KKE: Αποθέωση του λαϊκισμού!

άρθρο του Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

.

Διαβάζω στην «Καθημερινή» (φ. της 5ης Φεβρουαρίου): «Πρόταση νόμου του ΚΚΕ για 13ο και 14ο μισθό στο Δημόσιο», «σύμφωνα με όσα είπε χθες στην ΚΟ του κόμματος κ. Δ. Κουτσούμπας»! Η Ελλάδα πνέει τα λοίσθια, οι άνεργοι έφτασαν σε επίπεδο απελπισίας, όλα τα ταμεία είναι άδεια, τα λουκέτα στα καταστήματα αυξάνουν, τα Νοσοκομεία δεν έχουν γάζες, ο ανθός της Ελλάδας μεταναστεύει, οι καμινάδες, των εργοστασίων σβησμένες, οι συντάξεις κουρεύονται και κινδυνεύουν, το περίφημο… προλεταριάτο ουδαμού εμφανίζεται κ.τ.λ. κ.τ.λ. και η Ελλάδα έγινε ικέτης των τοκογλύφων και μαύρο πρόβατο της Ευρώπης. Μέσα σ’ αυτό το κοινωνιοκτόνο και εθνοκτόνο οικονομικό περιβάλλον, το ΚΚΕ, σ’ ένα κρεσέντο πολιτικής απάτης και λαϊκισμού υπόσχεται – ανέξοδα – αυτά που υπόσχεται χωρίς τιμωρία, ακολουθώντας τα χυδαία βήματα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και λοιπών… προοδευτικών κομμάτων, τα οποία έφεραν την Ελλάδα εδώ που την έφεραν. Πρόκειται για μια πολιτική απάτη μεγάλης ολκής, η οποία στην Αθηναϊκή Δημοκρατία επέσυρε την ποινή του θανάτου, με την εφαρμογή του νόμου, ο οποίος προέβλεπε το «Αδίκημα της Εξαπάτησης του λαού».

Παιδεία είναι η μόρφωση του Έλληνος ανθρώπου…

H Ορθοδοξία είναι «Τζιβαϊρικόν πολυτίμητον»

Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΕΜΟΣ

.

Την διαπίστωση αυτή κάνει ο μεγάλος Γερμανός φιλόλογος Βέρνερ Γαίγκερ στο τρίτομο σύγγραμμά του με τον ελληνικότατο τίτλο «Παιδεία». Όπως γράφει ο ίδιος δεν μπόρεσε να βρει άλλη λέξη που να αποδίδει ακριβώς το νόημα που απέδιδαν οι αρχαίοι Έλληνες στην Παιδεία.

Τα λεγόμενα των αρχαίων προγόνων μας είναι τόσο σοφά και δοκιμασμένα, ώστε παρουσιάζουν μια μοναδική διαχρονικότητα. Οι σοφοί αυτοί άνδρες είχαν προβλέψει τα αποτελέσματα της καλής ή της κακής παιδείας σε ένα λαό, σε τέτοιο σημείο, ώστε, διαβάζοντας σήμερα τα λόγια αυτά, να νομίζουμε ότι γράφτηκαν για μας, τους Έλληνες του 21ου αιώνα.

Το πνεύμα της παιδείας στην αρχαία ελληνική δημοκρατία εκφράζει άριστα ο Πλάτων. Συγκεκριμένα στους «Νόμους» (κεφ. 643e – 644α) διαβάζουμε (σε μετάφραση),

«…παιδεία είναι η διαπαιδαγώγηση προς την αρετή, από την παιδική ηλικία, που κάνει τον πολίτη να επιθυμεί και να αρέσκεται στο να γίνει τέλειος, να γνωρίζει δε να άρχει και να άρχεται με δικαιοσύνη…  εκείνη, όμως, την παιδεία που αποβλέπει στον πλούτο ή μια άλλη προς την δύναμη (την ισχύ) ή μία τρίτη ακόμη (που αποβλέπει) στην απόκτηση γνώσεων χωρίς φρόνηση και δικαιοσύνη (θεωρώ) ότι είναι χυδαία και ανελεύθερη και ότι δεν αξίζει καθόλου να την ονομάζει κανείς παιδεία».

Σε άλλο σημείο μαθαίνουμε πόση αξία έδιναν οι αρχαίοι πρόγονοί μας στην ιστορία και τα κατορθώματα των προγόνων, γιατί εφιλοτιμούντο οι νέοι να τους μιμηθούν. Είναι γνωστή η φράση που έλεγε ο Θεμιστοκλής μετά τον θρίαμβο του Μιλτιάδη στον Μαραθώνα: «Ουκ εά με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον».

Με κίνητρο την φλόγα αυτή μέσα του εθριάμβευσε και αυτός στην Σαλαμίνα…

Η Μάχη του Μαραθώνα

Αναδημοσίευση από το Ελλήνων Ιστορία

.

Ήταν Σεπτέμβριος του 490 π.Χ, οι Αθηναίοι απο την εποχή του Κλεισθένη εξέλεγαν καθε χρόνο 10 στρατηγούς που αναλάμβαναν την διακυβέρνηση του στρατού εκ περιτροπής ανά ημέρα. Ένας 11ατος ήταν ο πολέμαρχος που είχε δικαίωμα να αδηγεί την τιμητική δεξιά πτέρυγα στην μάχη και να προεδρεύει στην ψηφοφορία στο πολεμικό συμβουλίο. Δυο απο τους στρατηγούς ήταν ο Μιλτιάδης και ο Αριστείδης. Όταν μαθεύτηκε ότι οι Πέρσες έφτασαν στον Μαραθώνα η κατάπληξη των Αθηναίων πρέπει να ήταν μεγάλη αν σκεφτούμε το πλήθος των εχθρών καθώς και την άλωση της Νάξου και την καταστροφή της Ερέτριας οι οποίες προηγήθηκαν. Οι στρατηγοί έστειλαν τον Φειδιππίδη στην Σπάρτη να ζητήσει βοήθεια ο οποίος λέγεται ότι έφτασε πεζός μεσα σε 48 ώρες.Η απάντηση των Λακεδαιμονίων που συζητείται ακόμα και σήμερα αν ήταν όντως πραγματική ή υπεκφυγή ήταν ότι θα έστελναν βοήθεια αλλά μετά 5 ημέρες και ο λόγος ήταν η ένατη μέρα της σελήνης και απογορευόταν απο αρχαίους νόμους να εκστρατεύσουν.

Στο πολεμικό συμβούλιο που έγινε στο Μαραθώνα οι Μιλτιάδης και Αριστείδης υποστήριξαν ότι πρέπει να πολεμήσουν χωρίς αναβολή αλλά οι υπόλοιποι θεώρησαν ότι έπρεπε να περιμένουν τους Σπαρτιάτες. Στο τέλος μετά απο λογομαχίες