ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΙΣ

Τοῦ θεολόγου Ἰωάννου Πελίτη

.

Ὅσον κι᾿ ἄν τὸ ἀπευχόμασταν, καίρια πάλι ἐκ τῶν πραγμάτων τὰ ἐρωτήματα γιὰ κάποιους ἐκπροσώπους μας εἰς τὴν σύνοδο τῆς Κρήτης:

Πόση πεποίθηση ἔχουν, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ μοναδικὴ δυνατότης διαπιστώσιμης ἀνάδειξης τοῦ ἀνθρώπου σὲ μέτοχο ἀκτίστων ἐνεργειῶν;

Πόσο εἶναι βέβαιοι, ὅτι ἡ αἵρεση, ἡ ἀλλοίωση τῆς ἀποκάλυψης, ἀντικαθιστῶντας τὸν ἀληθινὸ μὲ ψεύτικο Θεό, κόβει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν ῥίζα τῆς αἰώνιας ζωῆς, ἀφοῦ ὁ ψευτόθεος ἀδυνατεῖ νὰ δώσει ἀκόμη καὶ φθαρτὴ ζωή στὸν ἑαυτό του; Ὅτι γι᾿ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία συγκαλεῖ Οἰκουμενικὲς Συνόδους, γιὰ διαφύλαξη ἀπὸ τὸν θανασιμότερο πνευματικὸ κίνδυνο;

Τι ἔχουν νὰ ποῦν ἄλλο μὲ τοὺς αὐτόθεους-θεοὺς τοῦ θεοῦ τους -ποὺ ἀποδίδουν στὸν Θεὸ ἀνυπαρξία, γιὰ τὴν ὕπαρξη ποὺ ἔλαβαν;

Τὸ «μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσίαν» δὲν ἰσχύει γι᾿ αὐτοὺς, ποὺ ἐμμένουν ἀμετάβλητοι στὴ πλάνη τους; Ἄν, ὅπως τόσοι ἁπλοὶ πιστοί, προσέρχονταν ἀπροκατάληπτοι, δὲν θὰ ἀξιώνονταν συνάντηση μὲ Ὀρθοδόξους ῥιζωμένους στὴν Ἀνάσταση, νὰ καταλάβουν πῶς ἡ αἰωνιότητα μέσα στὸν χρόνο, γιὰ νὰ ἀλλάξουν καὶ νὰ βαπτιστοῦν;

Δὲν ἐνεργεῖ σὲ ἐμᾶς τὸ Πνεῦμα ποὺ ζωοποιεῖ, καὶ ὄχι τὸ γράμμα ποὺ σκοτώνει;

Καταθέτουμε χαρὰ ἀφθαρσίας καὶ πλησμονὴ ζωῆς σὲ ὅσους στραγγίζει ἡ ἀπόγνωση ποὺ γεννάει ἡ κίβδηλη γνώση, ἤ ἀντιτάσσουμε γράμμα μὲ τὸ γράμμα, ὑποβιβάζοντας τὴ Θεολογία ἀπὸ ἐξ Ἀποκαλύψεως γνωριμία μὲ τὸ Ἄκτιστο, σὲ ἐπιστήμη τοῦ κτιστοῦ, χωρὶς τὸν Κτίστη; Χωρὶς νερὸ ποὺ ξεδιψάει τὴν ἀθανασία μας καὶ τὴν δική τους;

Μέ σιωπή ἤ μέ θυμό;

γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

.

Ὁ ὅσιος γέροντας Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής σέ ἀπαντητική του ἐπιστολή (1), σχολιάζοντας τό πάθος τοῦ θυμοῦ, γράφει: ‘‘…Ὅταν σοί ἔλθῃ θυμός, κλεῖσε τό στόμα δυνατά καί μή ὁμιλήσῃς εἰς τόν ὑβρίζοντα ἤ ἀτιμάζοντα ἤ ἐλἐγχοντα ἤ πολυειδῶς σε πειράζοντα ἄνευ λόγου’’.

Αὐτά συμβουλεύει σέ δόκιμο μοναχό, δηλαδή, αὐτοσυγκράτηση, γιά τίς περιπτώσεις ἐκεῖνες, πού ἡ καρδιά του κινδυνεύει νά καταληφθεῖ ἀπό θυμό ἐξ αἰτίας προσβολῶν, ὕβρεων και γενικῶς ἀπρεποῦς συμπεριφορᾶς ἄλλων μοναχῶν ἀπέναντί του.

Γιά τόν θυμό, ὅμως, πού εἶναι δυνατόν νά γεννηθεῖ μέσα μας σέ περιπτώσεις δαιμονικῶν ἐπιθέσεων ἤ σέ ἀπόπειρες αἱρετικῶν νά ἀλλοιώσουν τήν Πίστη μας, ὁ ὅσιος γέροντας Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής προτείνει ἐντελῶς ἀλλιώτικη τακτική.

Στήν ἴδια ἐπιστολή γράφει ἐπί λέξει τά ἑξῆς: ‘’Ὁ θυμός καθ’ ἑαυτόν εἶναι φυσικός. Ὅπως τά νεῦρα στό σῶμα. Εἶναι καί αὐτός νεῦρον ψυχῆς. Καί ὀφείλει νά τόν μεταχειρίζεται ὁ καθείς ἐναντίον τῶν δαιμόνων, ἀνθρώπων αἱρετικῶν, καί παντός κωλύοντος ἀπό τήν ὁδόν τοῦ Θεοῦ’’.

Προκαθήμενοι ή Πάπες;

.

Πάτρα,  10 Ιουνίου 2016 

Πρωτοπρεσβύτερος Αναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος
Εφημέριος  Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών  

Τελικά οι Ορθόδοξες Εκκλησίες έχουν Προκαθημένους ή πάπες;  Μήπως κάποιοι με αφορμή την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο θέλουν να παραχωρήσουν στους Προκαθημένους και παπικές αρμοδιότητες;

Τα ερωτήματα αυτά προέκυψαν από τις αντιδράσεις ορισμένων “υπερασπιστών” της μελλούσης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου που ξεσηκώθηκαν με αφορμή τις ομόφωνες συνοδικές αποφάσεις των Ιεραρχιών των Εκκλησιών Σερβίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας και Ελλάδος που αναφέρονται στη στάση που θα τηρήσουν οι Εκκλησίες αυτές στην Πανορθόδοξη Σύνοδο.

Χωρίς να απαντούν στις επί μέρους σοβαρότατες αιτιάσεις των Ι. Συνόδων των Τοπικών Εκκλησιών διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους και μονότονα επαναλαμβάνουν:  Οι Προκαθήμενοι έχουν υπογράψει τα κείμενα και αυτοί έλαβαν απόφαση τόσο για τη σύγκλιση, όσο και για τη διαδικασία και τον κανονισμό λειτουργίας της Συνόδου ^.συνεπώς, οι Τοπικές Σύνοδοι δεν έχουν κανένα  δικαίωμα να αποφαίνονται επί των αποφάσεων των Προκαθημένων! Στην ίδια λογική στοιχίστηκε ακόμα και η Ιερά Ενδημούσα Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο επίσημο ανακοινωθέν της (6.6.16).

Με συγχωρείτε!  αλλά από πότε οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Τοπικών Εκκλησιών έγιναν … πάπες;Από πότε η προσωπική απόφαση-επιλογή ενός Προκαθημένου δεσμεύει τελεσίδικα και υποχρεώνει σε συμμόρφωση τη Σύνοδο της Ιεραρχίας στην οποία αυτός ανήκει;

Η συμμετοχή της Ρωσικής Εκκλησίας στην Πανορθόδοξη Σύνοδο θεωρείται πλέον και επίσημα «αμφίβολη»

αναδημοσίευση από το Πενταπόσταγμα ενημέρωσης

.

Ο επικεφαλής του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, δεν μετέβη στην Κρήτη για να συμμετάσχει στην προγραμματισμένη για χθες συνεδρίαση για την προετοιμασία της Πανορθοδόξου Συνόδου.

Η ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ανεπίσημα αφήνει να διαρρεύσει ότι επιθυμεί να αναβληθεί η προγραμματισμένη Πανορθόδοξη Σύνοδος της Κρήτης, έως την επίλυση των προβλημάτων στο πλαίσιο της προετοιμασίας της, είπε στο RIA Novosti σήμερα παρασκευή πηγή μέσα από την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.

«Ο Αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων βρίσκεται στη Μόσχα, δεδομένου ότι ένας αριθμός εκκλησιών δεν θεωρεί σκόπιμο να αποστείλει εκπροσώπους του για να συμμετάσχει στη σύνταξη των εγγράφων του συμβουλίου , διότι πολύ απλά δεν έχουν επιλυθεί σημαντικά θέματα που αφορούν την διάταξη των παρευρισκομένων στον καθεδρικό ναό , έτσι η Ρωσική Εκκλησία θεωρεί επίσημα πολύ πρόωρη την παρουσία εκπροσώπου της», είπε η ίδια πηγή.

Σύμφωνα με την ίδια , είχε προβλεφθεί ότι οι εκπρόσωποι των Εκκλησιών θα ξεκινούσαν την επεξεργασία και την προετοιμασία των εγγράφων(του επικείμενου Συμβουλίου) στην Κρήτη, την Πέμπτη 9 Ιουνίου.

Εμμένει το Φανάρι στην «υπονόμευση» της Εκκλησίας της Ελλάδος

.

Όπως μεταδίδει το εκκλησιαστικό πρακτορείο orthodoxia.info «το Οικουμενικό Πατριαρχείο ζητά από την Εκκλησία της Ελλάδος να ορίσει μητροπολίτη που υπηρετεί στις Νέες Χώρες ώστε να συμπεριληφθεί στην επίσημη αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Πανορθόδοξη Σύνοδο.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η αντιπροσωπεία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως θα είναι ενδεικτική του οικουμενικού χαρακτήρα του Πατριαρχείου, με μέλη από όλες τις περιοχές του πλανήτη οι οποίες υπάγονται στη δικαιοδοσία του. Ανάμεσα στις περιοχές αυτές ανήκουν και οι Νέες Χώρες.»

Η τακτική αυτή εντάσσεται στην προσπάθεια του Φαναριού για απόσχιση των νέων χωρών από την Εκκλησία της Ελλάδος και πλήρη ένταξη τους στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Ο κίνδυνος αυτονομήσεως των Νέων Χωρών, με αφορμή την μέλλουσα Μεγάλη Σύνοδο, και υπαγωγής τους στο Φανάρι επισημάνθηκε και στην διάρκεια της πρόσφατης ημερίδας στον Πειραιά (23/03/2016) από τόν Προηγούμενο της Μονής Μεγάλου Μετεώρου Αρχ. Αθανάσιο πού έκανε λόγο για «προ­σπά­θεια γιά τήν ἀ­πο­δυ­νά­μω­ση καί τήν ὑπονόμευση τῆς Ἐκκλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος καί πι­έ­σεις πού φαί­νε­ται νά ἀ­σκοῦν­ται -ἀπό τά γνωστά πάντοτε κέντρα- γιά τήν αὐ­το­νό­μη­ση τῶν Νέ­ων Χω­ρῶν καί τήν ὑ­πα­γω­γή τους στό Οἰ­κου­με­νι­κό Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο»