Ο έκπληκτος εξωγήινος.

Αυτή η αφήγηση θέλει να δείξει τη συνεχή προσπάθεια που καταβάλλεται από το σύστημα, για να διαμορφώνει μία ψευδή εικόνα της πραγματικότητας μέσα στο ασυνείδητο των ανθρώπων, ώστε να δέχονται αδιαμαρτύρητα τις επιβολές του. Η χιουμοριστική αφήγηση αυτή επικεντρώνεται στην Ελλάδα, ωστόσο αντίστοιχες θα μπορούσαν να γίνουν και για όλες τις δυτικές χώρες.

Απάντηση στο «οι περισσότεροι μουσουλμάνοι είναι ειρηνικοί».

σ.σ. Εάν κάποιος διαφωνεί στις….«λεπτομέρειες», που δεν είναι καθόλου λεπτομέρειες διότι τα περί «ιερού πολέμου» στο Κοράνι μιλάνε από μόνα τους, υπάρχει και ένας άλλος τρόπος να δει τα πράγματα. Δείτε τι απάντησε η Brigitte Gabriel -παραβλέπω τα περί 9/11- σε μία μουσουλμάνα λίγο μετά τα γεγονότα στη Μπεγκάζη.

Σόροι, Σοράκια και Κοράκια, και η διολίσθηση των κοινωνικών επιστημών.

 Γενική τοποθέτηση για την διαμάχη αναφορικά με τα βιβλία της ιστορίας. Ο όρος «σόροι, σοράκια και κοράκια»

Παναγιώτης Ήφαιστος

Η διαμάχη για τα βιβλία της ιστορίας δεν αφορά ένα ζήτημα που ανέκυψε το 2007. Αν ανατρέξει σε σημειώματα του υποφαινόμενου των τελευταίων ετών θα διαπιστώσει ότι όπως και μερικοί άλλοι εξέφραζε έντονες αντιρρήσεις για συγκεκριμένα φαινόμενα:

Πρώτον, το γεγονός ότι οι κοινωνικές επιστήμες διολισθαίνουν ολοένα και περισσότερο στην πολιτική προπαγάνδα αντί στην επιστημονική έρευνα υπό το πρίσμα της αναγκαίας και μη εξαιρετέας αξιολογικής ελευθερίας («Αξιολογικής ελευθερίας», με την ευρύτερη έννοια του όρου, δηλαδή την δεοντολογική υποχρέωση του ακαδημαϊκού να κατατείνει στην πλήρη αντικειμενικότητα και στην ακριβή περιγραφή αντί στο αντίστροφο, δηλαδή, την επιλεκτικότητα, την μεροληψία, την μεταμφιεσμένη έκφραση υποκειμενικών απόψεων και την ακόμη χειρότερη επιτήδεια-εξεζητημένη ακαδημαϊκή μεταμφίεση ιδεολογικοπολιτικών προσταγμάτων της καθημερινής παραταξιακής και διακρατικής διαμάχης).

Δεύτερον, έντονες και αιτιολογημένες αντιρρήσεις, επίσης, εκφράστηκαν επανειλημμένα για το γεγονός ότι αφενός αυτές οι τάσεις διαπλέκονται με ακόμη πιο ανησυχητικές αντίστοιχες διεθνοπολιτικές-εξωπολιτικές διεθνικές τάσεις. Συγκεκριμένα, αντί, όπως θα ανέμενε κανείς, οι ακαδημαϊκοί να είναι απόλυτα προσηλωμένοι στα ακαδημαϊκά τους καθήκοντα τα οποία δεοντολογικά και κατά νόμο είναι υποχρεωμένοι να υπηρετούν ασκητικά και αφοσιωμένα, συχνά, φαίνεται πως η κύρια δραστηριότητά κάποιων είναι διεθνικές-εξωπολιτικές διεθνικές ιδεολογικοπολιτικές δραστηριότητες αμφιβόλου επιστημονικού χαρακτήρα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, κάθε επιστήμονας ενδείκνυται να συμμετέχει σε διεθνή συνέδρια και να συνεισφέρει με έργα στην διεθνή βιβλιογραφία.

Τρεις άνθρωποι επινόησαν μαϊμού μελέτες που δημοσιεύτηκαν σε επιστημονικά περιοδικά για να αποδείξουν ότι τα έντυπα αυτά κατευθύνονται από την ιδεολογία τους.

Τρεις άνθρωποι οργάνωσαν μια εντυπωσιακή φάρσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, καταφέρνοντας να δημοσιεύσουν σε διάφορες κοινωνιολογικές επιθεωρήσεις “επιστημονικά” άρθρα που είχαν επινοήσει οι ίδιοι, με συμπεράσματα εντελώς γελοία, για να δείξουν, όπως υποστηρίζουν, ότι τα έντυπα αυτά στερούνται σοβαρότητας και ότι επηρεάζονται από την ιδεολογική τοποθέτησή τους.

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ: Φιλόσοφοι για… δέσιμο!

 [Ο καθηγητής Ζαν-Φρανσουά Μπραουνστάιν, στο πρόσφατο βιβλίο του, το λέει επί το ευγενικότερο: ‘’Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ’’. Aναφέρεται στους Αμερικανούς ‘’πρωτοπόρους’’, και τους Ευρωπαίους θιασώτες τους, φιλοσόφους που με επίκεντρο το φύλο, το ζώο και την ευθανασία σε συνδυασμό με την συνεχή επινόηση δικαιωμάτων γκρεμίζουν τον άνθρωπο από το βάθρο του και τον υπαγάγουν στη φύση. Μετρήσαμε ήδη τα πρώτα θύματα αυτής ψευδοεπιστημονικής σκέψης, που ορμώμενη εξ Αμερικής κατακλύζει την παρακμιακή και αυτοκτονική Ευρώπη. Και στη χώρα μας, ακόμα και μητέρες, πρωτοκλασάτες της Δεξιάς, φόρεσαν ψιλοτάκουνο προοδευτικότητας και συντάχτηκαν με τους οπαδούς του ‘’επιστημονικού’’ σοσιαλισμού και – σε καταφανή αντίθεση προς την επιστήμη – ψήφισαν την αλλαγή φύλου σε ανήλικους! Ο άνθρωπος που απευθύνει το κατηγορητήριο δεν είναι κάποιος ‘’αντιδραστικός’’ θεολόγος, η ‘’σκοταδιστής’’ ιεροκήρυκας· διδάσκει φιλοσοφία – Διαφωτισμό ουσιαστικά – στη Σορβόννη, διεξάγει έρευνα για την ιστορία και τη φιλοσοφία των βιολογικών, ιατρικών και ανθρωπιστικών επιστημών στον 19ο αιώνα και έχει συγγράψει μελέτες στο έργο του Ωγκύστ Κοντ και του Ρουσώ. Εξ ιδίων λοιπόν τα βέλη! Με την αυτονόμηση του ανθρώπου, τον πόλεμο εναντίον κάθε χριστιανικής αξίας και την εκζήτηση της προόδου, ήταν βέβαιο ότι ο Διαφωτισμός θα κατέληγε εκεί που κατέληξε. Ο Γκόμπροβιτς το είχε διαισθανθεί μισόν αιώνα πριν (1968) στο Ημερολόγιό του: ‘’Το θεμελιώδες πρόβλημα της εποχής μας, αυτό που κυριαρχεί ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ στη δυτική επιστήμη, μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: όσο πιο σοφός είναι κανείς, τόσο μεγαλύτερο κτήνος αποδεικνύεται’’. Και πριν απ’ αυτόν οι Πατέρες της Εκκλησίας: ‘’Νους, αφιστάμενος της μνήμης του Θεού, θηριώδης ή δαιμονιώδης γίνεται’’! Ε.Δ.Ν.]

Το φύλο, το ζώο, η ευθανασία. Μια βουτιά στην καρδιά του πυρήνα της πολιτικής ορθότητας, από τον Ζαν-Φρανσουά Μπραουνστάιν. Μια σοφή και ευχάριστη αποδόμηση που ξετινάζει τους θιασώτες της.

Ζαν-Φρανσουά Μπραουνστάιν: Η φιλοσοφία τρελάθηκε: το φύλο, το ζώο, ο θάνατος.

Γιατί η Ευρώπη αυτοκτονεί;

Στέργιος Ζυγούρας

Ενώ τα ελληνικά και τα ευρωπαϊκά τηλεοπτικά δίκτυα δείχνουν καθημερινά με το δάχτυλο τον Ούγγρο πρωθυπουργό, τον Αυστριακό καγκελάριο ή κάποιον «άτακτο» Ιταλό υπουργό, ενώ τα ελληνικά κόμματα διαδοχικά δηλώνουν το «απεταξάμην» στην Πολωνική και την Ουγγρική πολιτική στάση και προειδοποιούν για τα δεινά του Ηνωμένου Βασιλείου μετά το Brexit, κάποιοι προσπαθούν να εξηγήσουν την φασιστική Ευρώπη που πολιτισμικά αυτοκτονεί, ενώ η ίδια αντιστρέφει την πραγματικότητα, καταγγέλλοντας τον «φασισμό». Ο Χαράλαμπος Μηνάογλου, η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, ο Μάνος Στεφανίδης, ο Douglas Murray δεν είναι οι μόνοι. Ο Δαλάι Λάμα δήλωσε προ ημερών: «Η Ευρώπη ανήκει στους ευρωπαίους. Οι μετανάστες πρέπει να επιστρέψουν και να ξαναχτίσουν τις πατρίδες τους».

Ἡ ἀλλοίωση τῶν ὅρων καί τῶν ἐννοιῶν στή χώρα μας καί ἡ εὐθύνη τοῦ ἐπιστημονικοῦ, ἀκαδημαϊκοῦ καί κοινοβουλευτικοῦ κόσμου.

 Στην χώρα μας έχει κάνει την εμφάνισή του ένα ακόμη φαινόμενο –ίσως να είναι μακρόπνοο σχέδιο– το οποίο έχει προεκτάσεις κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές, πολιτισμικές αλλά και πνευματικές.

Πρόκειται για μία τάση, κατά την οποία μέρος της ευρύτερης επιστημονικής και ακαδημαϊκής κοινότητας της χώρας, έχει αρχίσει να ορίζει και να νοηματοδοτεί εκ νέου ανθρώπινες αξίες και αρχές, οι οποίες αφορούν στην ουσία της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης και δραστηριότητος. Προξενεί δε εντύπωση η εγκόλπωση του φαινομένου αυτού από το επίσημο νομοθετικό έργο της Ελληνικής Βουλής.

Μερίδα λοιπόν της ευρύτερης επιστημονικής και ακαδημαϊκής κοινότητας στην χώρα μας χρησιμοποιώντας την γενικευμένη αυθεντία της, ένεκα του επιστημονικού κύρους της προσπαθεί να εδραιώσει με κάθε τρόπο νέους ορισμούς και νέες σημασίες των ανθρωπίνων αρχών και αξιών. Να τους αλλάξει δηλαδή το νόημα, όπως μέχρι τώρα παραδοσιακά το γνωρίζαμε. Η διαδικασία αυτή κάποιες φορές δημιουργεί ερωτηματικά για τον δημοκρατικό και άδολο χαρακτήρα της αφενός μεν γιατί ο τρόπος εδραίωσης ομοιάζει πιο πολύ σε επιβολή, η οποία δεν επιδέχεται αντιρρήσεις ή αντίθετες απόψεις και αφετέρου δε διότι καθώς φαίνεται μάλλον γίνεται συντονισμένα, έχοντας αποκτήσει ήδη και την μορφή επίσημης κρατικής νομοθεσίας, η οποία επιβάλλει ποινικές κυρώσεις με τον μανδύα της δήθεν προστασίας του ανθρωπισμού.

Η αμφιλεγόμενη για την άδολη και αληθή δημοκρατικότητά της αυτή διεργασία φέρεται να έχει συμπλέοντες ιδεολογικά και πρακτικά σε έναν κοινό άξονα δράσης, μερίδα των ακαδημαϊκών επιστημόνων και την νομοθετική και εκτελεστική εξουσία. Φαίνεται δε ότι, οι ιδεολογικές, πολιτικές και νομικές αυτές επιρροές έχουν την αφετηρία τους, στην Ευρωπαϊκή νοοτροπία, όπως αυτή αποτυπώνεται στις αντίστοιχες κοινωνίες και νομοθετήματα της Ευρώπης. Πρόκειται στην ουσία για την σύγχρονη έκφραση των αρχών του δήθεν διαφωτισμού της Γαλλικής Επαναστάσεως και των άθεων γραμμάτων του οικουμενισμού της δύσης και της πανθρησκείας.

ΤΟ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟ ΔΙΣΘΕΩΡΗΜΑ

σ.σ. Το σύντομο μονόπρακτο που ακολουθεί περιγράφει πολύ ωραία το κυρίαρχο πνεύμα της εποχής μας, το οποίο συνοψίζεται στο λαϊκό ρητό «πετάει ο γάιδαρος, πετάει!». Η δε τελευταία γραμμή, με εκφράζει ΑΠΟΛΥΤΩΣ!

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Κ. ΣΑΡΑΝΤΙΔΗ

(Μονόπρακτο. Σκηνή Α)

Πρόσωπα:

1. Θεόδωρος (Μαθηματικός)

2. Απόστολος (Μαθητής)

ΤΑ ΔΕΚΑ ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ’68

 

Άρθρο του Marcello Veneziani
Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

Πέρασαν πενήντα χρόνια από το ’68, αλλά τις συνέπειες εκείνου του τοξικού και τόσο μηθοποιημένου νέφους που παρήγαγε, τις βλέπουμε ακόμη και σήμερα. Θα τις συνοψίσω λοιπόν σε δέκα κληροδοτήματα.

1. Το συντριπτικό
Καταρχάς, το ’68 άφησε μία εξαιρετική καταστροφική φόρτιση: τη μέθη της κατεδάφισης ή της θέλησης για διάλυση, την αρνητική σκέψη, την επιθυμία της αποδόμησης, τη μεγάλη απόρριψη. ‘Φτάνει’, ‘Όχι’, ‘έξω’, ‘μακριά’, ‘αντι’, ‘οργή’, ‘κατά’, υπήρξαν οι λέξεις κλειδιά και τα επιφωνήματα της εποχής. Όχι τυχαία λοιπόν ονομάστηκε ‘Ολική Αμφισβήτηση’ διότι υπήρξε η ολική καταστροφικότητα· υπήρξε η επιβεβαίωση του εαυτού μέσω της άρνησης του πλαισίου, του συστήματος, των θεσμών, της τέχνης και της ιστορίας. Ο καταστροφισμός μεταβλήθηκε στο νέο κοινωνικό συνδετικό κρίκο υπό τη μορφή διαμαρτυρίας, της ύβρεως, και της αντιπολιτικής. Σήμερα, ζούμε μεταξύ των ερειπίων αυτού του καταστροφισμού.

Η «Αρχιεπίσκοπος & Κυβέρνηση Incorporated» και η Χρυσή Αυγή.

 Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ’ ΧΕΙ ΤΟΥΜΠΑΝΟ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΡΥΦΟ ΚΑΜΑΡΙ !

Αγαπητοί αδελφοί. Διαβάζω στη δημοκρατία στο άρθρο με τίτλο «Θέλουν μουγκή την Εκκλησία;»: «Οχι απλώς γκάφα, αλλά τεράστιο ολίσθημα ήταν αυτό που έκανε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, με την τραγική διαρροή ότι η Εκκλησία στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων είναι στη γραμμή της Χρυσής Αυγής.» και χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου….

Αγαπητέ μου αρθρογράφε, καλέ μου χρυσέ μου άνθρωπε όποιος ή όποια κι αν είσαι εσύ που το έγραψες αυτό. Οφείλω να σας πω ορισμένα πράγματα, δεν θέλω να σας στενοχωρήσω αλλά αν δεν σας τα πω θα διαιωνίζουμε την κατρακύλα μας. Αυτό που γράψατε, το «όχι απλώς γκάφα..» μου θύμισε το γνωστό λαϊκό ρητό: «ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι». 

Είναι δυνατόν την ώρα που ετοιμάζονται να παραδώσουν την Μακεδονία να κάνουν ε-πι-κοι-νω-νι-α-κές γκάφες; Έχετε σας παρακαλώ πολύ κατανοήσει τι εστί επικοινωνία/διαχείριση πληροφορίας σε πολιτικό επίπεδο; Το ‘όπλο’ της διαχείρισης της πληροφορίας θα μπορούσε να είναι ισάξιο, μην πω και ανώτερο, των πυρηνικών όπλων, εάν με νοείτε. Ποιά γκάφα αγαπητέ μου αρθρογράφε; Ποιά γκάφα; Αυτό που είδαμε το κάνουν ΣΥΝΕΧΕΙΑ, είναι δυνατόν με τόσες «γκάφες» να μας έχουν πάρει και τα σώβρακα;

Ο Ιησούς Χριστός και οι διακρίσεις, ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος και οι διακρίσεις.

Σεβασμιώτατε κ. Χρυσόστομε,

είπατε στην χριστουγεννιάτικη εγκύκλιό σας: «Χωρὶς τὸν Θεὸ δὲν ὑπάρχει ζωή, ἀλλὰ κόλαση καὶ θάνατος. Χωρὶς τὸν Ἐμμανουήλ, οἱ λαοὶ παραπαίουν. Μακράν τοῦ Θεοῦ οἱ πόλεμοι, τὰ μίση καὶ τὰ πάθη σκιάζουν τὸν παγκόσμιο ὁρίζοντα. Ὁ σεβασμὸς στὴν ἀνθρώπινη προσωπικότητα ἐξέλιπε καὶ ὁ φρικτός «ρατσισμὸς» εἶναι ἡ τραγική ἐπιβεβαίωση τῆς ἀλλοτριώσεως τοῦ φρονήματος τῶν ἀνθρώπων.»

Μόνο που ‘ρατσιστής’ Σεβασμιώτατε, είναι και εκείνος που δεν δέχεται τον αιρετικό και τον αλλόθρησκο. Το ‘πακέτο’ ρατσισμός-αντιρατσισμός, που ανήκει στο οπλοστάσιο της πολιτικής ορθότητας, δεν ασχολείται με την πίστη του καθενός -αλλοίμονο, δεν κάνει διακρίσεις!- αλλά υπηρετεί το νεοεποχίτικο πνεύμα όπως ακριβώς το περιέγραψε ο π. Γεώργιος Κάλτσιου: «Σε αυτό το νεοεποχίτικο πνεύμα που αναφέρομαι δεν υπάρχει τίποτα ως απόλυτη αξία. Διότι σκοπός τους είναι να καταστρέψουν όλα τα στοιχεία της Πίστεως, τα ευγενή κοινά στοιχεία πάνω στα οποία βασιζόμαστε. [Αυτό γίνεται] από τη στιγμή που δεν υπάρχει απόλυτη αξία. Η αλήθεια κατά την άποψή τους είναι αυτό που εγώ κατέχω [υποκειμενική αλήθεια]. Συνεπώς, όταν ο γείτονάς μου είναι λάθος εγώ δεν μπορώ να του πω ότι πλανάται ούτε κι εκείνος μπορεί να μου πει ότι λανθάνω, διότι είμαστε αυθύπαρκτες οντότητες. Έχουμε τις απόψεις μας οι οποίες είναι μεν [για εμάς] αδιαμφισβήτητες αλλά μπροστά στους άλλους δεν έχουν καμμία αξία.»

Αυτό ακριβώς που περιγράφει ο π. Γεώργιος Κάλτσιου κάνει και το ‘αντίδοτο’ του ρατσισμού, ο αντιρατσισμός, ο οποίος λέει, εγώ είμαι το φάρμακο του κόσμου, το εισιτήριο για την ειρήνη και την αγάπη, δέξου τον άλλον όπως είναι, ό,τι κι αν είναι και απλά μην μιλάς. Το συμπέρασμα είναι να φάσκετε και να αντιφάσκετε Σεβασμιώτατε, τη μία να ομιλείτε για τον Χριστό και το πως χωρίς Αυτόν ο κόσμος παραπαίει, την άλλη να Τον αναιρείτε μέσα από την ‘ανεκτικότητα’ των νεοεποχίτικων προδιαγραφών του ‘αντιρατσισμού’ που προτείνουν οι καταγγέλλοντες τον ‘ρατσισμό’.

Λυκούργος Νάνης, Η πολιτική ορθότητα και ο εκκλησιαστικός και θεολογικός λόγος

 Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Η απαξίωση και αποδόμηση στη συνείδηση των πολλών, των υφισταμένων πλύση εγκεφάλου απ τα εξαχρειωμένα και αργυρώνητα ΜΜΕ και το αλλοτριωμένο εκπαιδευτικό σύστημα, των παραδοσιακών αξιών και των εδραζόμενων σε αυτές κοινωνικών δομών αποτελεί εδώ και πολλές δεκαετίες τον κύριο στόχο των θεραπόντων του «πολιτιστικού μαρξισμού» και της «πολιτικής ορθότητας».

Ενώ ο Μαρξ εστίαζε τη συλλογιστική του στις οικονομικές σχέσεις, κάποιοι ιδεολογικοί του επίγονοι επικέντρωσαν τη φιλοσοφία τους στο λεγόμενο «πολιτισμό» και στις δομές που τον παράγουν,εκφράζουν και προάγουν.

Έτσι, η λεγόμενη «πολιτική ορθότητα» εδώ και δεκαετίες, από μεθόδου και εκ συστήματος, καλλιεργεί και προάγει την αμφισβήτηση και την απαξίωση των παραδοσιακών αξιών μέσα απ το σχολείο, το πανεπιστήμιο, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, τη διαφήμιση, το θέατρο, τη μουσική, τα «έργα τέχνης» κ.τ.ό.

Ακόμη και μέσα στο θεολογικό και εκκλησιαστικό χώρο έχει εισχωρήσει το πνεύμα αυτό της «πολιτικής ορθότητας», νοθεύοντας και δηλητηριάζοντας το γνήσιο εκκλησιαστικό κα θεολογικό λόγο.

Στις αλλοπρόσαλλες και ιδεολογικά συγκεκχυμένες και διεστραμμένες ημέρες μας βιώνουμε έναν πληθωρισμό σχετικών λόγων απ την πλευρά επισήμων εκκλησιαστικών προσώπων και τινων «θεολογικών» παραγόντων που «αβαντάρουν» την παγκοσμιοποίηση, την «πολυπολιτισμική και ανοιχτή κοινωνία», την «ανοιχτότητα», τη «διαφορετικότητα» και άλλα τέτοια πομφολυγοειδή ιδεολογήματα που υπηρετούν άριστα τους νεοταξίτικους σχεδιασμούς!

Ο «ρατσισμός» και το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου.

 Όταν η πολιτική ορθότητα εισβάλλει στον θεολογικό λόγο.

***

Δεν μου αρέσει γενικώς να ψάχνω λόγο και αφορμή για να κλαφτώ με το παραμικρό και την κάθε την λεπτομέρεια, αν και η λεπτομέρεια μερικές φορές κάνει την διαφορά. Οφείλω όμως να θίξω ένα θέμα το οποίο έπεσε στην αντίληψή μου ανήμερα των Χριστουγέννων, όταν ανεγνώσθη σε Ναό της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών που εκκλησιάστηκα η χριστουγεννιάτικη εγκύκλιος του Μητροπολίτου κ. Χρυσοστόμου. Ελπίζω ο Θεός να με βοηθήσει να θίξω αυτό το θέμα όσο πιο απαθώς γίνεται, αλλά θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να θιχτεί διότι παρατηρείται τον τελευταίο καιρό μία αυξανόμενη τάση των ιεραρχών να υποβαθμίζουν τον θεολογικό λόγο με πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και άλλα μηνύματα με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να βλέπουμε μπροστά μας ολοζώντανα αυτό που περιέγραψε ο Ιγνάτιος στο βιβλίο ‘ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ’ του Κωστή Μπαστιά: η Εκκλησία να γίνεται «Ένα παρακλάδι στο δέντρο της πολιτείας κι ο πιο ασήμαντος τροχός στη μηχανή.» Ένα πρόσφατο παράδειγμα αυτού που λέω είναι η συνέντευξη που έδωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στο «περιοδικό »Σχεδία», ένα περιοδικό »δρόμου», με κοινωνικό περιεχόμενο».

Το αποτέλεσμα αυτής της καταστάσεως είναι το ποίμνιο, είτε εν γνώση του είτε εν αγνοία του, να μην βρίσκει απάγκιο λιμάνι, να μην βρίσκει φάρο στο σκοτάδι της ζωής του, να μπερδεύεται και να σκανδαλίζεται από τους ίδιους τους ποιμένες του.

ΤΑ «ΑΤΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ» ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Σχολιασμός επικαιρότητας: Πρέπει να το εμπεδώσετε καλά, εξάλλου το δήλωσε και ο Netanyahu στη συνάντηση της Ομάδας του Βίσεγκραντ: «Η Ευρώπη πρέπει να αποφασίσει εάν θέλει να ζήσει και να ευημερήσει ή εάν θέλει να συρρικνωθεί και να αφανιστεί. Δεν είμαι πολύ πολιτικά ορθός. Γνωρίζω ότι είναι ένα σοκ για ορισμένους από εσάς. Αλλά η αλήθεια είναι αλήθεια, τόσο για την ασφάλεια της Ευρώπης όσο και για το οικονομικό μέλλον της. Και οι δύο αυτές ανησυχίες απαιτούν μία διαφορετική πολιτική προς το Ισραήλ (…) Η ΕΕ υπονομεύει την ασφάλειά της, υπονομεύοντας το Ισραήλ. Η Ευρώπη υπονομεύει την πρόοδό της υπονομεύοντας τη σχέση της με την ισραηλινή καινοτομία» (διαβάστε όλο το άρθρο του Guardian για να καταλάβετε, αν και νομίζω ότι ήδη το “πιάσατε το υπονοούμενο”.)

Ξέρετε τι μου θυμίζουν όλα αυτά; Αυτούς που πουλάνε προστασία στα μαγαζιά. Πρώτα τα καίνε, τα σπάνε και μετά πηγαίνουν στον ιδιοκτήτη και του λένε: «αν θέλεις το μαγαζάκι σου να μην έχει πρόβλημα κάνε αυτό που θα σου πούμε».

Ιδού λοιπόν για ποιο λόγο Eυρωπαίε πέθανες στα πεδία των μαχών το 1940, για να μαζεύεις σήμερα τα σφαγμένα παιδιά σου από τους δρόμους της Βαρκελώνης, του Παρισιού, του Λονδίνου, της Ρώμης…