.
Του Μιχάλη Πυρουνάκη
««…Εκεί, στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, γράφτηκε η «μελανότερη σελίδα της ιστορίας του Πολυτεχνείου», όπως είπε -με την αγόρευσή του στη δίκη των υπαιτίων- ο εφέτης Νίκος Γανώσης. Εκεί, ολοκλήρωσαν το δολοφονικό τους έργο οι «δυν…άμεις του ολέθρου», όπως παρομοίασε τη στρατιωτική επιχείρηση της χούντας ο εισαγγελέας Δημήτρης Τσεβάς. …»
– Σήμερα, 37η (Σ.Σ. 45η) επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κατά της Χούντας του ’67, είναι η πρώτη φορά που δημοσιοποιώ πληροφορίες σχετικές με την «στρατιωτική επιχείρηση» εκκένωσης του Πολυτεχνείου, από τους εξεγερθέντες -κατά του αυθαίρετου καθεστώτος- καταληψίες του, στην οποία συμμετείχα, ως «διαβιβαστής» εντολών, οδηγιών και αναφορών του διοικητή της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών, η οποία και συμμετείχε σ’ αυτήν.
Πέρασαν απ’ τα αυτιά μου και μπροστά απ’ τα μάτια μου, σχεδόν όλες οι κρίσιμες αποφάσεις, για τα σοβαρά γεγονότα της ιστορικής εκείνης βραδιάς. Ήμουν μπροστά στις επικοινωνίες, συζητήσεις και συνεννοήσεις των εχόντων το κυβερνητικό πρόσταγμα, για την «επιχείρηση» αυτή, οι οποίες διεξήγοντο εντός της εισόδου του ξενοδοχείου «Ακροπόλ», έναντι -και πλαγίως- της ιστορικής παραβιασθείσας θύρας του Πολυτεχνείου.
Οφείλω ν’ αποκαταστήσω την -κατά την προσωπική μου εμπειρία και γνώση- αλήθεια, σ’ ορισμένες σημαντικές λεπτομέρειες, οι οποίες αφορούν τα ιστορικά εκείνα δρώμενα και τα χαρακτηρίζουν έως τώρα, είτε ορθά είτε εσφαλμένα.
