Ο Στάλιν εγκρίνει τον διαμελισμόν της Ελλάδος – Διακήρυξις «Στρασβούργου»

Ο χάρτης που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Μπόρμπα επίσημο δημοσιογραφικό όργανο του κομμουνιστικού κόμματος Γιουγκοσλαβίας στις 26 Αυγούστου 1946.

.

Αμέσως, μετά την επιστροφήν του, εκ Μόσχας, εις Βελιγράδιον, ο Νίκος Ζαχαριάδης, την 5ην Ιουνίου 1947, αφού προηγουμένως συνεφώνησε, μετά του υπουργού Ασφαλείας της Νοτιοσλαυΐας, να διακηρυχθή, επισήμως, ή ληφθείσα άπόφαοις περί διχοτομήσεως της Ελλάδος εις δυο Κράτη, απέστειλεν εις την Μόσχαν επιστολήν. απευθυνομένην προς τον Μπαράνωφ (σύνδεσμον μεταξύ Κ. Κ.Ε. και Κ.Κ. της Σοβιετικής Ενώσεως), διά της οποίας, εκτός των άλλων, ειδοποιεί τους αρμοδίους του Κρεμλίνου περί της εκεί αφίξεως του Μιλτιάδου Πορφυρογένη.

Εκεί αυτός θα ζητήση την επίσημον έγκρισιν του κειμένου του λόγου του. τον όποιον θα εκφώνηση, την 27ην Ιουνίου 1947, εις το Στρασβούργον, κατά την διάρκειαν του Συνεδρίου του Γαλλικού Κ.Κ. και δια του οποίου θα διακήρυξη δημοσίως, εκ διεθνούς βήματος, την απόφασιν του Κ.Κ.Ε. «για τη δημιουργία μιας λεύτερης δημοκρατικής Ελλάδας, με δική της κυβέρνηση και δική της κρατική υπόσταση» δηλαδή θα διακήρυξη την εδαφικήν διχοτόμησιν τής Ελλάδος!

Αυτή η πράξις εντάσσεται, επίσης, εις τα συζητηθέντα και αποφασισθέντα μεταξύ Στάλιν και Ζαχαριάδη, διά των οποίων προεβλέπετο η δημιουργία και ανακήρυξις χωριστού Βορειοελλαδικού κομμουνιστικού κράτους, με πρωτεύουσαν την Θεσσαλονίκην. Τούτο θα περιελάμβανε, κατά τας οδηγίας του Νίκου Ζαχαριάδη, προς τον αρχισυμμορίτην Μάρκον Βαφειάδην. «οπωσδήποτε την Μακεδονίαν και την Θράκην και, ει δυνατόν και την Ήπειρον»

Ο Στάλιν εγκρίνει τα σχέδια διεξαγωγής του συμμοριτοπολέμου και αναθέτει την διεύθυνση αυτού εις τον Τίτο

Σε κάθε γιουγκοσλαβικό τραίνο ένας αριθμός βαγονιών έχει διατεθεί για τις μεταφορικές ανάγκες της οργανώσεως ΝΟΦ. Τα βαγόνια αυτά, εκτός από τα αρχικά γράμματα της οργανώσεως και τον αριθμό μητρώου, φέρουν και το Σοβιετικό αστέρι, σήμα της Λαϊκής Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας.

.

Πάντα ταύτα ανέλαβε να εξασφάλιση ο Αρχηγός του Κ.Κ.Έ., Νίκος Ζαχαριάδης. Όπως προκύπτει και εκ των απορρήτων αρχείων του Κ.Κ.Ε., τα όποια εδημοσιεύθησαν, τον Δεκέμβριον 1979, υπό της εφημερίδος «Αυγή», ούτος, επωφελούμενος της προσκλήσεως του διά να παραστή εις τας εργασίας του 8ου Συνεδρίου του Κ.Κ. Τσεχοσλοβακίας, το όποιον συνήρχετο εις Πράγαν, από 28 Φεβρουαρίου έως 3 Μαρτίου 1946. ανεχώρησε κρυφίως εκ Θεσσαλονίκης, συνοδευόμενος υπό του Μάρκου Βαφειάδη και αρχικώς μετέβη εις Βελιγράδι, όπου συνάντησε τον Τίτο, προς τον όποιον «παρουσίασε τις εκτιμήσεις τον και ανέπτυξε τις σκέψεις τον».

Ο Τίτο (ο «Στάλιν» των Βαλκανίων), όχι μόνον ήτο θερμός υποστηρικτής της ενάρξεως του ενόπλου αγώνος, αλλά έδωσε και το υπόδειγμα στρατηγικής οργανώσεως και διεξαγωγής αυτού. Μετά ταύτα, ο Νίκος Ζαχαριάδης, μετέβη, μετά τού Μιλτιάδη Πορφυρογένη, εις Πράγαν. ελθών εις επαφήν μετά εκπροσώπων του Κ.Κ. της Σοβιετικής Ενώσεως, Μαλένκωφ και Ζντάνωφ, ως και μετ’ άλλων εκπροσώπων Ευρωπαϊκών κομμουνιστικών κομμάτων, μεταξύ των οποίων ήτο και ο Γκεόργκι Δημητρώφ της Βουλγαρίας. Κατά την διάρκειαν του Συνεδρίου εκείνου συνεζητήθη και το «Μακεδονικόν ζήτημα» και εξεδόθη σχετικόν ψήφισμα, το όποιον αναφέρει, επί λέξει, τα εξής:

«Εδόθη μεγάλη προσοχή παρά του Συνεδρίου εις την τελικήν απελενθέρωσιν των Σλαύων τής Μακεδονίας. Οι Σλάβοι εις τάς ακτάς του Αιγαίου υφίστανται, ακόμη, τον ξενικόν ζυγόν. Και απεφασίσθη, ομοφώνως, όπως εγερθή το ζήτημα της απελευθερώσεως των Σλάβων της Μακεδονίας τον Αιγαίου».