.
του Λευτέρη Κρυοβρυσανάκη
Η απαγωγή του Κράιπε που έγινε στις 26 Απριλίου 1944, ήταν αιτία ν’ ακολουθήσουν αντίποινα και να πυρποληθούν και ισοπεδωθούν συνολικά 10 χωριά, αλλά και να εκτελεστούν τόσοι άνθρωποι.
Ανάμεσα στα 10 χωριά ήταν και η Λοχριά, που ισοπεδώθηκε στις 4 Μαΐου 1944.
Είχαν περάσει επτά ημέρες από την ημέρα της απαγωγής του Κράιπε. Φτάνομε στις 3 Μαΐου 1944. Ένας ολόκληρος λόχος Γερμανών στρατιωτών καλά εξοπλισμένος φτάνει από το Τυμπάκι στη Λοχριά μέσα στη νύχτα. Καταλαμβάνει όλα τα επίκαιρα σημεία και στήνει πολυβολεία σ’ αυτά, ενώ αποκλείει με φρουρές όλους τους δρόμους που οδηγούν προς Καμάρες, Γρηγοριά, Πλάτανο και προς το βουνό. Έχει πια ξημερώσει και ένα πολυβολείο αντιλαμβάνεται κάποιον άντρα να κατεβαίνει από τον Ψηλορείτη. Του φωνάζουν αλτ! και αυτός αντί να μπει στο ρυάκι και να φύγει προς τα πίσω, παίρνει τη δεξιά πλαγιά αποτελώντας έτσι εύκολο στόχο των γερμανικών πολυβόλων. Τον σκότωσαν εύκολα.
Ήταν ο Στυλιανός Ιωάννη Κρυοβρυσανάκης που μετείχε στην ομάδα φρούρησης τον αιχμαλώτου Κράιπε και ζήτησε 2-3 ώρες άδεια από τον Πάτρικ Λη Φέρμορ για να ιδεί τους γέροντες γονείς του μη γνωρίζοντας τίποτε για το μπλόκο. Του βρήκαν ταυτότητα κομμάντος και με τη βοήθεια των κουκουλοφόρων προδοτών έμαθαν ποια ήταν η οικογένειά του και τα αδέρφια του. Με το που ξημέρωσε με διερμηνέα και από μεγάφωνο ζητούν όλοι οι άντρες από 18 χρόνων και πάνω να συγκεντρωθούν στην αίθουσα του σχολείου. Συγχρόνως λένε στις γυναίκες και στους ηλικιωμένους άντρες να πάρουν από τα σπίτια τους ό,τι μπορούν να σηκώσουν σε τρόφιμα και ρουχισμό, γιατί θα ανατινάξουν και θα κάψουν το χωριό.
