Ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) και η προφητεία του Mackinder

άρθρο του Alasdair Macleod
από το GoldMoney

.

(σ.Π/Β: Ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης είναι Ευρασιατική πολιτική, οικονομική και στρατιωτική οργάνωση που ιδρύθηκε το 2001 στη Σαγκάη από τους ηγέτες της Κίνας, του Καζακστάν, της Κιργισίας, της Ρωσσίας, του Τατζικιστάν και του Ουζμπεκιστάν)

Τον Σεπτέμβριο θα συμβεί ένα καθοριστικό γεωπολιτικό γεγονός, όταν η Ινδία, το Πακιστάν, το Ιράν και η Μογγολία θα γίνουν πλήρη μέλη του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO). Αυτό θα αυξήσει τον πληθυσμό των μελών του SCO στα, κατ ‘εκτίμηση 3,05 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Αυτό θα πρέπει να μας ενδιαφέρει, διότι είναι πρόθεση της SCO να παραμερίσει το Αμερικανικό δολάριο από τις εμπορικές της διευθετήσεις.

Τα έθνη που ενώνονται με την SCO τον Σεπτέμβριο, είναι αυτή τη στιγμή μέλη – παρατηρητές και το μόνο που απομένει θα είναι το Αφγανιστάν, το οποίο θα ενταχθεί, κατά πάσα πιθανότητα, μόλις μπορέσει να απεμπλακεί από το ΝΑΤΟ. Ως Συνομιλητές της SCO, ορίζονται τα κράτη που συμμερίζονται τους στόχους και τις αρχές της και επιθυμούν να αναπτύξουν μαζί της αμοιβαία επωφελείς σχέσεις. Σε αυτά, συμπεριλαμβάνονται η Λευκορωσσία, η Σρι Λάνκα και η Τουρκία. Η Τουρκία συγκεντρώνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς υπήρξε μέλος του ΝΑΤΟ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Θα ήλπιζε να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά κατέστη σαφές ότι αυτό δεν επρόκειτο να συμβεί. Αντ ‘αυτού, υπό την ηγεσία του Recep Erdoğan, η Τουρκία κινείται προς την κατεύθυνση της SCO.

Ο Erdoğan εξελέγη πρόεδρος της Τουρκίας τον Ιούλιο, με μια άνετη πλειοψηφία, και θα είναι ενδιαφέρον να δούμε το πόσο γρήγορα θα εξελιχθεί η νέα ευθυγράμμιση της Τουρκίας. Ο Erdoğan πρέπει να γνωρίζει ότι η Ασία βρίσκεται σε άνοδο, ενώ η ΕΕ συρικνώνεται, οπότε η Τουρκία, ως συνοριακό κράτος, έχει συμφέρον να ενταχθεί στην SCO.

Η επιρροή της SCO εκτείνεται πέρα από τα όρια της, με πληθυσμούς της Κίνας και της Ινδίας να εξαπλώνονται σε μεγάλο μέρος του υπολοίπου της Νοτιο – Ανατολικής Ασίας. Μέλη του SCO, ιδίως η Κίνα και η Ινδία, είναι επίσης οι μεγαλύτεροι καταναλωτές ενέργειας της Μέσης Ανατολής. Κι επειδή υπογράφουν τις μεγαλύτερες επιταγές, έχουν την πρωτοκαθεδρία απέναντι στη Δύση. Έτσι, η απομάκρυνση από τα πετρο – δολαρία προς την Ασία βρίσκεται στα σκαριά. Η Κίνα έχει επίσης εμπλακεί στην υπο – Σαχάριο Αφρική, εξασφαλίζοντας ζωτικής σημασίας μέταλλα όπως ο χαλκός της Ζάμπια.

Θα πρέπει επίσης να συνυπολογιστεί, το γιατί η Ρωσσία καθοδηγεί επιθετικά το ρυθμό αναπτύξεως της SCO. Αυτό, δεν συμβαίνει μόνο για να αποφύγει τις οικονομικές κυρώσεις της Δύσεως, όπως πιστεύουν πολλοί παρατηρητές. Ουσιαστικά η SCO είναι σχετική με τους πόρους και την παραγωγή προϊόντων: Η Ρωσσία ελέγχει τους πόρους της Ασίας και η Κίνα τους μετατρέπει σε εμπορεύματα.

To Πεκίνο επιτίθεται ήπια αλλά αποτελεσματικά.

άρθρο του Yuri Simonyan,
αρθρογράφου της «Nezavisimaya Gazeta»,
για το διαδικτυακό περιοδικό «New Eastern Outlook«

.

Η Κινεζική κυβέρνηση αναπτύσσει ένα νέο σχέδιο προκειμένου να αποκαταστήσει τον ιστορικό «Μεγάλο Δρόμο του Μεταξιού». Σύμφωνα με ορισμένες Κινεζικές πηγές, το πρόγραμμα συμπεριλαμβάνει το σιδηροδρομικό της δίκτυο, επεκτεινόμενο σε μήκος έξι χιλιάδων χιλιομέτρων και με αξία 150 δισ.$. Το Πεκίνο σχεδιάζει να κατασκευάσει ένα τέτοιο σιδηροδρομικό δίκτυο διαμέσω της Κιργιζίας, του Ουζμπεκιστάν, του Τουρκμενιστάν και του Ιράν, με τελικό προορισμό την Τουρκία.

Το σημείο εκκινήσεως πρόκειται να βρίσκεται στην αυτόνομη Βορειο – Δυτική Κινεζική περιφέρεια Xinjang Uygur. Αυτό το σιδηροδρομικό δίκτυο ενδέχεται να συνδεθεί με το σιδηροδρομικό δίκτυο Μπακού – Τιφλίδας – Καρς (πρωτεύουσες του Αζερμπαϊτζάν, της Γεωργίας και της τουρκικής επαρχίας Kars), η κατασκευή του οποίου βρίσκεται στην τελική του φάση. Η νέα γραμμή θα έχει ολοκληρωθεί εώς το 2030, παράσχοντας τη λειτουργία επιβατηγών αμαξοστοιχιών ταχύτητας 200 χλμ./ώρα, καθώς και εμπορικών αμαξοστοιχιών ταχύτητας 160 χλμ./ώρα.

Αυτό το φιλόδοξο σχέδιο προκαλεί σκέψεις για την αφανή «οικονομική επέκταση» της Κίνας προς τη Δύση, ειδικότερα όσον αφορά στην περιοχή της πρώην Σοβιετικής Ενώσεως. Αν προσθέσουμε σε αυτό τη «δημογραφική επέκταση» μεταμφιεσμένη κατά τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να εξάγουμε μια σειρά από συμπεράσματα και διάφορες εικασίες. Χωρίς μάλιστα να συνυπολογίσουμε την πλειοψηφία των χωρών της Κεντρικής Ασίας, όπου οι πολίτες της Κίνας αισθάνονται σαν στο σπίτι τους, καθώς και την πρόσφατη εγκατάστασή τους στα κράτη της Υπερκαυκασίας. Αυτό επηρεάζει ιδιαίτερα τη Γεωργία, όπου πραγματικές Κινεζικές αστικές περιοχές εμφανίστηκαν στην πρωτεύουσα της και κάποιες άλλες τοποθεσίες – οι λεγόμενες «Chinatowns» («Κινεζικές Πόλεις»). Θα έχουμε δίκιο εάν υποστηρίξουμε ότι ενώ ορισμένες χώρες –  «πρωταθλητές βαρέων βαρών» της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής προσπαθούν να εξωθήσουν ο ένας τον άλλο έξω από μια συγκεκριμένη περιοχή μέσω διαφόρων τεχνασμάτων, ακόμη και με τη βία, η Κίνα κάνει ακριβώς το ίδιο, αλλά σκεπτόμενη πιο καθαρά και πολύ πιο αποτελεσματικά;

Περί γενοκτονίας των Ποντίων επί Στάλιν

Φωτογραφία από:www.gamereactor.se

Ας λέγω σας, ε παιδία,ντο έντον ση Ρουσίαν
το μιλλέτ ετοπλάεψαν άμον κωσσους πουλία.

Τη Καζαχστάν τα δρόμια έρημα ν’ απόμενε
έφαγαν το καρδόπον μου και ολίγον επέμνε.»

.

Με αυτούς τους στίχους από ένα ποντιακό ποίημα θα ξεκινήσουμε μαζί το οδοιπορικό στη Σοβιετική Ρωσία. Εκεί που στις αρχές έως τα μέσα του αιώνα μας διαδραματίστηκε ο διωγμός και η γενοκτονία των Ελλήνων ποντίων της Κριμαίας και του Καυκάσου. Μια περιοχή στην οποία η καρδιά του Ελληνισμού χτυπούσε για αιώνες αφού οι πρώτες ελληνικές αποικίες που ιδρύθηκαν στην περιοχή αυτή χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα π.Χ. Μέχρι και σήμερα αν πάτε μια βόλτα προς την περιοχή εκείνη, οι αρχαίες πόλεις των Ελλήνων βρίσκονται βυθισμένες μέσα στο νερό, μαρτυρώντας ότι και από εκεί κάποτε πέρασε το ένδοξο γένος των Ελλήνων. Αυτούς τους Έλληνες λοιπόν, με κατηγορίες ανυπόστατες ο πατερούλης Στάλιν μαζί με τον συνεργό του Μπέρια τους οδήγησαν στις ερήμους του Καζακστάν και του Ουζμπεκιστάν με σκοπό να αφανίσουν και να εκμηδενίσουν τον Ελληνισμό της Ρωσίας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν…..