Ωραιοποιούν την πλάνη όπως οι ψευδοπροφήτες.

 Ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Γ. Μύρου, Δρ Θ.

Στὸν καταιγισμὸ τῶν ἀκραίων προκλήσεων τῶν ἡμερῶν μας, ὅπως τῶν ψηφισθέντων νόμων γιὰ τὴν ἀλλαγὴ φύλου καὶ τὴν υἱοθεσία παιδιῶν ἀπὸ ὁμόφυλα ζευγάρια, ὅπως τῆς ἐπιβολῆς τῶν νέων συγκρητιστικῶν βιβλίων τῶν Θρησκευτικῶν, τῶν ποικίλων νεοεποχίτικων συγκρητιστικῶν ἐκδηλώσεων, ἀλλὰ καὶ τῆς ὑπογραφῆς γιὰ τὴν προδοτικὴ παράδοση τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας σὲ γειτόνους, ποὺ μακροχρόνια καὶ μεθοδικὰ ἐπιβουλεύονται τὴν ἀκεραιότητα τῆς πατρίδος μας, διακρίνεται πολὺ καθαρὰ ἡ ἀπαξίωση τῆς ἀλήθειας, ἡ καταπάτηση τοῦ δικαίου, ἡ περιφρόνηση τῆς Παραδόσεως, ἡ ὑποτίμηση τῆς Δημοκρατίας, ὁ αὐταρχισμός, ἡ ἀξιοποίηση ὁλοκληρωτικῶν μεθόδων γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῆς θελήσεως τῶν εὐνοουμένων μειοψηφιῶν καὶ πρὸ πάντων ἡ καύχηση γιὰ τὴν διαστροφὴ καὶ ἡ ὡραιοποίηση τῆς πλάνης.

Καθημερινὰ γινόμαστε ἀποδέκτες τῆς ἄμετρης καυχησιολογίας στοὺς προφορικοὺς καὶ γραπτοὺς λόγους ἀξιωματούχων τῆς πατρίδος μας, ἀλλὰ καὶ κάποιων ἀκολούθων τους. Ὁμιλοῦν καὶ γράφουν ὅτι τὰ προκλητικὰ ἐγχειρήματα τῆς πλάνης, τῆς ἀσεβείας καὶ τῆς προδοσίας ἀποτελοῦν θαυμαστὰ ἐπιτεύγματα προόδου, ἐκσυγχρονισμοῦ καὶ μεγίστης ὠφελείας γιὰ τὴν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων. Συγχρόνως ντύνουν τὰ ἰδεολογήματά τους μὲ τὰ ὡραιότερα λεκτικὰ στολίδια, καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἐξωραΐζουν ἀκόμη καὶ τὶς ἀποτυχίες τους.

Ἐνεργοῦν συντονισμένα καὶ ἀποφασιστικὰ νὰ ἀνατρέψουν ἀξίες μαρτυρημένες ἀπὸ θαυμαστὲς ἐπεμβάσεις τοῦ Θεοῦ στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία, σεβαστὲς ἀπὸ ἀμέτρητες γενεὲς ἀνθρώπων καὶ καθιερωμένες ἀπὸ τὴν μακραίωνη εὐεργετικὴ ἀποτελεσματικότητά τους. Πρόκειται γιὰ τὶς ἀξίες τῆς ἀπολυτότητας τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀληθείας, τῆς θείας καὶ ἀνθρωπίνης δικαιοσύνης, τῆς θεοσεβείας, τῆς παραδοσιακῆς φυσικῆς οἰκογενείας, τῆς μητέρας καὶ τοῦ πατέρα, τῆς αἰδοῦς, τῆς τιμῆς, τῆς φιλοπατρίας.

Η κρητική καταγωγή των Φιλισταίων (αρχαίων Παλαιστινίων)

άρθρο που αλίευσε ο Γιώργος από το Ηράκλειο

Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ

«Εμείς οι Παλαιστίνιοι καταγόμαστε από την Κρήτη. Φύγαμε από την Κρήτη και πήγαμε στην Παλαιστίνη. Ξαναγυρίσαμε στην Κρήτη και ξαναφύγαμε από την Κρήτη και ξαναπήγαμε και εγκατασταθήκαμε μονίμως στην Παλαιστίνη…»

Γιασέρ Αραφάτ, Αθήνα 15 Δεκεμβρίου 1981[1]

Το ζήτημα της καταγωγής του σύγχρονου παλαιστινιακού έθνους έχει απασχολήσει κατά καιρούς πλήθος ερευνητών. Οι ίδιοι αραβόφωνοι και στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, με μεγάλο ποσοστό Ορθοδόξων μεταξύ τους, είθισται να θεωρούνται αραβικός λαός. Ωστόσο, σήμερα πλέον η συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών επιστημόνων συμφωνούν, ότι τουλάχιστον οι αρχαίοι Παλαιστίνιοι, οι Φιλισταίοι, ήταν κρητικής καταγωγής Πελασγοί, οι οποίοι σε πανάρχαια εποχή αποίκισαν τις ακτές της Μέσης Ανατολής.

Αλλά και στους αιώνες που ακολούθησαν η ελληνική παρουσία στην περιοχή ενισχύθηκε σημαντικά ιδίως κατά τα ελληνιστικά χρόνια, όταν ο ελληνικός πληθυσμός της Παλαιστίνης έφθασε να είναι το κυρίαρχο στοιχείο της περιοχής. Αυτοί οι πληθυσμοί, πελασγικοί και ελληνικοί, άρχισαν να φθίνουν τα πρώτα χρόνια του μεσαίωνα εξαιτίας των βίαιων εκχριστιανισμών τους από το ρωμαιοχριστιανικό κράτος. Η ελληνική γλώσσα έπαψε να μιλιέται ιδίως μετά την εξάπλωση του Ισλάμ και την προσχώρηση των λαών αυτών στη νέα θρησκεία σε μία απέλπιδα προσπάθεια να απαλλαγούν από τη ρωμαιοχριστιανική καταπίεση.