Ο Κεμαλισμός και η αποκαλούμενη Eλληνική Aριστερά

.

Ένα κείμενο του 2001…..επίκαιρο

Ο Κεμαλισμός και η αποκαλούμενη Ελληνική Αριστερά

Β. Λαγός- Θ. Μαλκίδης

1.Η Γενοκτονία  που αμφισβητείται…..

Aφορ­μή για το κεί­με­νο αυτό υ­πήρξαν κεί­με­να που δη­μο­σιεύ­θη­καν στον Α­θη­να­ϊ­κό και Πε­ρι­φε­ρεια­κό Τύ­πο για το αν χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται ως γε­νο­κτο­νί­α ο α­φα­νι­σμός του ελ­λη­νι­σμού της Α­να­το­λής. Με­ρι­κά δη­μο­σιεύ­μα­τα μά­λι­στα ε­πι­κα­λού­νται τις α­πο­φά­σεις του Ο.Η.Ε. για το πώς ο­ρί­ζε­ται η έν­νοια Γε­νο­κτο­νί­α (διε­θνής ό­ρος η ελ­λη­νο­λα­τι­νι­κή λέ­ξη Genocide).

Αν και οι α­πο­φά­σεις του Ο.Η.Ε. εί­ναι γνω­στό ό­τι α­πο­τε­λούν προ­ϊ­όν των κά­θε φο­ρά πο­λι­τι­κών συ­σχε­τι­σμών, ί­σως εί­ναι α­να­γκαί­ο να μνη­μο­νεύ­σου­με τί ο­ρί­ζε­ται ως γε­νο­κτο­νί­α στη σύμ­βα­ση του Ο.Η.Ε. της 9ης Δε­κεμ­βρί­ου 1948:

«Ως Γε­νο­κτο­νί­α νο­εί­ται οια­δή­πο­τε εκ των κα­τω­τέ­ρω πρά­ξε­ων ε­νερ­γου­μέ­νων με την πρό­θε­σιν ο­λι­κής ή με­ρι­κής κα­τα­στρο­φής ο­μά­δος ε­θνι­κής, ε­θνο­λο­γι­κής, φυ­λε­τι­κής ή θρη­σκευ­τι­κής, ως τοιαύ­της:

Να επιτεθεί κανείς ή να μην επιτεθεί; Όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά στο μέτωπο της Συρίας

Καθώς οι αντιπρόσωποι Ρωσσίας και Κίνας αποχωρούσαν από τη κλειστή συνεδρίαση των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε., στις Η.Π.Α. εκφραζόταν σειρά αντιρρήσεων από «έγκυρους» αναλυτές με αυξημένη επιρροή για το σχεδιαζόμενο πλήγμα κατά του καθεστώτος Assad. (ενδεικτικά: οι επιφυλάξεις του Stratfor)

Η «διαρροή» από το Κρεμλίνο για τη φημολογούμενη έμεση απειλή του διευθυντή της Σαουδικής Υπηρεσίας πληροφοριών πρίγκηπα Bandar bin Sultan προς τον Ρώσσο πρόεδρο Vladimir Putin για τρομοκρατικά χτυπήματα στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Sochi, είναι σαφής ένδειξη της υποχώρησης της διπλωματίας σχετικά με τη Συρία και την ευρύτερη περιοχή. Προφανώς η επαναχάραξη του χάρτη της Μέσης Ανατολής δεν είναι απολύτως προσυμφωνημένη και υπό αυτό το πρίσμα, απομένει να διαπιστώσουμε (στο άμεσο μέλλον) την αποφασιστικότητα των εμπλεκομένων μερών και (μακρυά από εμάς) την αποτρεπτική τους ικανότητα σε πολλά επίπεδα.

Σε κάθε περίπτωση,  η αντίδραση του κοινοβουλίου του Ηνωμένου Βασιλείου σε ενδεχόμενη επίθεση στη Συρία, η επακόλουθη υπαναχώρηση του βρετανού πρωθυπουργού David Cameron και η προτροπή για «Ειρηνική Λύση» του Γενικού Γραμματέα του Ο.Η.Ε. Ban Ki-moon καταδεικνύουν σαφώς πως το «παζάρι» για το μέλλον της περιοχής βρίσκεται υπό εξέλιξη και όλες οι εκδοχές είναι πιθανές, συμπεριλαμβανομένης της υπαναχώρησης των Η.Π.Α. από την διακηρυγμένη επίθεση κατά της Συρίας. Αυτό που στην πραγματικότητα κυριαρχεί αυτή τη στιγμή, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η διεθνής  σύγχιση.

Σε αυτό το «παζάρι» και κρίνοντας από την αναποφασιστικότητα του Αμερικανού προέδρου Barrac Obama, (ο οποίος δήλωσε σήμερα πως ΔΕΝ έχει ακόμα αποφασίσει την επέμβαση) ενδεχομένως θα παρακολουθήσουμε μία πρωτοφανή για τα σύγχρονα δεδομένα μείωση κύρους Αμερικανού προέδρου και τη συνακόλουθη διπλωματική αποδυνάμωση των Η.Π.Α. αν τελικώς ο Obama αποφασίσει να αναστείλει την επίθεση στη Συρία. Εδώ προκύπτουν πολλά ερωτήματα και ανάμεσά τους το κατά πόσον οι στενοί σύμμαχοι των Η.Π.Α. είναι προετοιμασμένοι για την «επόμενη μέρα».

Πετροβούβαλος

.

Εικόνα: από τους φακέλους του Kyle

«Σχολιάζοντας τις δηλώσεις του κ. Βενιζέλου κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Άγκυρα»

Φωτογραφία από:www.tripadvisor.com.gr

του Δημήτρη Στεργιούλη
Επίτιμου Διευθυντή
2ου Δημοτικού Σχολείου Κιάτου
«ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ»

.

Αν αποδίδονται, από τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης , επακριβώς οι δηλώσεις , και μάλιστα επί τουρκικού εδάφους, του Αντιπροέδρου και Υπουργού Εξωτερικών της Κυβέρνησής μας κ. Βενιζέλου , ύστερα από συνάντησή του με τον ομόλογό του της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, τότε αυτές “παρέχουν σχόλια τοις ερμηνευταίς”.

Ο κ. Βενιζέλος δήλωσε ότι ” αλλάζουν τα γεωγραφικά δεδομένα της Ελλάδας με την Τουρκία”.

Ο όρος «γεωγραφικά δεδομένα» και σαφώς αναφέρεται σε αλλαγή συνόρων μεταξύ των δύο χωρών και σε καμία των περιπτώσεων αυτή η έκφραση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί με διαφορετική λειτουργικότητα.Και αν μεν πρόκειται η Τουρκία να παραχωρήσει στην Ελλάδα την Ανατολική Θράκη ή τα Μικρασιατικά παράλια, αρχαιόθεν κοιτίδες του Ελληνισμού, τότε “στώμεν καλώς”.

Διερωτώμαι , όμως, γιατί , εν προκειμένω, δεν τηρήθηκε το πατροπαράδοτο έθιμο, σύμφωνα με το οποίο κάθε φορά που απελευθερωνόταν κομμάτι γης από τις αλύτρωτες πατρίδες μας τα κωδονοστάσια των εκκλησιών μας “δονούσαν σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα”.