Η μηχανική της παγκοσμιοποίησης – Η μετανάστευση ως όπλο πολέμου και εθνο-μηχανικής

.

(Φεβρουάριος 2016)

της Catherine Shakdam

Σήμερα, οι πρόσφυγες πολέμου έχουν γίνει πρωτοσέλιδα των εαυτών τους. Είτε αναφέρονται ως μετανάστες ή αιτούντες άσυλο, η σημασιολογία της νέας αυτής κρίσης ωστόσο προδίδει μια πολύ παγκοσμιοποιητική ατζέντα – ακόμα πιο μηχανική, ακόμα πιο πολύ χειραγώγηση.

Με τον πόλεμο που μαίνεται στη Μέση Ανατολή, εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν μπροστά στην πρόοδο του τρόμου. Παγιδευμένοι σε μια σύγκρουση που δεν την έφτιαξαν αυτοί, και κυνηγημένοι από τους στρατούς που επεδίωξαν μόνο την υποδούλωση ή / και αφανισμό τους, κοινότητες έχουν επιλέξει την εξορία αντί για τον θάνατο, κυνηγημένες από τα εδάφη τους από την κτηνωδία του πολέμου. Εν όψει αυτής της ανθρώπινης τραγωδίας, η Ευρώπη άνοιξε τα σύνορά της, καλώντας μέσα, εκείνους που έχασαν τα πάντα … ή έτσι μας είπαν.

Είναι αυτή η «ανθρωπιστική» αφήγηση που αξιωματούχοι της Ε.Ε. έχουν προσφέρει εθελοντικά τόσο για τους ψηφοφόρους τους όσο και για τα μέσα ενημέρωσης – αυτή την ιδέα ότι τα Δυτικά έθνη έχουν ένα καθήκον φροντίδας και προστασίας στα εκατομμύρια των εκτοπισμένων από τον πόλεμο.

Οι πράκτορες της MI5 έχουν ασυλία για εγκληματικές πράξεις, έγινε γνωστό σε δικαστήριο

Το κτίριο της ΜΙ5 στο Λονδίνο, Αγγλία.

.

Η Βρετανική μυστική υπηρεσία MI5 παρέχει στους πληροφοριοδότες της νομική κάλυψη για να συμμετέχουν σε εγκλήματα που μπορεί να εκτείνονται σε δολοφονίες, βασανιστήρια και σεξουαλικές επιθέσεις, έγινε γνωστό στην ακρόαση ενός δικαστηρίου, μεταδίδει η The Guardian.

Η πολιτική, που υπήρχε από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, πιθανόν να έχει επιτρέψει στην Υπηρεσία Ασφαλείας να αποκρύψει παράνομες δραστηριότητες ευρείας εμβέλειας, δήλωσε την Πέμπτη στο δικαστήριο διερευνητικών δυνάμεων (IPT) ο Ben Jaffey, ο οποίος εκπροσωπεί μια συμμαχία ομάδων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η πολιτική ήταν τόσο μυστική ώστε ακόμη και η δικαστική εποπτεία της πρακτικής, η οποία εισήχθη το 2012, δεν αναγνωρίστηκε αρχικά. Ο Sir Mark Waller, ένας συνταξιούχος δικαστής που διορίστηκε για να επιβλέπει την πολιτική, πήρε εντολή από τον τότε πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον να μην σχολιάσει τη νομιμότητά της.

Γνωστή στις υπηρεσίες πληροφοριών ως “η τρίτη κατεύθυνση”, μια επιστολή της 27ης Νοεμβρίου 2012 από τον Κάμερον προς τον Waller δήλωνε ότι “η εποπτεία του δεν θα παρείχε έγκριση της νομιμότητας της πολιτικής”.

Αρμενική Γενοκτονία 1915 – Συρία 2015: Προσχεδιασμένες δολοφονίες από την ίδια ελίτ

.

Πώς ο Συριακός πόλεμος και η επακόλουθη Έξοδος φτιάχτηκαν κατά τα πρότυπα της Αρμενικής Γενοκτονίας

.

Μετάφραση-προσθήκες-editing από το ”Off The Record”

Μέχρι σήμερα η Αρμενική Γενοκτονία, η οποία ξεκίνησε εντός των συνόρων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1915, αρνήθηκε κατηγορηματικά από τις Δημοκρατίες της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν. Τόσο το Ισραήλ όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν επίσης αρνηθεί να αναγνωρίσουν την ιστορική πραγματικότητα του ολοκαυτώματος των Αρμενίων.

Γιατί πρέπει αυτά τα έθνη να επιμένουν πεισματικά στην άρνησή τους για ένα τόσο καλά τεκμηριωμένο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας; Επειδή 100 χρόνια αργότερα, το 2015, δεν υπάρχει πλέον αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι οι ίδιες χώρες διαπράττουν παρόμοια γενοκτονία σε βάρος του λαού της Συρίας, ιδιαίτερα έναντι των χριστιανικών κοινοτήτων, όπως συνέβη κατά τη διάρκεια της Αρμενικής Γενοκτονίας.

H Daily Mail στο Τζάνειο ορφανοτροφείο

Ειδικό ρεπορτάζ της Daily Mail, για τη σύγχρονη Ελληνική τραγωδία.

του Βρετανού δημοσιογράφου Ian Birrell.(ο Ian Birrell είναι πρώην αναπληρωτής εκδότης στην «The Independent «,  co-founder στην Africa Express και εργάστηκε ως συνεργάτης του Ντέιβιντ Κάμερον κατά τη διάρκεια της εκλογικής του εκστρατείας το 2010)

Ο δημοσιογράφος , Ian Birrell  επισκέφθηκε την Αθήνα, και έκανε επιτόπιο ρεπορτάζ στο Τζάνειο ορφανοτροφείο, συνομίλησε με παιδιά που ζουν στο ορφανοτροφείο, όχι γιατί είναι ορφανά ή γιατί προέρχονται από προβληματικές οικογένειες.  Πολλά από τα παιδιά προέρχονται από οικογένειες μεσαίας τάξης που δεν έχουν λεφτά να τα ταΐσουν.

Τα παιδιά, ξεχασμένα θύματα της κρίσης στην Ευρωζώνη, παραδόθηκαν στο ορφανοτροφείο από τους γονείς τους, που δεν άντεχαν πλέον οικονομικά να τα ταΐσουν. Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έχει προκαλέσει πόνο και δυστυχία σε όλη τη χώρα.

Σε μια χώρα όπου η σημασία της οικογένειας είναι μεγάλη για την καθημερινή ζωή, οι νεαρότεροι πολίτες της κουβαλούν τα μεγαλύτερα βάρη της κρίσης. Δέκα τοις εκατό των παιδιών της χώρας βρίσκονται αντιμέτωπα με την πείνα.