.
Η τριπλή επίθεση και ο βομβαρδισμός του πλοίου από βρετανικά αεροσκάφη.
Του Κώστα Μερούση, φιλόλογου και Προέδρου της Δημόσιας Κεντρικής Ιστορικής Βιβλιοθήκης Χίου «Κοραής».
1944. Το τελευταίο έτος της γερμανικής κατοχής. Και στη Χίο τα θύματα της πείνας πολλά, ενώ οι μαυραγορίτες δρουν ανενόχλητοι. Πολλοί Χιώτες αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το νησί ταξιδεύοντας προς τις απέναντι τουρκικές ακτές με προορισμό την Κύπρο αλλά και χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Μοναδική ελπίδα για τους πεινασμένους Χιώτες ο Ερυθρός Σταυρός.
H βοήθεια θα ερχόταν με ένα «liberty» του Λευκού Στόλου, το «Wiril» (παλικάρι), που θα παρέδιδε σιτάρι, αλεύρι, μπιζέλια, σιμιγδάλι, ρύζι, ζάχαρη, γάλα γλυκό σε κουτιά και πετρέλαιο. Το «παλικάρι» που θα έδινε ελπίδα στους Χιώτες Το πλοίο είχε ναυπηγηθεί το 1938 στο ναυπηγείο «Oresundsvarvet» για λογαριασμό της εταιρίας «Rederi A/B Svea».
Είχε μήκος περίπου 70 μέτρα, πλάτος λιγότερο από 11, χωρητικότητα 1.230 τόνων και έπιανε τα 12 μίλια την ώρα. Ο κατάπλους είχε προγραμματιστεί για το Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 1944 από τη Σάμο, ενώ η εκφόρτωση των αγαθών προβλεπόταν μέχρι την Τρίτη 8 του μηνός.