Posted by Μέλια στο 27 Ιουνίου, 2013
H ιστορία της Ρωσίας από τις απαρχές της και σε όλη τη μακραίωνη πορεία της βρίθει εξεγέρσεων, επαναστάσεων και ταραχών. Αναμφισβήτητα όμως κυρίαρχη θέση κατέχουν οι επαναστάσεις του 1917 (Φεβρουαρίου και Οκτωβρίου), η σημασία των οποίων ξεπέρασε τα στενά εθνικά όρια και επηρέασε καταλυτικά τις εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο.
H πορεία του ρωσικού λαού προς την κορύφωση υπήρξε μακρόχρονη και επίπονη. Στη διάρκεια αυτής της πολύπλοκης διεργασίας αποφασιστική θέση κατέχουν τα γεγονότα του 1905, έτους οριακού και καθοριστικού για τη μετέπειτα πορεία της Ρωσίας και του τσαρικού καθεστώτος.
Το 1904-1905 ο καταστροφικός πόλεμος κατά της Ιαπωνίας προκαλεί την απογοήτευση και την οργή του ρωσικού λαού, ο οποίος διαπιστώνει πόσο ανώφελες υπήρξαν οι πολεμικές απώλειες και πόσο ανίκανοι είναι οι κυβερνήτες του.
Παράλληλα οι συνθήκες διαβίωσης του μέσου Ρώσου, η καταπίεση ενός τυραννικού και ανάλγητου καθεστώτος ωθούν τους πολίτες στη διεκδίκηση μεταρρυθμίσεων. Ολοι αισθάνονται ότι το ρωσικό πολιτικό σύστημα όχι μόνο πρέπει να αλλάξει, αλλά και πρέπει να το κάνει γρήγορα.
Δυστυχώς όμως στην κορυφή της αχανούς αυτοκρατορίας βρίσκεται ένας ανήσυχος και αναποφάσιστος ηγεμόνας, ο οποίος «αρνείται πεισματικά να ηγηθεί», δεν αφουγκράζεται τα πολλαπλά μηνύματα της κοινωνίας και των υπηκόων του και παραγνωρίζει την ολοένα αυξανόμενη ανυπομονησία για αλλαγές. Μέσα σε αυτό το δυσάρεστο κλίμα τον Δεκέμβριο του 1904 ο τσάρος Νικόλαος B’ εκδίδει ένα ουκάζιο, με το οποίο αοριστολογώντας αναγγέλλει περιορισμένες μεταρρυθμίσεις.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Posted in Αναδημοσιεύσεις, ΙΣΤΟΡΙΚΟ, ΜΕΛΙΑ | Με ετικέτα: #N267, HISTORIA, Αναστάσιος Ματουσένκο, Βίλνα, Βαρσοβία, Βακουλιντσούκ, Γεώργιος Γκαπόν, Γεώργιος ο Κατακτητής, Ευγένιος Νικολάγεβιτς Γκόλικοφ, Θεοδόσια, Κωνστάντζα, Λοτζ, Μόσχα, Νικόλαος B', Οδησσό, Οι Δώδεκα Απόστολοι, Πουτίλοφ, Ρίγα, Ρομανόφ, Σαρατόφ, Σινώπη, Σμυρνόφ, Τσαρκόγε Σέλο, Τέντρα, Kniaz Potemkin Tavrichesky | 3 Σχόλια »
ΑΒΕΡΩΦ 