Η Κύπρος, που οι Σταυροφόροι την μισούνε

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Συμπληρώνονται πλέον 43 χρόνια από την ημέρα που με τον Αττίλα 2 ολοκληρώθηκε η προδοσία και η λεηλασία της Κύπρου το 1974. Σήμερα, που ο Καθολικός νέος Γ.Γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες πάλι βυσσοδομεί κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας για να εξυπηρετήσει τα σχέδια της τελειωτικής καταστροφής της, αξίζει να θυμηθούμε κάποια ιστορικά στοιχεία από ένα παλιότερο, αλλά επίκαιρο πάντα, κείμενο:

Μάϊος 2001: Ο τότε προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ο Πάπας Βοϊτύλα, φθάνει στην Αθήνα και ζητάει “έμμεσα”, αλλά σαφώς, συγγνώμη για τα αίσχη των Σταυροφόρων μετά από 8 αιώνες. Αρνείται, όμως, να πει έστω και μια λέξη συμπαθείας για το δράμα της Κύπρου, προκαλώντας σειρά συζητήσεων, αντεγκλήσεων και αποριών.

Ερχόμαστε τώρα στο μυστήριο γιατί σύσσωμο το Βατικανό, ο Πάπας, οι αξιωματούχοι Καδινάλιοι – δηλαδή το Opus Dei -, η εδώ Νουντσιατούρα επέμεναν μέχρι τέλους στη ΜΗ αναφορά στο κυπριακό ζήτημα έστω ως θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ΣΙΩΠΗ του Βατικανού, πάντως, σε μια πρώτη “ανάγνωση” μαρτυρά ότι πιθανώς η Αγία Έδρα, μέσω και των απόκρυφων ταγμάτων της, είχε κάποιο …ρόλο στην κυπριακή τραγωδία που δεν έχει φωτιστεί επαρκώς μέχρι σήμερα. Είναι γνωστός ο ρόλος που έπαιξε η ελληνική και η διεθνής μασονία στην επιβολή της Χούντας το 1967 και στην προδοσία της Κύπρου το 1974. Ο ρόλος των “αδελφών” Παττακού, Μακαρέζου κ.ά. στην Ελλάδα, των Σαμψών και Ιωαννίδη στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και προσώπων όπως ο Κίσσινγκερ στην τελική φάση της προδοσίας, την Τουρκική εισβολή, έχει επαρκώς αποκαλυφθεί και αναλυθεί σε πολλά δημοσιεύματα μετά την Μεταπολίτευση.

Η Ελλάδα είναι ήδη εκτός Ε.Ε.

Για όσους κόπτονται για την παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ και τρομοκρατούν τους Έλληνες για το ενδεχόμενο της εξόδου της Ελλάδας από την ΕΕ, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι από τη στιγμή που η Ελλάδα μπήκε στα μνημόνια, δεν ισχύει το ευρωπαϊκό δίκαιο για την Ελλάδα στη σημαντικότερη έκτασή του. Στην ουσία, η Ελλάδα είναι οιονεί εκτός ΕΕ. Και από τη στιγμή που έχουμε υπογράψει στο τρίτο μνημόνιο ότι η ελληνική Βουλή θα νομοθετεί μόνο ό,τι θέλει η τρόϊκα, η Ελλάδα δεν έχει στην ουσία ούτε εσωτερικό Σύνταγμα…

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα είναι τυπικά μόνο μέλος της ΕΕ χωρίς να υπάγεται πλέον στο ευρωπαϊκό δίκαιο και παράλληλα με καταργημένο defacto και το εσωτερικό της Σύνταγμα, δηλαδή με καταργημένο και το εσωτερικό της δίκαιο.

Ειδικότερα, σε ερώτηση δύο ξένων ευρωβουλευτών προς τον κ. Γιουνκέρ, για το αν ισχύει το ευρωπαϊκό δίκαιο για την Ελλάδα, ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος να απαντήσει, πρόεδρος της ΕΕ απάντησε ως εξής:

«Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει επιβεβαιώσει πως τα μνημόνια είναι δράσεις του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, οι οποίες βρίσκονται εκτός της έννομης τάξης της ΕΕ. Επομένως, όταν υιοθετούνται εθνικά μέτρα που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο του Μνημονίου, η Ελλάδα δεν εφαρμόζει την ευρωπαϊκή νομοθεσία και ως εκ τούτου ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων δεν ισχύει ως έχει για την Ελλάδα».

Η Εαρινή Σύναξη των “Ευρωφυλάκων”

Ευρώφιλοι και Δραχμιστές

Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να δει κανείς ότι, μετά την εκλογή Τραμπ και το Brexit, το μοντέλο της ευρωζώνης καταρρέει. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης γίνεται συζήτηση για έξοδο από το ΕΥΡΩ. Ο Ευρωσκεπτικισμός εκτινάσσεται παντού. Η ίδια η βασίλισσα Ελισάβετ είπε “δώστε μου 3 λόγους για να μείνουμε στην ΕΕ”. Ο Γάλλος συγγραφέας Olivier Delorme έγραψε ένα βιβλίο για τους “30 λόγους” που πρέπει να βγει η Γαλλία σπό το Ευρώ.

Σκεφθείτε πόσους πρέπει να έχουμε εμείς. Τα μνημόνια είναι καταστροφή… τα νούμερα δεν βγαίνουν. Όσο είμαστε αλυσοδεμένοι στο Ευρώ και στην ΕΕ, ανάκαμψη δεν πρόκειται να υπάρξει ούτε με σφαίρες… Δεκάδες Έλληνες και ξένοι οικονομολόγοι τα λένε και τα ξαναλένε από την αρχή της χρεοκρατίας, το 2010. Ποιες ιδιωτικές επενδύσεις και κουραφέξαλα; Η ανόρθωση μιας οικονομίας όπως η Ελληνική χρειάζεται ισχυρό κράτος και Δημόσιες επενδύσεις.

Χρειάζονται κίνητρα και σχέδιο για το δημογραφικό και την παραγωγική ανασυγκρότηση που μόνο μια πατριωτική κυβέρνηση μπορεί να δώσει. Έχουν κατατεθεί πολλά σχετικά Σχέδια αυτά τα χρόνια.

Ο καθένας την δουλειά του κυρία Αρβελέρ

Απονομή Καρλομάγνειου βραβείου στον Β. Σόιμπλε.

Η υποκρισία της Ε.Ε. φάνηκε για άλλη μια φορά στις ασυναρτησίες κατά την χθεσινή (20/2/2017) συνέντευξη τύπου των τριών εκπροσώπων του ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ (Eurogroup) που κάθε ελληνικό κόμμα θα προσπαθεί για καιρό να ερμηνεύσει σύμφωνα με την δική του αντίληψη της υποτέλειας που εξυπηρετεί.

Ηλίας Σταμπολιάδης

τ. Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

Την Κυριακή 19/1/2017 στην εκπομπή της ΕΡΤ «Πάμε Αλλιώς» φιλοξενήθηκε η κυρία Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ που τιμά την Ελλάδα στην Γαλλία. Η κυρία Αρβελέρ είναι διαπρέπουσα ιστορικός, μελετητής της Ελληνορωμαϊκής εποχής, την οποία παρά την ιδίαν αυτής αντίληψη εξακολουθεί να ονομάζει «Βυζαντινή» γιατί έτσι την ονόμασαν οι δυτικοί συνάδελφοι της για λόγους που εκείνοι γνωρίζουν και εμείς κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε όπως ακόμη και σήμερα κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε όταν οι ίδιοι σύμμαχοι (αφεντικά) μας δανείζουν χρήματα για να τους ξεπληρώσουμε παράνομα χρέη και μας επιβάλουν νόμους που θα τους εξασφαλίσουν την είσπραξη τους εις το ακέραιο.

Το τέλος της ιστορίας

Η προσπάθεια της Δύσης να κρατήσει παγωμένη στον χρόνο την στιγμή της νίκης της επί του υπαρκτού σοσιαλισμού

Του Δρ Κωνσταντίνου Γρίβα*

Εκφρασμένη άποψη του γράφοντος είναι ότι η αποστολή του νέου Αμερικανού προέδρου, ως επιλογή του «σιωπηλού κατεστημένου» των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι να εφαρμόσει ένα νεοβεστφαλιανό μοντέλο εξωτερικής πολιτικής που θα βασίζεται στο «διαίρει και βασίλευε», έτσι ώστε να αποσυσπειρώσει την Ευρασία και να αποφευχθεί το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας ενιαίας δύναμης σε αυτήν. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας εντάσσεται και η πολυδιαφημισμένη προσέγγιση της Ρωσίας από τον νέο ένοικο του Λευκού Οίκου, με σκοπό να διασπαστεί ο σινορωσικός άξονας.

Ωστόσο, ενδέχεται τα πράγματα να μην είναι ακριβώς έτσι. Η γεωπολιτική πραγματικότητα είναι εξαιρετικά σύνθετη και πολύπλοκη ώστε να χωράει σε παρόμοια απλουστευτικά μοντέλα. Έτσι λοιπόν, θα εξετάσουμε δύο παράγοντες που καθιστούν την μισαλλόδοξη εχθρότητα προς τη Ρωσία περίπου αναγκαία για τη μακρόπνοη αμερικανική γεωστρατηγική αλλά και την υπερσυστημική δομή στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες λειτουργούν ως γεωπολιτικό μέγεθος, κυρίαρχο κομμάτι της οποίας είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.

Ξεσπάει το «αντάρτικο της ελιάς»

Το νου σας μην ξεριζώσετε τις ελιές, λόγω επιδότησης

Στην θέση των πανάρχαιων ελληνικών ελαιόδενδρων θα φυτευθούν κάτι ξερακιανά υβρίδια κακομοίρικων ελιών, άσχετα με την ελληνική φύση, το ελληνικό χώμα, τον Έλληνα…

Ο Γιώργος Λεκκάκης, γνωστός συγγραφέας – δημοσιογράφος για τις θέσεις και απόψεις του γύρω απο την Ελλάδα, την παράδοση, τη φύση και το περιβάλλον, παρουσιάζει μέσα απο την Kontranews άρθρο που καθιστά τους Έλληνες πέρα από ενήμερους του θέματος, υπόλογους αν δεν αντιδράσουν…

Κάνει λόγο για την συντονισμένη προσπάθεια καταστροφής των γνήσιων ελαιόδενδρων της Ελλάδας και την αντικατάστασή τους από υβδριδικά… Δηλαδή «κάποιοι» θα επιχειρήσουν να κάνουν ότι και με το σιτάρι. Αφού έχουν αποκτήσει στον τόπο τους τα εξαιρετικά ελληνικά φυτά και δένδρα, θα επιβάλουν στους Έλληνες να τα καταστρέψουν και να υποβαθμίσουν απόλυτα την ποιότητα και την γνησιότητα της παραγωγής. Ειδικά στην περίπτωση της Ελληνικής ελιάς, αν το καταφέρουν θα έχουν αποκόψει τον Έλληνα από ένα κυρίαρχο συστατικό της ιστορίας, της παράδοσης, της πίστης, της καλλιέργειας, της παραγωγής, της διατροφής, της Ζωής του! Απομένει η θάλασσα και ο ήλιος.

Η Ελλάδα σε Συλλογική Αναζήτηση της Ιστορικής Ευθανασίας;

 Τα αποτελέσματα της κυριαρχίας ανυπόστατων εθνομηδενιστικών ιδεολογημάτων

«Μα για να σωθεί η Ελλάδα στους καιρούς τους ύστατους
βρείτε κάπου έναν καιάδα και γκρεμοτσακίστε τους»

Ν. Γκάτσος

Ένα είναι σχεδόν πλήρως σίγουρο. Ο μελλοντικός χάρτης της περιοχής μας δεν θα είναι ο ίδιος και οτιδήποτε είναι πιθανό.

Για το πώς εξελίσσονται τα πράγματα ας μου επιτραπεί να παραθέσω ένα εκτενές απόσπασμα του αείμνηστου Κονδύλη από το πολυσυζητημένο «Επίμετρο» στο βιβλίο του Θεωρία του Πολέμου (Εκδόσεις Θεμέλιο).

Οι προειδοποιήσεις του είναι επίκαιρες όσο ποτέ άλλοτε.

Ενέχει μεγάλη σημασία γιατί αυτή και άλλες ανάλογες ανεκτίμητες αναλύσεις και εκτιμήσεις αποτέλεσαν αφορμή για μύριες δολοφονικές επιθέσεις.

Τα είκοσι τελευταία χρόνια μιλούσε στην Ελλάδα για μια αξιόπιστη αποτρεπτική εθνική στρατηγική δεχόταν καταιγισμό δολοφονικών πυροβολισμών από ένα πολύμορφο όχλο.

Ο νέος “διωγμός των νηπίων”

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

“Η δουλεία είναι η νέα ελευθερία. Μόνος του, ελεύθερος, ο άνθρωπος είναι πάντα νικημένος. Αλλά αν αποκηρύξει την προσωπικότητά του, αν υποταχθεί ολοκληρωτικά και απόλυτα, τότε μπαίνει μέσα στην συλλογική δύναμη… έχουμε κόψει τους δεσμούς μεταξύ παιδιού και γονέων, μεταξύ ανθρώπων, μεταξύ άνδρα και γυναίκας. Αλλά αργότερα, δεν θα υπάρχει ούτε γυναίκα ούτε φίλος”. (Από το “1984” του Όργουελ).

Χριστούγεννα για μια ακόμη χρονιά και η συντονισμένη κατεδάφιση του πνεύματος της μεγάλης αυτής γιορτής συνεχίζεται υπό τις προσταγές της παγκοσμιοποίησης, παρά την βαθειά κρίση της. Γιατί η παγκοσμιοποίηση δεν είναι μόνο η επικράτηση σε όλες τις χώρες του πλανητικού ολοκληρωτισμού των τραπεζιτών. Είναι και οι εντολές των επικυρίαρχων ελίτ: “χτυπήστε τις παραδόσεις τους για να τους κάνετε να υποταχθούν”.

Όπως το ορίζει με σαφήνεια στο λεξικό του ο Μπαμπινιώτης, είναι “η μετατροπή της οικουμένης σε ενιαία οικονομική, πολιτική και πολιτιστική επικράτεια”! Γι’ αυτό η λατρεία του Μαμμωνά και όχι του Χριστού, στην οποία σπρώχνουν τους ανθρώπους με την τηλεοπτική πλύση εγκεφάλου, θέλει τα Χριστούγεννα ένα ατελείωτο σώου από “ρεβεγιόν”, βιτρίνες, καζίνο και εξωτικές εκδρομές.

Με λίγα λόγια, ο πνευματικός πόλεμος για τον έλεγχο του πολιτισμού γίνεται και εκδηλώνεται σαν υλικός γιατί “όπου γαρ εστίν ο θησαυρός υμών εκεί έσται και η καρδία υμών” (Κατά Ματθ. 6,21).

EKTAKTΗ σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ

Οι ειδικές δυνάμεις του Συριακού Στρατού συνέλαβαν αξιωματικούς του ΝΑΤΟ μέσα σε καταφύγιο τζιχαντιστών στο Ανατολικό Χαλέπι, σύμφωνα με το έγκυρο ειδησεογραφικό δίκτυο voltaire.net. Όπως σημειώνει το voltaire.net, το Συμβούλιο Ασφαλείας συνεδριάζει εκτάκτως και κεκλεισμένων των θυρών αυτή την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016 στην (17h διεθνής ώρα), καθώς συνελήφθησαν αξιωματικοί του ΝΑΤΟ σήμερα το πρωί από τις ειδικές συριακές δυνάμεις εντός ενός καταφυγίου στο Ανατολικό Χαλέπι.

Σύμφωνα με πληροφορίες που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο, πρόκειται για Γάλλους αξιωματικούς και στρατιώτες, γι’ αυτό και παρατηρείται έντονη κινητικότητα της γαλλικής διπλωματίας στην περιοχή.

Παραθέτουμε στην συνέχεια την είδηση όπως την παρουσίασε το voltaire.net στην ιστοσελίδα του.

Εκτός πραγματικότητας η πορεία “επίλυσης” του Κυπριακού

Με μια Τουρκία “εναντίον όλων”, έτοιμη να συγκρουσθεί με τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και όλες τις ισχυρές χώρες της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου… θέλει να συνδέσει την μοίρα της η Κυπριακή Δημοκρατία.

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟΝ ΔΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

Ανάλυση του Κωνσταντίνου Γρίβα* για την γεωπολιτική του Κυπριακού

Οι οπαδοί του Σχεδίου Ανάν παλαιότερα και του διάδοχου σχεδίου που βρίσκεται υπό συζήτηση σήμερα, συνηθίζουν κατά καιρούς να προβάλουν τον φιλοευρωπαϊσμό και φιλοδυτικισμό τους έναντι του περιοριστικού «εθνοκεντρισμού» όσων εκφράζουν τις ανησυχίες τους για τα σχέδια αυτά.

Όμως, κατά την άποψη του γράφοντος, εκτός όλων των άλλων, εν κινδύνω σήμερα τίθεται και η θέση της Κύπρου στην Ε.Ε. αλλά και την ευρύτερη γεωπολιτική αρχιτεκτονική της Δύσης.

Συγκεκριμένα, θα ήταν αφελές να πιστεύαμε ότι οι πιέσεις για τη «Λύση» του Κυπριακού Ζητήματος δεν σχετίζονται με τους ευρύτερους σχεδιασμούς των Ηνωμένων Πολιτειών και της Δύσης γενικότερα.

Το τέλος της Αθωότητας

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

“Την ώρα που αεροκοπάνε οι άρχοντες περί
δημοκρατικής τάξης,
ανάμεσά μας οι αμίλητοι ζούνε.
Κι όσο σαν δούλοι εμείς μένουμε σιωπηλοί,
οι ηγεμόνες δυναμώνουν,
ξεσκίζουν, βιάζουν, ληστεύουν,
των ανυπόταχτων τα μούτρα τσαλακώνουν”

Επίκαιροι Αμίλητοι, του Μαγιακόφσκυ, σε μετάφραση Γιάννη Ρίτσου

Το χάρισμα να προβλέπεις αυτό που έρχεται και να εντοπίζεις τις ρίζες του κακού λείπει από τους περισσότερους “τεχνοκράτες” της ιστορίας και της οικονομίας ή τους περισπούδαστους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης. Όμως, οι μεγάλοι μυθιστοριογράφοι διαθέτουν αυτή την υπεροχή να πηγαίνουν κατ’ ευθείαν στην αλήθεια, “πιάνοντας” το κλίμα της κοινωνίας ή την φύση ενός ιστορικού φαινομένου. Έτσι, τα βιβλία του Όργουελ ή του Ζαμιάτιν, όπως και πολλά έργα επιστημονικής φαντασίας (π.χ. Οι Επικυρίαρχοι: Το Τέλος της Παιδικής Ηλικίας του Άρθουρ Κλαρκ) μας δίδαξαν περισσότερα για την απειλή του τεχνολογικού Μεσαίωνα και του ολοκληρωτισμού της Παγκοσμιοποίησης απ’ ό,τι η πολιτική οικονομία.

Τι θέλουν ο απερχόμενος πρόεδρος Ομπάμα και ο “πρέσβης του Μαϊντάν” στην Αθήνα;

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Μετά τις τελευταίες διεθνείς εξελίξεις, το ερώτημα που πολλοί θέτουν είναι εάν εξακολουθεί να έχει τον πρώτο λόγο στον Λευκό Οίκο ο αποχωρών πρόεδρος Ομπάμα, ή έχουμε να κάνουμε με ένα συγκεκαλυμμένο “πραξικόπημα” από το Λόμπυ του Πολέμου.

“Ποιος αποφασίζει για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ”, αυτό είναι το ερώτημα που θέτει ο Stephen Cohen, βασικός συνεργάτης της επιθεώρησης Nation και ένας εκ των κορυφαίων Αμερικανών αναλυτών της ρωσικής γεωστρατηγικής. (The Nation, 21/09/2016, “Who is Making American Policy – the President or the War Party?)

Αναφερόμενος στην αμερικανική αεροπορική επίθεση στις συριακές δυνάμεις του Άσσαντ (στις 17 Σεπτεμβρίου), η οποία παραβίασε κατάφωρα την προηγηθείσα συμφωνία για εκεχειρία, λέει ότι κάθε άλλο παρά “τυχαία” έγινε, αφού το Υπουργείο Άμυνας του Άστον Κάρτερ είχε ανοικτά διαφωνήσει στο πλάνο που διαμόρφωσε η συνεννόηση Ομπάμα-Πούτιν.

Αν η επίθεση ήταν εσκεμμένη, αυτό μας δείχνει την δύναμη του αμερικανικού “Κόμματος του Πολέμου” (War Party), που εδράζεται όχι μόνο στο Υπουργείο Άμυνας, αλλά και σε τμήματα του Υπουργείου Εξωτερικών, στο Κογκρέσσο και στα καθεστωτικά μίντια.

Εχθροί του Λαού

Οι Δικαστές εναντίον της Κοινωνίας;

Την Πέμπτη, 3 Νοεμβρίου το πρωΐ, το Ανώτατο Δικαστήριο της Μεγάλης Βρετανίας αποφάνθηκε ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να θέσει σε εφαρμογή το Άρθρο 50 ώστε να ξεκινήσει η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με το επιχείρημα ότι χρειάζεται η προσφυγή της στο κοινοβούλιο.

Μια τρέλα με μέθοδο

O οδοστρωτήρας της εξίσωσης των ανόμοιων…

του Δρ. Κωνσταντίνου Π. Ρωμανού

Στο έτος Κυρίου 2016, το ξεχαρβάλωμα του Δυτικού πολιτισμού επιταχύνεται· τέχνη και θρησκεία, πολιτική και θεσμοί φαίνονται να αυτοκαταλύονται σε ένα όργιο μαζοχιστικής αυταρέσκειας. Εντούτοις, για τον εξασκημένο παρατηρητή, η τρέλα φαίνεται να έχει μέθοδο, όπως έλεγε ο Σαίξπηρ. Που σημαίνει τι; Ότι η τρέλα έχει κάποιο στόχο, όσο κι αν αυτός δεν φανερώνεται άμεσα. Ναι, αλλά τι τρέλα είναι αυτή που θέτει στόχους;

Επαναστατική ελίτ και συντηρητική πλέμπα

Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι ότι δεν πρόκειται στην πραγματικότητα περί αληθινής τρέλας, αλλά παραπλανητικής συμπεριφοράς. Κάποιος ενδύεται τον μανδύα της τρέλας για να μην γίνουν αντιληπτοί οι στόχοι του. Kάποιος, κάποιοι, σκηνογραφούν τρελό χορό με κομπάρσους συγκεκριμένες ομάδες του γενικότερου πληθυσμού. Ο τελευταίος είναι, κατά πλειοψηφίαν, ακινητοποιημένος στον ρόλο του θεατή. Πώς να διακόψεις, άλλωστε, μια φρενιτιώδη κίνηση; Καλύτερα να περιμένεις να σταματήσει από μόνη της λόγω κοπώσεως των πρωταγωνιστών. Τότε θα επανέλθουν τα πράγματα στην προτεραία τους κατάσταση. Η κοινωνία θα ισορροπήσει πάλι, επιστρέφοντας στις αρχικές της συντεταγμένες. Business as usual. Έτσι γινόταν πάντα, έτσι θα γίνει και τώρα.

Όμως, τι περίεργο! Τώρα τίποτε πια δεν επανέρχεται στη θέση του. Το κράτος, αλλοτινός προστάτης της ομαλότητας, νομοθετεί την τρέλα. Ο γενικότερος πληθυσμός –παρά τα μειωμένα ανακλαστικά του– αρχίζει να ανησυχεί.