Το δράμα του Αρκαδίου και ο αθηναϊκός Τύπος (1866)

.

Μανώλης Πέπονας 

Έπειτα από μια σειρά καταγγελιών εναντίον της οθωμανικής καταπίεσης, ο λαός της Κρήτης αποφάσισε να κηρύξει την επανάστασή του στις 21 Αυγούστου 1866. Με το σύνθημα «Ένωσις ή Θάνατος» και αρχηγούς τους Ιωάννη Ζυμβρακάκη (Χανιά), Πάνο Κορωναίο (Ρέθυμνο) και Μιχαήλ Κόρακα (Ηράκλειο), ένοπλες ομάδες συγκροτήθηκαν σε ολόκληρο το νησί. Οι μάχες σύντομα γενικεύθηκαν.

Ένα από τα κύρια επαναστατικά κέντρα υπήρξε η Ιερά Μονή Αρκαδίου, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη εφοδίων, καταφύγιο των χριστιανών καταδιωκόμενων και κέντρο της τοπικής επαναστατικής επιτροπής. Στις 6 Νοεμβρίου 1866, έξω από το μοναστήρι κατέφθασε οθωμανική δύναμη 15.000 ανδρών υπό τον Μουσταφά Πασά.

Απέναντί τους βρίσκονταν 966 άτομα, τα περισσότερα εκ των οποίων γυναικόπαιδα ή υπερήλικες. Την 250 ανδρών φρουρά διοικούσε ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Δημακόπουλος, ο οποίος ξεκίνησε να δέχεται την εχθρική πίεση το πρωί της 8ης Νοεμβρίου. Οι αμυνόμενοι προέβαλλαν ισχυρή αντίσταση προξενώντας απώλειες στους αντιπάλους τους, ωστόσο η έλευση του οθωμανικού πυροβολικού έκρινε την αναμέτρηση: οι άνδρες του Μουσταφά εισήλθαν στη μονή, όπου ο Κωστής Γιαμπουδάκης (ή, σύμφωνα με άλλες πηγές, ο Εμμανουήλ Σκουλάς) ανατίναξε την πυριτιδαποθήκη σκοτώνοντας αρκετούς εξ αυτών.

Το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου (9 Νοεμβρίου 1866)

Σαν σήμερα 8 Νοέμβριου 1866 έλαβε χώρα το σημαντικότερο επεισόδιο της Κρητικής επανάστασης. Η Κορυφαία πράξη, του απελευθερωτικού αγώνα των Κρητών σύμβολο ηρωισμού και θυσίας. Τα λόγια για να περιγράψουμε το θάρρος και την »κουζουλάδα» των προγονών μας φτωχά. Το γεγονός έκανε παγκοσμία αίσθηση και έθεσε τις βάσεις ώστε να αρχίσει η ζύμωση της Ένωσης με την Ελλάδα. 

Τιμή και δόξα στους προγονούς μας. 

Πρέπει πάντα να θυμόμαστε και να τιμούμε την μεγάλη θυσία τους!!!!

Καπετάν Μιχαήλ Κόρακας, ο μεγάλος οπλαρχηγός της Κρήτης

Εικόνα από:kritipoliskaihoria.blogspot.com

άρθρο που αλίευσε ο Γιώργος από το Ηράκλειο

 

Στην Πόμπια γεννήθηκε το 1797 ο Μιχάλης Καρούζος. Την επωνυμία «Κόρακας» πήρε από τους Τούρκους επειδή έπεφτε πάνω τους τούς στα γιουρούσια θυελλώδης και τους έφερνε την καταστροφή και το θάνατο.

Η παιδική του ηλικία μέχρι τα 18 του χρόνια μας είναι άγνωστη. Το μόνο που μας είναι γνωστό είναι ότι ήταν ζωηρός χαρακτήρας , οξύς και ατίθασος . Η δράση του αρχίζει όταν ήταν 18 ετών. Ο λαϊκός ποιητής ¨Βενέτικος¨ λέει «δεκαοχτώ χρονών τονε και βγήκε στο ποδάρι και σκότωσε έναν αγά που ητο παλικάρι».

Αγάς αυτός ήταν ο φοβερός Αλήκος ,το πρωτοπαλίκαρο όχι μόνο της Πόμπιας αλλά και όλης της Μεσσαράς .Ήταν Αγάς πλουσιότατος με πάρα πολλά κοπάδια αιγοπρόβατα .Βλέποντας ο Αγάς τον Μιχάλη να είναι ικανός στην φύλαξη των κοπαδιών τον πήρε βοσκό του. Σε μια ορεινή τοποθεσία στον Μπρικο έβοσκαν τα πρόβατα του αγά.

Μια των ημερών κάτω στον κάμπο ακούγονταν τουφεκιές , εμφανίζεται ο Αγάς πάνοπλος και έξαλλος εκεί που έβοσκε τα κοπάδια ο Μιχάλης και του λέει: «ακούς μωρέ πάλι τους δικούς σου τους ταυλόπιστους τι κάνουν?

Ο Μιχάλης προσπάθησε να τον ησυχάσει λέγοντας του ότι αυτός του είναι πιστός και τον θεωρεί σαν πατέρα του.Ο Αγάς προς στιγμή ησύχασε και ρώτησε το Μιχάλη αν έχει το μποχλίτη νερό , ο Μιχάλης έτρεξε να φέρει στον Αγά το μποχλίτη και ο Αγάς όπως ήταν διψασμένος έπινε το νερό κακαρολιστα.

Ο Μιχάλης καθώς ήταν γρήγορος αρπάζει τη χουρχούδα και και δίνει μια κατακέφαλα στον Αγά που το μόνο που πρόλαβε να πει ήταν «σκύλε και μ΄έφαες». Εν τω μεταξύ η χουρχούδα ανεβοκατέβαινε μέχρι και τον άφησε νεκρό.