικόν ήθος της Ορθοδοξίας»!! Και γιατί να μην το πει αυτό; Έχει στην διάθεσή του τόσους Αγίους. Αδελφοί. Είναι τυχαίο που πριν λίγες ημέρες το Οικ. Πατρ. προέβη στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Ἀμφιλοχίου; Πάτε πίσω στις ημερομηνίες και δείτε ότι κάθε φορά που το Πατριαρχείο προβαίνει σε μία αγιοκατάταξη, το Σώμα της Εκκλησίας την «πληρώνει» πολύ ακριβά. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος κάνει «επικοινωνιακή πολιτική» στις πλάτες των Αγίων.

***

ΕΙΔΑΜΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ: Απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου για δεύτερο γάμο Ιερέων.

Του Θεοδώρου Καλμούκου | Εθνικός Κήρυκας

Η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου έλαβε την ιστορική απόφαση να επιτρέπεται του λοιπού ο δεύτερος γάμος των ιερέων, σε περίπτωση χηρείας τους ή εάν τους εγκαταλείπει η πρεσβυτέρα τους.

Διευκρινίζεται ότι δεν θα ισχύει για όσους εγκαταλείπουν τις πρεσβυτέρες τους και επιθυμούν να νυμφευθούν κάποια άλλη γυναίκα.

Υπογραμμίζεται ότι κάθε περίπτωση θα εξετάζεται χωριστά και θα αποστέλλεται από τον οικείο ποιμενάρχη και θα κρίνεται από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Ν. Λυγερός – Για την Αγάπη της Ανθρωπότητας.

ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟ ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΖΩΗΣ
Δεν συμφωνούμε.
Ξεχνώντας το «ύφος» του λόγου… Ακούστε τί λόγια λέγονται.

Λυγέρια θρησκειολογία – οντότητα, πίνακας, λογοτεχνία, τέχνη, προσέγγιση, νούμερα, ερμηνεία, υπερβολές, παραβολές, πείραμα, γραφές, ηλιθιότητα, μοντέλο, πραγματική πραγματικότητα, σκέψη, ανθρωπότητα…….

 Δημοσιογράφος: Ο Ιησούς όταν έπεισε τους πιστούς στην.. όταν ήλθε στον κόσμο αυτό, έκαμε τα θαύματα, τα λεγόμενα θαύματα, τα οποία δεν είναι βέβαια πείραμα, έτσι προς Θεού, αλλά ήταν αυτά η πράξη η οποία αποδείκνυε ότι αυτά τα οποία έλεγε, ότι ο Λόγος του Θεού ήτανε στην πράξη με τα θαύματα τα οποία…..

Νίκος Λυγερός: Η θρησκεία δεν αποδεικνύει, δείχνει. Είναι διαφορετικό. Δεν υπάρχει καμία αν θέλετε τάση απόδειξης εκ μέρους του Χριστού. Δεν έκανε αυτά τα θαύματα για να αποδείξει ότι ήταν Χριστός. Τα έκανε επειδή υπήρχε ανάγκη. Μετά εμείς μπορούμε να τα ερμηνεύσουμε ως θαύματα.

σ.σ. Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία είναι Αποκάλυψις. Η πρόταση: «Η θρησκεία δεν αποδεικνύει, δείχνει.» μας λέει ότι ο Νίκος Λυγερός δεν ζει μέσα στην Εκκλησία και μας δίνει σαφές στίγμα ότι θα ακολουθήσει μία επιστημονική προσέγγιση. Αυτή δε τη γενική άποψη περί θρησκείας την κολλάει αυθαίρετα στις προθέσεις του Ιησού Χριστού, και λέει ότι δεν έκανε θαύματα για να αποδείξει ότι ήταν ο Χριστός. Ο δημοσιογράφος, όπως θα δείτε πιο κάτω, δεν το ‘πιάνει’ διότι και ο ίδιος προφανώς δεν ζει μέσα στην Εκκλησία. Από εκεί και πέρα καταλαβαίνετε τι συζήτηση (για κλάματα) πρόκειται να ακολουθήσει. Ουδείς ζει μέσα στην Εκκλησία αλλά θα μιλήσουν για τον Ιησού Χριστό!! Παρατηρείστε επίσης και αυτό: «Δεν έκανε αυτά τα θαύματα για να αποδείξει ότι ήταν Χριστός.» Δεν προηγείται το άρθρο Ο πριν από το Χριστός -«᾿Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας»- σα να υπάρχουν πολλοί «Χριστοί» που ήρθαν και θα έρθουν.

Η διάκριση μεταξύ Κατηχουμένων και Πιστών.

…γι’ αυτό και δεν μπορούν να καταλάβουν μερικοί άνθρωποι γιατί δεν προσευχόμαστε με τους αιρετικούς.

Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. ΙΕΡΟΘΕΟΣ

Η θεία Λειτουργία, την οποία ερμηνεύουμε στα κηρύγματα αυτά, αγαπητοί μου αδελφοί, χωρίζεται σε δύο βασικά μέρη. Το πρώτον είναι η Λειτουργία των Κατηχουμένων και το δεύτερον η Λειτουργία των Πιστών. Από την έναρξη της θείας Λειτουργίας μέχρι το Ευαγγέλιο και τις δεήσεις που ακολουθούν, μπορούσαν να παρευρίσκονται και οι κατηχούμενοι, όσοι δηλαδή προετοιμάζονταν για να βαπτισθούν, αλλά όταν ο διάκονος έλεγε “όσοι κατηχούμενοι προέλθετε, οι κατηχούμενοι προέλθετε, μη τις των κατηχουμένων, όσοι πιστοί έτι και έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν”, τότε έφευγαν οι κατηχούμενοι και παρέμεναν μέχρι το τέλος στην θεία Λειτουργία όσοι ήταν βαπτισμένοι και επομένως ήταν ορθόδοξοι Χριστιανοί.

Aπὸ κεῖ μπῆκαν οἱ ἐχθροί…

 Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἐν μέσω κρίσης» τῆς Μαρίας Μουρζά τῶν Ἐκδόσεων «Ἄθως»

Διατελοῦμεν ἐν μέσω κρίσης! Ἐκεί πού πρὸς στιγμὴν μένουμε ἐνεοὶ καὶ ἀποσβολωμένοι. Ἐκεί πού κόβουμε ταχύτητα, χαμηλώνουμε τοὺς τόνους καὶ ρωτᾶμε: Γιατί; Πῶς ἔγινε καὶ φτάσαμε στοῦ γκρεμοῦ τὸ χεῖλος; Ποιὸς εὐθύνεται γιὰ τὴ στραβοτημονιά; Ποιὸς θὰ χρεωθεῖ τὸ ἀτύχημα; Ποιὸς θὰ χρεωθεῖ τὴν ἐθνικὴ συμφορά; Κοιτᾶς καὶ λές: Ποῦ εἶναι ἡ Ἑλλάδα μας; Ποῦ εἶναι οἱ Ἕλληνες; Ποῦ μᾶς πούλησαν; Ποιοὶ μᾶς ἀγόρασαν; Ποιοὶ θὰ δώσουν λόγο γιὰ τὴν ἀγοραπωλησία; Χιλιάδες ἀπελπισμένες κραυγὲς σὰ σεισμικὲς δονήσεις… Προεόρτια μεγάλου σεισμοῦ;

Διατελοῦμε ἐν μέσω κρίσης, βιώνοντας ἕνα σκληρὸ παιχνίδι, πίσω ἀπὸ τὴν πλάτη μας καὶ πάντα σὲ βάρος μας. Εἰσπράττουμε τὴν προδοσία σὰ γεύση ἀπὸ χῶμα, σὰν ὀργὴ καὶ σὰν ἀπελπιστικὴ διαπίστωση: βρισκόμαστε ὑπὸ ζυγόν! Καὶ ὁ πόνος τοῦ ζυγοῦ εἶναι τόσο δυνατὸς ὥστε ἄλλος γρήγορα καὶ ἄλλος ἀργὰ ξυπνᾶμε! Ξυπνᾶμε σὰν ἀπὸ βαρὺ ὕπνο. Μᾶς ξυπνάει ὁ ἥλιος τῆς νύχτας… Τὸ φῶς ποὺ γεννιέται ἀμέσως μετὰ ἀπ’ τὸ πυκνότερο σκοτάδι. Μᾶς ξυπνάει καὶ βλέπουμε πὼς δὲν εἴμαστε ἄμοιροί της τύχης μας, πὼς σαφῶς ἔχουμε κι ἐμεῖς, ὁ καθένας τὴ δική του εὐθύνη. Ἔχουμε κι ἐμεῖς, ὁ καθένας τὸ δικό του μερίδιο στὴ συμφορά.

Καὶ φωτίζεται ὁ νοῦς μας καὶ μᾶς γίνεται ὁρατὸ πὼς δὲν φταίνει μόνον οἱ ἐχθροὶ ποὺ μπῆκαν ἀπ’ τὴν κερκόπορτα. Φταῖμε καὶ ἐμεῖς ποὺ ἀπαξιώσαμε τὴν κερκόπορτα καὶ….ἐν γνώσει μας τὴν ἀφήσαμε ἀφύλαχτη. Φταῖμε ὅλοι… καὶ οἱ ἄνθρωποι τῆς Πολιτείας καὶ οἱ ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ λαός. Διαπράξαμε ὅλοι τὸ ἴδιο λάθος τῆς ὕβρης: Καταργήσαμε τὸν Θεό!

Ο «Πάπας να Καταράσθε» στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Αιρεσιών.

Απευθείας μετάδοση. Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών Ecumenical Pilgrimage of Pope Francis and the World Council of Churches

Για να μη λέμε …. δεν ξέραμε !! δεν γνωρίζαμε ! ! Αυτό που βλέπουμε θεσμοθέτησε η σύνοδος της Κρήτης.
π. Φώτιος Βεζύνιας

Οικουμενικό προσκύνημα του Πάπα Φραγκίσκου και του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών.
Η επίσκεψη ορόσημο του Πάπα Φραγκίσκου στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών στις 21 Ιουνίου θα αποτελέσει κεντρικό στοιχείο της οικουμενικής μνήμης για την 70η επέτειο του WCC.
Σύμφωνα με το θέμα της επίσκεψης (Οικουμενικό Προσκύνημα – Περπάτημα, Προσευχή και Εργασία μαζί), η συνάντηση θα ξεκινήσει με υπηρεσία προσευχής στο παρεκκλήσι του Οικουμενικού Κέντρου στη Γενεύη, όπου το ΠΣΕ έχει τα γραφεία του.

Το είδα στο Σάλπισμα Ζωής

Τέσσερα ἐκπληκτικὰ περιστατικὰ ποὺ δείχνουν τὴν ξεκάθαρη θέση τοῦ Ἁγίου Γέροντος Ἰακώβου Τσαλίκη ἀπένταντι στοὺς ετερόδοξους, δηλαδή, τούς αἱρετικούς.

 ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Μήπως επιτέλους… πρέπει να συντονίσουμε την στάση μας με την στάση των Αγίων Πατέρων?
π. Φώτιος Βεζύνιας.

1. Ἅγιος Ἰάκωβος Tσαλίκης: Ἡ θέση του γιὰ τὶς συμπροσευχες μὲ ετεροδόξους

«Ὅ­ταν ἔ­μει­νε γι­ά δι­α­νυ­κτέ­ρευ­ση στό Μο­να­στή­ρι ἕ­νας πα­πι­κός, ὁ Γέ­ρον­τας τοῦ φέρ­θη­κε μέ ἀ­γά­πη. Ὁ ἐ­πι­σκέ­πτης ἦ­ταν κα­λο­προ­αί­ρε­τος καί εἶ­χε πολ­λές ἀ­πο­ρί­ες. Ὁ Γέ­ρον­τας τοῦ ἐ­ξη­γοῦ­σε μέ κα­λωσύ­νη καί πρα­ό­τη­τα. Τό­τε τό Μο­να­στή­ρι δέν εἶ­χε τήν με­γά­λη τρά­πε­ζα πού ἔ­χει τώ­ρα, καί ἔ­τρω­γαν ὅ­λοι μα­ζί (μοναχοί, κλη­ρι­κοί, λα­ϊ­κοί) σέ μι­ά μι­κρή τράπε­­ζα (τρα­πε­ζα­ρί­α) στό ἰ­σό­γει­ο, δί­πλα στή βρύ­ση. Εἶ­χαν προ­πο­ρευ­θῆ ὅ­λοι οἱ ἄλ­λοι. Κά­θησαν στήν τρά­πε­ζα καί πε­ρί­με­ναν τόν Γέ­ρον­τα. Ὅ­ταν μπῆ­κε ὁ Γέ­ρον­τας μέ­σα, ὅ­λοι ση­κώ­θη­καν ἀ­πό σεβασμό ἀλ­λά καί γι­ά νά γί­νη ἡ συ­νη­θι­σμέ­νη προ­σευ­χή τῆς τρα­πέ­ζης. Ὁ Γέ­ρον­τας κά­θησε, εἶ­πε καί στούς ­άλλους νά καθήσουν, ἔ­κα­νε τό σταυ­ρό του καί ἄρ­χι­σε νά τρώ­η. Ὁ πα­πι­κός ἦ­ταν πι­στός. Παίρ­νει τό λόγο καί λέ­ει στό Γέ­ρον­τα: ”Γέροντα, δέν θά κά­νω­με προ­σευ­χή;”. Καί ὁ Γέ­ρον­τας ἤ­ρε­μα τοῦ ἀ­παν­τᾶ:….”Καλύ­τε­ρα νά κά­νω­με σι­ω­πή­”.
Καί συ­νέ­χι­σε τό φα­γη­τό του.
Ἄς κα­τα­νο­ή­σουν τό πνεῦ­μα τοῦ ἁ­γί­ου Γέ­ρον­τος ὅ­σοι ἐ­πι­μέ­νουν στίς συμ­προ­σευ­χές μέ ἑ­τε­ρο­δό­ξους».

(http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2017/11/blog-post_92.html)

2. Ὁ Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης γιὰ τὶς συμπροσευχὲς καὶ τὸ Βάπτισμα τῶν ετεροδόξων.

Στη μάχη ενάντια στην παναίρεση του οικουμενισμού.

 Γράφει ο π. Φώτιος Βεζύνιας.

Εις τους αίνους της Κυριακής της Τυρινής ψάλλουμε το Ιδιόμελο:

Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε, ἀναζωσάμενοι τὸν καλὸν τῆς Νηστείας ἀγῶνα, οἱ γὰρ νομίμως ἀθλοῦντες, δικαίως στεφανοῦνται, καὶ ἀναλαβόντες τὴν πανοπλίαν τοῦ Σταυροῦ, τῷ ἐχθρῷ ἀντιμαχησώμεθα, ὡς τεῖχος ἄῤῥηκτον κατέχοντες τὴν Πίστιν, καὶ ὡς θώρακα τὴν προσευχήν, καὶ περικεφαλαίαν τὴν ἐλεημοσύνην, ἀντὶ μαχαίρας τὴν νηστείαν, ἥτις ἐκτέμνει ἀπὸ καρδίας πᾶσαν κακίαν. Ὁ ποιῶν ταῦτα, τὸν ἀληθινὸν κομίζεται στέφανον, παρὰ τοῦ Παμβασιλέως Χριστοῦ, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς Κρίσεως.

Είναι πολλοί οι πνευματικοί και οι γεροντάδες, οι οποίοι συμβουλεύουν τα πνευματικά τους παιδιά να μην ανησυχούν για την κατάσταση στην Εκκλησία μετά την σύνοδο της Κρήτης. Είναι πολλοί αυτοί που νανουρίζουν τον πιστό λαό ώστε να κοιμάται τον «βαθύ ύπνο» απέναντι στα «πεπραγμένα» και κακώς «θεσμοθετημένα» της συνόδου του Κολυμπαρίου. Είναι πολλοί οι πνευματικοί πατέρες που δεν δέχονται ούτε λέξη πάνω στο φλέγον θέμα του θεσμοθετημένου πλέον οικουμενισμού, αλλά συνιστούν μόνο προσευχή με την δικαιολογία, ότι αυτά είναι μόνο για τους Ιεράρχες ! ! !

Μάλιστα «ιδιόμορφη γερόντισσα», απ’ αυτές που ούτε καλόγριες είναι, ούτε σε μοναστήρι κανονικό μένουν… συμβούλευσε πριν λίγες μέρες, πνευματική μου θυγατέρα με τα εξής λόγια: «Αχ αδελφούλα μου Ιωάννα, μη… μην ασχολείσαι με αυτά… θα χάσεις την ψυχούλα σου… Εσύ μόνο προσευχή!!».

Ας έλθουμε λοιπόν στο παραπάνω τροπάριο. Εισερχόμενοι στο στάδιο των αρετών αυτοί που θέλουν να είναι «νόμιμοι αθλητές» ποια όπλα προτρέπει ο υμνωδός να χρησιμοποιήσουν;

Ναι… αναζωσάμενοι τον καλόν της νηστείας αγώνα….

Ναι… αναλαβόντες την πανοπλίαν του Σταυρού…

Ακρίβεια και Οικονομία στην Αποτείχιση

Εκκλησιαστικό Δοκίμιο

Απόστολου Κ. Σαραντίδη

Με αφορμή πρόσφατες αναρτήσεις στο διαδίκτυο από ορθόδοξο αρχιμανδρίτη αποτειχισμένο που όμως ακολουθεί μαζί και με άλλους δύσκολη στάση όχι μόνο προς τον εαυτό του αλλά και προς άλλους, δίνοντας μεγάλο αγώνα για την πίστη, στις οποίες αναφέρεται μεταξύ άλλων και στο φλέγον θέμα της ακρίβειας και οικονομίας που διχάζει τους ορθοδόξους αγωνιστές, αλλά και άλλα σχετικά κείμενα ή οπτικά που κυκλοφορούν, ας μου επιτραπεί με την επίγνωση ότι μπορεί και να λανθάνω, με όσο το δυνατόν λόγια απλά για ένα σύνθετο θέμα, να καταθέσω άποψη, με την πεποίθηση ότι όσοι Ορθόδοξοι (το αντιοικουμενιστές δεν είναι ο καλύτερος όρος), δεν δικαιούνται να έχουν την πολυτέλεια να διαιρούνται με ψευδεπίγραφα διλήμματα διότι από την άλλη έχουμε να κάνουμε με τη μεγαλύτερη παναίρεση, ήτοι με θάνατο.

Η Ιερά Μητρόπολις Γερμανίας στην Εβδομάδα Προσευχής για την Ενότητα των Χριστιανών (φωτό)

Κωμικοτραγικές καταστάσεις. Απόλυτος διασυρμός.

 ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Η αίρεση του οικουμενισμού σε όλο το μεγαλείο της. Θαυμάστε…
π. Φώτιος Βεζύνιας.

Κάθε χρόνο, κατά κανόνα τον Ιανουάριο, εορτάζεται στη Γερμανία, η Εβδομάδα Προσευχής για την Ενότητα των Χριστιανών. Πρόκειται για μία παράδοση που έχει την απαρχή της στον 19ο αιώνα.

Το Συμβούλιο των Χριστιανικών Εκκλησιών της Γερμανίας (ACK) στο οποίο συμμετέχει εκ μέρους της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας, ως αντιπρόεδρος, ο Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Μύρων, διοργανώνει κάθε χρόνο την κεντρική σχετική εκδήλωση σε κάποια πόλη της Γερμανίας, με συμμετοχή της ACK του επιμέρους κρατιδίου της Γερμανίας, όσο και της πόλης, όπου λαμβάνει χώρα η σχετική τελετή. Σημειώνεται ότι και σε άλλες πόλεις οι τοπικές Εκκλησίες διοργανώνουν κοινές εκδηλώσεις.

Εφέτος η κεντρική εκδήλωση της ACK Γερμανίας έλαβε χώρα στην ιστορική πόλη Άουγκσμπουργκ (Augsburg) της Βαυαρίας, με σύμπραξη της ACK Βαυαρίας και της ACK Άουγκσμπουργκ.

Στο προεδρείο της ACK Βαυαρίας, ως γνωστό, εκπροσωπεί όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες της Βαυαρίας και τις αρχαίες Ανατολικές Εκκλησίες Βαυαρίας, ο Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης, ενώ ως διευθυντής της ACK Βαυαρίας έχει εκλεγεί ο θεολόγος κ. Γεώργιος Βλαντής.