αναδημοσίευση από το Papaparisis blog
άρθρο του Αντ/γου ε.α. Ιωάννη Κρασσά
«Δέν θέλω ἐπιτρέψει ποτὲ οὔτε ἀπόπειρα ἀποκατάστάσεως
τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκτρατορίας, οὔτε τοιαύτην ἔκτασιν τῆς Ἑλλάδος,
ἥτις να καταστήσει ἑαυτὴν ἰσχυρόν κράτος».
Ο Τσάρος Νικόλαος Α΄ τῆς Ρωσίας(1796-1855)
.
Την 12η Φεβρουαρίου 1854, οι πρέσβεις της Αγγλίας Θωμάς Ουάϊς και της Γαλλίας Αχιλλέας Ρουάν, σε κοινή παράσταση τους προς τον Βασιλέα Όθωνα, ζήτησαν να ανακαλέσει τα «Εθελοντικά Σώματα», τα οποία είχαν προστρέξει προς απελευθέρωση της Θεσσαλίας και της Ηπείρου. Η ελληνική πρωτοβουλία αναλήφθηκε με αφορμή τον πόλεμο της Ρωσίας, εναντίον της Τουρκίας και των συμμάχων αυτής Αγγλίας και Γαλλίας. Με αφορμή την αύξηση της γαλλικής επιρροής στους Αγίους Τόπους, ο Τσάρος Νικόλαος Α΄ κατέλαβε τις παραδουνάβιες ηγεμονίες.
Την 22α Σεπτ. 1853, η Τουρκία κήρυξε τον πόλεμο στην Ρωσία. Μετά την καταστροφή του τουρκικού στόλου στην ναυμαχία της Σινώπης (18 Νοεμ. 1853), η Γαλλία και η Αγγλία κήρυξαν τον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας. Ο πόλεμος διήρκησε μέχρι το 1856, ενεπλάκησαν δύο εκατομμύρια στρατιώτες εκατέρωθεν, έληξε με ήττα της Ρωσίας και καταγράφηκε στην ιστορία ως πόλεμος της Κριμαίας. Στην υπογραφείσα στο Παρίσι συνθήκη ειρήνης (Μαρτ. 1856), η Αγγλία, η Γαλλία και η Αυστρία εγγυήθηκαν την εδαφική ακεραιότητα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.