αναδημοσίευση από τα ΝΕΑ-ΕΙΔΗΣΕΙΣ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Εμένα δε με ενόχλησε το φόρεμά τους αλλά το ότι ασχολήθηκαν τόσο πολύ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με
αυτό, αντί να ρίξουν μια ματιά και σε άλλες περιπτώσεις σαν αυτή που θέλησα να σας πω…
γράφει η Μανταλένα Μαρία Διαμαντή
.
Κάθε άνθρωπος στον κόσμο, γεννιέται με ένα «άστρο»…Μια μοίρα που ορίζει την πορεία του στη ζωή… Κάποιοι είναι ίσως πιο τυχεροί από τους άλλους, με περισσότερα προνόμια, δικαιώματα, ευκαιρίες… Κάποιοι άλλοι, για να επιτύχουν κάτι, χρειάζεται να καταβάλουν μεγαλύτερη προσπάθεια από το μέσο όρο… Αναφέρομαι στα άτομα με αναπηρία, που η δύναμη της ψυχής τους είναι εκείνη που τα βοηθά να «πετάξουν» ψηλά…
Το τρυφερό χέρι ενός ανθρώπου με ειδικές ανάγκες είδα σε μια ανάρτηση στο facebook, να κρατά κάποια δασκάλα ενός σχολείου της Κρήτης. Εκείνη, όμορφη, συνεσταλμένη, μελαγχολική ίσως- ντυμένη με λευκό πουκάμισο και μαύρο παντελόνι. Δεν είχε αέρα σιγουριάς κι αυτοπεποίθησης αλλά περηφάνεια για τον άνθρωπο που συνόδευε.
Δεν ξέρω γιατί δεν ασχολήθηκε κανένας μαζί της, εμένα όμως, αυτή η κοπέλα με εμπνέει, κι ας μη γνωρίζω τίποτα για εκείνη, ούτε καν το όνομά της…
ΑΒΕΡΩΦ 