.
Γράφει ο Ιωάννης Αμπατζόγλου*
Τη Συμφωνία των Πρεσπών δεν την ήθελε ούτε ο ελληνικός ούτε ο σκοπιανός λαός. Για τους δικούς του λόγους ο κάθε ένας. Ωστόσο, αυτή επιβλήθηκε από τις μεγάλες δυνάμεις –ΗΠΑ και Γερμανία1, 2, 3– προς εξυπηρέτηση δικών τους συμφερόντων, φυσικά με την απαραίτητη συνδρομή των αχυρανθρώπων τους σε Ελλάδα και Σκόπια. Οι ίδιες μεγάλες δυνάμεις ακόμα και τώρα προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν στη ζωή αυτή την ουσιαστικά νεκρή συμφωνία. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Τον Μάιο του 2017 ο Ζόραν Ζάεφ (κόμμα SDSM) αναλαμβάνει πρωθυπουργός των Σκοπίων μετά από σχεδόν 10 χρόνια πρωθυπουργίας του Νίκολα Γκρουέφσκι (κόμμα VMRO-DPMNE). Στους επόμενους δεκατρείς μήνες θα υπογραφεί η Συμφωνία των Πρεσπών. Εντωμεταξύ, o Γκρουέφσκι κρίνεται ένοχος για την παράνομη αγορά μιας λιμουζίνας και καταδικάζεται σε δύο χρόνια φυλάκιση4.
Ήδη από τον Ιανουάριο του 2015, στην Ελλάδα, έχει σχηματιστεί η κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα. Στη θέση του υπουργού εξωτερικών τοποθετείται ως εξωκοινοβουλευτικός ο Νικόλαος Κοτζιάς, ο οποίος ως γνωστόν αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ο ρόλος της Γερμανίας στην πτώση της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά –προκειμένου να τον διαδεχθεί ο Αλέξης Τσίπρας– είναι γνωστός. Όπως ανέφερε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης σε δηλώσεις του τον Σεπτέμβριο του 2021 «η Μέρκελ έριξε τον Σαμαρά γιατί δεν της έδινε το υπερταμείο και τον συμβιβασμό με τα Σκόπια»5.