Μπάιντεν και Ομπάμα O Tζο Μπάιντεν πολλές φορές έχει συγκινηθεί δημοσίως
.
Στις ΗΠΑ το συναίσθημα είναι μέρος της πολιτικής. O πρόεδρος Μπάιντεν, σε αντίθεση με τον Τραμπ, δείχνει συχνά ευαίσθητες πλευρές του. Όχι όμως και οι Γερμανοί πολιτικοί.
Ακόμη κι έτσι, η περίπτωση Μπάιντεν ξεχωρίζει. Ο πόνος που βίωσε στην προσωπική και οικογενειακή του ζωή ήταν αβάσταχτος. Το 1972 έχασε την τότε σύζυγό του Νέιλα και την κόρη τους σε τροχαίο. Οι δυο γιοι του Μπο και Χάντερ επέζησαν. Το 2015 ήρθε μια ακόμη συντριβή: ο Μπο πέθανε από καρκίνο στον εγκέφαλο, ενώ ο Χάντερ έδωσε μεγάλη μάχη για την απεξάρτησή του από τα ναρκωτικά.
Η πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας, επί προεδρίας Μπαράκ Ομπάμα, Σούζαν Ράις, υποστήριξε σε συνέντευξή της την Κυριακή ότι πίσω από τις βίαιες διαδηλώσεις στις ΗΠΑ μετά τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ μπορεί να βρίσκονται Ρώσοι.
Την αντίδραση του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών προκάλεσαν αναφορές της πρώην συμβούλου εθνικής ασφάλειας, επί προεδρίας Μπαράκ Ομπάμα, Σούζαν Ράις, ότι οι Ρώσοι θα μπορούσαν να βρίσκονται πίσω από τις βίαιες διαδηλώσεις στις ΗΠΑ μετά τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ κατά τη σύλληψή του.
Η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχάροβα, σε ανάρτησή της στο Facebook, δηλώνει έκπληκτη και απαντά στην Σούζαν Ράις με μορφή επιστολής.
«Λίγο καιρό πριν συνάδελφοί σας στο κόμμα έκαναν ένα μοιραίο λάθος όταν αποφάσισαν να κατηγορήσουν εξ ολοκλήρου για ό,τι δεν τους άρεσε τη Ρωσία. Η ομάδα της Χίλαρι Κλίντον και του Ομπάμα έπεισε τον εαυτό της και προσπάθησε να πείσει τον κόσμο ότι τα εσωτερικά προβλήματα των ΗΠΑ δημιουργούνταν και ενθαρρύνονταν από μία εξωτερική δύναμη: τη Ρωσία»σημειώνει.
Αν και κάποτε το κέντρο του αντιπολεμικού κινήματος, η Αριστερά υπό τον Μπαράκ Ομπάμα συνηγόρησε υπέρ της συνέχισης των πολέμων και των μαζικών δολοφονιών χρησιμοποιώντας το πολιτικό τέχνασμα της ανθρωπιστικής παρέμβασης. Σε αυτό το επεισόδιο του GEOPOLITICAL REPORT θα ανατρέξουμε στον τρόπο που το κατεστημένο των Δημοκρατικών συνέχισε τους πολέμους που είχε ξεκινήσει ο Πρόεδρος Τζωρτζ Ουώκερ Μπους και πως τους επέκτεινε στη Συρία και την Υεμένη μέσα από παράνομους πολέμους πληρεξούσιων (proxy wars) και με μια συνεχή και εντατικοποιημένη εκστρατεία μη επανδρωμένων αεροσκαφών σε όλη τη Μέση Ανατολή. Τώρα που ο Ντόναλτ Τραμπ είναι Πρόεδρος και οι πόλεμοι συνεχίζονται, το αντιπολεμικό κίνημα θα ξαναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες, αποκαλύπτοντας την υποκριτική πολιτική του χροιά.
..που μυρίζει θάλασσα κι αρμύρα, και ρείκι και θυμάρι και αγριόμεντα,
..και που μελοποιημένο με την αθάνατη μουσική του Μίκη,
..σε κάνει ν’ ακούς το πέταγμα του γλάρου, τον φλοίσβο του ρυακιού με τις καλαμιές,
το σούρσιμο της σαύρας στα ξερόχορτα δίπλα στην ξερολιθιά,
το θρόϊσμα των φύλλων της ελιάς και της πορτοκαλιάς, το άγριο συνάντημα του κεραυνού με τις απάτητες βραχένιες βουνοκορφές,
..δεν μπορείς να το καταλάβεις με το μυαλό, δεν το κατανοείς με τον νού, ..παρά με τό σφίξιμο που νοιώθεις στην καρδιά όταν το διαβάζεις ή το ακούς, ..με τον κόμπο που σου φέρνει στον λαιμό η «νοσταλγία» της ελληνικότητας που το πλημμυρίζει.
Καημένε Πάκη. Θλιβερέ Πάκη. Προδότη Πάκη. Όταν ο ποιητής έγραφε:«μη παρακαλώ σας, μη λησμονάτε την χώρα μου» δεν έγραφε σενάριο ελληνικής ταινίας του μεταπολέμου, ούτε ζητιάνευε την ελεημοσύνη κάποιου.
Ο Ρώσσος Πρόεδρος ενημέρωσε τον Αμερικανό ομόλογό του, ως συν – πρόεδρος της Ομάδας Μινσκ του ΟΑΣΕ (Ρωσσία, ΗΠΑ και Γαλλία) για την ειρηνευτική διαδικασία στο Ναγκόρνο – Καραμπάχ, για τα αποτελέσματα της τριμερούς συναντήσεώς του με τους ηγέτες του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας, Ilham Aliyev και Serzh Sargsyan, στην Αγία Πετρούπολη στις 20 Ιουνίου.
Ο Vladimir Putin τόνισε ότι η Ρωσσία οργάνωσε τις συνομιλίες για να βοηθήσει στη σταθεροποίηση της καστάσεως στην περιοχή των συγκρούσεων το συντομότερο δυνατόν και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την πρόοδο της ειρηνευτικής διαδικασίας. Ο Barack Obama επαίνεσε τις προσπάθειες της Ρωσσίας και οι δύο ηγέτες συμφώνησαν να συνεχίσουν να συνεργάζονται ενεργά στην Ομάδα Μινσκ του ΟΑΣΕ σε αυτό το ζωτικό ζήτημα.
Συζητώντας την κατάσταση στη Συρία, ο Vladimir Putin κάλεσε τον Barack Obama να διευκολύνει όσο το δυνατόν συντομότερα τον διαχωρισμό των «μετριοπαθών Συριακών δυνάμεων της αντιπολιτεύσεως» από την τρομοκρατική ομάδα Jabhat al-Nusra και άλλους εξτρεμιστές που δεν καλύπτονται από το καθεστώς καταπαύσεως του πυρός. Και οι δύο πλευρές επιβεβαίωσαν την ετοιμότητά τους να εντείνουν το συντονισμό των Αμερικανικών και Ρωσσικών στρατιωτικών ενεργειών στη Συρία, και τόνισε τη σημασία της επαναλήψεως των δια – Συριακών διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών για την επίτευξη μιας πολιτικής διευθετήσεως του ζητήματος.
Συζητώντας για την Ουκρανία, ο Ρώσσος Πρόεδρος υπενθύμισε τη σημασία της αυστηρής τηρήσεως από πλευράς Κιέβου των συμφωνιών του Μινσκ της 12ης Φεβρουαρίου του 2015, συμπεριλαμβανομένης της ενάρξεως ενός πραγματικού άμεσου διαλόγου με τις πόλεις του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ, την παροχή αμνηστίας, το ειδικό καθεστώς για την DPR (Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ) και την LPR (Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ) και την από κοινού κατάρτιση ενός νόμου για τις τοπικές εκλογές.
Μέχρι σήμερα η Αρμενική Γενοκτονία, η οποία ξεκίνησε εντός των συνόρων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1915, αρνήθηκε κατηγορηματικά από τις Δημοκρατίες της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν. Τόσο το Ισραήλ όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν επίσης αρνηθεί να αναγνωρίσουν την ιστορική πραγματικότητα του ολοκαυτώματος των Αρμενίων.
Γιατί πρέπει αυτά τα έθνη να επιμένουν πεισματικά στην άρνησή τους για ένα τόσο καλά τεκμηριωμένο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας; Επειδή 100 χρόνια αργότερα, το 2015, δεν υπάρχει πλέον αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι οι ίδιες χώρες διαπράττουν παρόμοια γενοκτονία σε βάρος του λαού της Συρίας, ιδιαίτερα έναντι των χριστιανικών κοινοτήτων, όπως συνέβη κατά τη διάρκεια της Αρμενικής Γενοκτονίας.
Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς – [Το κατωτέρω άρθρο του Αμερικανού πολιτικού φιλοσόφου προβλήθηκε χθες από το διεθνούς προβολής οικονομικό δελτίο Ζήρο Χετζ, με τις δικές του υπογραμμίσεις αποσπασμάτων. Μεταφράσθηκε και προσφέρεται και ως τροφή ερεθισμάτων και -ελπίζεται- προβληματισμού των αρμοδίων για την χάραξη της εθνικής μας πολιτικής. ]
Μετάφραση Μιχαήλ. Στυλιανού
Ο κόσμος άρχισε να αντιλαμβάνεται πως μια κοσμοϊστορική αλλαγή σημειώθηκε στα παγκόσμια πράγματα στις 28 Σεπτεμβρίου, όταν ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν διακήρυξε στην ομιλία του στον ΟΗΕ ότι η Ρωσία δεν μπορεί να ανεχθεί πλέον τις δολερές, βλακώδεις και αποτυχημένες πολιτικές της Ουάσιγκτων, οι οποίες έχουν εξαπολύσει το χάος που κυριαρχεί στη Μέση Ανατολή και εισβάλει τώρα στην Ευρώπη.
Δυο μέρες αργότερα η Ρωσία πήρε επάνω της την στρατιωτική κατάσταση στη Συρία και άρχισε την καταστροφή των δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους.
Σκίτσο του Βραζιλιάνου σκιτσογράφου Carlos Latuff για τον βομβαρδισμό του νοσοκομείου των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (MSF) στην Κουντούζ του Αφγανιστάν.
.
Οι ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ – όχι οι Αφγανοί σύμμαχοί τους – διέταξαν τη φονική αεροπορική επιδρομή στο νοσοκομείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Κουντούζ, είπε ο διοικητής των ΗΠΑ.
Λίγο πριν ο στρατηγός John Campbell, ο διοικητής πολέμου των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, καταθέσει σε επιτροπή της Γερουσίας, ο πρόεδρος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα – επίσης γνωστοί ως Médecins sans Frontières (MSF) – δήλωσε ότι οι ΗΠΑ και το Αφγανιστάν είχαν κάνει μια “παραδοχή ενός εγκλήματος πολέμου”.
Μετατοπίζοντας τη θέση των ΗΠΑ για την αεροπορική επιδρομή το Σάββατο το πρωί για τέταρτη φορά σε ισάριθμες ημέρες, ο Campbell επανέλαβε ότι Αφγανικές δυνάμεις είχαν ζητήσει από τις ΗΠΑ αεροπορική κάλυψη μετά την εμπλοκή τους σε μια ”επίμονη μάχη” για να ξαναπάρουν τη βόρεια πόλη Κουντούζ από τους Ταλιμπάν.
Όμως, τροποποιώντας την θέση που έδωσε σε συνέντευξη Τύπου τη Δευτέρα, ο Campbell είπε ότι αυτές οι Αφγανικές δυνάμεις δεν είχαν επικοινωνήσει άμεσα με τους Αμερικανούς πιλότους ενός AC-130 που βρισκόταν από πάνω.
“Ακόμα κι αν οι Αφγανοί ζητήσουν υποστήριξη, εξακολουθεί να πρέπει να περάσει από μια αυστηρή διαδικασία των ΗΠΑ για να επιτρέψει πυρά να φτάσουν στο έδαφος. Είχαμε μια ειδική επιχειρησιακή ομάδα που ήταν σε κοντινή απόσταση, που μιλούσε στο αεροσκάφος που έριξε αυτά τα πυρά”, είπε ο Campbell στη Γερουσία Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών την Τρίτη το πρωί.
Λόγω του εορτασμού της 70ης επετείου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η συμμετοχή των ηγετών ήταν μεγαλύτερη απ’ ό,τι συνήθως. Και ενώ για τους καλά πληροφορημένους επί των παγκοσμίων θεμάτων οι ομιλίες ήταν τυπικές και επί το πλείστον άσχετες, υπήρξε ένα ιδιαίτερο στοιχείο σε αυτήν την συνάντηση που ξεχώρισε.
Δεν ήταν ένα σημείο που θα μπορούσε να διακρίνει κάποιος απλά παρακολουθώντας τις ομιλίες στην αίθουσα της Γενικής Συνέλευσης, αλλά μάλλον αποκαλύφθηκε στον τρόπο που αντέδρασαν σε αυτές τις ομιλίες οι σε απευθειας σύνδεση αμερικανικοί φορείς χάραξης πολιτικής.
Ενώ, όπως αναμενόταν, καταφέρθηκαν εναντίον της ομιλίας που παρουσίασε ο Ρώσσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, διαπόμπευσαν και τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα επειδή επισκιάστηκε από τον Ρώσσο ομόλογό του. Δεν ήταν όμως οι ελλείψεις του Προέδρου Ομπάμα, ούτε οι ελλείψεις εκείνων που έγραψαν την ομιλία, που οδήγησαν σε αυτόν τον εμφανή εξευτελισμό. Ήταν η ίδια η αμερικανική πολιτική εκείνων των χαρακτών πολιτικής που πέταγαν τις ειρωνίες.
Αντίθετα με τη δημοφιλή πεποίθηση, η αμερικανική πολιτική δεν σχεδιάζεται από τους πολιτικούς, είτε αυτοί βρίσκονται στο Οβάλ Γραφείο, είτε στο Κογκρέσο. Τουναντίον, το δόγμα, οι πολεμικοί σχεδιασμοί, η εγχώρια και εξωτερική οικονομική πολιτική, και τα γεωπολιτικά και στρατηγικά σχέδια που προβλέπονται για σειρά ετών, προέρχονται από δεξαμενές σκέψης που χρηματοδοτούνται από εταιρικά-επενδυτικά συμφέροντα και έναν στρατό απασχολούμενων ακαδημαϊκών, μεγαλοβιομηχάνων και άλλων ομάδων πίεσης ειδικών συμφερόντων. Αυτές οι δεξαμενές σκέψης και οι χαράκτες πολιτικής δεν είναι εκλεγμένοι, υπερβαίνουν τις γραμμές των πολιτικών κομμάτων και των πολιτικών διοικήσεων.
Ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε ότι η πραγματικότητα της «Αμερικανικής ηγεσίας» απαιτεί κατά καιρούς τον εξαναγκασμό [«twisting the arms»] εκείνων των κρατών που «δεν κάνουν αυτό που εμείς θέλουμε να κάνουν» και ότι οι ΗΠΑ στηρίχθηκαν στην στρατιωτική τους ισχύ καθώς και σε άλλους μοχλούς για να πραγματοποιήσουν τους στόχους τους.
Σε μία συνέντευξη ποικίλων θεμάτων στο Vox, το οποίο ο ίδιος ο Ομπάμα είχε περιγράψει ως τον χώρο «για τους ιδιοφυείς-σπασίκλες», ο πρόεδρος των ΗΠΑ από τη μία αρνήθηκε την αξία μίας αμιγούς «ρεαλιστικής» εξωτερικής πολιτικής από την άλλη υποστήριξε ότι κατά καιρούς οι ΗΠΑ, που ο αμυντικός τους προϋπολογισμός υπερβαίνει τις επόμενες 10 χώρες μαζί, χρειάστηκε να στηριχθούν στην στρατιωτική τους ισχύ και σε άλλους μοχλούς δυναμης.
Παραδέχθηκε ότι η αναγνώριση του συστήματος βάσει κανόνων για υλοποίηση στην εποχή μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο δεν ήταν ό,τι καλύτερο αλλά υποστήριξε ότι «ο ΟΗΕ, το ΔΝΤ, και μια σειρά από συμφωνίες, πρότυπα και κανόνες που θεσπίστηκαν, βοήθησαν πραγματικά στο να σταθεροποιηθεί ο κόσμος με τρόπους που αλλιώς δεν θα ήταν εφικτό.»
Ωστόσο υποστήριξε ότι η αποτελεσματικότητα αυτού του ιδεαλιστικού συστήματος βάσει κανόνων του Ουίλσον*, δοκιμάστηκε σκληρά από το γεγονός ότι «υπάρχουν κακοί άνθρωποι εκεί έξω που προσπαθούν να μας κάνουν κακό.»
Ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ Τζων Μπέϊνερ γνωστός στο Αμερικανικό κοινό για το θεατρινίστικο κλάμα του – εικόνα από το veteransnewsnow.com
Ο Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ Έρικ Χόλντερ θα πρέπει να διατάξει τη σύλληψη του Ισραηλινού Πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου εάν αυτός εμφανιστεί να απευθύνει λόγο στο Κογκρέσο τον επόμενο μήνα, είπε ο Αμερικανός πολιτικός Τζιμ Κόντιτ ο νεότερος.
Λίγες ώρες μετά την ετήσια ομιλία του Προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα στο Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών [State of the Union] όπου απείλησε να ασκήσει βέτο σε οποιοδήποτε νομοσχέδιο που προβλέπει κυρώσεις εναντίον του Ιράν, ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Τζων Μπέϊνερ προσκάλεσε τον Νετανιάχου στο Κογκρέσο για να μιλήσει για την λεγόμενη απειλή από το Ιράν.
O Κόντιτ ο νεώτερος που είχε βρεθεί αντιμέτωπος με τον Μπέϊνερ στο Σινσινάτι του Οχάιο, δήλωσε ότι η πρόσκληση είναι «άλλο ένα χαστούκι στο πρόσωπο του Αμερικανικού λαού είτε το έχει συνειδητοποιήσει είτε όχι.»
«Αυτή έγινε ακριβώς επειδή ο Ομπάμα δήλωσε χθες το βράδυ ότι θα ασκήσει βέτο σε τυχόν κυρώσεις εναντίον του Ιράν», πρόσθεσε.
Η πρόσκληση στον Νετανιάχου να απευθυνθεί στο Κογκρέσο, η οποία έγινε χωρίς διαβουλεύσεις με τον Λευκό Οίκο και το Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, είναι μια ωμή επίπληξη προς τον Ομπάμα ο οποίος ζήτησε από το Κογκρέσο που κυριαρχείται από τους νέο Ρεπουμπλικανούς, να μείνει έξω από τις διαπραγματεύσεις που αφορούν το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
«Ο Νετανιάχου αντιμετωπίζεται σα να είναι αυτός ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Τον χρειαζόμαστε να έρθει να απευθυνθεί στο Κογκρέσο για να βάλει τη χώρα σε τάξη», αναρωτήθηκε ο Κόντιτ ο νεώτερος.
Η Ισλαμική μαχητική ομάδα ISIS, παλαιότερα γνωστή ως Αλ-Κάιντα στο Ιράκ και πρόσφατα μετονομασμένη σε Ισλαμικό Κράτος, είναι το αντικείμενο του εφιάλτη. Είναι ανελέητοι, φανατικοί, δολοφόνοι σε αποστολή η οποία είναι να εξαλείψουν όλους από οποιαδήποτε θρησκεία ή σύστημα πεποιθήσεων και να επιβάλλουν το νόμο της σαρία. Οι μαζικές εκτελέσεις, οι αποκεφαλισμοί, ακόμη και οι σταυρώσεις που διαπράττουν καθώς εργάζονται προς αυτόν τον σκοπό βιντεοσκοπούνται για όλον τον κόσμο να δει και επιδεικνύονται με υπερηφάνεια. Αυτό, είναι το νέο πρόσωπο του διαβόλου.
Θα σας ενδιέφερε να μάθετε ποιός βοήθησε αυτούς τους ψυχοπαθείς να αποκτήσουν δύναμη; Θα σας ενδιέφερε να μάθετε ποιός τους όπλισε, χρηματοδότησε και εκπαίδευσε; Θα σας ενδιέφερε να μάθετε το γιατί;
Αυτή η ιστορία έχει περισσότερο νόημα εάν αρχίσουμε από τη μέση, οπότε θα αρχίσουμε με την ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι το 2011.
Η 62η σύνοδος της Λέσχης Bilderberg, μιας από τις σημαντικότερες κλειστές «δομές» της παγκόσμιας διακυβέρνησης, στην οποία εδώ και αρκετά χρόνια οι δημοσιογράφοι έχουν προσδώσει το προσωνύμιο «η παγκόσμια κλίκα», πραγματοποιήθηκε φέτος στην Κοπεγχάγη, στο διήμερο της 31ης Μαΐου – 1ης Ιουνίου.
Το δελτίο τύπου που εξέδωσε η λέσχη ανέφερε, πως η ημερήσια διάταξη των συνεδριάσεων επρόκειτο να καλύψει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, όπως, μεταξύ άλλων,
– «το μέλλον της δημοκρατίας και της μεσαίας τάξης»,
– «τη νέα διεθνή αρχιτεκτονική της Μέσης Ανατολής» και
– «το μέλλον της Ευρώπης».
Η ασαφής και διφορούμενη αυτή διατύπωση σαφώς απέκρυπτε πιο συγκεκριμένα ζητήματα τα οποία επίσης τέθηκαν σε συζήτηση.
ΑΒΕΡΩΦ 