Πρωτοφανής Καθεστωτικός Αυταρχισμός: Ο Καμμένος ζητά την σύλληψη επτά δημοσιογράφων του «Φιλελεύθερου»

Αστυνομικοί με πολιτικά εμφανίστηκαν στα γραφεία του liberal.gr και του «Φιλελεύθερου» αναζητώντας τους δημοσιογράφους και στελέχη της εφημερίδας μετά από μήνυση του υπέβαλε εναντίον τους ο Πάνος Καμμένος με αφορμή σχετικό δημοσίευμα.

Τελικά, υπάρχει κοινό όραμα ή μας έμεινε ο εφιάλτης;

Γράφει ο Άριστος Μιχαηλίδης

Τον Φεβρουάριο του 2014, σχολιάζαμε σε αυτή τη στήλη με μια σειρά άρθρων τη συμφωνία Αναστασιάδη – Έρογλου, που θα αποτελούσε τη βάση των διαπραγματεύσεων αλλά και τη βάση της επιδιωκόμενης λύσης, όπως την επέβαλε ένα πέρασμα από τη Λευκωσία της Αμερικανίδας υφυπουργού Βικτώρια Νούλαντ. Επικρίναμε μάλιστα τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, διότι αναίρεσε όσα έλεγε ο ίδιος προηγουμένως, ανάμεσα σε αυτά και το ότι «δεν πρόκειται να μπω σε διάλογο γνωρίζοντας ότι οι προϋποθέσεις που θέτει η άλλη πλευρά δεν είναι η κατάληξη σε μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, με πολιτική ισότητα», ώστε μετέπειτα «να οδηγηθώ σε συνομοσπονδία» (10/11/2013).

Όταν στις 6/2/2014 επισημαίναμε τις διχοτομικές και συνομοσπονδιακές πρόνοιες της συμφωνίας (όχι μόνο εμείς, μα και πολλοί άλλοι, που καθυβρίζονταν ως λυσοφοβικοί) γράφαμε: «Ας μας πουν οι διεθνείς μεσολαβητές και οι ακόλουθοί τους στην Κύπρο μια υφιστάμενη ομοσπονδία που έχει και εσωτερική ιθαγένεια. Κι ας μας εξηγήσουν με ποιο τρόπο διασφαλίζουν την επανένωση της Κύπρου και του λαού όλες αυτές οι πρόνοιες». Χρειάστηκε να περάσουν τρία χρόνια για να ακούσουμε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να απευθύνει την ίδια ερώτηση προς τον Μουσταφά Ακιντζί: «Να μου βρει ένα παράδειγμα ομοσπονδίας όπου γίνονται αποδεκτά τα όσα αξιώνει για την κοινότητά του. Και αν υπάρχει έστω και ένα κράτος, ομόσπονδο κράτος, που να προνοεί ανάλογες αξιώσεις, είμαι έτοιμος να αποδεχθώ την όποια λύση» έλεγε στις 24/4/2017.