.
Μιχαήλ Χούλη, Θεολόγου
Όσο ήταν ο Ιησούς και οι μαθητές του στην Καισάρεια του Φιλίππου, τους αποκάλυψε ότι ήταν ο υπεσχημένος Μεσσίας και ότι επρόκειτο να θανατωθεί και μετά από τρείς ημέρες να αναστηθεί.
Κάποια στιγμή κάλεσε τον κόσμο μαζί με τους μαθητές κοντά του και τους είπε: «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του κι ας με ακολουθεί. Γιατί όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει. Όποιος όμως χάσει τη ζωή του εξαιτίας μου και εξαιτίας του ευαγγελίου, αυτός θα τη σώσει. Τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο αλλά χάσει τη ζωή του; Τι μπορεί να δώσει ο άνθρωπος αντάλλαγμα για τη ζωή του; Όποιος, ζώντας μέσα σ’ αυτή τη γενιά την άπιστη κι αμαρτωλή, ντραπεί για μένα και για τη διδασκαλία μου, θα ντραπεί γι’ αυτόν και ο Υιός του Ανθρώπου, όταν έρθει με όλη την λαμπρότητα του Πατέρα του, μαζί με τους αγίους αγγέλους».
Τους έλεγε ακόμη ο Ιησούς: «Σας βεβαιώνω πως υπάρχουν μερικοί ανάμεσα σ’ αυτούς που βρίσκονται εδώ, οι οποίοι δε θα γευτούν θάνατο, πριν δουν να έρχεται δυναμικά η βασιλεία του Θεού» (Μάρκ. 8,34-9,1).
Το να είσαι μαθητής του Χριστού σημαίνει πλήρη ανατροπή της κοσμικής λογικής. Ενώ διάφοροι φιλοσοφο-θρησκευτικοί ηγέτες έταξαν ευτυχία, άνεση, ασφάλεια, απομόνωση από το κακό κ.λπ., ο Ιησούς αντίθετα δηλώνει, θαρραλέα και δημοσίως, ότι για να είσαι μαθητής Του οφείλεις πρώτα να απαρνηθείς τη σιγουριά σου, την εξασφάλιση του ονόματος και του κύρους σου, να πάψεις να εξαρτάς το νόημα της ύπαρξής σου από τις κοινωνικές σου διασυνδέσεις και την προσφορά σου, να αρνηθείς το άγκιστρο της ασφάλειάς σου και την εγωιστική αυτοδιαιώνισή σου ή την διαιώνιση του εγωισμού σου.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »