Ιδιότροπος γέρος.

Όταν ένας γέρος άντρας πέθανε στη γηριατρική πτέρυγα ενός γηροκομείου σε μια πόλη της Αυστραλίας, θεωρήθηκε πως δεν είχε αφήσει τίποτα αξίας.

Αργότερα, όταν οι νοσοκόμες έψαχναν ανάμεσα στα λιγοστά υπάρχοντά του, βρήκαν αυτό το ποίημα. Η ποιότητά του και το περιεχόμενό του εντυπωσίασαν τόσο πολύ το προσωπικό, που φτιάχτηκαν αντίγραφα του και μοιράστηκε σε κάθε νοσοκόμα του νοσοκομείου.

Μια νοσοκόμα πήρε το δικό της αντίγραφο στη Μελβούρνη. Η μοναδική κληρονομία του γέρου άντρα στους μεταγενέστερους έχει εμφανιστεί από τότε σε χριστουγεννιάτικες εκδόσεις περιοδικών σε όλη τη χώρα και περιοδικά Ψυχικής Υγείας. Έχει επίσης γίνει μια παρουσίαση διαφανειών βασισμένη σε αυτό το απλό, αλλά εύγλωττο, ποίημα.

Και αυτός ο γέρος άντρας, χωρίς τίποτα να έχει μείνει να δώσει στον κόσμο, είναι τώρα ο συγγραφέας αυτού του «ανώνυμου» ποιήματος που τριγυρίζει σε ολόκληρο το διαδίκτυο.

Τι βλέπετε νοσοκόμες; …….. Τι βλέπετε;

Τι σκέφτεστε …….. όταν με κοιτάτε;

Ένας ιδιότροπος γέρος, …….. όχι πολύ σοφός,

Αβέβαιος από συνήθεια …….. με μακρινή ματιά;

Που λερώνεται με το φαγητό του …….. και δεν δίνει καμία απάντηση.

Παράνοια & αλήθεια Νο33.

Εικόνα από:beingparanoidandroid.blogspot.com

– Πόσο δύσκολο επάγγελμα είναι αυτό του βουλευτή και κυρίως των κυβερνητικών ρε παιδιά. Δε φτάνει που τους βρίζουν, πρέπει να τρέχουν σε ταξίδια, σε επιτροπές, στα ΜΜΕ, σε τσιπουράδικα, σε συγκεντρώσεις, σε ψηφοφορίες και πολλά άλλα. Το χειρότερο δε, είναι που κάνουν το σκατό τους παξιμάδι για να ζήσουν. Άδικη που είναι η ζωή…

– Όταν ακούς από τον Βενιζέλο «Αναγκαίο να ενισχυθούν οι δημοκρατικοί θεσμοί», εσύ να περιμένεις περισσότερη Δημοκρατία…

– Η ΔΗΜΑΡ είναι σε αποσύνθεση αλλά ακόμα ζει. Βρε πόσες κατσαρίδες έχουν μαζευτεί;

– Ο γνωστός «Ποτάμις» μετά τα τζάμπα γραφεία και ταξίδια που έκανε με έρανο μέσω των συνειδητοποιημένων υποστηρικτών του, τώρα θέλει να του φτιάξουν και ιντερνετικό ραδιοφωνικό σταθμό για να συνεχίσει την προσπάθεια του να μας σώσει. Κοίτα ρε δουλειές που υπάρχουν!

– Η συγκυβέρνηση είναι τόσο σίγουρη πως μας έχει πείσει για το έργο της, που κάνει συνέχεια επίθεση στον Σύριζα… από βαριεστιμάρα!

Η ψείρα στον γιακά!

Να δεις που σε αυτή τη ζωή, εκτός από τους πολιτικούς σωτήρες, έχουμε και τους δημοσιογραφικούς. Αν και τα έχω πεί κι άλλες φορές για τον ρόλο τους, πάντα θα υπάρχουν οι αφορμές να τα ξαναπώ.

Θα μου πείτε ότι τουλάχιστον κάτι μαθαίνουμε, ναι, μόνο που αν σε ρίξουν στον γκρεμό και εσύ κοιμάσαι, δε θα έχει αξία να σε ξυπνήσουν για να στο πουν.

Διαβάζω στο ιντερνέτ, ότι παίρνουν λέει μορφή χιονοστιβάδας οι αποκαλύψεις για αποζημίωση σε αυτούς που έφτιαξαν το οδικό δίκτυο, λόγω μειωμένης κίνησης. Θα τους πληρώνει το κράτος την διαφορά από τα προυπολογισμένα έσοδα, με αυτά που έχουν τώρα.

Όχι βρε παιδιά τόσο χιόνι να πέσει πάνω μας από την χιονοστιβάδα. Δε λέω, ζέστη κάνει, αλλά όχι κι έτσι! Δεν έχω πάρει νέα παγοπέδιλα και…

Πριν από δύο μήνες (αν και γνώριζα νωρίτερα το θέμα) έγραψα ένα άρθρο με τίτλο «Ιστορίες “ανάπτυξης” και όχι μόνο.». Μεταξύ άλλων, στο τέλος του άρθρου μίλαγα για αυτό το θέμα. Εγώ ο άσχετος, το γνώριζα  σχεδόν πριν από 3-4 μήνες και αυτοί που μου το μετέφεραν, το γνώριζαν ακόμα πιο πριν. Οι εφημερίδες με τους μεγάλους δημοσιογράφους, τώρα τελευταία το έμαθαν;

Ιστορίες “ανάπτυξης” και όχι μόνο.

Για όσα θα διαβάσετε παρακάτω, δεν υπάρχει λόγος να σκεφτείτε πολλά, πέστε ότι είναι απλά κάποια μικρά παραμύθια.

Θεωρητικά βρισκόμαστε στον δρόμο της ανάπτυξης και θεωρητικά θα ξεπεράσουμε τα όποια εμπόδια έχουμε μπροστά μας. Μπορεί να είναι έτσι, αλλά μπορεί και να μην είναι. Εν καιρώ θα δούμε αν και πόσα κομμάτια του πάζλ της ανάπτυξης λείπουν.

Το ποια μπορεί να είναι ακριβώς η ουσία της ανάπτυξης και ευημερίας ενός λαού, είναι κάτι που οι ειδικοί μπορούν να τα πουν καλύτερα, οπότε, δε θα μιλήσω για κάτι τέτοιο. Όπως προείπα, παραμύθια θα σας πω και συμπληρώνω, χωρίς πολλές λεπτομέρειες.

*

Ας υποθέσουμε ότι σε ένα τμήμα ενός πανεπιστημίου στην Ελλάδα, κάνουν πάρα πολύ καλή δουλειά και έχουν πάρει και διακρίσεις για τις εργασίες τους. Το κράτος όμως θέλει να κλείσει το τμήμα αυτό  λόγω περικοπών (και όχι μόνο) και να κρατήσει αυτό που είναι στην πρωτεύουσα. Πως θα γίνει αυτό; Απλά είναι τα πράγματα.

Το τμήμα αυτό δεχόταν πχ 80 άτομα και έπαιρναν το πτυχίο τους οι 60. Το κράτος ως συμπονιάρικο που είναι και αγαπά το λαό, από 80 επιτρέπει να μπουν 120, ας πούμε. Γιατί να μείνουν έξω κάποια παιδιά, αμαρτία είναι…

Υπάρχει κάποιος άλλος πλανήτης να πάμε;

Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά δεν είμαστε στο 2013 που μιλάγαμε για δάνεια λόγω οικονομικών δυσκολιών, ξεπεράσαμε πια αυτό το έτος που μία ερχόταν και μία έφευγε το πλεόνασμα.

Είμαστε πια στο έτος της ανάπτυξης, στο έτος του πλεονάσματος και της εξόδου της Τρόικας από την χώρα -λέμε και καμιά …. να περνάει η ώρα-.

Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής ακούσματα απ’ τους διαχειριστές της κατρακύλας μας, έχουμε:

Πλεόνασμα και θα έχει σταθερή πορεία πια.

Βγήκαμε στις αγορές και πήραμε 3δις που αύξησαν τη ρευστότητα του κράτους. Εννοείται πως, άλλο το κράτος και άλλο ο λαός γιατί εμείς βλέπουμε έλλειμμα!

Βάλτε και τις 750.000 θέσεις εργασίας που θα έρθουν στο… τέλος πάντων, θα έρθουν.

Βάλτε τα 19.000.000 τουρίστες που θα έρθουν και θα αφήσουν το κατιτίς τους.

Βάλτε την αύξηση των εσόδων μέχρι σήμερα -όπως μας λένε-.

Βάλτε τις σημερινές δηλώσεις από το ΥΠΟΙΚ που λέει ότι μέχρι τα μέσα 2015 είμαστε πλήρως καλυμμένοι και μετά είναι θέμα τραπεζικών δοκιμασιών και τρία πουλάκια…

Πόσα είπες ότι βγάζεις το μήνα;

Το να επαναλαμβάνουμε κάτι που είναι ήδη γνωστό, δε σημαίνει ταυτόχρονα ότι είναι και περιττό. Το έχουν πει και οι αρχαίοι «Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως».

Επειδή ο Έλληνας ξεχνά ή θέλει να ξεχνά πολύ εύκολα, καλό θα είναι -πριν ψηφίσουμε- να θυμηθούμε ή να μάθουμε κάποια πραγματάκια και μετά αν νομίζουμε ότι είναι απαραίτητο, σκεφτόμαστε και λιγάκι.

 Οι υποψήφιοι Ευρωβουλευτές, αυτοί καλέ που θα παλεύουν για εμάς τα επόμενα πέντε χρόνια στα ξένα, μόνο για το παρόν που θα δηλώνουν στο Ευρωκοινοβούλιο, θα παίρνουν 300 Ευρώ και κάτι ψιλά ανά ημέρα.

 Εσύ “βλάκα” που δε μπορείς να σώσεις την Ελλάδα -αυτή σε σώζει-, στην πρώτη σου δουλειά θα πάρεις -στα επίσημα χαρτιά- 586 (ευρώ μικτά) – 96,69 (16,5% κρατήσεις) = 489,31 καθαρά. Να λες και ευχαριστώ πολύ!

 Πιο απλά, αυτά που θα βγάλεις εσύ μέσα στο άγχος και την ταλαιπωρία σε ένα χρόνο, θα τα βγάλει χωρίς άγχος και ταλαιπωρία ο/η Ευρωβουλευτής που θα ψηφίσεις, μόνο σε 15 περίπου ημέρες, χωρίς να έχεις καταλάβει γιατί τον /την ψήφισες.

Είμαστε έτοιμοι να ψηφίσουμε!…

αναδημοσίευση από το Ούτε Λόγος
.

Είμαστε πια πολύ κοντά στις ημέρες που θα παίξουμε με το μέλλον των παιδιών μας και το δικό μας. Με την ευκαιρία αυτή, μπήκαμε στα σπίτια (και όχι μόνο) κάποιων Ελληνικών οικογενειών για να δούμε πως σκέφτονται. Λόγω χρόνου και αντικειμενικών δυσκολιών, πήγαμε σε λίγα.

Για τους περισσότερους, σιγά τα ωά θα έλεγα, αλλά θα με πείτε υπερβολικό.

Θα είμαι όμως;

Γενικά συναντάς μια αδιαφορία ή ένα θεωρητικό ενδιαφέρον. Τέλος πάντων, βαθειά σκεπτόμενους και ουσιαστικούς, δεν θα το πεις για τους περισσότερους από ’μας.

Υπάρχουν αυτοί που θέλουν να μεταθέσουν την ευθύνη στους άλλους απέχοντας με διάφορους τρόπους, υπάρχουν επίσης αυτοί που, ανάλογα το λίπος που θέλουν να συντηρήσουν ή να αυξήσουν, έτσι και θα ψηφίσουν. Έχουμε και αυτούς που θα ρίξουν την αντιδραστική τους ψήφο, και όποιον πάρει ο χάρος!

Οι συνδυασμοί είναι πολλοί και οι περιπτώσεις αφασίας και “αντικειμενικής” αντίληψης, είναι το βασικό χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών.

Τα κόμματα από την άλλη και οι υποψήφιοί τους, μας έχουν ταράξει στα :

Εμείς μπορούμε, εμείς έχουμε τον τρόπο.
Είμαστε περήφανοι για τους αγώνες που κάναμε και κάνουμε.
Οι άλλοι είναι που λένε πάντα ψέματα…
Έχουμε όρεξη για δουλειά -τη μόνη όρεξη που έχω δει, είναι στο να φάνε-.

Όσο για την κυβέρνηση, με τα βαπόρια μας φέρνει το “χόρτο”, τις υποσχέσεις δηλαδή, για ένα καλύτερο αύριο.

Ας δούμε καλύτερα τι συναντήσαμε… Οποιαδήποτε σχέση με πρόσωπα και καταστάσεις, είναι εντελώς τυχαία.

Πράσινη επανάσταση στην Κρήτη ενάντια στα χημικά της Συρίας.

Από τις 6 Γενάρη, όπου κι έγινε η πρώτη δημοσίευση στα χρονικά για το ζήτημα, στα Χανιώτικα Νέα μέσω ενός τοπικού δημοσιογράφου, ο οποίος από πείσμα κράτησε το θέμα ζωντανό στις καρδιές μας, ο τοπικός Κρητικός τύπος ασχολείται καθημερινά με την Πράσινη Επανάσταση των Κρητών ενάντια στην υδρόλυση των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο.

Από τις 6 Γενάρη έως σήμερα, οι Κρήτες κι ο Κρητικός Τύπος, μέσα από μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις χιλιάδων Κρητών, βροντοφωνάζουν καθημερινά το «Όχι».

 Από τη Σούδα (9/3) και το ιστορικό Αρκάδι (23/3) έως την εν πλω διαμαρτυρία στα Σφακιά (27/4), δήμαρχοι, πολίτες, πανεπιστημιακοί, δικηγορικοί κι οδοντιατρικοί σύλλογοι, ψαράδες, φοιτητές, μαθητές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας, εκπαιδευτικοί, κι αγανακτισμένοι παπάδες ξεσηκώθηκαν ενάντια στα σχέδια των ΗΠΑ, Ρωσία και του διεθνούς Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW).

  Μέλη της «Κίνησης Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου», από το περήφανο νησί της Κρήτης, καταγγέλλουν πως δεν υπάρχει καμία επίσημη πληροφόρηση, από την κυβέρνηση ή κάποιον άλλο οργανισμό, για το πότε ακριβώς θα πραγματοποιηθεί η υδρόλυση και κάτω από ποιες συνθήκες.

 Μέλη της κίνησης από ολόκληρη την Κρήτη, ανάμεσά τους και πανεπιστημιακοί καθηγητές, όπως ο κος Γιδαράκος και κος Πισσίας, από το Πολυτεχνείο και Πανεπιστήμιο Κρήτης αντίστοιχα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου τονίζοντας πως έχει απαγορευθεί κάθε παρακολούθηση από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, ή τηλεμετρική αναμετάδοση της διαδικασίας κι αυτό εγείρει σημαντικά ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά ερωτήματα.

Freaky Government.

Η κυβέρνηση βλέποντας ότι έχει θετικό ρεύμα στην Ευρώπη αυτή την εποχή, αποφάσισε εκτάκτως να αποσύρει τους διαγωνιζόμενους «Freaky Fortune» από τον διαγωνισμό της Eurovision.

Τη θέση των παιδιών θα την πάρουν οι άξιοι πολιτικοί μας. Προλαβαίνουν τις εκλογές και δε μπορεί, θα πάρουμε το 12άρι από αρκετούς. Τόσα φάγανε, τι θα τους κοστίσει αν δώσουν το καλύτερο νουμεράκι.

Η κυρά Μέρκελ πρώτη απ’ όλους θα τρέξει να μας το προσφέρει. Θα κάνει νόημα στους υπεύθυνους με τις δύο ανοιχτές παλάμες της και τα δύο δάχτυλα που θα λείπουν, θα τα συμπληρώσει ο κος Σόιμπλε.

Κάπως έτσι τα σκέφτηκαν, βάλε τώρα την έξοδό μας στις Λαϊκές Αγορές, βάλε και το μοίρασμα του περισσεύματος από το έλλειμμα, είδαν πως είναι μία καλή ευκαιρία να κατακτήσουν την πρωτιά σε αυτόν τον μουσικό διαγωνισμό. Θα τους δώσει ένα άλλο πρεστίζ!

Θέλουν να μας πνίξουν με τα ευχάριστα, αλλά σκέφτονται και τα διάφορα οφέλη. Σου λέει, αφού θα πάρουν το 005άρικο, αν καπάκι βγούμε και πρώτοι, θα το ξοδέψει γρήγορα ο Έλληνας από τη χαρά του, θα κινηθεί και η αγορά. Άσε που θα πουλήσουν χιλιάδες CD και θα την ακούμε -την επιτυχία- σε όλες τις Λαϊκές Αγορές -που έχουμε ήδη βγει-.

Γελάμε πάλι

Εικόνα από:www.netanimations.net

-ΑΜΚΑ έχετε ;

-Έχω

-Γνήσιο υπογραφής ;

-Έχω

-Εκκαθαριστικό 2014 ;

-Έχω

-Δήλωση του Ν.105 ;

-Έχω

-Ώρα έχετε ;

-Βεβαίως, 13.30

-Κλείσαμε…..

Η γιαγιά, και η απλούστατη λύση…

Μερικές φορές όταν θες να πεις κάτι, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το κάνεις. Παρακάτω θα διαβάσουμε για μια γιαγιά που είχε πάντα τη λύση έτοιμη και… είχε το δικό της τρόπο για να τη πει.

Ένας χωρικός πάει για ψώνια στο χωριό, αλλά χαλάει το αυτοκίνητό του και αναγκάζεται να το πάει για επισκευή στο συνεργείο της περιοχής. Όμως, επειδή η επισκευή  δεν μπορεί να γίνει την ίδια μέρα, αποφασίζει να γυρίσει σπίτι του με τα πόδια. Το πρόβλημά του είναι πώς θα κουβαλήσει τα πράγματα, που αγόρασε δηλ. 5 κιλά μπογιά, έναν άδειο κουβά, 2 κότες και μια χήνα.

Ενώ προβληματίζεται τον πλησιάζει μια γριούλα που όπως φαίνεται έχει χαθεί…

– “Μήπως μπορείτε να μου πείτε, πως θα πάω στην οδό Άρεως 22,” ρωτάει εκείνη.

– Βέβαια το αγρόκτημα μου είναι εκεί κοντά, ελάτε μαζί μου. Το πρόβλημα μου είναι πως θα κουβαλήσω τα ψώνια μου…”

–Απλούστατο λέει η γριούλα. Βάλτε το κουτί της μπογιάς μέσα στον άδειο κουβά και πιάστε τον με το ένα χέρι, πιάστε την χήνα με το άλλο χέρι και βάλτε από μία κότα σε κάθε μασχάλη.

Ο χωρικός εντυπωσιάστηκε, την ευχαρίστησε για την ιδέα, συνέχισαν μαζί. Σε κάποια στιγμή, ο χωρικός πρότεινε να κόψουν δρόμο. Οπότε η γιαγιά του λέει:

Ανάλογα τον οδηγό και ο προορισμός…

Όταν ακούς τον Σαμαρά να μιλά, σε πιάνει μια αισιοδοξία γιατί νομίζεις ότι όλα πάνε ή θα πάνε καλά. Όταν κλείσεις τα αυτιά σου και δεις πως ζεις ή τι γίνεται γύρω σου, δε θες και πολύ να καταλάβεις ότι δεν πάμε  ή δε θα πάμε καλά.

Η Ελλάδα πέτυχε, όπως μας είπε ο Πρωθυπουργός από το Δουβλίνο και αυτό το χρόνο θα τελειώσει και το μνημόνιο -όπως μας λένε-.

Έχουμε ακούσει ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα, οπότε, όταν βλέπουμε ότι τα λεφτά δε μας φτάνουν όλο και περισσότερο, θα είναι μόνο από διορθωτικές κινήσεις που πρέπει να γίνουν.

Αυτές οι διορθώσεις αφορούν εμάς -τους ατελείς- προς το κράτος, και όχι  του -τέλειου- κράτους προς εμάς. Ως ατελείς που είμαστε λοιπόν, θα πρέπει να μη μιλάμε και πολύ εναντίον τους γιατί θα είμαστε -μάλλον- λαϊκιστές, και θα διαψευστούμε οικτρά. Άντε και διαψευστήκαμε όλοι εμείς που πιστεύουμε ότι θα πάμε χειρότερα, θα μας πούνε βλάκες και δε θα τρέχει τίποτα αφού θα ευημερούμε. Αν διαψευστούν όμως αυτοί, ποιος θα την πληρώσει επί της ουσίας; Τι κόστος θα έχουν αυτοί που μας δουλεύουν;

Θα έρθουν πάλι οι “ίδιοι” και θα μας πουν : «Μόνο εμείς μπορούμε, μέχρι στιγμής έχουμε κάνει πολλά και απλά ατυχήσαμε σε κάποια που περιμέναμε ότι θα πάνε καλά, οι συγκυρίες…». Το πολύ να αλλάξουν μαγαζί ή την επωνυμία του μαγαζιού ή να φτιάξουν κάποιο παραμάγαζο (είναι και της μόδας) και όλα καλά.

Μη σκέφτεσαι, απλά ψήφιζε.

Εδώ και χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος έμαθε να φτιάχνει τοίχους γύρω του -θεωρητικούς και πρακτικούς- για προστασία από οποιονδήποτε κίνδυνο. Με το πέρασμα των χρόνων, αυτή η φυσική ανάγκη του ανθρώπου μελετήθηκε και αξιοποιήθηκε κατάλληλα ώστε όταν κάποιος του την παρέχει, να γνωρίζει αρκετά καλά και το πώς να τον διαχειριστεί.

Σου δίνουν μια ελεγχόμενη ελευθερία να δουλεύεις, να καταναλώνεις, να βλέπεις και να ακούς αυτά που θέλουν και φυσικά, να ψηφίζεις “ελεύθερα”. Αφού ψήφισες ή θα ψηφίσεις “ελεύθερα” -όπως θες να νομίζεις- αυτούς που θα σε σώσουν, κάποια στιγμή που θα αποφασίσουν θα έλθουν και θα σου πουν (χωρίς φυσικά να στο πουν) «Σου επιτρέψαμε να έχεις όλα τα καλά που είχαμε επιλέξει για εσένα, και δεν είπες ούτε ένα ευχαριστώ. Τώρα ήρθε η ώρα να μας το ανταποδώσεις».

Έτσι λοιπόν, αφού καλόμαθες σε αυτή την ελεγχόμενη ελευθερία που σου έδωσαν με όλα τα αγαθά της, τώρα θα σου παίρνουν πιο εύκολα χωρίς να σε ρωτήσουν και θα συνεχίσουν μέχρι να προσκυνήσεις. Τώρα νιώθεις απελπισία γιατί είσαι αδύναμος να αντιδράσεις. Τώρα θα φοβάσαι μη χάσεις και τα λίγα.

Σε εκπαίδευσαν να έχεις το δικό σου “τοίχο” και εκεί να ζεις, εκεί να πεθαίνεις. Δεν έχει σημασία αν ο “τοίχος” μένει πάντα εκεί ακλόνητος, εσύ μπορείς να συνεχίσεις να προχωράς κατά πάνω του. Η καθαρή σκέψη είναι κακό για την εξουσία και τα κόμματα γι’ αυτό, σε μεγάλο βαθμό στην έχουν αφαιρέσει. Α, μη ξεχάσεις κάτι σημαντικό, δεν πρέπει να βγεις από τον “τοίχο” σου γιατί θα σε φάει “ο Λύκος”. Το αποτέλεσμα; χωρίς να το καταλαβαίνεις… υπακούς.