Η Αρμενία και η Ελλάδα

.

του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η πρόσφατη στρατιωτική ήττα της Αρμενίας από το Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, συνέπεια της οποίας είναι να χάσει το 70% του εδάφους του, πρέπει να διδάξει τους Έλληνες. Είναι ένα σήμα κινδύνου, το οποίο πρέπει να ληφθεί σοβαρότατα υπόψη και να υπάρξουν άμεσα μέτρα, ώστε να μην υποστούν οι Έλληνες στην Κύπρο και στην Ελλάδα όσα υφίστανται οι Αρμένιοι.

Το Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι μια περιοχή εντός των συνόρων του Αζερμπαϊτζάν, με 150.000 περίπου κατοίκους, από τους οποίους το 92% είναι Αρμένιοι. Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ οι χριστιανοί κάτοικοί του ανακήρυξαν  ντε φάκτο την ανεξαρτησία τους, για να μην τεθούν υπό την εξουσία της ισλαμικής εξουσίας των Αζέρων και υποστούν νέα γενοκτονία. Το Αζερμπαϊτζάν δεν δέχθηκε το γεγονός και  μεταξύ του 1990 και του 1992  απέκλεισε κάθε επικοινωνία του με την Αρμενία και οποιαδήποτε άλλη χώρα. Συνέπεια ήταν πολλές ανθρώπινες απώλειες από την πείνα και την έλλειψη φαρμάκων και εφοδίων.

Οι Αρμένιοι τότε αντέδρασαν στρατιωτικά και πέτυχαν να απωθήσουν τους Αζέρους και να ανοίξουν δίοδο μεταξύ Αρμενίας και Ναγκόρνο Καραμπάχ. Το 1994 υπήρξε παύση του πυρός και άρχισαν συνομιλίες για τη λύση του προβλήματος, αλλά δεν υπήρξε αποτέλεσμα στις πολύχρονες διαπραγματεύσεις.

Πιθανότητα τουρκικής εισβολής στην Αρμενία

αναδημοσίευση από το Βαλκανικό Περισκόπιο

.

Παρά το τέλος της ένοπλης σύγκρουσης στο Καραμπάχ, η κατάσταση στην περιοχή αναπτύσσεται πολύ επικίνδυνα. Η πιθανότητα τουρκικής εισβολής στην Αρμενία είναι πολύ υψηλή, γράφει ρωσικό δημοσίευμα που τονίζει ότι υπάρχουν πληροφορίες για αρκετές χιλιάδες Τούρκους στρατιώτες που έχουν αναπτυχθεί στα σύνορα Τουρκίας – Αρμενίας.

Αναφέρεται, ακόμη, ότι έχουν μεταφερθεί επιθετικά όπλα, όπως πολλαπλά συστήματα εκτόξευσης πυραύλων, πυροβολικό και άρματα μάχης.

Πριν από λίγες ώρες, ένα άλλο τουρκικό στρατιωτικό αεροπλάνο προσγειώθηκε σε αεροδρόμιο της επαρχίας Ιγκντίρ (Iğdır, που μετέφερε «αρκετές δεκάδες στρατιώτες και πυρομαχικά στα τουρκο-αρμενικά σύνορα».

Οι τουρκικές αρχές δεν έχουν ακόμη σχολιάσει την κατάσταση, ωστόσο, δεδομένης σειράς δηλώσεων από την Άγκυρα, ενδέχεται να ξεσπάσει μια σύγκρουση μεταξύ των δύο χωρών, αν και είναι προφανές ότι δεν θα γίνει αυτό χωρίς τουρκικές προκλήσεις.

«Όταν υπάρχουν αρκετές χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες μόλις λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Αρμενία, η κατάσταση ενδέχεται να ξεφύγει. Προς το παρόν, ο Ερντογάν συγκρατείται μόνο από τη ρωσική παρουσία, ωστόσο, κρίνοντας από την αναταραχή στο έδαφος της χώρας, οι σχέσεις μεταξύ του Ερεβάν και της Μόσχας απέχουν πολύ από τις καλύτερες», όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται.

Για να μην πέσουν στα χέρια των κατακτητών!

Για να μην πέσουν στα χέρια των κατακτητών

Αρτσάχ 2020. Το δράμα του Αρμενικού λαού συνεχίζεται. Ο Krikor Tsakitzian γράφει:

«Καίνε τα σπίτια τους καθώς τα εγκαταλείπουν. Οι Αρμένιοι του Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ), γνωρίζουν καλά πως δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουν στα εδάφη τους, μετά τη συμφωνία που επιτεύχθηκε.

Πριν εγκαταλείψουν την περιοχή που γεννήθηκαν και έζησαν, παραδίδουν στις φλόγες τα σπίτια τους. Δεν θέλουν να τα αφήσουν να πέσουν στα χέρια των βαρβάρων που θα μετοικήσουν στην περιοχή.

Η Ρωσία στο Αζερμπαϊτζάν και ο αγωγός TAP

O αρμενικός Αποστολικός Καθεδρικός Ναός στην πόλη Σούσα που βομβαρδίστηκε δύο φορές από τις δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν (πηγή: Wikipedia)

άρθρο του αντιστρατήγου ε.α. Νίκου Ταμουρίδη

.

Η συμφωνία λήξης του πολέμου στην περιοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ (Αρτσάχ στα Αρμενικά), που υπέγραψαν Ρωσία, Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν, και η εγκατάσταση ρωσικής στρατιωτικής ειρηνευτικής δύναμης (αρχικά περίπου 2.000 στρατιωτών) στην γραμμή αντιπαράθεσης, σημαίνει ουσιαστικά και την επαναφορά της Ρωσίας στην περιοχή.

Εκείνο όμως που επιπλέον προσφέρει η ανάπτυξη ρωσικής δύναμης στην ανατολική περιοχή της «αυτόνομης» αυτής περιοχής, είναι ο έλεγχος του αγωγού φυσικού αερίου TAP (Trans Adriatic Pipeline), ο οποίος πρόκειται να αρχίσει την εμπορική λειτουργία του στα τέλη του τρέχοντος έτους 2020. Ο εν λόγω αγωγός ξεκινά από την περιοχή της πρωτεύουσας του Αζερμπαϊτζάν Μπακού, διασχίζει την χώρα περνώντας λίγο ανατολικά του Ναγκόρνο Καραμπάχ και μέσω Γεωργίας καταλήγει στην Τουρκία και από εκεί μέσω Ελλάδας, Αλβανίας και Αδριατικής θάλασσας στην Ιταλία (και εκείθεν προς την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη).

Έτσι η Ευρωπαϊκή Ένωση, που προμηθεύεται το 1/3 των αναγκών της σε φυσικό αέριο από τη Ρωσία, συνεχίζει να εξαρτάται από αυτήν σε μεγάλο ποσοστό, ιδιαίτερα την εποχή αυτή που έρχεται ο χειμώνας και η Ευρώπη βρίσκεται σε κορωνοϊκή καταστολή.

Παράλληλα, έχουμε την γνωστή Τουρκία, η οποία συμμετείχε ενεργά στην σύγκρουση υποστηρίζοντας ανοικτά το «τουρκικό» Αζερμπαϊτζάν. Αυτό βέβαια δεν θα το αφήσει ανεκμετάλλευτο, γι αυτό θα συμμετάσχει και αυτή με κάποιο τρόπο στην ειρηνευτική διαδικασία, όπως δήλωσε και ο Πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, πιθανώς και με στρατεύματα.

Όλα αυτά που έγιναν εναντίον της πολύπαθης και βασανισμένης Αρμενίας, αφήνουν τεράστια ερωτηματικά για το ποιος και γιατί άρχισε αυτό τον πόλεμο, ποιοι και γιατί ενεπλάκησαν και φυσικά ποιοι τελικά ωφελούνται από τα αποτελέσματα αυτής της σύγκρουσης. Δεν θα πρέπει επίσης να μας διαφεύγει και το γεγονός ότι η κυβέρνηση της Αρμενίας τελευταία «αλληθώριζε» προς την Δύση.

Το βέβαιο είναι ότι, η Ρωσία εκμεταλλευόμενη την κυβερνητική αστάθεια των ΗΠΑ και την μερική αποχώρησή τους από την ευρύτερη περιοχή της Ανατ. Μεσογείου και Μέσης Ανατολής, έδρασε για μια ακόμη φορά κατάλληλα για να εκμεταλλευθεί το κενό επιρροής που έχει δημιουργηθεί.

Ο Πούτιν παρέδωσε στεγνά σε Αλίεφ-Ερντογάν το Ναγκόρνο Καραμπάχ

.

Οδυνηρή συνθηκολόγηση της Αρμενίας με ανακωχή και με παραχώρηση εδαφών

Με δραματική ανακοίνωση αργά τη νύχτα της Δευτέρας, ο πρωθυπουργός της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν επιβεβαίωσε ότι υπέγραψε συμφωνία, την οποία χαρακτήρισε «απίστευτα οδυνηρή» για τον ίδιο και για τον αρμενικό λαό, για να τερματιστεί η ένοπλη σύρραξη στον θύλακα Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Τη συμφωνία έχουν υπογράψει οι δύο εμπλεκόμενες πλευρές, δηλαδή ο Πασινιάν για την Αρμενία και ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ, αλλά και ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν.

Η εκεχειρία, που τερματίζει έξι εβδομάδες σκληρών συγκρούσεων με χιλιάδες νεκρούς στρατιωτικούς και αμάχους, τέθηκε σε ισχύ από τη Δευτέρα στις 23:00 (ώρα Ελλάδας, μεσάνυχτα ώρα Μόσχας). Με τη συμφωνία το Αζερμπαϊτζάν θα κρατήσει τις περιοχές που κατέλαβε κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, ενώ η Αρμενία συμφωνεί να αποσυρθεί τις επόμενες εβδομάδες από άλλες περιοχές.

Το υπουργείο Αμυνας της Ρωσίας ανακοίνωσε ότι άρχισε να αναπτύσσει 1.960 στρατιωτικούς στον θύλακα του Ναγκόρνο Καραμπάχ σε ειρηνευτικό ρόλο. Οι δυνάμεις αυτές μεταφέρονται ήδη αεροπορικώς από τη Ρωσία στην εμπόλεμη ζώνη κατόπιν της τριμερούς συμφωνίας. Ειρηνευτικές δυνάμεις θα έχει στην περιοχή και η Τουρκία. Τέλος, οι δύο εμπόλεμες πλευρές συμφώνησαν και στην ανταλλαγή αιχμαλώτων.

Οι παν-τουρκικές φιλοδοξίες της Τουρκίας στην επίθεση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ

αναδημοσίευση από το Βαλκανικό Περισκόπιο

.

Σε άρθρο σχετικά με την επίσκεψή του στο Μπακού, ο Τούρκος δημοσιογράφος Κουρσάντ Ζορλού (σημ. Kürşad Zorlu) αποκάλυψε τους πανκουρκικούς στόχους και τα σχέδια του Αζερμπαϊτζάν και της Τουρκίας.

Αυτό αναφέρθηκε από το «Armenpress», σχετικά με το κείμενο του δημοσιογράφου που δημοσιεύτηκε στην Haberturk.

Σε άρθρο σχετικά με την επίσκεψή του στο Μπακού με την αντιπροσωπεία του πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας, Μπινάλι Γιλντιρίμ, και τη συνάντησή του με τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίγιεφ, ο δημοσιογράφος έγραψε ότι «αν και δεν λέγονται πολλά, ο αγώνας του Καραμπάχ είναι σημαντικός για τον τουρκικό κόσμο».

Ο Κουρσάντ Ζορλού εξηγεί τη διαδικασία στο Καραμπάχ από την άποψη του παντουρκισμού, δηλαδή, «Άξονας Τουρκίας-Ναχιχεβάν-Ζανγκζούρ-Ταμπρίζ-Κασπίας Θάλασσας».

«Εάν αυτό το ζήτημα επιλυθεί εντός αποδεκτών ορίων, είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθεί μια νέα ισορροπία (τουρκικής) εξουσίας στην ευρασιατική περιοχή», έγραψε ο δημοσιογράφος, όπως σημειώνει η αρμενική ιστοσελίδα “Yerevan 24”.

Η Τουρκία επιβεβαιώνει την υποστήριξή της στο Αζερμπαϊτζάν έναντι της Ρωσίας

(σ.Π/Β: Ξεκάθαρα η Ρωσσία ούτε θέλει ούτε μπορεί να αντιταχθεί στην εθνοκάθαρση που επιχειρεί η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο – Καραμπάχ. Ο πολυ – πολικός κόσμος που αναδύεται είναι πολύ πιό απρόβλεπτος απ’ ότι θα επιθυμούσαν οι οπαδοί των παλιών αυτοκρατοριών)

αναδημοσίευση από το Βαλκανικό Περισκόπιο

.

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου έφτασε στο Αζερμπαϊτζάν σήμερα, Κυριακή, εν μέσω διαφωνίας με την Αρμενία σχετικά με την περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, για να επιβεβαιώσει την υποστήριξη της χώρας του, μια μέρα μετά μετά το αίτημα της Αρμενίας για βοήθεια από τη Ρωσία, αναφέρει το αιγυπτιακό κανάλι Al Ghad.

«Είμαστε και πάλι στο Μπακού με τους αδελφούς μας, για να ανανεώσουμε την ισχυρή υποστήριξή μας στο αγαπημένο Αζερμπαϊτζάν και να ανταλλάξουμε απόψεις σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ», έγραψε ο Τσαβούσογλου σε ένα tweet

Το Σάββατο, ο υπουργός Εξωτερικών της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν ζήτησε από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν να ξεκινήσει «επείγουσες» διαβουλεύσεις σχετικά με τη δυνατότητα παροχής ρωσικής βοήθειας για την ασφάλεια στην Αρμενία, επικαλούμενος τη Συνθήκη Συλλογικής Ασφάλειας που δεσμεύει τις δύο χώρες.

Σε επιστολή προς τον Ρώσο Πρόεδρο, ο Πασινιάν επιβεβαίωσε ότι οι μάχες πλησιάζουν τα σύνορα της Αρμενίας και κατηγόρησε και πάλι την Τουρκία ότι υποστηρίζει το Αζερμπαϊτζάν.

Η Ρωσία απάντησε, εκφράζοντας την προθυμία της να παράσχει την «αναγκαία βοήθεια» σε περίπτωση που οι μάχες επηρεάζουν τα εδάφη της Αρμενίας, καθώς η αμυντική συνθήκη δεν περιλαμβάνει την περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

Αποκάλυψη Spiegel «Με 1.000 δολάρια το μήνα πολεμάς για τους Αζέρους»

.

Μπορεί η Τουρκία να υποστηρίζει ότι δεν εμπλέκεται ενεργά στη σύγκρουση μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, αλλά όπως αποκαλύπτει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στρατολογεί τζιχαντιστές από τη Συρία και τους στέλνει στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα η Τουρκία έχει ήδη στείλει τουλάχιστον χίλιους Σύριους μισθοφόρους με μηνιαίο μισθό 1.000 δολαρίων και drones στην περιοχή των συγκρούσεων, ενώ πολλοί Σύριοι παραδέχθηκαν ότι πολεμούν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ για λογαριασμό της Άγκυρας.

«Ο Ερντογάν είχε ήδη καταφέρει στις αρχές καλοκαιριού με την ανάπτυξη αρκετών χιλιάδων Σύριων μισθοφόρων να γυρίσει τον πόλεμο στη Λιβύη υπέρ των συμμάχων του. Ο Τούρκος πρόεδρος έχει εξελιχθεί σε μυστικό κυβερνήτη της χώρας της βόρειας Αφρικής χωρίς να χρειαστεί να αναπτύξει τα δικά του στρατεύματα σε μεγάλη κλίμακα. Τώρα φαίνεται να θέλει να επαναλάβει αυτήν τη στρατηγική στον Καύκασο», αναφέρει το γερμανικό περιοδικό.

Ο Χαμίντ, διοικητής της «Ταξιαρχίας Χάμζα» -μιας υποομάδας ανταρτών του Εθνικού Συριακού Στρατού, τον οποίο στηρίζει η Τουρκία, λέει ότι από τα τέλη Σεπτεμβρίου έχει στείλει 12 από τους άνδρες του στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ από τα τέλη Σεπτεμβρίου.

Η ανακοίνωση του Κρεμλίνου για την τηλεφωνική συνομιλία Πούτιν – Ομπάμα της 6ης Ιουλίου 2016

Ο Ρώσσος Πρόεδρος ενημέρωσε τον Αμερικανό ομόλογό του, ως συν – πρόεδρος της Ομάδας Μινσκ του ΟΑΣΕ (Ρωσσία, ΗΠΑ και Γαλλία) για την ειρηνευτική διαδικασία στο Ναγκόρνο – Καραμπάχ, για τα αποτελέσματα της τριμερούς συναντήσεώς του με τους ηγέτες του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας, Ilham Aliyev και Serzh Sargsyan, στην Αγία Πετρούπολη στις 20 Ιουνίου.

Ο Vladimir Putin τόνισε ότι η Ρωσσία οργάνωσε τις συνομιλίες για να βοηθήσει στη σταθεροποίηση της καστάσεως στην περιοχή των συγκρούσεων το συντομότερο δυνατόν και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την πρόοδο της ειρηνευτικής διαδικασίας. Ο Barack Obama επαίνεσε τις προσπάθειες της Ρωσσίας και οι δύο ηγέτες συμφώνησαν να συνεχίσουν να συνεργάζονται ενεργά στην Ομάδα Μινσκ του ΟΑΣΕ σε αυτό το ζωτικό ζήτημα.

Συζητώντας την κατάσταση στη Συρία, ο Vladimir Putin κάλεσε τον Barack Obama να διευκολύνει όσο το δυνατόν συντομότερα τον διαχωρισμό των «μετριοπαθών Συριακών δυνάμεων της αντιπολιτεύσεως» από την τρομοκρατική ομάδα Jabhat al-Nusra και άλλους εξτρεμιστές που δεν καλύπτονται από το καθεστώς καταπαύσεως του πυρός. Και οι δύο πλευρές επιβεβαίωσαν την ετοιμότητά τους να εντείνουν το συντονισμό των Αμερικανικών και Ρωσσικών στρατιωτικών ενεργειών στη Συρία, και τόνισε τη σημασία της επαναλήψεως των δια – Συριακών διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών για την επίτευξη μιας πολιτικής διευθετήσεως του ζητήματος.

Συζητώντας για την Ουκρανία, ο Ρώσσος Πρόεδρος υπενθύμισε τη σημασία της αυστηρής τηρήσεως από πλευράς Κιέβου των συμφωνιών του Μινσκ της 12ης Φεβρουαρίου του 2015, συμπεριλαμβανομένης της ενάρξεως ενός πραγματικού άμεσου διαλόγου με τις πόλεις του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ, την παροχή αμνηστίας, το ειδικό καθεστώς για την DPR (Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ) και την LPR (Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ) και την από κοινού κατάρτιση ενός νόμου για τις τοπικές εκλογές.

Ιρανικά όπλα στο Αζερμπαϊτζάν – η γεωστρατηγική αξία της δηλώσεως του Αζέρου Προέδρου στη Γερμανία

άρθρο του Orkhan Sattarov
επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Γραφείου
του Vestnik Kavkaza

.

Συζητώντας τα αποτελέσματα της επισκέψεως εργασίας του Αζέρου Προέδρου Ιλχάμ Αλίεφ στη Γερμανία, οι δημοσιογράφοι και οι εμπειρογνώμονες επικεντρώθηκαν στις Γερμανο – Αζέρικες σχέσεις και στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο – Καραμπάχ, δηλαδή στα κεντρικά θέματα των συναντήσεων στο Βερολίνο. Ωστόσο, μια συγκλονιστική σύντομη φράση του Αλίεφ διέφυγε της προσοχής των αναλυτών.

Απαντώντας σε ερώτηση ενός Γερμανού δημοσιογράφου, σχετική με την αντίδραση του Αζερμπαϊτζάν στην προμήθεια Ρωσσικών όπλων στην Αρμενία, ο Αλίεφ δήλωσε πως δεν έχει πρόβλημα με αυτό το γεγονός.

«Το γεγονός ότι η Ρωσσία πουλά όπλα στην Αρμενία δεν αποτελεί απειλή για το Αζερμπαϊτζάν. Αντιλαμβανόμεθα τη Ρωσσία ως μία σημαντική παραγωγό όπλων που τα πουλά οπουδήποτε, σε οποιαδήποτε χώρα. Όχι μόνο η Αρμενία, αλλά και το Αζερμπαϊτζάν αγοράζει όπλα από τη Ρωσσία. Αλλά, σε αντίθεση με την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν πληρώνει διπλάσια χρήματα γι αυτά τα όπλα. Επιπλέον, η Ρωσσία δεν είναι η μόνη χώρα από την οποία μπορούμε να αγοράσουμε όπλα. Δεν είναι μυστικό ότι έχουμε αγοράσει όπλα από την Τουρκία, το Ισραήλ, τη Λευκορωσσία, το Ιράν και πολλές άλλες χώρες, γεγονός που στοχεύει στον εκσυγχρονισμό του στρατού μας», δήλωσε ο Αλίεφ.

Τα Κανόνια του Αυγούστου του Καραμπάχ

άρθρο του Thomas de Waal

 

.

Ακόμη περισσότερες ένοπλες συγκρούσεις διετάραξαν αυτό το ανήσυχο καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών, αυτή τη φορά στη «Γραμμή Κατάπαυσης του Πυρός» Αρμενίας – Αζερμπαϊτζάν.

Είναι δύσκολο να βρεθούν αξιόπιστες πληροφορίες από την απομακρυσμένη πολεμική ζώνη γύρω από το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Ωστόσο, πληροφορίες και από τις δύο πλευρές δείχνουν ότι τουλάχιστον 30 στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους τις τελευταίες ημέρες – ίσως πολλοί περισσότεροι. Αρμενικές πηγές ισχυρίζονται ότι έχουν σκοτωθεί 5 Αρμένιοι και 25 Αζέροι. Ένας Αζέρος στρατηγός, δήλωσε ότι έχουν σκοτωθεί 71 Αρμένιοι, ενώ το υπουργείο Άμυνας του ΑζερμπαΪτζάν υπολογίζει τις απώλειές του σε 13.

Αυτό καταδεικνύει ότι υπήρξαν πολλά περισσότερα θύματα σττο μέτωπο στη διάρκεια μίας εβδομάδος, απ’ ότι συνολικά στο 2013.

Το στρατιωτικό μέτωπο του Καραμπάχ είναι η πιο στρατιωτικοποιημένη περιοχή της Ευρώπης (σ.Π/Β: Κάτι συμβαίνει με τη γεωγραφία στο κεφάλι των δημοσιογράφων τελευταία). Καθώς δεν υπάρχουν εκεί ειρηνευτικές δυνάμεις, είναι κυρίως τα ορθολογικά συμφέροντα που συγκρατούν τους στρατούς των περίπου 20.000 ανδρών, υποστηριζομένων από βαρέα όπλα, από το να εμπλακούν ξανά σε πόλεμο.

Επίκειται πόλεμος στον Καύκασο;

του Bulent Aras*
από το The Mark News

.

Οι συνοριακές αψιμαχίες και τα θύματα στα σύνορα μεταξύ Αζερμπαϊτζάν – Αρμενίας έχουν προκαλέσει φόβους για το ενδεχόμενο ενός νέου πολέμου στο Νότιο Καύκασο. Ο πόλεμος μεταξύ Ρωσσίας και Γεωργίας τον Αύγουστο του 2008 τελείωσε τον εκτεταμένο ψυχρό πόλεμο στην περιοχή. Δεν έχει καθιερωθεί κανενός είδους τάξη έκτοτε και η αβεβαιότητα κυριαρχεί.

Στον απόηχο του πολέμου του 2008, τόσο εξωτερικοί όσο και εσωτερικοί παράγοντες ήταν σε αναζήτηση ενός περιφερειακού σχεδιασμού. Προσπάθειες από τη Ρωσσία, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Τουρκία να θεσπίσουν μία περιφερειακή τάξη, μαζί με τις στρατηγικές επιβίωσης που επιδιώκονται από τα εθνικά κράτη που αποτελούν τον Καύκασο, έχουν διαμορφώσει το γεωπολιτικό τοπίο της περιοχής από το 2008. Οι ΗΠΑ, αδύναμες να υποστηρίξουν τη Γεωργία, έχουν μείνει έξω από αυτή την εικόνα.

Η τρέχουσα πολιτική της Ρωσσίας έναντι του Καυκάσου δείχνει παρόμοια με τη σοβιετική πολιτική απέναντι στις εθνικότητες, που συνεπαγόταν επαναχάραξη χαρτών με βάση την εθνοτική μετεγκατάσταση και τη δημιουργία θυλάκων στο εσωτερικό των χωρών. Το 2008, η Μόσχα αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας, ορίζοντάς τις ως de facto κράτη της περιοχής. Με την κατάσταση στο Καραμπάχ να παραμένει εκκρεμής, ο Νότιος Καύκασος ​​έχει ουσιαστικά