ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
Ὁ ἄνθρωπος ἐπλάσθη ἀπό τόν Πλάστη Τριαδικό Θεό, κατ’εἰκόνα Θεοῦ,μέ προοπτική τό καθ’ ὁμοίωσιν. Ἔλαβε φιλανθρώπως πνευματική προίκα τήν ψυχή, τά δῶρα τῆς ἀρχεγόνου δικαιοσύνης καί τήν δυνατότητα, καθώς καί τήν ἔφεση, νά ἐργαστεῖ ψυχῇ τε καί σώματι μέσα στόν παράδεισο, ὥστε καί τόν παράδεισο νά φυλάττει καί νά ἁγιάζει, ὅπως καί ὁ ἴδιος νά φτάσει ἐργαζόμενος, σέ πνευματική ὡριμότητα καί ἁγιότητα τῇ θείᾳ βοηθείᾳ.
Θά ἠδύνατο δηλαδή ὁ κατ’εἰκόνα Θεοῦ πλασθείς ἄνθρωπος-ἄρσεν καί θῆλυ-μέ ἅγιο τρόπο νά καταστεῖ συνδημιουργός τοῦ Θεοῦ, ἀποκτώντας ἁγίους ἀπογόνους, ἀπό ἁγίους γονεῖς,δυνάμει τοῦ Θεοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἐν τούτοις, οἱ πρωτόπλαστοι, τῆ συνεργείᾳ καί κακίᾳ τοῦ διαβόλου,ἐξέπεσαν τῆς ἐντολῆς καί τῆς θείας προοπτικῆς. Παρά ταῦτα ὁ φιλάνθρωπος καί ἐλεήμων Θεός ἐν τῇ ἀγάπῃ Του,οἰκονόμησε τήν παλιγγενεσία τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ ἀνθρωπίνου γένους,ἐν τῷ θεανδρικῷ προσώπῳ τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ,ἀφοῦ ηὗρε τήν γυναίκα ἐκείνη,κατά τήν καρδία Του, πού εὐηρέστησε κατά πάντα μέ τήν ἀκακία,τήν ἀπλότητα καί ἐργατικότητά της,στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, τήν ἀγαθοσύνη Του. Ἡ ἀειπάρθενος Θεοτόκος Μαρία,σύμφωνα μέ τούς δογματικούς πατέρες, εἶναι ἡ μόνη μεταξύ ὅλων τῶν ἀνθρώπων, πού οἰκειοποιήθηκε τήν δυναμική πού ἐδόθη στούς πρωτοπλάστους δωρεάν ἀπό τόν Θεό μέ ἀπλότητα,ὑπακοή καί ταπείνωση. Ἡ Παναγία μόνη αὐτή ἀπό ὅλους τούς ἀπογόνους τοῦ Ἀδάμ, κατενόησε σέ βάθος καί ὕψος τίς φυσικές δωρεές τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ πρός τό πλάσμα Του, – πού οἱ πρωτόπλαστοι εἶχαν χάσει ἐξαιτίας τῆς παρακοῆς τους, – καί μέ τήν ἀπόλυτη ὑπακοή της στό πανάγιο σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου , τήν καθαρότητά της, πού ὑπερέχει τῶν ἀγγέλων καί ἀρχαγγέλων,προσέφερε τήν παναγία ψυχή της καί τό ἄσπιλο καί ἀμόλυντο σῶμα της καί αἶμα της θυσία εὐάρεστη τῷ Θεῶ,κατά πάντα καί διά πάντα.
ΑΒΕΡΩΦ 