Εφιαλτική προσομοίωση: Αν γινόταν ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος…

.

Δίνοντας στη δημοσιότητα ένα τετράλεπτο βίντεο με προσομοίωση ενός πολέμου μεταξύ Ουάσινγκτον- Μόσχας, επιστήμονες του Πρίνστον κατάφεραν να απεικονίσουν ένα καταστροφικό σενάριο με εκατομμύρια θύματα.

Την ώρα που στον Περσικό Κόλπο η κατάσταση παραμένει έκρυθμη μετά την επίθεση με drone στα μεγαλύτερα διυλιστήρια του κόσμου- στη Σαουδική Αραβία, Αμερικανοί επιστήμονες φέρνουν στο φως ένα εφιαλτικό σενάριο: σε περίπτωση που ΗΠΑ και Ρωσία επιδίδονταν σ’ ένα bras de fer κάνοντας επίδειξη το πυρηνικό τους οπλοστάσιο, μέσα σε λίγες ώρες θα είχαμε 34 εκατομμύρια νεκρούς. Επιπλέον, η Ευρώπη θα ήταν παρελθόν…

Όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», εάν ξεσπούσε πυρηνικός πόλεμος, συνολικά 90 εκατομμύρια άνθρωποι θα έβρισκαν τον θάνατο. Μόνο τις τρεις πρώτες ώρες, η Ευρώπη θα είχε καταστραφεί ολοσχερώς ενώ περίπου 2,6 εκατομμύρια άνθρωποι, θα έβρισκαν τον θάνατο ή θα τραυματίζονταν.

Επιστρέφει δυναμικά στο προσκήνιο ο πυρηνικός πόλεμος.

Κώστας Γρίβας

Εδώ και μερικά χρόνια βρίσκεται υπό εξέλιξη μια κοσμογονικών διαστάσεων μετάλλαξη του διεθνούς συστήματος, η οποία θα κυοφορήσει ένα νέο κόσμο. Ορισμένες από τις κρίσιμης σημασίας αλλαγές που συντελούνται παγκοσμίως είναι η οικονομική, τεχνολογική και στρατιωτική άνοδος της Κίνας, η μετατροπή του πλανητικού συστήματος σε πολυπολικό, η τήξη των αρκτικών πάγων, η δημιουργία ενός πρωτοφανούς δυναμικής σινορωσικού άξονα και μια σειρά από άλλες.

Η Ευρώπη ξανά αντιμέτωπη με πυρηνικό πόλεμο;

Η Τουρκία, έχοντας μετατραπεί σε άτυπο ηγέτη του ΝΑΤΟ, απειλεί να παρασύρει τη Δύση σε μια αυτοκτονική αντιπαράθεση με τη Ρωσία…

του δρ. Κωνσταντίνου Γρίβα*

Μετά την κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού αεροσκάφους Sukhoi Su-24 από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, η Ιστορία άλλαξε ξανά σελίδα, και ο κόσμος βρέθηκε (και συνεχίζει να βρίσκεται) ενώπιον του ενδεχομένου ενός νέου ψυχροπολεμικού ανταγωνισμού, ο οποίος εμπεριέχει τον κίνδυνο ολίσθησης στον πυρηνικό πόλεμο. Μάλιστα, ο κίνδυνος αυτός είναι πολύ μεγαλύτερος από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, για μια σειρά από λόγους.

Πρόσφατα, ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, έκανε μια δήλωση που προκάλεσε ρίγη ανησυχίας στον πλανήτη. Συγκεκριμένα, μετά την επίθεση με πυραύλους cruise εναντίον στόχων του ISIS στη Συρία από ρωσικό υποβρύχιο, δήλωσε ότι οι πύραυλοι αυτοί θα μπορούσαν να είναι εξοπλισμένοι με πυρη­νικές κεφαλές – κάτι που ευχήθηκε να μη χρειαστεί να συμβεί.

Αμέσως μετά, ο γνωστός και μη εξαιρετέος εσμός των «ειδικών» στην Ελλάδα, που συναγωνίζεται για το ποιος θα κάνει την πιο… αντι-ρωσική δήλωση, έσπευσε να εκφράσει τη βδελυγμία του για τις «αμετροεπείς» αυτές δηλώσεις, αλλά και να ειρωνευτεί τον Ρώσο πρόεδρο. Με την… τεράστια πείρα τους σε θέματα πολεμικών συγκρούσεων, όλοι αυτοί οι «ειδικοί» ξεκίνησαν να επιχειρηματολογούν για το πώς τα πυρηνικά όπλα είναι παντελώς άχρηστα εναντίον αντάρτικων στρατών, όπως είναι το ISIS. Άρα, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Πρόεδρος Πούτιν ουσιαστικά δεν ξέρει τι του γίνεται.

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ

αναδημοσίευση από το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων
άρθρο του υποστρατήγου ε.α.  Ιπποκράτη Δασκαλάκη

.

Τα γεγονότα του Οκτωβρίου του 1962 με την κλιμακούμενη αντιπαράθεση ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, εξ αφορμής της εγκατάστασης πυραυλικών συστημάτων από τη δεύτερη στο έδαφος της Κούβας, αποτελούν όχι μόνο την πλέον γνωστή περίπτωση διεθνούς κρίσεως την περίοδο του ψυχρού πολέμου αλλά και τη σημαντικότερη μέχρι σήμερα διακινδύνευση θερμής αναμέτρησης των δύο αντιπάλων υπερδυνάμεων με πιθανή τη χρήση πυρηνικών όπλων. Η εξέλιξη της αντιπαράθεσης έχει καταστεί αντικείμενο μελέτης και εξαγωγής συμπερασμάτων αναφορικά με τη διαχείριση διεθνών κρίσεων από το χαμηλότερο έως το υψηλότερο επίπεδο. Διάφοροι επιστημονικοί κλάδοι και φορείς ενεπλάκησαν στην προσπάθεια ερμηνείας, τυποποίησης, πρόληψης και εύρεσης της πλέον αποτελεσματικής (επωφελούς) μεθόδου διαχείρισης κρίσεων. Η πολυπλοκότητα όμως των παραγόντων που εισέρχονται σε μια διεθνή κρίση σε συνδυασμό με τη δύσκολα προβλέψιμη ανθρώπινη συμπεριφορά και αντίδραση των εμπλεκομένων και τους απείρους συνδυασμούς τυχαίων γεγονότων καθιστούν την επιδίωξη κατασκευής ενός ιδανικού μοντέλου διαχείρισης κρίσεων μια ουτοπία. Αυτό δεν σημαίνει ότι από τη μελέτη προηγουμένων κρίσεων, τη συνεχή πρόβλεψη και την προετοιμασία μέσω της συνεχούς ανησυχίας και αναζήτησης δεν μπορούμε να αποκομίσουμε σημαντικά συμπεράσματα. Η κύρια δυσκολία έγκειται στην ορθή προσαρμογή και εφαρμογή αυτών των συμπερασμάτων στην αντιμετωπιζόμενη κρίση.

ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ – ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΥΦΗ;

Οι μωροί που κυβερνούν το Αμερικανικό κοπάδι δεν είναι μόνο ηλίθιοι και τυφλοί, είναι επίσης και κουφοί. Τα αυτιά της Αμερικανικής «υπερδύναμης» λειτουργούν μόνο όταν ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, ο τρελαμένος Νετανιάχου μιλάει. Τότε η Ουάσινγκτον ακούει τα πάντα και σπεύδει να συμμορφωθεί.

Το Ισραήλ είναι μια μικρή ασήμαντη χώρα που δημιουργήθηκε από τους απερίσκεπτους Βρετανούς και τους ηλίθιους Αμερικανούς. Δεν έχει καμία εξουσία εκτός από αυτήν που του παρέχει ο Αμερικανός του προστάτης. Ωστόσο, παρά την ασημαντότητά του, το Ισραήλ κυβερνά την Ουάσινγκτον.

Όταν ένα ψήφισμα εισάγεται στο Κογκρέσο από το λόμπι του Ισραήλ, περνά ομόφωνα. Αν το Ισραήλ θέλει πόλεμο, η ευχή του Ισραήλ πραγματοποιείται. Όταν το Ισραήλ διαπράττει εγκλήματα πολέμου εναντίον των Παλαιστινίων και του Λιβάνου και έχει καταδικαστεί από τα εκατό και πλέον ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών για τις εγκληματικές του ενέργειες, οι ΗΠΑ ξελασπώνουν το Ισραήλ με βέτο.

Η δύναμη που ασκεί το μικροσκοπικό Ισραήλ πάνω στη «μόνη υπερδύναμη του κόσμου» είναι μοναδική στην ιστορία. Δεκάδες εκατομμύρια «χριστιανών» υποκλίνονται σ’ αυτή τη δύναμη, ενισχύοντάς την, παρακινούμενοι από τις προτροπές των «χριστιανών» υπουργών τους.

Ο Νετανιάχου επιθυμεί διακαώς πόλεμο κατά του Ιράν. Χτυπά εναντίον όλων όσων αντιτίθενται σ’ αυτήν του την επιθυμία. Πρόσφατα, αποκάλεσε τους κορυφαίους στρατηγούς του Ισραήλ