Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος
Αντιγράφω από ένα καταγγελτικό βιβλίο, θαμμένο στην αφάνεια και την αποσιώπηση, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Οι Σάπιοι». Είναι του Κυριάκου Διακογιάννη, δημοσιογράφου της «Αυριανής», φυλλάδα-ναυαρχίδα κάποτε του Παπανδρεϊσμού και συνώνυμο του «κιτρινισμού». Το βιβλίο γράφτηκε το 1995, όταν ο Διακογιάννης κατάλαβε τι είναι το ΠΑΣΟΚ.
Γνώρισε και γεύτηκε εκ των έσω όλη την σαπίλα του πολιτικού κόσμου και υπόκοσμου, έγραψε κατά της Μασονίας και της λέσχης Μπίλντερμπεργκ, η οποία προετοίμασε το «Μάαστριχτ» και το έκγονό της, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την μεγαλύτερη απάτη της σύγχρονης ιστορίας.
(Περιττό να πω ότι στην «Λέσχη» έχουν υποβάλλει το σέβη τους όλοι σχεδόν οι πρωτοκλασάτοι πολιτικοί. Σαμαράς, ΓΑΠ, Μπακογιάννη, Πάγκαλος, Σημίτης, Καραμανλής και πολλοί υπουργοί κυρίως οικονομίας και παιδείας. Ο Τσίπρας, ο Ποτάμις και λοιποί δεν ξέρω πού ανήκουν, όμως με τις ιδέες τους για τον Ελληνισμό και την Εκκλησία είναι… μασονικότεροι των Μασόνων).
Στο κείμενο χτυπάει ο Διακογιάννης την σαπίλα της τηλεόρασης, που στην εποχή που γράφτηκε το βιβλίο ήταν χαζοχαρούμενη Κοκκινοσκουφίτσα, μακαρίζεται σε σύγκριση με αυτά που βλέπουμε και ακούμε σήμερα. Απλώς σεβόμενος τους αναγνώστες έχω μεταλλάξει μία συγκεκριμένη ελληνική λέξη, που ορίζει την γνωστή παρέκκλιση και διαστροφή, με τον διεθνή, «ευγενή» και ανώδυνο όρο.
Πριν παραθέσω το απόσπασμα, σημειώνω την περιβόητη φράση από την ομιλία του Κίσινγκερ, το Σεπτέμβριο του 1994, την οποία πολλοί θεωρούν μύθευμα. Όμως τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην πατρίδα μας-και δεν μιλώ μόνον για την οικονομική φρίκη και όχι κρίση- τον επιβεβαιώνουν.
ΑΒΕΡΩΦ 