Μακάρι νά σᾶς φωτίσει ὁ Θεός αὐτή τήν ἔσχατη ὥρα

«Σᾶς ἀπαντῶ λοιπόν εὐθέως. Σήμερα πιστεύω ὅτι ἔχετε κάνει μεγάλο λάθος μέ αὐτή τή συμφωνία τῶν Πρεσπῶν.
Πιστεύω ὅτι εἶσθε σέ λάθος δρόμο.

Σᾶς τό φωνάζει ὅλος ὁ λαός. Ἄν ὅμως τήν ψηφίσετε καί αὐτά πού φοβόμαστε ὅλοι ἐμεῖς, ἔλθουν στήν Πατρίδα μας, τότε θά σᾶς τό ποῦμε ξεκάθαρα ὅτι ὑπογράψατε μιά συμφωνία προδοτική γιά τήν Πατρίδα.

Ἐμεῖς σᾶς προτείνουμε νά μοιραστεῖτε τήν εὐθύνη τῆς ἀπόφασης μέ τόν Λαό.

Σεβασμιώτατε κ. Παύλε, ο Λόγος του Τριαδικού Θεού ισχύει από τα 18 και κάτω;

Το παρόν σχόλιο αποτελεί συνέχεια ΑΥΤΗΣ της ανάρτησης, από την εκπομπή Σήμερα του ΣΚΑΕΙ στην οποία εμφανίστηκε ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος.

Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας.

Αναζητώντας τη Μάνα

Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης, Παύλος Ιωάννου

Σήμερα ξέρουμε γιατί παντρευόμαστε;

Έχω μια απορία και τη λέω στα νέα παιδιά κυρίως. Βρε παιδιά, δεν μπορώ να σας καταλάβω. Έρχεστε να βγάλετε την άδεια του γάμου σας και σας χαίρομαι. Και σας λέγω, παιδιά τι γίνεται, πως τ’ αποφασίσατε; Και μου λέτε, πάτερ αγαπιόμαστε. Εγώ χαίρομαι που το ακούω. Και κάνετε ένα γάμο και πολλές φορές ξοδεύετε πολλά γι’ αυτό το γάμο.

Κι όταν τελειώσει η χαρά και το γλέντι και περάσουν οι πρώτοι μήνες, αρχίζετε να ‘χετε προβλήματα, αρχίζουνε οι συγκρούσεις. Ψάχνω να βρω την αγάπη σας και δεν τη βρίσκω. Βρίσκω το θυμό σας, βρίσκω την ένταση, κάποτε και τη χειροδικία. Και πριν κλείσει ο χρόνος, έχετε χωρίσει. Και σκέφτομαι, μήπως αυτά τα παιδιά είχαν τόσα πολλά λεφτά, αυτά και τα σπίτια τους, και δεν ξέραν τι να τα κάνουνε και είπανε, βρε δεν παντρευόμαστε να ξοδέψουμε και μετά χωρίζουμε; Γιατί αυτή είναι η λογική την οποίαν βλέπω και παρακολουθώ σήμερα σε μία απίστευτη έκταση. Και λες, τελικά ξέρουμε τι θέλουμε; Ξέρουμε τι κάνουμε; Ξέρουμε γιατί παντρευόμαστε; Ξέρουμε τι ζητάμε ο ένας απ’ τον άλλον;

Τι λέγαμε; Το μπέρδεμα, το μπέρδεμα που έχει φτάσει παντού πια.

«ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ»

.

τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ. κ. Παύλου

Σήμερα γίνεται πολύς λόγος γιά σχέσεις, γιά σχέση, γιά τίς ἀνθρώπινες σχέσεις. Ζώντας ὅμως σε ἐποχή μιᾶς ἄλλης Βαβέλ, διαπιστώνουμε ὅτι μιλοῦν γιά σχέσεις οἱ ἄσχετοι. Μιλοῦν γιά σχέσεις οἱ ἀδύναμοι νά σχετισθοῦν σέ μιά σχέση οὐσίας καί μιλοῦν αὐτοί πού μόνο ἐπιδερμικά σχετίζονται.

Ποιά ὅμως εἶναι ἡ σχέση καί μάλιστα σχέση οὐσίας; Ἡ σχέση οὐσίας εἶναι μόνον ἡ ΑΓΑΠΗ. Χωρίς αὐτήν δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει οὐσιαστική σχέση. Ἡ πιό τρανή ἀπόδειξη τῆς ἀδυναμίας σχέσης εἶναι ἡ θεοποίηση αὐτῶν πού ὀνομάζονται «ἀνθρώπινα δικαιώματα». Ὁ καθένας διεκδικεῖ τό «δικαίωμά» του νά κάνει ὅ, τι ἀπολύτως θέλει. Ἐπειδή ὅμως τό θέλει, τό θεωρεῖ καλό, καί δικαίωμά του. Δέν ὑπάρχει πλέον καλό καί κακό.

Ὑπάρχει τό δικαίωμά μου καί ἐπειδή ἐγώ τό θἐλω εἶναι «καλὀ». Στήν πραγματικότητα ζοῦμε στόν ἀπόλυτο ἐγωϊσμό καί ἐπί τῆς οὐσίας στήν ἀπόλυτη μοναξιά. Ὁ ἐγωϊσμός συνιστᾶ ἀδυναμία καί ἀνικανότητα ἐπικοινωνίας καί γεννάει τήν ἐπιθυμία ὄχι σχέσης, ἀλλά μόνο χρήσης τοῦ ἄλλου.

Ξυπνήστε όσο είναι καιρός, αλλιώς θα θρηνήσετε πάνω στους τάφους των παιδιών σας.

«Προπομπός για παιδοφιλία-κτηνοβασία το σύμφωνο συμβίωσης»

Ομιλεί ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος.

Αγαπητοί μου ακροατές χαίρετε. Η εκπομπή μας είναι μία εκπομπή που αφορά την οικογένεια και τα παιδιά και έχει τον τίτλο: ‘Κουβεντιάζοντας για την οικογένεια και τα παιδιά’. Απευθυνόμενος λοιπόν σήμερα και στους γονείς και στα παιδιά, θέλω να σας παρακαλέσω να προσέξετε ιδιαίτερα τα όσα θα ακούσετε. Δεν έχω καμία αντίρρηση αν έχετε παρατηρήσεις, να τις κάνετε, και θα ήθελα αυτήν την εκπομπή να φροντίσετε να την ακούσουν πολλοί.

Φοβάμαι αγαπητοί μου ότι στον τόπο μας πια μπερδευτήκαμε τόσο πολύ ώστε όπως λέει ο λαός μας, δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε δυο γαϊδουριών άχυρα. Χάσαμε και τις λέξεις και τις έννοιές τους. Φτάσαμε στο σημείο, λέξεις και έννοιες που τις χρησιμοποιούμε από αιώνες, τώρα να τις καταστήσουμε περιττές για το λεξιλόγιό μας, κάποιες ίσως και επικίνδυνες και να τις διαγράψουμε. Προσπαθούμε να επιβάλλουμε το στραβό και το λάθος σαν καλό, και συκοφαντούμε το καλό σαν επικίνδυνο, σαν ρατσιστικό, σαν λάθος.

Όλα τούτα τα σκέπτομαι αυτές τις μέρες που γίνεται λόγος για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, που η Πολιτεία πλέον θέλει να το επεκτείνει και στον χώρο των ομοφυλόφιλων σχέσεων. Καταρχήν, η Πολιτεία ακούγεται ότι το προωθεί, στην πραγματικότητα, η Πολιτεία και η εξουσία αποδεικνύει για μία ακόμη φορά πόσο εμπαίζει τον κόσμο όταν μιλάει για διαβούλευση, την οποία προφανώς δεν την εννοεί. Έτσι, διαβάζουμε παραδείγματος χάριν σε καθημερινή εφημερίδα ότι παρά τις έντονες αντιδράσεις από την πλευρά της Εκκλησίας αλλά και αυτές που διατυπώθηκαν στο στάδιο της διαβούλευσης και αφορούν κυρίως το σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων, η κυβέρνηση κατέθεσε στη βουλή το νομοσχέδιο ως είχε. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια τις γνώμες των ανθρώπων τις οποίες τις ζήτησε. Αυτό είναι η διαστρέβλωση της δημοκρατίας. Λέγε εσύ ό,τι θέλεις αλλά εγώ θα κάνω το δικό μου.

Σιατίστης Παύλος: »ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΤΟΣΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ»

Του Σεβ. Μητροπολίτου Σιατίστης κ. Παύλου

Πρίν ἀπό σαράντα περίπου χρόνια παρουσιάστηκε τό πρῶτο κροῦσμα ναρκωτικῶν μέσα σέ σχολεῖο. Καί τότε ἄρχισαν οἱ γεμᾶτες ὑποκρισία συσκέψεις καί οἱ τηλεοπτικές καί ραδιοφωνικές συζητήσεις, οἱ στρογγυλές καί οἱ τετράγωνες τράπεζες, γιά νά συζητήσουν καί νά μελετήσουν τό γεγονός.

Δημοσιογράφοι, εἰδικοί καί ἀνειδίκευτοι νά συζητοῦν καί νά προσπαθοῦν τάχα νά διερευνήσουν τό «φρικτό» γεγονός.

Ἔνιωσα τότε μιά ἀηδία καί μιά ἀγανάκτηση μαζί γιά ὅλους πού, ἐνῶ ἦταν οἱ κύριοι ὑπαίτιοι τοῦ γεγονότος παρίσταναν τούς ἀθώους καί ἐνῶ ἦταν οἱ περισσότεροι «προαγωγοί», τώρα ἐπιχειροῦσαν νά κάνουν τούς θεραπευτές.

Ἔγραψα λοιπόν καί ἐγώ τότε σέ τοπική ἐφημερίδα ἕνα κείμενο μέ μιά σκληρή εἰρωνία. «Ὥστε ἀνησυχήσατε! Μιλᾶτε σοβαρά! Μά τί ἄλλο κάνετε ὅλοι ἐσεῖς, ὁ καθένας ἀπό τήν πλευρά του, ἐδῶ καί μιά δεκαετία ἀπό τό νά γκρεμίζετε ὅλα τά ἀναχώματα πού θά μποροῦσαν νά ἐμποδίσουν τήν εἰσβολή τῶν ναρκωτικῶν στά σχολεῖα; Εἰρωνευθήκατε ὅλες τίς ἀξίες! Χλευάσατε τήν πίστη καί τήν ἀρετή! Τώρα μπορεῖτε νά εἶσθε ὑπερήφανοι. Πετύχατε τόν στόχο σας. Τά ναρκωτικά μπῆκαν ἐπί τέλους στά σχολεῖα καί ἀπό ἐδῶ καί πέρα θά γίνουν κυρίαρχο στοιχεῖο στήν ζωή τους»!

Αὐτά ἔγραφα τότε καί λυπᾶμαι πού ὁ χρόνος μέ δικαίωσε.

Τήν ἴδια ὀργή ἀναμεμιγμένη μέ ἀηδία δοκίμασα αὐτές τίς ἡμέρες μέ ἀφορμή τήν αὐτοκτονία-ἔγκλημα τοῦ νεαροῦ παιδιοῦ ἀπό τήν Κρήτη, ἐκεῖ στά Γιάννενα.