.
του Χρήστου Μελίδη
Η πρόσφατη επαναφορά των διαπραγματεύσεων από τα Σκόπια για το γνωστό θέμα του ονόματος της ”Μακεδονίας”, και δεδομένης της προτροπής των ΗΠΑ αλλά και του ΟΗΕ για οριστική επίλυση του ζητήματος μέσα στο 2018 καθώς και των στενών δεσμών του ΝΑΤΟ με τα Σκόπια, δείχνει ότι το ΝΑΤΟ βιάζεται να επεκτείνει τα επιχειρησιακά του εργαλεία στα Βαλκάνια και την Ευρώπη, με άγνωστες μέχρι στιγμής προεκτάσεις.
Για το λόγο αυτό έπρεπε να φύγει η προηγούμενη ”δύσκαμπτη” συντηρητική κυβέρνηση του Νίκολα Γκρουέφσκι και να έρθει η πιο ”ανοιχτή” σοσιαλδημοκρατική του Ζόραν Ζάεφ έτσι ώστε να προχωρήσει το θέμα της ένταξης στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. και να ανοίξει ξανά ο διπλωματικός διάλογος με την Ελλάδα, μιας και η Ελλάδα είναι η χώρα που μπλόκαρε μέχρι τώρα την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.
Ας μην ξεχνάμε ότι τα Σκόπια αποτελούν ένα βασικό κέντρο επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ ήδη από τη δεκαετία του ’90, με το Camp Able Sentry να είναι μια από τις σημαντικότερες αμερικανικές βάσεις που παρείχε στρατιωτική και υλικοτεχνική υποστήριξη για επιχειρήσεις στο Κόσοβο, την Αλβανία, την Βοσνία, την Βουλγαρία, και γενικά τα Βαλκάνια.
Τα Σκόπια συμμετείχαν επίσης ενεργά στις άλλες αιματηρές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή που άφησαν πίσω τους χιλιάδες νεκρούς, συμπεριλαμβανομένης της Επιχείρησης ”Iraqi Freedom” και την εισβολή στο Ιράκ που αργότερα αποδείχθηκε ότι βασίστηκε πάνω σε ένα ψέμμα για δήθεν ”όπλα μαζικής καταστροφής” του Ιράκ.
