Ρωμανίδης Νεοφ Θεόδωρος
Σε λίγες μέρες θα τιμήσουμε την επέτειο εκείνης της άλλης ημέρας, πριν από εβδομήντα οκτώ (80) χρόνια, που ένα μυριόστομο ΟΧΙ ειπώθηκε από τους Έλληνες, δια στόματος του τότε πρωθυπουργού της Ιωάννη Μεταξά, προς τον Ιταλό πρέσβη όταν εκείνος του απαίτησε την παράδοση της χώρας στον φασιστικό άξονα.
Τότε, μια τέτοια ημέρα, η μικρή, φτωχιά και ασήμαντη Ελλάδα μας, ορθώνοντας το ανάστημά της απέναντι στις φασιστικές Δυνάμεις, όχι μόνον άλλαξε τον ρουν της Παγκόσμιας Ιστορίας αλλά και έγραψε άλλη μια αιματοβαμμένη και ηρωική σελίδα στην Ιστορία της.
Η Πατρίδα μας, η Ελλάδα μας, με ο, τι χαρακτηρίζουμε ως Έπος του 1940, απετέλεσε παγκόσμιο και φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση. Εχθροί και φίλοι, σύμμαχοι και αντίπαλοι, απλοί άνθρωποι αλλά και ηγέτες, με σεβασμό και περίσσιο θαυμασμό έκλιναν το γόνυ και μόνο με την αναφορά του ονόματος Έλληνας.
Ήταν τότε που οι ποιητές μας έκαναν την ανδρεία και γενναιότητα ποίηση, οι τραγουδιστάδες τους αγώνες, τις κακουχίες, τα γράμματα, τον θάνατο των φαντάρων μας τραγούδι λυπητερό. Τραγούδησαν για κείνα τα χρόνια τα αιματοβαμμένα, που σφιχταγκαλιάζονταν ο θάνατος με την ζωή, που δεν ήξερες που ήταν η ζωή και που ο θάνατος.
«Αδυνατώ να δώσω το δέον εύρος της ευγνωμοσύνης πού αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση τού Λαού και των ηγετών της Ελλάδος.» είχε πει ο Κάρολος ντέ Γκώλ (1890-1970), Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, σε ομιλία του στο Γαλλικό Κοινοβούλιο μετά την λήξη τού Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
ΑΒΕΡΩΦ 