άρθρο του Vladimir Terehov
από το New Eastern Outlook
.
Η πρόβλεψη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ότι, εώς το τέλος του 2014 το Κινεζικό Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν θα υπερβεί, για πρώτη φορά, το Αμερικανικό (με όρους ισοτιμίας αγοραστικής δυνάμεως) έχει προκαλέσει μια πολύπλευρη αναταραχή στον κόσμο των Μέσων Μαζικής Ενημερώσεως. Αυτό φαίνεται πραγματικά περίεργο, δεδομένης της κρίσιμης ειδικής σχέσεως της ίδιας της Κίνας με τη σημασία αυτών των προβλέψεων, η οποία άρχισε να εμφανίζεται στα μέσα της τελευταίας 10ετίας.
Στην πραγματικότητα, οι Κινέζοι ειδικοί επισημαίνουν ότι, παρά την 30ετή περίοδο συνεχούς οικονομικής προόδου, με όρους τεχνολογικής αναπτύξεως και ευημερίας, η χώρα τους βρίσκεται ακόμη σε μεγάλη απόσταση από την κατάσταση που θα της επιτρέψει να μετατραπεί σε ηγέτιδα των παγκόσμιων πολιτικών και οικονομικών διαδικασιών. Πρόκειται για μία μάλλον αξιέπαινη (και προτύπου προς μίμηση) αυτοσυγκράτηση και νηφαλιότητα, δεδομένου του ιστορικού πολύ πραγματικών επιτευγμάτων.
Αν και φυσικά, στις εκκλήσεις, που απευθύνονται πρωτίστως προς το κοινό της βασικής χώρας – γεωπολιτικής αντιπάλου, της Κίνας, δλδ. των ΗΠΑ, να μην παρασύρεται από υπερβολικούς φόβους, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την παρουσία ενός είδους «πολιτικής πονηριάς». Αλλά ποιος, από τους σύγχρονους κορυφαίους παγκόσμιους «παίκτες», δεν έχει συμπεριφερθεί έτσι και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό;
Προκειμένου να διεκδικήσει την ιδιότητα του πολυεπίπεδου (όχι μόνο οικονομικού, αλλά και κοινωνικο – πολιτισμικού) παγκόσμιου ηγέτη, η Κίνα θα χρειαστεί μία 10ετία (ίσως και περισσότερο από μία) σχετικής, τουλάχιστον, «εξωτερικής σιωπής», ώστε να εστιάσει τις προσπάθειές της στην ευρύτερη οικονομική της ανάπτυξη. Αυτά τα σχέδια, ασφαλώς δεν μπορούν να συμπεριλαμβάνουν την «πρόωρη» πρόκληση των φόβων των γεωπολιτικών της αντιπάλων. Αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην επιδείνωση της καταστάσεως της εξωτερικής της πολιτικής και, κατά συνέπεια, στην ανάγκη να εκτρέψει πόρους προς την επιτάχυνση της αναπτύξεως των στρατιωτικών της δυνατοτήτων.
ΑΒΕΡΩΦ 