Ο Βίος της Αγίας Παρασκευής

.

 

Η Αγία Παρασκευή έζησε πλησίον της Ρώμης, κατά την εποχή του Αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου (138 – 161). Πατέρας της ήταν ο Αγάθωνας και μητέρα της η . Οι γονείς της, πριν αυτή γεννηθεί, αντιμετώπιζαν προβλήματα γονιμότητας, γι’ αυτό και παρακαλούσαν τον Κύριο να τους χαρίσει ένα παιδί. Πράγματι, ο καλός Θεός εισάκουσε τις δεήσεις τους, δίνοντάς τους μία κόρη, την Παρασκευή.

Η κόρη μεγάλωσε με τα νάματα της χριστιανικής πίστεως και σε νεαρή ηλικία διακρινόταν για το φυσικό της κάλλος και κυρίως για το μέγεθος της προσωπικότητάς της και το χρηστό της ήθος. Έτσι, όταν κοιμήθηκαν οι γονείς της, αυτή διαμοίρασε την κληρονομιά της και αφιερώθηκε στο ιεραποστολικό έργο.

Στην πορεία της, όμως, βρήκε αντιμέτωπη την εβραϊκή συναγωγή. Οι Εβραίοι δεν αρέσκονταν στο γεγονός ότι η Εκκλησία θεμελιωνόταν ολοένα και περισσότερο, γι’ αυτό και αγανακτούσαν με την Παρασκευή, η οποία μιλούσε για τον Ιησού Χριστό τον Εσταυρωμένο.

Για τον λόγο αυτό, λοιπόν, η Παρασκευή οδηγήθηκε ενώπιον του αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου. Αυτός, αντικρίζοντας την φυσική της ομορφιά και αντιλαμβανόμενος την φρονιμότητά της τής είπε: «Αν θυσιάσεις στους θεούς, θα κερδίσεις πολλά· αλλιώς θα βασανισθεις».

Τότε η Παρασκευή του απάντησε με σαφήνεια και χωρίς περιστροφές: «Δεν θα αρνηθώ ποτέ το Χριστό. Οι θεοί σας είναι είδωλα. Ένας είναι ο αληθινός Θεός, εκείνος που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη». Ο λόγος της έδωσε την αφορμή να την βασανίσουν. Της φόρεσαν πυρακτωμένη περικεφαλαία, λοιπόν, αλλά Χάριτι Θεού, η Αγία παρέμεινε αβλαβής. Το θαυμαστό αυτό σημείο, όμως, δεν προβλημάτισε τους βασανιστές.