Οικουμενισμός και οι πικροί καρποί του…!

 Πορφυρίτης

Προσφάτως, γίναμε αὐτόπτες μάρτυρες μιᾶς δημόσιας ἀντιπαραθέσεως στό διαδίκτυο, μέ ἀνακοινώσεις, κείμενα καί ἀπαντητικές ἐπιστολές, μεταξύ κληρικῶν τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς καί τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀλβανίας. Συγκεκριμένα, τό ἀντιαιρετικό γραφεῖο τῆς Μητρ. Πειραιῶς[1] (καί ἔπειτα κληρικός τῆς ἴδιας Μητροπόλεως), ἄσκησε κριτική στήν θεολογική σκέψη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀναστασίου, ἀποδεικνύοντας μέ τά λεχθέντα καί τά πραχθέντα τοῦ κ. Ἀναστασίου, ὅτι ἀποκλίνει τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, καί ταυτίζεται μέ τήν οἰκουμενιστική.

Ἀπ’ ὅτι φαίνεται, ὅμως, ἡ Ἀρχιεπισκοπή Τιράνων, ὄχι μόνο δέν δέχεται κριτική, ἀλλά ἀντιδρᾶ ἐπιθετικά, θεωρῶντας ἴσως, ὅτι βρίσκεται στό ἀπυρόβλητο, καί ὅτι μπορεῖ νά δρᾶ ὡς αὐθεντία καί ὡς ἐξουσίαν ἔχουσα, χωρίς νά ἀκολουθεῖ τά βήματα τοῦ ὄντως τήν ἐξουσίαν ἔχοντος, Βασιλέως Χριστοῦ. Ἔτσι, θεώρησε «πρωτάκουστη πρωτοτυπία στά ἐκκλησιαστικά χρονικά, ἕνα Γραφεῖο μιᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως τῆς Ἑλλάδος νά ἐπιτίθεται προσβλητικά σέ Προκαθήμενο μιᾶς γειτονικῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας»[2]. Ἐκεῖνο πού μᾶς προκαλεῖ ἐρωτηματικά, εἶναι: α) γιατί θεωρεῖ τήν Θεολογική κριτική πρωτάκουστη πρωτοτυπία, καί β) τί ἀκριβῶς θεωροῦν ὡς προσβολή, τό ὅτι ὑπάρχει ξεκάθαρα ἕνα προσανατολισμός, πού ἀποκαλεῖται Οἰκουμενιστικός; Ἤ τό ὅτι γίνονται ὅλοι οἱ μετέχοντες «στούς ἀτελέσφορους καί ἐπιζήμιους Διαθρησκειακούς Διαλόγους ἑκόντες ἄκοντες, ὄργανα τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων γιά τήν προώθηση τῆς δαιμονικῆς πανθρησκείας»; (Μήπως ἐνοχλεῖ ὁ αὐτονόητος ἐπιθετικός προσδιορισμός «δαιμονικῆς»;)

Σχόλιο επί της ‘ανταπαντήσεως’ της Αρχιεπισκοπής Αλβανίας στο Γραφείο Τύπου επί των Αιρέσεων και παραθρησκειών της Μητροπόλεως Πειραιώς.

 Λυκούργος Νάνης, ιατρός.

Όπως είναι γνωστό σχετικώς προσφάτως το Γραφείο επί των αιρέσεων και παραθησκειών της μητροπόλεως Πειραιώς προέβη σε κριτική οικουμενιστικών θέσεων του αρχιεπισκόπου Αλβανίας δημοσίως διατυπωθεισών. Ακολούθησε σχετικώς καθυστερημένη απάντηση του γραφείου τύπου της Αρχιεπσικοπής Αλβανίας που προκάλεσε ανταπάντηση τόσο του προμνημονευθέντος γραφείου του Πειραιά όσο και του π.Αγγέλου Αγγελακόπουλου. Ειδικά το εκτεταμένο κείμενο του δευτέρου περιείχε πολλά οικουμενιστικής υφής λεχθέντα και πραχθέντα του αρχιεπισκόπου Αλβανίας γεγονός που προκάλεσε την «ανταπάντηση» της αρχιεπισκοπής Αλβανίας. Μελετώντας κανείς την εν θέματι «ανταπάντηση» θα μπορούσε να παρατηρήσει τα εξής:

Για τα θλιβερά γεγονότα της Ασίζης, της Ραβένας, της Καμπέρας για τα οποία υφίσταται διά τους τυχόν αμφιβάλλοντας το σχετικό αποδεικτικό υλικό, ως επί το πλείστον διαδικτυακό, για το θεσμικό ρόλο του αρχιεπισκόπου Αλβανίας στο δυσώνυμο ΠΣΕ (ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ), για τις οικουμενιστικές συγγραφές του, καταλυτική κριτική των οποίων έχουν ασκήσει οι μακαριστοί Ιωάννης Κορναράκης και Νικόλαος Σωτηρόπουλος αλλά και ο π.Ιωάννης Φωτόπουλος (αλήθεια, μήπως γνωρίζει κανείς επαίων εάν έχουν ανασκευασθεί αρμοδίως οι προαναφερθείσες κριτικές;), καθώς και για τη θλιβερή πρωτοτυπία από την πλευρά της Εκκλησίας της Αλβανίας να δημιουργήση από κοινού με τους αιρετικούς παπικούς «ενιαία βιβλική εταιρεία»!!!, τι έχει να απαντήση, το κατά τα άλλα λαλίστατο γραφείο της Αρχιεπισκοπής Τιράνων; Και με την ευκαιρία: ποια είναι η άποψη των συντακτών της θλιβερής «ανταπαντήσεως» αναφορικά με την αιρετική υπόσταση των παπικών; ΕΙΝΑΙ Ή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ, κύριοι συντάκτες της «ανταπαντήσεως»; Και είναι νοητό ορθόδοξοι χριστιανοί, και δη ανώτεροι εκκλησιαστικοί αξιωματούχοι, να συστήνουν μαζί με αιρετικούς «βιβλικές εταιρείες»;;;

Η ΣΤΡΕΒΛΗ ΚΑΙ ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

 (Ἀπάντηση σέ κείμενο τοῦ Γραφείου τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Τιράνων Ἀλβανίας)

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος Ἐν Πειραιεῖ 11-2-2019

Στίς 7-2-2019 τό Γραφεῖο τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Τιράνων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας δημοσίευσε κείμενο μέ τίτλο «Δύο παράδοξες ‘’πρωτοτυπίες’’ ἐκκλησιαστικῆς δεοντολογίας»1. Στό ἐν λόγῳ κείμενο γίνεται μία ἀνεπιτυχής προσπάθεια σχολιασμοῦ δύο ἄλλων κριτικῶν κειμένων˙ α) τοῦ κειμένου τοῦ Γραφείου ἐπί τῶν αἱρέσεων καί τῶν παραθρησκειῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς μέ θέμα : «Ὅταν ἡ κριτική «βαπτίζεται» ὡς συκοφαντία καί ὕβρη! (Ὀφειλομένη ἀπάντηση σέ δημοσίευμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀλβανίας)»2, καί β) τοῦ κειμένου τῆς ἐλαχιστότητός μας μέ θέμα : «Οἰκουμενιστικά λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας κ. Ἀναστασίου»3.

Στό παρόν κείμενό μας θά ἀσχοληθοῦμε μέ τίς ἀναφορές, πού κάνει τό κείμενο τοῦ Γραφείου τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Τιράνων, μόνο στήν ἐλαχιστότητά μας στίς τελευταῖες σελίδες του. Τίς ὑπόλοιπες ἀναφορές, πού ὑπάρχουν στό κείμενο γιά τό Γραφεῖο ἐπί τῶν αἱρέσεων καί τῶν παραθρησκειῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς, τίς ἀφήνουμε πρός ἀναίρεσιν ἀπό τό ἴδιο τό Γραφεῖο.

1. Ἀνυπόστατες κατηγορίες, ἐλλείψει ἐπιχειρημάτων, καί ἀνασκευή τους

ΟΤΑΝ Η ΚΡΙΤΙΚΗ «ΒΑΠΤΙΖΕΤΑΙ» ΩΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΚΑΙ ΥΒΡΗ!

 σ.σ. Στο τέλος παρατίθεται το δημοσίευμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αλβανίας.

(Οφειλομένη απάντηση σε δημοσίευμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αλβανίας)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 28η Ιανουαρίου 2019

Δεν αποτελεί «πρωτάκουστη πρωτοτυπία, μεμονωμένο θλιβερό φαινόμενο των τραγικών καιρών μας», αλλά σύνηθες δυστυχώς φαινόμενο, πολλοί Προκαθήμενοι Ορθοδόξων Εκκλησιών και Πατριάρχες να θέτουν εαυτούς υπεράνω πάσης κριτικής. Μια τέτοια αρρωστημένη νοοτροπία, σίγουρα θυμίζει Παπισμό, στον οποίο ο «αλάθητος» Πάπας της Ρώμης έχει αναγάγει τον εαυτό του σε «επί γης θεό» και ως εκ τούτου έχει την αξίωση να γίνονται δεκτές και να εφαρμόζονται οι αποφάσεις του ως «θεόπνευστες και αλάθητες». Θέλουν όμως να λησμονούν ότι στην Αγία Ορθοδοξία μας, στην μοναδική Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού, οι πιστοί, (κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί), δεν είναι άβουλα όντα, οπαδοί κάποιας αιρετικής, ή παραθρησκευτικής ομάδος, ή θρησκείας, αλλά οργανικά ισότιμα μέλη του μυστικού Σώματος του Χριστού, «γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον» (Α΄Πετρ.2,9), με συγκεκριμένες υποχρεώσεις και δικαιώματα. Θέλουν να λησμονούν ότι ο πιστός λαός του Θεού έχει λόγο, και μάλιστα ουσιαστικό, σε θέματα πίστεως, σύμφωνα με την διακήρυξη των Πατριαρχών της Ανατολής του 1848: «…Ο φύλαξ της Ορθοδοξίας το σώμα της Εκκλησίας, τ.ε. ο λαός αυτός εστί». Θέλουν επίσης να λησμονούν, πως η Εκκλησία δεν είναι κάποια από τις πολυάριθμες προτεσταντικές αιρετικές ομάδες, οι οποίες αρνούνται την παραμικρή αμφισβήτηση των οπαδών της. Είναι γνωστοί οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί που εκτοξεύουν ευκαίρως, ακαίρως, όπως «ακραίοι», «φονταμενταλιστές», «σκοταδιστές», «μισαλλόδοξοι», ακόμα και «ψυχοπαθείς»!

Η UNESCO δέχεται ως παράνομο δώρο εικόνα – ιδιοκτησία της Εκκλησίας

.

Τις τελευταίες μέρες, την Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας εξέπληξε και παραπίκρανε μια απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, που παραβιάζει την ιδιοκτησία της καθώς και τις πνευματικές αξίες που αυτή φέρει.

Δια της Αποφάσεως αρ. 564/29.9.2018, αποφασίστηκε ώστε ένα εκκλησιαστικό κειμήλιο που είχε διαρπαχτεί απ’ το κομουνιστικό καθεστώς, και στη συνέχεια για περίπου 30 χρόνια, υπό τη διαχείριση του κράτους, να δωριστεί στην UNESCO στα πλαίσια της 60ης επετείου απ’ την εισδοχή της Αλβανίας σ’ αυτή την Οργάνωση.

Ο λόγος είναι για μια σπάνια αξία που δημιουργήθηκε απ’ την Ορθόδοξη Εκκλησία για τις πνευματικές της ανάγκες: «Η Ανάστασις του Λαζάρου», του 18ου αιώνα, των αδελφών Κωνσταντίνου και Αθανασίου Ζωγράφου, που φυλάσσεται στο Μουσείου Μεσαιωνικής Τέχνης στην Κορυτσά.

Κατά πρώτο, είναι θλιβερό για όλους του ορθόδοξους πιστούς, που πνευματικές τους αξίες που δημιουργήθηκαν ανά τους αιώνες για τη λατρεία του Θεού, που λεηλατήθηκαν βίαια, να θεωρούνται απ’ την πολιτεία ακόμη ως ιδιοκτησία της. οι πιστοί πίστευαν ότι η επαναπόδωση τους και ο σεβασμός της ιδιοκτησίας εγγυάται δια του Νόμου υπ.αρ. 10057/22.1.2009: