Ήταν 16 Μαρτίου του 1968, ακριβώς πριν από 43 (47) χρόνια τέτοια μέρα.
Ο πόλεμος στο Βιετνάμ, βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Η κοινή γνώμη στην Αμερική, δειλά δειλά άρχιζε να μιλάει για τερματισμό του πολέμου. Οι πλαστικές σακούλες γεμάτες με νεκρούς Αμερικάνους φαντάρους επέστρεφαν κατά εκατοντάδες, από το Βιετνάμ και γέμιζαν πόνο τα σπίτια των Αμερικανών. Τα κινήματα ειρήνης αλλά και ο αντιαμερικανισμός σε ολόκληρη τη γη, άρχιζαν να κάνουν την εμφάνιση τους.
Οι ΗΠΑ είχαν εμπλακεί σε ένα πόλεμο που νόμιζαν ότι θα έκαναν περίπατο και τώρα έβλεπαν τους νέους τους να επιστρέφουν νεκροί, και σακατεμένοι σωματικά και ψυχικά. Οι θηριωδίες στον πόλεμο του Βιετνάμ ήταν καθημερινό φαινόμενο. Αυτό όμως που συνέβη το πρωινό της 16ης Μαρτίου στο χωριό Μαι Λαι, ξεπερνά κάθε νοσηρή φαντασία και παραπέμπει σε μεθόδους ναζιστικών εκκαθαρίσεων του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Μαι Λαι. Ένα μικρό τυπικό Βιετναμέζικο χωριουδάκι, στη νότια πλευρά του Βόρειου Βιετνάμ, στην επαρχία Κουάνγκ Κάι. Συνορεύει με άλλα δυο χωριά το Μαι Κι και το Σον Μαι. Καλύβες από άχυρο, γύρω από μια μικρή πλατεία. Δρόμοι όχι φυσικά με άσφαλτο αλλά με χώμα και τα μικρά παιδιά να παίζουν ξυπόλητα και να τρέχουν πέρα δώθε. Οι κάτοικοι του χωριού στην πλειοψηφία τους αγρότες, δούλευαν στους ορυζώνες, ενώ ελάχιστοι από αυτούς είχαν μια δυο αγελάδες που έτρεφαν.
ΑΒΕΡΩΦ 