αναδημοσίευση από τα Θέματα Ελληνικής Ιστορίας
.
Ο αρχιτέκτων της δολοφονίας των «εξ» ήταν, όπως είναι πανθομολογούμενο, ο Βενιζελικός αξιωματικός Θεόδωρος Πάγκαλος, μετέπειτα Δικτάτωρ της Ελλάδος και παππούς τωρινού μεγαλόσχημου, σε λόγια αλλά και φυσικό μέγεθος, υπουργού της κυβέρνησης που παρακαλούσε να φυσήξει ο άνεμος για να πάρει την Ελληνική σημαία από Ελληνική βραχονησίδα που εποφθαλμιούν οι Τούρκοι. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος συνέταξε ο ίδιος το αστήρικτο παραπεμπτικό πόρισμα για την παρωδία δίκης που ακολούθησε, ενώ κινήθηκε παρασκηνιακά για να εξασφαλίσει την εκτέλεση των κατηγορούμενων. Ο έγκυρος ιστορικός του μεσοπολέμου Δαφνής περιγράφει και μια δραματική συνάντηση της ηγεσίας της «επανάστασης» (Πλαστήρας – Γονατάς) με τους Πάγκαλο και Οθωναίο στην οποία οι δύο τελευταίοι ουσιαστικά εκβίαζαν για την άμεση εκτέλεση των «έξι» ακόμη και χωρίς δίκη.
Υπάρχουν βάσιμες πληροφορίες (και το αναφέρει τουλάχιστον ένας βενιζελικός ιστορικός, ο Φοίβος Γρηγοριάδης) ότι ο Πάγκαλος εισήλθε στην αίθουσα που συνεδρίαζαν οι στρατοδίκες για να αποφασίσουν την τύχη των «έξι», επηρεάζοντας σημαντικά την τελική απόφαση που αλλιώς θα ήταν μετριοπαθέστερη (κατά πάσα πιθανότητα θα τουφεκίζονταν τέσσερις και θα γλίτωνε σίγουρα ο Στράτος).
Θα υπενθυμίσουμε πως ο Θεόδωρος Πάγκαλος διετέλεσε επιτελάρχης της στρατιάς Μικράς Ασίας και είναι αυτός που διέταξε, παρά τις διαταγές Βενιζέλου, την κατάληψη της Προύσας, μιας ιερής μουσουλμανικής πόλης, ενέργεια που διεύρυνε περαιτέρω το Ελληνικό μέτωπο και γέμισε με θρησκευτικό φανατισμό τους μουσουλμάνους της Μικράς Ασίας.
Αργότερα αυτός ο αλάνθαστος στρατιωτικός νους που εκτέλεσε τους «προδότες πολιτικούς» θα παραλάβει δικτατορικά την πολιτική εξουσία της Χώρας, την οποία θα εξευτελίσει με πρωτότυπους τρόπους και ενέργειες, δικής του καθαρά επινόησης. Ανάμεσα σε αυτούς θα είναι και η πρωτάκουστη απεμπόληση εθνικών Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Σερβία στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας και στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Μετά από μεθοριακό επεισόδιο με την Βουλγαρία θα εισβάλει στην γειτονική Χώρα χωρίς να κηρύξει πόλεμο και να διακόψει διπλωματικές σχέσεις, πρακτική πρωτοφανής για την Ευρώπη από τον 17ο αιώνα και μετά. Λόγω αυτής της πειρατικής ενέργειας, η Κοινωνία των Εθνών τότε θα επιδικάσει στην Ελλάδα να πληρώσει ένα βαρύτατο πρόστιμο που επιβάρυνε τα ήδη σημαντικά τα ήδη άθλια οικονομικά της.
ΑΒΕΡΩΦ 