άρθρο του κ. Κυριάκου Κόκκινου
Δικηγόρου – Αντιπροέδρου του Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων
Μέλους Εκτελεστικής Γραμματείας του ΚΙ.Ε.ΣΥ.
αναδημοσιευμένο από την Ιστοσελίδα του
που αλίευσε ο Πόρτα Πόρτα
.
Τα τελευταία χρόνια κάθε φορά που περνά κάποια εθνική γιορτή ή με αφορμή κάποιο σημαντικό από εθνική – ιστορική σκοπιά, γεγονός, αισθάνομαι ότι ζω σε παράλληλα σύμπαντα.
Για παράδειγμα μόλις προ δύο ημερών συμμετείχα στο Άγημα του Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων, που παρέλασε με περηφάνια στην παρέλαση του Πειραιά.
Η αίσθηση, που όλοι μας, ατομικά και συλλογικά ως Σύνδεσμος, αποκομίσαμε από τη συμμετοχή μας αυτή, ήταν μια επιβεβαίωση ότι Βατραχάνθρωποι, ΟΥΚ του Ναυτικού και των Καταδρομών , Αλεξιπτωτιστές και γενικά όσοι εκπαιδεύτηκαν στις ειδικές δυνάμεις, διατηρούμε σε υψηλό βαθμό τους μεταξύ μας άρρηκτους δεσμούς, την αίσθηση της ομάδας, της κοινότητας, όπου κάθε άτομο εντάσσεται οικειοθελώς, φροντίζοντας για το καλό του συνόλου. Μια ακατανόητη πραγματικότητα, για τους «αμύητους», που δημιουργήθηκε μέσα από τη σκληρή εκπαίδευση, που απέδωσε μακροπρόθεσμα τα οφέλη της, που παράγουν χρήσιμους καρπούς όχι μόνον στον πόλεμο, αλλά πολύ περισσότερο σε καιρό ειρήνης. Είναι μία ιδιαίτερη κοινότητα, μέσα στην οποία κυριαρχεί ένα υψηλότατο φρόνημα αγάπης προς την πατρίδα, τη συλλογική αυτή Μητέρα και Πατέρα όλων μας, τον πολιτισμό, την ιστορία και ό,τι συνδέεται με τη συνέχεια, στις χιλιετίες, του βασικότερου αυτού στοιχείου συλλογικής αυτογνωσίας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »