.
Του Φάνη Ζουρόπουλου*
Στον κόσμο της Αριστεράς ήταν και είναι ακόμα, βαθιά ριζωμένη η πίστη ότι η πολιτική δεν είναι ένα δημοκρατικό δικαίωμα που έχει στόχο να διαχειριστεί αντιθέσεις, σε κλίμα ειρήνης, με σκοπό να βελτιώσει την ζωή των πολιτών.
Για τους παθιασμένους Αριστερούς-ακόμα και για πολλά από τα σημερινά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-η πολιτική είναι αποστολή, ή μάλλον για την ακρίβεια ιεραποστολή. Και όπως οι ιεραπόστολοι μπορούσαν να κάνουν τα φρικτότερα πράγματα πάνω στα σώματα και στις ψυχές των ανθρώπων για να τους προσηλυτίσουν έτσι και οι επαναστάτες της Αριστεράς έχουν απεριόριστη ελευθερία (από τον εαυτό τους βασικά!…) να κάνουν ότι θέλουν στο όνομα του δίκιου των καταπιεσμένων λαών αυτού του κόσμου!…
Με αυτή τη λογική που σήμερα σε πολλές περιπτώσεις αγγίζει τα όρια της ανοησίας, αλλά είναι και επικίνδυνη, εξόντωσαν χιλιάδες δικούς τους ανθρώπους γιατί δεν τήρησαν τα θέσφατα του κόμματος ή της κομματικής νομενκλατούρας ή ξέφυγαν από την γραμμή του «ηγετικού ιερατείου», ή σε άλλες περιπτώσεις για παραδειγματισμό προκειμένου να μην αμφισβητηθεί το «αλάθητο» της ηγεσίας…
Οι εσωτερικές εκκαθαρίσεις στη Σταλινική Ρωσία «εξαφάνισαν» εκατομμύρια αντιφρονούντες, ενώ δεκάδες χιλιάδες είναι και τα θύματα της εγχώριας Αριστεράς, την περίοδο 1940-49 που το ΚΚΕ βρέθηκε πολύ κοντά στην κατάληψη της εξουσίας.
ΑΒΕΡΩΦ 