Οι θρήσκοι άνθρωποι είναι το πιο επικίνδυνο είδος μέσα στην εκκλησία.

αναδημοσίευση από το «Άμπελος Αληθινή»
απόσπασμα από ομιλία του Σ. Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου

.

Αυτοί οι άνθρωποι να ξέρετε, αυτοί οι άνθρωποι, οι θρήσκοι άνθρωποι είναι το πιο επικίνδυνο είδος μέσα στην εκκλησία.

Αυτοί οι θρήσκοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι. Ο Θεός να μας φυλάει απ’αυτούς. Έλεγε ένας αγιορείτης όταν έκαμνα μία φορά λειτουργία και λέγαμε «Κύριε σώσον τους ευσεβείς» λέει αστειευόμενος «Κύριε σωσον ημάς από τους ευσεβείς», δηλαδή ο Θεός να σε φυλάει από τους θρήσκους ανθρώπους, διότι θρήσκος άνθρωπος σημαίνει μία προσωπικότης διεστραμμένη η οποία ουδέποτε είχε προσωπική σχέση με τον Θεό.

Απλώς μόνον κάμνει τα καθήκοντα της απέναντί Του, αλλά καμιά σοβαρή σχέση δεν είχε για αυτό και ο Θεός δεν λέει αυτόν τον άνθρωπο τίποτε. Και σας ομολογώ και εγώ από την πείρα μου ότι δεν είδα χειρότερους εχθρούς της εκκλησίας από τους θρήσκους ανθρώπους.

Όταν παιδιά θρήσκων ανθρώπων που μεσ’ την εκκλησία ή και παπάδων ακόμα και θεολόγων και ανθρώπων που κάνουν τους θρήσκους και τους πολλούς εδοκίμασαν τα παιδιά τους να γίνουν μοναχοί, η ιερείς αυτοί οι άνθρωποι έγιναν χειρότεροι και από δαίμονες. Εξανέστησαν εναντίον των πάντων. Έγιναν οι χειρότεροι εχθροί των ανθρώπων. Θυμάμαι γονείς που έφερναν τα παιδιά τους εις τις ομιλίες και όταν το παιδί τους κάποια στιγμή έκαμε ένα βήμα παραπάνω έγιναν οι χειρότεροι άνθρωποι που έλεγαν τα χειρότερα λόγια. Και εγώ τους λέω: Mά εσύ έφερες το παιδί σου στην ομιλία, δεν το έφερα εγώ. Και μία φορά είπα σε έναν πατέρα όταν έβλεπα ότι η κόρη του, τέλος πάντων, είχε ζήλο στην εκκλησία του λέω: Κοίταξε μην την ξαναφέρεις στην ομιλία. Μην την ξαναφέρεις να της μιλήσω διότι η κόρη σου θα γίνει μοναχή και αύριο θα σου φταίω εγώ. Όχι πάτερ μου, αλλοίμονο, εμείς σε λατρεύουμε. Και έγινε η κόρη του μοναχή εφτά χρόνια και δεν μου μιλά ακόμα.

Προετοιμασία γιὰ τὰ Χριστούγεννα

.

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος

Ἡ περίοδος μέχρι τὰ Χριστούγεννα εἶναι ἰδιαίτερα εὐλογημένη ἀπὸ τo Θεό, γιατί μᾶς ὁδηγεῖ λειτουργικὰ καὶ ἑορταστικὰ πρὸς τὴν κυρία ἡμέρα, ὅπου ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἑορτάζει τὸ γεγονὸς τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. Ὅπως ὅλες οἱ γιορτὲς τῆς Ἐκκλησίας μας ἔτσι καὶ τὰ Χριστούγεννα δὲν ἔχουν ἕνα χαρακτήρα μόνο ἀναμνηστικό, ἀλλὰ κύριος σκοπὸς εἶναι νὰ μετάσχει ὁ ἄνθρωπος μέσα σ’ αὐτὴ τὴ χάρη, ποὺ δίνει ὁ Θεὸς διὰ τῶν ἑορτῶν τῆς Ἐκκλησίας μας.

Εἶναι παρατηρημένο μέσα ἀπὸ τὴν πείρα τῶν Ἁγίων καὶ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας ὅτι αὐτὲς οἱ μέρες διακρίνονται γιὰ τὴν ὑπερβάλλουσα χάρη ἡ ὁποία διαχέεται ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στοὺς πιστοὺς καὶ εἶναι σταθμοὶ μέσα στὴ ζωή μας ἀπὸ τοὺς ὁποίους μποροῦμε νὰ ἀντλήσουμε αὐτὴ τὴ χάρη καὶ τὴν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Βέβαια, καθημερινὰ ἑορτάζουμε τὸ μυστήριο τῆς γεννήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου καὶ μετέχουμε σὲ ὅλη τὴ ζωὴ τοῦ Κυρίου μὲ τὴν τέλεση τῆς Θείας Εὐχαριστίας.

Ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς παρέδωσε κάποια πράγματα τὰ ὁποῖα τηρώντας τα βοηθούμαστε νὰ προχωρήσουμε πνευματικά. Πρῶτα μᾶς ἑτοιμάζει μὲ τὴν περίοδο τῆς νηστείας. Ἡ νηστεία βοηθᾶ τὸν ἄνθρωπο νὰ ξεκολλήσει τὸ μυαλό του ἀπὸ τὰ γήινα πράγματα, βοηθᾶ τὸν νοῦ του στὴν προσευχή, σπρώχνει τὴν καρδία στὴν ἀναζήτηση τῆς Θείας Χάριτος, κινεῖ τὴν καρδία εἰς προσευχὴ καὶ ἕνωση μετὰ τοῦ νοός, καθαρίζει τὸ σῶμα ἀπὸ τὶς ροπὲς πρὸς τὰ πάθη καὶ τὴν ἁμαρτία. Γενικὰ ὡς μέσο, τὸ ὁποῖο ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς μᾶς παρέδωσε, θεωρεῖται ἀπὸ τοὺς Πατέρες ὅτι εἶναι ἀπὸ τὰ πρῶτα καὶ βασικὰ ὅπλα στὸν πνευματικὸ ἀγώνα. Βέβαια, νηστεία δὲν εἶναι μόνο τῶν φαγητῶν. Εἶναι ἡ νηστεία ἀπὸ ὅλες μας τὶς ἐπιθυμίες, στὰ ἔξοδα, ἐνδύματα, ἐκδηλώσεις, στὸ τί ἀκοῦμε καὶ στὸ τί βλέπουμε.

Τι είναι η αμαρτία

.

(Απομαγνητοφωνημένη ομιλία Μητροπολίτου Λεμεσού κ. Αθανασίου, που έγινε στο Πανεπιστήμιο Κύπρου)

Βασιλεύ  ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών  και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν, και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος, και σώσον αγαθέ τας ψυχάς ημών. Αμήν .

Την προηγούμενην φοράν είχαμε αρχίσει ένα θέμα και θα συμπληρώσουμε μερικά πράγματα σήμερα, με την βοήθειαν του Θεού, και θα προσπαθήσω να απαντήσω και μια ερώτηση, που κάποιο παιδί μου είπε και μια άλλη επίσης ερώτηση, που μια κοπέλα έγραψε σε κάποιο χαρτί. Αλλά είναι νομίζω απαραίτητον να έχουμε ορισμένες προϋποθέσεις, έστω και θεωρητικά, για να μπορέσομε να έχουμε, έτσι, σωστή βάση συζητήσεως, διότι εάν μερικά πράγματα δεν τα ξέρομε ή δεν είναι τοποθετημένα σωστά, οπωσδήποτε θα πελαγοδρομούμεν κάθε φοράν που θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ορισμένα βασικά θέματα.

Την προηγούμενη φορά είδαμε, επί τροχάδην, το θέμα ακριβώς, το πώς ο Θεός εδημιούργησεν τον άνθρωπον και πώς ήταν η φυσική ζωή του ανθρώπου μέσα εις τον Παράδεισον, εις τον χώρον δηλαδή εκείνον, τον οποίον ο Θεός τον ετοποθέτησε και ο άνθρωπος λειτουργούσε φυσιολογικά. Είχαμε πει ότι εγνωρίζαμεν τον κατά φύσιν άνθρωπον, τον Αδάμ, ο οποίος βγήκε από τα χέρια του Θεού έχοντας όλες τις δωρεές, τις οποίες έδωσε ο Θεός κι όλα τα χαρίσματα· μετά συμβαίνει το γεγονός της πτώσεως, το οποίο διακόπτει την κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεόν και ο άνθρωπος αρχίζει να διαστρέφονται μέσα του όλες αυτές οι ενέργειες· και εν συνεχεία έχουμε το γεγονός της εισόδου του Θεού εις τον κόσμον, εις τον Χριστόν η σάρκωσις του Θεού Λόγου, όπου έχομεν τον νέον άνθρωπον, τον Θεάνθρωπον, ο οποίος αποτελεί πλέον μια πραγματικότητα και βιώνεται μέσα στον χώρον της Εκκλησίας.

Η θεία και η ανθρώπινη δικαιοσύνη

Μητροπολίτου Λεμεσού κ. Αθανασίου

Γίνεται πολύς λόγος σήμερα για τη δικαιοσύνη. Υπάρχει όμως τεράστια διαφορά ανάμεσα στην ανθρώπινη και θεία δικαιοσύνη. Ο Αββάς Ισαάκ ο Σύρος αναφέρει: «μην πεις τον Θεό δίκαιο» διότι κατά την ανθρώπινη δικαιοσύνη ο Θεός είναι άδικος, με την έννοια ότι οι άνθρωποι θεωρούν ότι ένας κακός άνθρωπος θα πρέπει να τιμωρηθεί ανάλογα με την παρανομία που έκανε. Τα μέτρα όμως της δικαιοσύνης του Θεού είναι άλλα, μπορεί ένας άνθρωπος να πει απλώς ένα συγγνώμη και ο Θεός να τον συγχωρέσει, εάν έχει μετανοήσει πραγματικά.

Ο Χριστός λέει ότι είναι μακάριοι όσοι διώκονται λόγω της δικαιοσύνης, δηλαδή για την επικράτηση του θελήματος του Θεού. Η θεία δικαιοσύνη είναι η αγάπη του Θεού. Κατ’ ακρίβεια, δικαιοσύνη είναι να κατοικήσει ο Χριστός μέσα στον άνθρωπο και πραγματική αδικία είναι όταν οι πράξεις μας και οι ενέργειές μας απομακρύνουν τον Χριστό, τη θεία χάρη από την ψυχή μας. Ο Χριστός είναι η δικαιοσύνη μας, κατά τον Απόστολο Παύλο. Εξάλλου στο Ευαγγέλιο αναφέρει ότι ο Θεός βρέχει επί δικαίους και αδίκους και ανατέλλει τον ήλιο επί πονηρούς και αγαθούς. Ο Θεός αγαπά όλο τον κόσμο εξίσου, δεν έχει καμία προσωποληψία.

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος – τα σύκα σκάφη και τη σκάφη σύκα.

Σχόλιο: Η ψευδοσύνοδος της Κρήτης είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Οι πιστοί για να παραμείνουν μέσα στην Εκκλησία δεν πρέπει να αμφισβητούν τους επισκόπους. Πρέπει όλοι να συμπεριφέρονται ‘κανονικά’, όπως και πριν, σα να μην συνέβη τίποτε το ιδιαίτερο.

Λεμεσού Αθανάσιος: «Η δική μου άποψη είναι ότι η Σύνοδος της Κρήτης είναι μία Σύνοδος από αυτές που έχουν γίνει πάρα πολλές στην ιστορία της Εκκλησίας μας. Οι πιστοί, παραμένουμε πιστοί στην Εκκλησία, προχωρούμε κανονικά, ενωμένοι με τους επισκόπους μας, με τους πρεσβυτέρους μας, με τους ποιμένες της Εκκλησίας.»

Τι κάνει νιάου στα κεραμίδια ;;

Θλίψη και απογοήτευση προκαλούν οι πρόσφατες δηλώσεις του Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανασίου στο κανάλι ρικ1 της Κυπριακής τηλεόρασης. Σε ερώτηση τηλεθεάτριας για το ποια είναι η γνώμη του για την πανθρησκεία και για «τον δικόν μας τον Μητροπολίτη και τον Βαρθολομαίο οι οποίοι πάνε και συμπροσεύχονται με τον πάπα» είπε:

«Να μην πιστεύουν ότι ο Πατριάρχης μας, ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης ή κάποιοι Επίσκοποι … χωρίς να, με απροσεξία … συμπροσεύχονται, διότι πολλές φορές αυτά τα οποία παρουσιάζονται είναι αναληθή γεγονότα και επίτηδες από κάποιους κύκλους, κυρίως δυστυχώς ανθρώπων οι οποίοι θέλουν να πλήξουν την Ορθόδοξη Εκκλησία, παρουσιάζουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη ότι συμπροσεύχεται ή ότι κάνει οτιδήποτε άλλα πράγματα. Νομίζω ότι ένας Οικουμενικός Πατριάρχης γνωρίζει, και ιδιαίτερα ο νυν Πατριάρχης ο Βαρθολομαίος είναι διδάκτορας του Κανονικού Δικαίου, γνωρίζει τους Ιερούς Κανόνες, ξέρει πως θα κινηθεί, ξέρει πως θα αντιμετωπίσει τα διάφορα πράγματα. Αλλά κι αν ακόμα υποστεί κάποιο λάθος ένας Μητροπολίτης ή ένας Πατριάρχης, δεν καταργούνται οι Ιεροί Κανόνες. Οι Ιεροί Κανόνες μένουν στη θέση τους, η Εκκλησία πορεύεται το δρόμο Της και δεν αποχωριζόμαστε από την Εκκλησία διότι ένας επίσκοπος έκανε ένα λάθος, ούτε θριαμβεύουμε το λάθος ενός επισκόπου για να πούμε ότι η Εκκλησία είναι σε λάθος δρόμο. Ένας άνθρωπος μπορεί να κάνει λάθη, η Εκκλησία όμως πορεύεται το δρόμο Της.»

Περί αναισθησίας της ψυχής και μετανοίας ..

Σ’ αυτόν τον κόσμο τίποτα δεν είναι δικό σου παρά μόνο η ψυχή σου.
Γι’ αυτό κράτα την καθαρή, είναι το μόνο πράγμα που θα πάρεις μαζί σου φεύγοντας ..

Ομιλεί ο Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος

Ξέρουμε όλοι μας και από την προσωπική μας ζωή αλλά και από τη ζωή των αδελφών μας γύρω μας ότι πριν γνωρίσουμε τον Χριστό ή όταν ήμασταν σε μικρότερη πνευματική κατάσταση πολλά πράγματα γινόντουσαν, τα κάναμε, και δεν καταλαβαίναμε τίποτα. Αμαρτάναμε, ζούσαμε αδιάφορα, η ζωή μας κυλούσε μέσα σε μια αμέλεια, σε μια αποχαύνωση και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τίποτα. Ήταν τρόπω τινά όλα ήσυχα, σα να μην υπήρχε ούτε πόλεμος, ούτε ανησυχία, ούτε αγωνία, ούτε λογισμοί, τίποτα. Γιατί; Διότι ήμασταν σε μια νάρκη, σε έναν ύπνο, έναν βαθύ ύπνο, και όλα γινόντουσαν κι εμείς ιδέα δεν είχαμε για το τί γινόταν γύρω μας, τί γινόταν μέσα μας, τί κάναμε εμείς οι ίδιοι.

Τελικά νίκησε η εικόνα της μάνας που προσευχόταν γονατιστή!

Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος

Ακόμα κάτι πολύ σημαντικό είναι το να αποκτήσουν τα παιδιά καλές εικόνες μέσα στη νεανική τους ψυχή. Κι εδώ ήθελα να επιμείνω λίγο περισσότερο γιατί φαντάζομαι πάρα πολλοί από εσάς έχετε δικές σας οικογένειες, κατ’ οίκον Eκκλησία, δικά σας παιδιά και σίγουρα αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό πράγμα. Αυτό που έλεγε και ο Όσιος Παΐσιος, να αποκτήσει ο άνθρωπος καλές και αγαθές έγνοιες, καλούς λογισμούς, καλές εικόνες. Να έχει μέσα στη διάνοιά του όχι τραυματικές εμπειρίες και δύσκολες περιστάσεις αλλά να έχει καλές και αγαθές εικόνες οι οποίες θα τον βοηθήσουν στην πορεία της ζωής του.

Θα σας πω ένα απλό παράδειγμα από την προσωπική μου εμπειρία για να δείτε τι σημαίνει μια καλή εικόνα.

Φοβερές Οπτασίες του Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή

Αφηγείται ο Μητροπολίης Λεμεσού Αθανάσιος

από τις επιστολές* του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή (Σπηλαιώτη)

Το όραμα που προηγήθηκε του φοβερού οκταετούς πολέμου με τους δαίμονες. [20:17-25:37]

Μία νύχτα λοιπόν όπως ηρχόμην, ήλθον εις θεωρίαν και ηρπάγην ο νους μου εις έναν κάμπον.

Και ήσαν κατά τάξιν, κατά σειράν, μοναχοί συντεταγμένοι εις μάχην και ένας υψηλός

Στρατηγός ήλθε πλησίον μου και μου λέγει:

– Θέλεις, μου λέγει, να εισέλθεις να πολεμήσεις στην πρώτη γραμμήν;

Λαϊκοί που έφτασαν σε μεγάλα μέτρα πνευματικότητας ..

Η ΖΩΣΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Μας διηγείται από προσωπικές του εμπειρίες ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος.

.. Εγώ όπως βλέπετε και όπως ξέρετε είμαι μοναχός, δεν παντρεύτηκα, κι έζησα στο Άγιον Όρος τα πρώτα χρόνια, τα νεανικά μου χρόνια. Όταν ήρθα στην Κύπρο με την εντολή και την πίεση εκεί των Πατέρων και του Γέροντα, είχα μια πάρα πολύ μεγάλη δυσκολία στο να αποδεχτώ ότι είμαι στην Κύπρο, δεν ήθελα να είμαι στην Κύπρο. Δεν ήθελα να έρθω ποτέ μου και μετά που ήρθα δεν ήθελα να μείνω, ήθελα να επιστρέψω πίσω. Ο λόγος που ήθελα να επιστρέψω πίσω ήταν γιατί -κακώς βέβαια αλλά έτσι σκεφτόμουν- ήμουν ακόμα νήπιο, νεαρός, δεν είχα την ωριμότητα που έπρεπε να έχω και είχα πολιτοποιήσει το Άγιον Όρος και έλεγα εγώ θέλω να ζήσω και να πεθάνω εδώ. Από πάσαν άποψη μου άρεσε ο χώρος εκείνος και από φυσική άποψη και από τα πάντα. .. Μου άρεσε και διότι σε αυτόν τον χώρο είχα γεννηθεί πνευματικά, ήταν ο χώρος που γνώρισα τους Πατέρες, τους Γέροντες, τους αδελφούς, εκεί ήταν η ζωή μου ..

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος: Τα άμφια του Αγίου Νεκταρίου ευωδίαζαν τόσο πολύ που δεν άντεξα, τα έβγαλα από το δωμάτιο.

Αποσπάσματα ομιλίας Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου

.. Αυτές τις ημέρες είχα μια μεγάλη ευλογία σε προσωπικό επίπεδο στη Μητρόπολή μας. Μέσω κάποιων γεγονότων και συγκυριών εντός εισαγωγικών, ήρθαν στα χέρια μας κάποια άμφια του Αγίου Νεκταρίου, ένα επιτραχήλιο, ένα επιγονάτιο και δύο επιμανίκια, τα οποία φορούσε ο Άγιος Νεκτάριος στη Θεία Λειτουργία. Και μέσα από έναν αγώνα, μέσα από μια περιπέτεια έφτασαν στα χέρια μας.

Αυτά τα άμφια του Αγίου Νεκταρίου ο οποίος εκοιμήθηκε το ’20 μοσχοβολούν, ευωδιάζουν μετά από τόσα χρόνια.

.. Ήταν ένας Άγιος που όλη η ζωή του ήταν μία μεγάλη κρίση. Δεν είχε ένα γεγονός κρίσης, όλη του η ζωή ήταν κρίση. Από τότε που ακολούθησε το Χριστό, και κυρίως από τότε που έγινε Επίσκοπος, επέρασε πάρα πολύ μεγάλες δοκιμασίες, απερίγραπτες δοκιμασίες. Είχε πάνω του παντού όπου πήγαινε τη ρετσινιά του ανήθικου. .. Και μην κοιτάτε σήμερα .. πρώτα απ’ όλα θέλει επαναπροσδιορισμό και η λέξη ακόμα, ποιος είναι ο ανήθικος και τι είναι ανήθικο. .. Σήμερα δεν τολμάς να πεις κάποιον ότι είναι ανήθηκος, σου λέει, για ποιον λόγο είναι κακό το ένα, για ποιον λόγο είναι κακό το άλλο ..

Τότε που ήταν ο Άγιος Νεκτάριος, αρχάς του αιώνος, τότε ήταν τα ήθη των ανθρώπων σε μεγάλο βαθμό εκλεπτυσμένα και προσεγμένα, και το να πεις ότι αυτός ο άνθρωπος είχε παράνομες σχέσεις με γυναίκες αυτό ήταν μεγάλη ρετσινιά, πολύ περισσότερο δε για έναν Μητροπολίτη και γι’ αυτόν τον λόγο εσυνέβη και στον Άγιο Νεκτάριο μερικές φορές στην Εύβοια, στην Χαλκίδα, να πάει στην Εκκλησία να κηρύξει και ο κόσμος να τον γιουχαρίσει και να τον κατεβάσουν κάτω από τον δεσποτικό θρόνο και να μην τον αφήσουν να μιλήσει. Τον γιουχάρισαν δύο φορές στη Χαλκίδα.

Οι θέσεις των Κυπρίων Μητροπολιτών Λεμεσού Αθανασίου και Μόρφου Νεοφύτου για το κείμενο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν Χριστιανικὸν κόσμον»

Μητροπολίτη Μόρφου Νεοφύτου: Εκκλησία και ετερόδοξοι

Δήλωση Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσού για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο

ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΟΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΣΜΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ, Η ΜΙΚΡΟΨΥΧΙΑ, Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ

σσ. Θα ενοχλήσει λίγο την εθνοφυλετισμό μας και τον πατριωτισμό μας αλλά λέει αλήθειες. Ίσως το καλύτερο και διεισδυτικότερο άρθρο που έχω διαβάσει έως τώρα για την επερχόμενη ¨Αγία και Μεγάλη Σύνοδο¨ στην Κρήτη.

Γιώργι Τοντόρωφ

Θεολόγος – Συγγραφεύς

Μὴ εἴπῃς ὅτι διὰ Κύριον ἀπέστην· ἃ γὰρ ἐμίσησεν, οὐ ποιήσεις. (Σοφία Σειρὰχ 15:11)
Ὑμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται; εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι εἰ μὴ βληθῆναι ἔξω καὶ καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων. (Ματθ. 5: 13)
Οὐκ οἴδατε ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσμου ἔχθρα τοῦ Θεοῦ ἐστιν; ὃς ἂν οὖν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου, ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ καθίσταται. (Ιακ. 4:4)

Στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας δὲν ὑπάρχει σύνοδος ὅμοια μὲ τὴν προγραμματιζομένη γιὰ τὸν Ἰούνιο τοῦ 2016 στὴν Κρήτη. Προετοιμάζεται ἐδῶ καὶ 93 ἔτη, ἀλλὰ 39 ἔτη πρὶν τὴν ὁλοκλήρωση τῆς προετοιμασίας της ἡ Σύνοδος αὐτὴ ἔχει ἤδη ἀπογυμνωθεῖ ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες μέσῳ τοῦ Ἁγίου Ἰουστίνου (Πόποβιτς), ὁ ὁποῖος μὲ τὸ φωτισμένο του Ὑπόμνημα τὸν Μάϊο τοῦ 1977 δηλώνει μὲ τὸν πλέον κατηγορηματικὸ τρόπο:

ΟΥΡΑΝΙΟΙ ΚΑΙ ΑΤΡΟΜΗΤΟΙ

Ο άνθρωπος που έχει Θεό μέσα του, δεν έχει φόβο.

Ομιλία Μητροπολίτου Λεμεσού Αθανασίου

Έτσι μου έρχεται τώρα στο μυαλό μου, δύο εικόνες .. από τη ζωή μου στο Άγιον Όρος, τρεις εικόνες αλλά οι δύο μοιάζουν.

Στην Ελλάδα, στη Βόρειο Ελλάδα στο Άγιον Όρος .. γίνονται μεγάλοι σεισμοί, πολύ μεγάλοι σεισμοί.

Όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός στη Θεσσαλονίκη, 7.3 ρίχτερ -εδώ στη Λεμεσό που έγινε πόσα πέντε ήταν;- .. και έπεσε η πολυκατοικία και σκότωσε ανθρώπους και μετά έγιναν περίπου δυόμιση χιλιάδες σεισμικές δονήσεις σε μια νύχτα, συνέχεια, χόρευε η γη συνέχεια.

Θυμάμαι ήταν Θεοφάνεια με το παλαιό ημερολόγιο στο Άγιον Όρος .. και είχαμε αγρυπνία των Θεοφανείων. Και όπως ήμασταν στην εκκλησία γίνεται ένας σεισμός μεγάλος. Ετάραξε την εκκλησία, έτρεμαν το τέμπλο, τα καντήλια, κάτι ξύλινα που είχαμε εκεί.

Είχαμε εκείνη την ημέρα φιλοξενούμενους κάποιους Σέρβους φοιτητές από τη Θεολογία και κάποια άλλα παιδιά δικά μας. Οπόταν, μόλις άρχισε να γίνεται ο σεισμός και να τρίζουν όλα .. και να σκεφτείτε ότι εκεί είναι κτίρια του δεκάτου αιώνος όχι όπως τούτα, τα οποία αποδείχθηκαν πολύ πιο σταθερά αλλά έχουν μεγάλη ευλυγισία, δηλαδή όταν γίνει ένας σεισμός πάνε και έρχονται ώσπου να συνηθίσεις ότι παρόλο που χορεύουν δεν πέφτουν και εφαρμόζεται εκείνο που λέει ότι δέντρο που λυγίζει δεν σπάει..